เห็นด้วยนะ เด็กๆเดี่ยวนี้ไม่รู้จะคุยกับตุ๊กตาเป็นอยู่รึปล่าว

แวะมาอ่านข้อคิดดีๆ ค่ะ

ขอแย้งครับ...

เรียนทฤษฎีสัมพัทธภาพเนี่ย.... จินตนาการล้วนๆ เลยครับ...

ดังนั้น.. ไอน์สไตน์คนคิดเนี่ย... สุดยอดแห่งนักจินตนาการเลยอ่ะครับ..


หากใช้ความรู้คู่กับจินตนาการ... สมองซีกซ้ายกับซีกขวาทำงานด้วยกันแล้ว... จะสร้างสรรค์ทฤษฎีหรือนวัตกรรมอันยอดเยี่ยมเลยครับ..

ไม่ว่าจะเป็นนักอะไร
ทุกสถานะ ....ถ้าไม่ตายซากทางจิตและสมองแล้วไซ้ร

จินตนาการ ย่อมอยู่คู่ความเป็นมนุษย์ของเขาได้เสมอ
อยู่ที่พวกเขาจะใช้มันได้อย่างมากน้อยหรือสร้างสรร แสดงออกได้เพียงใด

เพราะ เมื่อคุณขาด คุณย่อมฝันถวิลหา
จากนั้น ถ้าไม่ย่นระย่อท้อทด ตามฝันและทำลายฝันนั้นได้
จินตนาการนั้น ก็จะแปลงโฉม มาเป็นความจริง
ทั้งหมด อยู่ภายใต้กฏการเปลี่ยนแปลงของพลังงาน-สสารและสสาร-พลังงาน

อย่างไรเสีย ความไม่รู้ก็ยังคงมีมากกว่า ความรู้ที่เรารู้อีกอักโข...

แนวคิดเกี่ยวกับจินตนาการและความรู้
จินตนาการ เป็นการสร้างมโนภาพที่ไม่สิ้นสุด
ความรู้ เช่นกัน ก็เป็นสิ่งที่เรียนรู้ได้ไม่สิ้นสุดเหมือนกัน
ทั้งสองแนวมาบรรจบกันด้วยสาเหตุเดียว คือ เพื่อตอบสนองความต้องการของมนุษย์

แม้มนุษย์จะมีจิตนาการมากเพียงใด ก็ยังมีขีดจำกัดทางด้านความรู้

เพื่อที่จาได้มา ซึ่งจิตนาการที่ไม่สิ้นสุด จะต้องมีความรู้ เพราะความรู้ สามารถสร้างสรรค์จินตานาการได้

ดังนั้น คุณยิ่งมีความรู้มากเท่าไหร่ คุณอาจสร้างสรรค์จิตนาการได้เรื่อยๆไม่หมดสิ้น ลองคิดดูว่าเมื่อนำความรู้ต่างๆ มาผนวกกัน จินตนาการของคุณมีหลากหลายมุมแน่นอน

สรุป สองสิ่งนี้ต้องควบคู่ไปด้วยกันเสมอ แต่ต้องนำมาซึ่งความรู้

สิ่งที่มนุษย์ไม่สามารถใช้ความรู้และจินตนาการได้อย่างอิศระ คือ การทีมนุษย์หยุดความต้องการของตนเอง