เอาใจช่วยนะคะ คุณ Pity Mom

ทุกปัญหามีทางออกค่ะ

"เขาก็ไม่ต่างจากคุณหรอก
ที่อยากมีความสุขน่ะ"
เมื่อวานเพิ่งมีพี่พูดประโยคนี้ให้หนูฟังเอง ^^"
แต่เห็นด้วยกับพี่เอ๊ดที่ว่าเค้ามีวิธีจัดการกับชีวิตไม่ดีเท่าที่เราอยากได้อ่ะค่ะ เราเลยเป็นทุกข์เพราะเค้าไม่เป็นไปอย่างที่คาดหวัง


ตอนนี้หนูต้องอาศัยอุเบกขา กะแผ่เมตตาเป็นตัวหลักเลย - -" ในการผ่านพ้นโทสะ เหอๆ
ปล* พี่เอ็ดคะ ดูจิตตอนโกรธนี่ยากจัง ทำไม่ได้เลยง่ะ T-T สงสัยจะดูไม่เป็นจริงๆด้วย เง้ออ

ฟังที่พี่เอ็ดตอบปัญหาแล้ว ทำให้ผมนึกถึงหนังสือเล่มหนึ่งครับ ชื่อกระจก เป็นหนังสือแปลของประเทศญี่ปุ่น ในนั้นมีผู้หญิงที่เจอปัญหาครอบครัวคล้ายๆแบบนี้เช่นกัน เค้าไม่รู้จะไปปรึกษา ใครสุดท้ายก็ได้เพื่อนของสามี เป็นคนชี้ทางสว่างให้ เค้าเปรียบเทียบปัญหาได้ดีครับ เหมือนเวลาเรามองกระจกแล้วพบว่า ผมบนศีรษะเรายุ่งเหยิง เค้าถามว่าเราจะจัดการทรงผมอย่างไร เอื้อมมือไปจัดทรงผมในกระจก หรือจัดทรงผมบนหัวตัวเอง บางครั้ง บางคราวเรื่องราวที่เกิดขึ้นรอบตัวเรา มันก็เป็นกระจกสะท้อนตัวเราเองครับ อย่างที่คุณ pity มองคุณสามีแบบนั้น อาจเพราะความคิดในหัวของคุณ pity เองที่มองแต่เรื่องที่ไม่ดีของสามีคุณ pity แต่ผมไม่เชื่อหรอกครับ ว่าตัวสามีคุณ pity จะไม่มีเรื่องดีๆให้นึกถึงเลย ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะแนะนำหรือช่วยแก้ปัญหาได้ไหม เพราะผมเองยังไม่เคยผ่านการแต่งงาน ( Virgin อิอิ)

แล้วมันก็จะผ่านไปครับ

ปล. พี่เอ็ดครับ เสาร์นี้ขอ Emotion ของ Samantha Sang ได้เปล่าครับ เก่าพอหรือเปล่า ผมไม่แน่ใจกับ Version ของ Bee gee ใครเก่ากว่า แต่ที่แน่ๆ Destiny Child คงไม่ได้ใช่ไหมครับ เพราะใหม่เกิน เอิ๊กส์ๆ

ขอแก้ฟัง เป็นอ่านนะครับ - -"

เพิ่งไปหาข้อมูลเจอว่า Samatha Sang ก็ร้องเพลงนี้คู่กับ Barry Gibb แป่วววววว

-/\\- สาธุค่ะพี่

ขอให้คุณ A Pity Mom เห็นอารมณ์ เห็นจิตใจตัวเอง เห็นทางออกที่ดี เอาใจช่วยด้วยคนนะคะ

คุณเอ็ดคะ

ขอบคุณมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ที่ให้คำแนะนำดีๆ

ขอสมัครเป็นสาวกของคุณเอ็ดเลยก็แล้วกันค่ะ

จากนี้ไป จะมีสติ รู้ทันจิตใจตัวเอง ไม่นำปัญหาใดๆ มาทำให้ใจเป็นทุกข์อีก เพราะ ปัญหา กับ ทุกข์ มันคนละส่วนกัน

ขอบคุณมากค่ะ

ช่วงนี้คุณเอ็ดเข้าโหมดตอบคำถาม
ตามแทบไม่ทัน^^

แต่อ่านเพลินค่ะ
ขอบคุณผู้ถาม และขอบคุณที่คุณเอ็ดตอบ=/\\=

ได้รับหนังสือพร้อมลายเซ็นต์น่ารักๆจากพี่จอยแล้วนะคะ ขอบคุณพี่เอ็ดมากๆค่า

ปล.ขอบคุณพี่จอยที่อุปภัมถ์หนังสือด้วย แหะๆ (ไม่ลงทุนอะไรเล้ย)

