วันนี้ขอเขียนเรื่องการ์ตูนบ้าง เดิมทีการ์ตูนเรื่องนี้เป็นนิยายที่เรียกว่า ไลท์โนเวลมาก่อน ก่อนที่จะมาผลิตเป็นการ์ตูนอนิเม ภาพยนตร์ซีรี่ย์ และหนังสือการ์ตูน

จุดเด่นของไลท์โนเวล คือ จะมีกลิ่นอาย แฟนตาซี ได้ทั้งอารมณ์และแง่คิด การ์ตูนเรื่องนี้จัดเป็นการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่ผมชื่นชอบมากในยุคที่การ์ตูน เน้นแต่ความโมเอะ

ชื่อเรื่อง
ยมทูตสีขาว (ภาษาไทย)
しにがみのバラッド (ภาษาญี่ปุ่น)
Shinigami no Ballad, Momo the girl god of death (ภาษาอังกฤษ)
死神的歌谣 (ภาษาจีน)


ปกติแล้วยมทูตมักจะมาในชุดสีดำ แล้วทำไมเธอถึงใส่ชุดขาว อะไรทำให้เธอแตกต่างจากยมทูตคนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นการแต่งตัวที่โดยปกติยมทูตจะแต่งกายในชุดสีดำ แต่เธอกลับใส่ชุดสีขาว แถมยังใส่รองเท้าสีแดงอีกต่างหาก หรือแม้แต่จิตใจอันอ่อนโยนของเธอที่หลั่งน้ำตาให้กับเหล่าผู้ที่ต้องจากไป พบกับเรื่องราวอันแสนอบอุ่นได้ใน "ยมทูตสีขาว"


เนื้อเรื่อง
แต่ละตอนจะเป็นตอนสั้นๆ จบเป็นตอนๆ เปลี่ยนตัวเอกไปเรื่อยๆ โดยจะมีโมโมะ ซึ่งเป็นยมทูตและแดเนียล ภูตรับใช้ปรากฏในตัวในตอนนั้นๆ แต่ในบางตอนก็จะมีตัวละครของตอนก่อนๆ ปรากฎตัวเพื่อเสริมเนื้อเรื่องส่วนที่ขาดไปให้ชัดเจนยิ่งขึ้น


ตัวละคร

ในเรื่องนี้ตัวละครหลักในแต่ละตอนจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ โดยมีตัวละครสำคัญอยู่สองตัวเป็นตัวดำเนินเนื้อเรื่อง



โมโมะ (モモ)
พากย์เสียงโดย โนโตะ มามิโกะ (ซีดีดราม่า), โคบายาชิ อากิโกะ (อนิเม)

ตัวละครหลักของเรื่อง ยมทูตรหัส A-100100 มักแต่งกายด้วยชุดสีขาวจนมักถูกเรียกว่าเป็น พวกนอกคอก เธอถือเคียวสีเงิน และสวมรองเท้าสีแดง โมโมะเป็นยมทูตที่มีจิตใจอ่อนโยน เธอมักร้องไห้เสมอเวลารับภารกิจรับดวงวิญญาณคนตาย จึงโดยแดเนียลว่าบ่อยๆ ว่าเป็นคนขี้แย



แดเนียล (ダニエル)
พากย์เสียงโดย ฮิโรฮาชิ เรียว (ซีดีดราม่า), ชิมิสุ ไอ (อนิเม)

ข้ารับใช้ของโมโมะ เป็นแมวดำ มีดวงตาสีทอง และสวมปลอกคอสีแดงห้อยกระดิ่ง มีปีกจึงสามารถบินได้ ที่จริงเหมือนจะสามารถกลายร่างเป็นคนได้ แต่เจ้าตัวไม่ชอบเท่าไหร่ จึงมักอยู่ในร่างแมวเสมอ




"ยมทูตหมายเลข A-100100 โมโมะค่ะ"

