ธันวาคม 2566

 
 
 
 
 
1
2
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
เวลานั้น และเวลานี้
เมื่อจะเข้าเดือนแปด
เราถูกเรียกไปดูคนไข้เลือดออกจากปากหลังเที่ยงคืน

หอผู้ป่วยนี้ เป็นที่ๆ แม่ต้องไปอยู่สลับรอ
ก่อนสุดท้ายจะต้องเข้า ICU คืนอีกครั้ง
และไม่ได้กลับออกมาอีกเลย

เมื่อเราไปถึง เราก็ไปจัดการฟันที่โยกและเย็บแผลห้ามเลือดให้
เสร็จก็เกือบตีสอง เราก็กลับ

เราแวะไปดูคนไข้อีกทีตอนราวน์เช้า
และเดินออกไประเบียง
ระเบียงที่ทอดยาวไปตรงห้องที่แม่เราเคยอยู่
ใช้เครื่องช่วยหายใจ ที่เราไปเยี่ยมได้

แม่.. เราคิดถึงแม่
แล้วช่วงวันสองสามวันนั้น เราก็หลุดสู่ห้วงคิดถึงแม่
เมื่อเดินผ่านตู้เต่าบิน เราก็ เอ๊ะ ตรงนี้เคยเข็นแม่เที่ยว
และเราก็เดินตามศพแม่ผ่านตรงนี้ไปโรงพักศพ

วนเวียน

กว่าจะจางลง แบบ โอเค ก็พักนึง

ป้าน้อยเพื่อนแม่ บอกเราว่า จะคิดถึง และจะจางลง
ป้าน้อยน่าจะหมายถึงชัดที่สุด ที่ความเสียใจ

เวลาจะพัฒนาให้เราเข้มแข็งขึ้น
ก็คือยอมรับความจริงได้มากขึ้น มากขึ้น

เมื่อทุกอย่างในโลกล้วนชั่วคราว
จงยอมรับความจริงเสีย



Create Date : 03 ธันวาคม 2566
Last Update : 3 ธันวาคม 2566 21:43:52 น.
Counter : 322 Pageviews.

0 comments

สุขใจพริ้ว
Location :
บุรีรัมย์  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]



เป็นบันทึกเรื่องราวทั่วไป ตามที่ใจนึกอยาก
ของคนทำงานไกลบ้าน