ขอขอบคุณที่ตอบคำถามดี ๆ ค่ะ
พอมาอ่านก็รู้สึกดีขึ้น
แม้ไม่ใช่ปัญหาของเราเอง
แต่ว่ามันก็ใช้ได้กับทุก ๆ เรื่อง

เปิดมุมมองใหม่ให้กับการอยู่กับปัญหาได้ดีมากเลยค่ะ
ขออนุญาตเอาไปใช้กับงานที่ทำอยู่บ้างนะคะ
จริงๆก็เอาไปพูดกับคนที่มาหาเป็นประจำอยู่แล้ว
ช่วงหลังนี่ได้ผลดีมากค่ะพี่
ทุกข์ของคนเรามันช่างเหมือนกันจริงๆ เปลี่ยนแค่ประธานกับกรรม แต่กิริยายังเหมือนเดิมเลย
ไม่ว่าจะ รัก โลภ โกรธ หลง ซ้ำๆกันมาไม่รู้นานเท่าไหร่แล้ว
ขอบคุณสำหรับมุมมองดีๆจากพี่
ดีใจกับคุณ pity mom ที่ได้รับสิ่งดีๆไปจาก blog นี้นะคะ เป็นกำลังใจให้อยู่กับปัญหาอย่างมีสติค่ะ

อยากทราบว่าคุณ aston จะรวบรวมกระทู้เป็นธนาคารความสุขเล่ม 2 เมื่อไรค่ะ อยากให้คนที่ไม่สามารถเข้ามาอ่านใน blog ได้อ่านบ้าง เพราะมีประโยชน์มาก ๆ เลยค่ะ จะคอยติดตามต่อไปค่ะ

เล่มสองกำลังจัดรูปเล่มอยู่ครับ อีกสองสามเดือนคงจะได้เห็น

รออีกนิดนึงนะครับ

พระพุทธเจ้าตรัส"นัตถิ อัตตะ สมัง เปมัง"แปลว่า"ความรักอื่นเสมอด้วยตนไม่มี"หรือแปลให้ชัดก็คือ"ไม่มีความรักใดๆจะเท่ากับความรักในตนเอง",เรามักบอกว่ารักเขาแต่จริงๆคือเรารักเขาด้วยความคาดหวังว่าเขาจะให้ความพึงพอใจแก่เราในประการที่เราต้องการ(ส่วนมากมักเล็งperfect,มักบอกว่าไม่เป็นไรหรอก...แต่โดยทั่วไปหญิงมักมีสายตาคมชัดลึกเหมือนเหยี่ยวในการมองความบกพร่องของชาย)ที่สุดก็ดังบทสวดมนต์แปลเรื่องทุกข์ทั้ง8มีข้อหนึ่งว่า"ประจวบกับสิ่งไม่พอใจ...",และอีกข้อ"หวังสิ่งใดไม่ได้สิ่งนั้น..."ล้วนเป็นทุกข์;ทางป้องกันคือ"ความรักอย่าเริ่มเสียเลยดีกว่า",ทางแก้ไขเมื่อเริ่มไปแล้ว,ผิดหวังไปแล้วคือใช้สติแก้ปัญหา,ใจเย็นเข้าไว้,ต้องคิดชูใจตัวเองว่า"ครอบครัวอื่นก็มีปัญหาเหมือนเรานั่นแหละแต่เขาไม่แสดงออก"(ทุกข์จริงๆเรื่องครอบครัว)

ทาทายังยังเลิกแฟน,ภราดรยังเลิกฟ้า,มาช่ายังเลิกกฤษ,แล้วเราเป็นใคร?ความรักเป็นเรื่องธรรมชาติที่ซับซ้อนอันเอาชนะได้ยากยิ่ง,มนุษย์เป็นธาตุรู้ชอบสนใจสิ่งต่างๆ,สนใจสิ่งลึกลับ,สิ่งไหนปิดก็อยากเปิดเจอระเบิดก็บ่อยๆและชอบความตื่นเต้น,แรกรักชายหญิงก็โชว์แต่สิ่งดีต่อกัน,ดูแล้วอะไรก็ดีไปหมด,พอได้อยู่ร่วมกันนิสัยแท้จริงก็ปิดไม่มิด,บ่อยๆก็เริ่มเบื่อ,นานเข้าก็เริ่มเห็นอนิจจังของสังขาร,ความพึงพอใจก็ลดลง,ปัญหาต่างๆก็ตามมา...กระนั้นชาวโลกก็ยังบอกว่า"ความรักเป็นสิ่งสวยงาม",พ่อแม่ก็อยากให้ลูกมีคู่ครองเพราะกลัวลูกจะถูกเขาว่า"ขึ้นคาน"คำแสลงใจ,ที่สุดก็ฉุดลูกไปสู่ความทุกข์...