| |
||||||||||||||||||||||
* คืนเหงา... * ในคืนเหงาแม้เดือนดาวเจ้าเป็นเพื่อน ส่งแสงเลือนคอยกลบลบรอยเหงา ความหม่นหมองครอบครองใจของเรา รู้สึกเศร้าในยามที่ไม่มีใคร อยู่แสนห่างขวางคั่นกั้นขอบฟ้า ผ่านเวลาฤดูกาลผันสมัย มิตรภาพแต่ก่อนเก่าเราจริงใจ เลือนแล้วหรืออย่างไรสายสัมพันธ์ อยู่ทางนี้แม้เห็นดาวเด่นสวย ก็ไม่ช่วยให้ใจได้สุขสันต์ บนท้องฟ้าสว่างใสไร้หมอกควัน ในใจนั้นกลับมืดมิดผิดที่เคย สายลมหนาวพัดมาเวลานี้ ผืนพงพีปกคลุมด้วยกลุ่มเหมย ทั้งมวลหมอกกลอกกลิ้งขนิ้งเชย หนาวจังเลยในยามนี้ที่ยอดดอย นั่งวิงวอนดาวเดือนเกลื่อนเวหา กระพริบพาความคิดของน้องหิ่งห้อย ไปส่งไว้หน้าบ้านวานลมคอย พัดไปปล่อยในใจใครสักคน ให้รับรู้ว่าใครที่ในป่า เขาห่วงหาห่วงใยใจสับสน ความคิดถึงรุมเร้าเข้าเวียนวน จำฝืนทนฝืนอยู่ไม่รู้ทำไม นั่งรำพึงคอยอยู่สู้ลมหนาว มีเดือนดาวบนฟ้านภาใส อยู่เป็นเพื่อนท่ามกลางหว่างพงไพร คอยคนไกลตอบสารนั้นกลับคืน ๚ะ๛
อื่ม ...ส่วนมากจะเหงาตอนกลางคืน บ่ายๆแบบนี้ไม่เหงาแล้วเน๊อะๆ ...  โดย: Shaleebow
 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:19:25 น.สวัสดีเจ้าคุณบุษบามินตรา ^_^ คนเหงา ยังคงเหงา เมื่อข้างกายว่างเปล่า.... ไม่มีใคร สวัสดีเจ้าอาชาลี ^_^ ความเหงา เข้ามาเยือนเสมอ เสมือนเป็นเพื่อนเป็นเกลอ ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร โดย: นู๋หิ่ง ฯ นอนซม..จมความเหงา (หิ่งห้อยน้อยใจ
) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:35:29 น. |
หิ่งห้อยน้อยใจ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]  
| |||||||||||||||||||||
มีเพียงดาวเคียงเดือนเป็นเพื่อนเจ้า
น่าอิจฉานะจันทร์ยังมีดาว
แต่ตัวเรากลับว่างเปล่าไม่มีใคร
++++++++
อ่านแล้วดูเศร้า ๆ จังค่ะ เช้าแล้ว หายเหงาแล้วนะคะ