การ์ตูนอนิเม
ยมทูตสีขาวมีเป็นการ์ตูนอนิเมชั่น ฉายครั้งแรกเมื่อวันที่ 3 มีนาคม 2006 – 7 เมษายน 2006 ทางสถานีโทรทัศน์ WOWOW ผลิตโดยบริษัท Group Tac จำนวน 6 ตอน ปัจจุบันประเทศไทยมีลิขสิทธิ์การ์ตูนเรื่องนี้แล้ว โดยบริษัทที่ได้รับลิขสิทธิ์เรื่องนี้คือ Rose Media & Entertainment

ฉบับการตูนอนิเมชั่นมีทั้งหมด 6 ตอน

ตอนที่ 1 เสียงของเธอ
ตอนที่ 2 สระที่ไม่มีน้ำ
ตอนที่ 3 อีกฟากฝั่งของแสงสว่าง
ตอนที่ 4 มนต์ฤดูใบไม้ร่วง
ตอนที่ 5 แสงจากหิ่งห้อยน้อย
ตอนที่ 6 การเดินทางของหัวใจ

เพลงประกอบ
เพลงเปิด : no one โดย KOY
เพลงปิด : White Messenger โดย KOY

นอกจากเพลงประกอบแล้วอนิเมชั่นเรื่องนี้ยังมี Original Soundtrack ค่อนข้างเยอะ เพลงประกอบไพเราะก็เยอะเช่นกัน ต้องถือว่าเยอะเมื่อเทียบกับอนิเมชั่นที่มีจำนวนตอนแค่ 6 ตอน โดยออกมาถึง 2 ชุดด้วยกัน


รายละเอียด OST
เรื่อง : Shinigami no Ballad OST
ชนิดของ OST : Animes
จำนวน : 1 แผ่น
จำนวน Tracks: 4
วางจำหน่าย : 15/03/2006

- 01 - no one
- 02 - White Messenger
- 03 - no one (Karaoke)
- 04 - White Messenger (Karaoke)


รายละเอียด OST
เรื่อง : Shinigami no Ballad OST
ชนิดของ OST : Animes
จำนวน : 1 แผ่น
จำนวน Tracks: 30
วางจำหน่าย : 26/04/2006

TrackList

- 01 - A LITTLE SENTIMENT
- 02 - Momo to Daniel
- 03 - NOTHINGNESS
- 04 - Drama Part 01
- 05 - HILL OF SORROW
- 06 - VOICE OF...
- 07 - Drama Part 02
- 08 - AIR DANCE
- 09 - ANOTHER SENTIMENT
- 10 - ONE MAZE
- 11 - Drama Part 03
- 12 - Saisho no Sonza
- 13 - EXPANSION
- 14 - FLOWING OF CONSCIOUSNESS
- 15 - Drama Part 04
- 16 - Mangekyou
- 17 - PURE SENTIMENT
- 18 - TO THE STAR
- 19 - Drama Part 05
- 20 - FUNKY FEET
- 21 - Sayonara
- 22 - DELICATE CHANGE
- 23 - Drama Part 06
- 24 - CROSSING
- 25 - Soshite Nokoru Mono
- 26 - BEYOND SENTIMENT
- 27 - Drama Part 07
- 28 - White Messenger (TVsize เพลงจบ)
- 29 - Drama Part 08
- 30 - no one (TVsize เพลงเปิด)



"ภาพบางส่วนจากการ์ตูนเรื่องนี้"

ความรู้สึกเมื่อดูการ์ตูนเรื่องนี้จบ
ผมดูการ์ตูนเรื่องนี้ครั้งแรกตอนอยู่ที่ประเทศจีน เคยได้ยินชื่อเรื่องนี้มาก่อนหน้าแล้วด้วย พอไปเห็นเป็นแผ่นดีวีดีก็เลยลองซื้อมาดู ซึ่งก็ต้องยอมรับว่าทำออกมาได้ดีทั้งภาพ และดนตรีประกอบในเนื้อเรื่อง ผมดูตอนแรกก็รู้สึกชอบเลย และตอนแรกยังเป็นตอนที่ชอบที่สุดด้วย (ตอนเสียงของเธอ)

