Group Blog |
แปดเดือน แปดเดือน แปดเดือนแล้วนะ จะแปดเดือนแล้วที่แม่เสีย เป็นช่วงเวลาที่เพิ่งจะเหมือนเจ็บปวดน้อยลงอย่างชัดเจน เดือนแรก พี่หมอสาขาข้างกัน บอกเรา เจอกันที่สนามนะ คงเพราะไม่เห็นเราไปวิ่งเลย เดือนสอง สาม สี่ จัดตารางกลับบ้าน กทม รัวๆ เที่ยวด้วย เพราะต้องการทำให้จำได้ว่า นี่คือการกลับบ้านตอนที่ไม่มีแม่แล้ว เป็นเรื่องปกติ เดือนห้า หก เจ็ด เที่ยวและออกพรีเซนต์งาน งานที่ส่งไว้ ตั้งแต่แม่อยู่ไอซียู งานที่กว่าจะรู้ว่าเข้ารอบ แม่ก็เสียแล้ว งานที่จะได้บอกแม่อีกครั้งว่า ได้ไปพรีเซนต์ต่างประเทศอีกทีแล้วนะคะ ได้จุดธูปบอก และบอกในใจแทน เดือนนี้เดือนแปด จะเข้าเดือนที่เก้าไม่นาน เรารู้สึกผ่อนลง เรารู้แล้วว่า เราเป็นรุ่นน้องของคนที่แม่ตายก่อน ก็โลกนี้มีคนแม่ตายแล้วเยอะแยะ เราเป็นแค่คนตัวเล็กๆ คนนึง เรายังมีรุ่นพี่่บางคนที่แม่เพิ่งตายเดือนที่แล้ว รุ่นพี่คนนั้นเป็นรุ่นน้องเราเรื่องการเสียแม่ เรามีรุ่นน้องที่แม่ตายปีก่อน น้องเค้าก็เป็นรุ่นพี่สำหรับเราในการเสียแม่ เท่าไหร่ เท่าไหร่กันเชียว เป็นเรื่องธรรมดาโลก ช่วงนี้ใจโอเคขึ้นมาก โอกาสจะตื่นมาร้องไห้ เฮ้อหนักๆ น้อยลง ความเจ็บปวด ความเจ็บใจในรายละเอียด ก็ผ่อนลง เอาล่ะเนอะ ค่อยเป็นไป รักแม่นะคะ กราบหมอนก่อนนอน เพราะตอนนี้ ไม่ได้กราบเท้าก่อนนอนแล้ว
|
สุขใจพริ้ว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] เป็นบันทึกเรื่องราวทั่วไป ตามที่ใจนึกอยาก ของคนทำงานไกลบ้าน | ||||||||||||||
