==== ก็แค่ผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่อยากจะเป็นสามี และ เป็นพ่อให้ได้ดีกว่าที่เคยเป็นเมื่อวาน ====
Group Blog
 
All Blogs
 
บทเรียนที่ 7 ของน้องเฟิร์น ... รถสามล้อคันนั้นของหนู ...

ทุกๆเย็นวันศุกร์พ่อจะเอาหนูกับน้องภัทรไปฝากบ้านคุณยาย เพื่อที่พ่อจะได้พาแม่หนูไปทานข้าว ดูหนัง ฟังเพลงข้างนอก (อย่างสงบสุข) แล้วค่อยไปรับหนูกับน้องที่บ้านคุณยายเช้าวันเสาร์ ... เช้าวันเสาร์ที่แล้วพ่อกับแม่ก็ไปรับหนูที่บ้านคุณยายอย่างเคย ขณะที่พ่อกำลังทานข้าวเช้าอยู่ที่บ้านคุณยาย พ่อได้ยินเสียงหนูร้องจ้าออกมาจากข้างๆโต๊ะที่พ่อนั่งอยู่ ไม่ได้เป็นเสียงร้องของความเจ็บปวด แต่เป็นเสียงร้องของการพยายามทำอะไรบางอย่างแล้วไม่ได้อย่างใจ ... ภาพที่พ่อเห็นเป็นภาพที่พ่ออดที่จะอมยิ้มด้วยความเอ็นดูไม่ได้ ... หลายคนกำลังจะเข้าไปช่วย ... แต่พ่อห้ามไว้ ...

หนูกำลังพยายามถีบรถสามล้อเด็กเล่น .... ด้วยวิธีของหนู ...
... หนูพยายามถีบที่ถีบด้วยเท้าทั้งสองพร้อมๆกัน ...
... รถมันก็ไม่เคลื่อนไปสักที ....
... ยิ่งหนูออกแรงถีบสองเท้าพร้อมๆกันมากเท่าไร
... หนูก็เหนื่อยมากขึ้นเท่านั้น
แต่ ... รถมันก็ไม่ได้เคลื่อนไปไหนอยู่ดี ...


ลูกรัก ... การจะถีบรถสามล้อมันก็เหมือนการทำอะไรๆหลายๆอย่างในชีวิตลูกนั้นแหละ ลูกไม่สามารถที่จะ "ผลัก" ทุกๆอย่างโดยไม่ "ผ่อน" อะไรบางอย่าง แล้วทำให้ภาพรวมของชีวิตมันจะเคลื่อนไปได้หรอกนะ ...

การขับเคลื่อนชีวิตเล็กๆของลูกในวันข้างหน้า ไม่ว่าจะเป็นการเรียน การทำงาน
ความรัก หรือ การครองเรือน ฯลฯ ก็เหมือนกับการถีบสามล้อคันเล็กๆของลูกวันนี้แหละ

... ลูกต้องรู้จัก "ผลัก" เรื่องหนึ่ง และ "ผ่อน" อีกเรื่องหนึ่ง
... เคล็ดที่ไม่ลับมันอยู่ที่ ลูกต้อง "ผลัก" และ "ผ่อน" อย่างเป็นจังหวะ
... เคล็ดที่ไม่ลับมันอยู่ที่ ลูกต้องกลับมา "ผลัก" เรื่องที่ถูก "ผ่อน" ด้วย
... แล้วภาพรวมของชีวิตลูกจึงเคลื่อนไปข้างหน้าได้
... ซึ่งก็ไม่ต่างจากการถีบสามล้อเล็กๆของลูกในวันนี้หรอก ... ลูกรัก ...


ลูกจำได้ไหม วันที่ลูกหัดเดินวันแรก ...
ลูกต้อง "ผ่อน" ขาข้างหนึ่งไว้ข้างหลัง
เพื่อให้เป็นหลักที่จะ "ผลัก" (ก้าว)ขาอีกข้างไปข้างหน้า
แล้วลูกก็ "ทำกลับกัน" กับขาข้างที่ถูก "ผ่อน" ไว้ข้างหลัง
เช่นเดียวกับขาข้างที่ก้าวไปข้างหน้า ...
นั่นแหละลูกรัก ... ที่เรียกว่าการ "เดิน"

.... ถ้าลูกพยายามก้าวขาทั้งสองข้างไปข้างหน้าพร้อมๆกัน
ตัวลูกก็คงจะไปได้ไม่ถึงไหน ...

เห็นไหมลูกรัก ... ธรรมชาติบนโลกใบนี้ สอนอะไรต่างๆเรามากมาย ...
เพียงแค่ขอให้ลูกหยุดนิ่ง หยุดดู หยุดสังเกตุ หยุดคิด สักนิด ...

ถ้าวันหน้า ...
สามล้อคันเล็กๆของลูกมันใหญ่โตเกินกว่าที่ลูกหาวิธีขับมันได้ล่ะก็
พ่อขออย่างเดียวนะลูกรัก ... กลับมาหาพ่อนะลูก ...
พ่อจะสอนลูกอีกครั้งว่าลูกควรจะทำอย่างไร ..

... กลับมาหาพ่อนะลูกรัก ...
... พ่อ ...

1100 น.
2 พย. 2545

ปล. สักพักใหญ่ๆหลังจากที่ลูกร้องจนเหนื่อย
ลูกถึงคิดออกว่าลูกควรจะผ่อนขาข้างหนึ่ง
และ ออกแรงถีบอีกข้างหนึ่ง ... สลับกันไป
รถสามล้อคันเล็กๆของลูกถึงเคลื่อนไปข้างหน้าได้

========================================

<--- บทเรียนที่ 6 ของน้องเฟิร์น ... "สองมือเล็กๆที่ไม่อาจบดบังดวงตะวัน" ...

บทเรียนชีวิตที่ 8 ของน้องเฟิร์น ... "ปัญหาที่ดูเหมือนจะมีทางออกเดียว" ...
--->



Create Date : 20 เมษายน 2551
Last Update : 17 ธันวาคม 2551 5:17:22 น. 1 comments
Counter : 1047 Pageviews.

 
^_^ สมองเล็กๆ ก็สามารถจัดการกับปัญหา ที่คิดว่าเป็นเรื่องเล็กๆ ของผู้ใหญ่ เพราะมีประการณ์มากกว่า ได้เหมือนกัน
การเรียนรู้ด้วยตนเอง ประสบความสำเร็จ พร้อมกับความภาคภูมิใจจริงๆ


โดย: รันโกะจัง^_^ วันที่: 21 เมษายน 2551 เวลา:7:56:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Nong Fern Daddy
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 782 คน [?]




... Blog นี้ ...
แด่ ... แม่น้องเฟิร์นและน้องภัทร
เธอ..ผู้เปลี่ยนห้องที่มืดมิดให้สว่างไสวได้ด้วยรอยยิ้ม
เธอ..ผู้อยู่เบื้องหลังความเข้มแข็งและความสำเร็จทั้งมวล
... และ ...
เธอ ... ผู้เป็น "บ้าน" เพียงแห่งเดียวของผม

---------------------------------------------

หรือเพียง "ฝัน" ที่หาญท้าชะตาฟ้า ?

หรือจะเพียง "ศรัทธา" (ที่)ไร้ความหมาย ?

แม้จะเป็นแค่เพียง "ฝัน" จนวันตาย

แต่ผู้ชายคนนี้จะอยู่ข้างเธอ ... ตลอดไป ...

แด่ ... ลูกที่กล้าฝันของพ่อ

Friends' blogs
[Add Nong Fern Daddy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.