เด็กชายชื่อ เซโตะ โคตะ กล่าวโทษแมวชื่อ บลู ว่าเป็นเหตุให้เพื่อนสาวของเขาต้องตาย จึงนำมันไปทิ้ง และได้พบกับโมโมะที่ช่วยให้เขาเปลี่ยนความคิดได้



เนื้อเรื่องในตอนนี้ โคตะกับไมตัวเอกของตอนกลับบ้านด้วยกันเสมอ เนื่องจากไมเป็นภูมิแพ้ จึงต้องมีคนคอยดูแล ไมเก็บลูกแมวได้จึงตั้งชื่อว่าบลู และแอบเลี้ยงไว้ มีวันหนึ่งหนึ่งโคตะไม่ได้กลับบ้านพร้อมไม โดยวันนั้นฝนตกและไมก็ไปหาบลู แต่อาการภูมิแพ้ของเธอกำเริบ และเธอก็เสียชีวิต
โคตะ กล่าวโทษแมวชื่อ บลู ว่าเป็นเหตุให้เพื่อนสาวของเขาต้องเสียชีวิต (แพ้ขนแมว) จึงนำมันไปทิ้ง และได้พบกับโมโมะที่ช่วยให้เขาเปลี่ยนความคิดได้

โมโมะบอกว่าแมวตัวนี้ถ้าตากฝนแบบนี้ ไม่นานก็จะตาย ทำแบบนี้จะดีเหรอแต่โคตะไม่สนใจ จนเธอถามว่า ในเมื่อมันจะตายแล้วงั้นถ้าเธอจะนำมันไปเลยคงไม่ว่ากันใช่มั้ย ซึ่งโคตะก็ไม่สนใจ จนวินาทีสุดท้ายตอนที่เธอจะเอาเคียวยมทูตสังหารบลู โคตะวิ่งมาตะโกนห้ามและรีบอุ้มบลูมากอดไว้

เธอกล่าวว่า "ความรู้สึกในตอนนี้อย่าลืมไปซะล่ะ" ผมฟังแล้วรู้สึกขนลุกอย่างบอกไม่ถูก






"โมโมะในอารมณ์ต่างๆ ทำไมเธอต้องร้องไห้ด้วยล่ะ"

ไม่ขอเล่าทุกตอนเพราะเรื่องนี้จบเป็นตอนสั้นๆ ถ้าเล่าให้ฟังทุกตอนก็คงไม่ต้องไปหาการ์ตูนอนิเมชั่นเรื่องนี้มาดูอีก

การ์ตูนเรื่องนี้อาจจะดูเฉพาะกลุ่มไปหน่อย ถ้าเป็นคนที่ชอบการ์ตูนสบายๆ ดูเรื่อยๆ แบบไม่เครียด หรือชอบแนวเยียวยาจิตใจ การ์ตูนเรื่องนี้ก็เป็นทางเลือกที่ไม่เลว


"อันนี้เป็นแผ่น DVD จีนที่ผู้เขียนมี ซื้อจากจีน"


"DVD ภาพยนตร์ฉบับญี่ปุ่น (แผ่นแท้)"




ภาพยนตร์ซีรี่ย์
เรื่องนี้มีผลิตเป็นซีรี่ย์ด้วย ผลิตโดย Studio Tornado Film, SF Planning ฉายครั้งแรกเมื่อวันที่ 9 มกราคม 2007 – 27 มีนาคม 2007 ทางสถานีโทรทัศน์ TV Tokyo จำนวนตอนทั้งหมด 12 ตอน ความยาวตอนละประมาณ 25 นาที

