ใช่ ๆ ๆ ๆ ตอนเข้าอ่ะง่าย แต่พอจะเอาออก เรากำมือแล้ว มันดึงไม่ออกจริง ๆ ตอนเด็ก ๆ ก็เคยเป็นอาการนี้เลย ... แล้วพ่อกะแม่ก็ได้แต่นั่งยิ้ม ไม่มีใครยอมช่วยซักคน แง๊ ...

ดีจัง

เสียดายมากค่ะ

ตอนลูกเล็กๆ ไม่มีตัวอย่างดีๆเช่นที่คุณนกปฏิบัติกับลูกและสอนลูกให้ได้อ่าน แต่ตั้งใจไว้ว่าจะเก็บและจำเอาไว้สอนหลานต่อไปในภายภาคหน้า อยากให้คุณนกรวบรวมเป็นเล่มจังเลยค่ะ ประทับใจมากๆ

ขอบคุณมากๆสำหรับกำลังใจและความชื่นชมครับ

ปล. ผมรวมเป็นเล่มไว้แล้วครับ แยกเป็น 3 เล่ม ของเฟิร์น ของภัทร กับของแม่น้องเฟิร์นและน้องภัทร กะว่าจะเอาไว้ให้เขาเมื่อถึงเวลาอันควร

ตามมาจากกระทู้ค่ะ มาอ่านแล้วได้แง่คิดดีๆมากเลย ขอบคุณที่เอามาแบ่งปันนะคะ