นักแสดงหลักในเรื่อง
ฮามาดะ โชโกะ แสดงเป็น โมโมะ
โยชิดะ ริโกะ แสดงเป็น แดเนียล

สำหรับฉบับภาพยนตร์ซีรี่ย์มีทั้งหมด 12 ตอน
ตอนที่ 1 ยมทูตประหลาดในชุดสีขาว
ตอนที่ 2 วันอังคารที่ 7 กรกฎาคม
ตอนที่ 3 ท้องฟ้าสีฟ้าที่ไม่มีอะไร
ตอนที่ 4 สระที่ไม่มีน้ำ
ตอนที่ 5 ปาฏิหาริย์แห่งแสง
ตอนที่ 6 สโนว์ รีเบิร์ท
ตอนที่ 7 อีกฟากฝั่งของแสงสว่าง (ตอนแรก)
ตอนที่ 8 อีกฟากฝั่งของแสงสว่าง (ตอนจบ)
ตอนที่ 9 น้ำตาของยีราฟ
ตอนที่ 10 ดอกไม้แห่งรอยแผล
ตอนที่ 11 สูญเสียความทรงจำ
ตอนที่ 12 Momo the girl god of death


ข้อแตกต่างระหว่างภาพยนตร์ซีรี่ย์กับฉบับอื่นๆ ที่เห็นได้ชัดเจอคือ ตัวละครในเรื่อง โมโมะที่ดูจะอายุมากกว่าที่เราเห็นในฉบับอื่นๆ และแดเนียลที่เปลี่ยนจากแมวมีปีก (ปีศาจรับใช้) มาเป็นเด็กที่ทำหน้าที่รับใช้ ซึ่งแตกต่างกับต้นฉบับที่เป็นนิยายและฉบับการ์ตูน ในส่วนของเนื้อเรื่องมีดัดแปลงบ้าง และมีตอนที่เขียนขึ้นมาเฉพาะเช่นกัน ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเพราะภาพยนตร์ไม่สามารถเก็บรายละเอียดได้มากเท่าหนังสือจึงต้องมีการดัดแปลง

เพลงประกอบ
เพลงเปิด : Senko โดย Sacra
เพลงปิด : No Surprises โดย TRICERATOPS


ความรู้สึกเมื่อดูฉบับซีรี่ย์เรื่องนี้จบ
เนื่องจากความประทับใจในฉบับการ์ตูนที่มาค่อนข้างมาก ส่งผลให้ชื่นชอบฉบับภาพยนตร์ไปด้วย ถึงจะมีหลายส่วนที่ไม่ค่อยถูกใจนัก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของตัวละครที่ดูอายุมากเกินจริง รายละเอียดบางอย่างที่ถูกตัดถูกลดลงไป แต่โดยรวมทำออกมาได้ดีเมื่อเทียบกับภาพยนตร์ซีรี่ย์ที่สร้างจากนิยาย





"ภาพตัวอย่างจากฉบับภาพยนตร์ซีรี่ย์"


"ภาพนักแสดงหญิงจากฉบับภาพยนตร์ซีรี่ย์"



"ฉบับหนังสือสือการ์ตูน (ภาษาไทย) ของสำนักพิมพ์ สยามอินเตอร์คอมิกส์"


หนังสือการ์ตูน
สำหรับหนังสือการ์ตูนใช้ชื่อว่า "เพลงยมทูต" พิมพ์จำหน่ายโดยสำนักพิมพ์ สยามอินเตอร์คอมิกส์ จำนวน 3 เล่ม (จบ) โดยผู้แต่งเป็นคนเดียวกับฉบับนิยายคือ ฮาเซงาวะ เคสุเกะ โดยมี นานาคุสะ เป็นผู้ออกแบบตัวละคร และอิซุมิ อาซึกะ เป็นผู้วาด


ความรู้สึกเมื่ออ่านหนังสือการ์ตูนเรื่องนี้
สำหรับฉบับหนังสือการ์ตูนนี้ ลักษณะพิเศษของภาพที่เห็นได้ชัดคือ เหมือนการ์ตูนผู้หญิง (ตาหวานๆ) และลำดับการเรียงตอนแตกต่างกับฉบับนิยาย ถึงแม้ภาพจะดูหวานไปหน่อย แต่ก็วาดออกมาได้น่ารักดี สมกับเป็นภาพแบบการ์ตูนผู้หญิง ภาพสวยดี เสียดายจำนวนเล่มน้อยไปหน่อยมีแค่ 3 เล่มเท่านั้น







"ภาพตัวอย่างจากฉบับหนังสือการ์ตูน"



"หนังสือฉบับไลท์โนเวล (นิยาย)"


นิยาย
ฉบับนิยายใช้ชื่อว่า ยมทูตสีขาว พิมพ์จำหน่ายโดยสำนักพิมพ์ บลิส พับลิชชิ่ง จำนวนเล่ม 12 เล่ม ผู้แต่ง ฮาเซงาวะ เคสุเกะ โดยมี นานาคุสะ เป็นผู้วาดภาพประกอบ โดยในหนึ่งเล่มจะแบ่งเป็นตอนย่อยๆ 3-4 ตอนต่อหนึ่งเล่ม เล่มหนึ่งราคาประมาณ 100.- นิดๆ

ในส่วนของการพิมพ์ มีพิมพ์ผิดพลาดบ้างเล็กน้อย ไม่ถือว่าเยอะมาก แต่ก็ถือว่ามี


ความรู้สึกเมื่ออ่านซีรี่ย์เรื่องนี้
ผมอ่านนิยายทีหลังสุดเลย โดยดูการ์ตูนอนิเมชั่นก่อน จากนั้นก็ดูเป็นภาพยนตร์ซีรี่ย์ และอ่านจากหนังสือการ์ตูน แล้วค่อยมาอ่านที่เป็นต้นฉบับ หลังจากที่ได้อ่าน ผมรู้สึกว่าฉบับนิยายหลายๆ ตอนเดินเรื่องช้า อาจเป็นเพราะผมทราบเนื้อเรื่องบางตอนจากการ์ตูนอนิเมชั่น ภาพยนตร์ และหนังสือการ์ตูนก่อนหน้านั้นแล้วก็ได้ ส่วนตอนที่ไม่เคยอ่านก็มีทั้งที่ชอบ และไม่ค่อยชอบ บางตอนอ่านแล้วรู้สึกสะเทือนใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก็เป็นธรรมดาของนิยายสั้นจบในตอบ แต่เพราะชอบเรื่องนี้เป็นทุนอยู่แล้วเลยไม่ค่อยคิดมากเท่าไหร่

สำหรับฉบับนิยายความหลากหลายของตัวละครจะมีค่อนข้างมาก อีกทั้งยังมีตัวละครปริศนาที่เป็นยมทูตที่ชื่อ "อัน" ยมทูตรหัส A-99 ที่รูปร่างน้าตาถอดแบบมาจากโมโมะ แต่อันจะไร้ความปราณีกว่ามาก และยังมีปีศาจรับใช้ที่ชื่อนิโคลที่เป็นเพื่อนสนิทของแดเนียลอีกด้วย

สำหรับตัวละครที่ชื่ออัน หนังสือการ์ตูนของสยามอินเตอร์คอมิกส์แปลชื่อ "อัน" เป็น "แอน" ตรงนี้ผมมองว่าน่าจะใช้ชื่อ "อัน" มากกว่า โดยชื่อนี้มากจากคำว่า 闇 หรือ 暗 (àn) ซึ่งเป็นตัวอักษรคันจิ (ใน Wiki ใช้ตัวอักษรคาตาคานะ) ตัวอักษรคันจิสามารถอ่านออกเสียงแบบจีนได้ ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นจากลักษณะของตัวละครจะไปตรงกับตัวอักษรจีนตัวดังกล่าวพอดี อ่านว่า "อั้น" (เสียงใกล้เคียงมาก)

สำหรับตรงนี้เป็นความพิเศษของเรื่องนี้ฉบับภาษาจีน ชื่อของ โมโมะในภาษาจีน จะใช้ชื่อที่แปลความหมายออกมาว่า ลูกท้อ ซึ่งมาจากเสียงของคำว่า โมโมะ ในภาษาญี่ปุ่น หรือบางที่จะใช้ชื่อว่า 百百 ไป๋ไป่ (หนึ่งร้อยหนึ่งร้อย) ซึ่งถ้าเป็นชื่อนี้จะมาจากเลขรหัสของเธอ A - 100100 นั่นเอง


ไม่ขอพูดถึงในส่วนของเนื้อเรื่องฉบับนิยายมากนักเนื่องจากจุดประสงค์หลักของ Blog นี้ ต้องการพูดถึงในส่วนของการ์ตูนอนิเมชั่น และหนังสือการ์ตูนเป็นหลัก


ข้อคิดที่ได้
ไม่ขอพูดถึงในส่วนนี้เช่นกัน เพราะถ้าพูดถึงในส่วนนี้ ผู้ที่จะหาเรื่องนี้มาชม/อ่าน ก็ไม่ต้องหาเรื่องนี้มาชมอีกแล้ว ข้อคิดที่ได้ส่วนใหญ่เป็นการกระทำของตัวละครในเรื่อง ซึ่งเราต้องดูการกระทำของตัวละครเป็นตอนๆ ไป ถ้าดูผ่านๆ ไม่ได้คิดตามก็อาจจะไม่ได้อะไรเลย บางตอนมีเนื้อหาเชื่อมโยงกัน หากกล่าวถึงอาจทำให้เสียอรรถรสในการรับชมได้ หามารับชมเองจะสนุกกว่า

สิ่งที่ได้จากเรื่องนี้อีกอย่างคือ วัฒนธรรมหลายๆ อย่างของประเทศญี่ปุ่น ซึ่งในหลายๆ เรื่องแตกต่างกับของประเทศไทยอย่างเห็นได้ชัดเจน บางครั้งเราอาจจะคิดว่า ทำไมไม่ทำอย่างนี้ล่ะ หรือ ต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ? อันนี้คงต้องขอให้ไปดูกันเองจะได้อรรถรสกว่า

ความเชื่อเรื่องยมทูตของเรื่องนี้คือ ผู้ที่สิ้นชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย ซึ่งถือเป็นบาปหนัก พวกเขาต้องกลายเป็นยมทูตเพื่อไถ่บาปนั้น ดังนั้นจึงต้องรับหน้าที่ไล่ล่าดวงวิญญาณของมนุษย์



นิยายภาพ
จากที่ผมไปหาข้อมูลเรื่องนี้มีนิยายภาพด้วย
しにがみのバラッド～ひとつのあいのうた～ (เพลงรักบทหนึ่ง)
しにがみのバラッド～はねのないおんなのこ～ (เด็กสาวผู้ไร้ปีก)

ไม่ว่าจะเป็นฉบับการ์ตูนอนิเมชั่น ภาพยนตร์ซีรี่ย์ หนังสือการ์ตูน หรือแม้แต่ฉบับนิยาย เราก็มักจะได้ยินเสียง (หรืออ่านเจอคำว่า) กริ๊ง... ซึ่งก็ไม่ต้องแปลกใจว่ามันคือ เสียงกระพรวนที่ไหน มันคือเสียงกระพรวนของแดเนียลที่โมโมะมอบให้นั่นเอง

ผมลองพยายามหาข้อมูลว่ามีโมเดลเรื่องนี้หรือไม่ แต่หาไม่พบ อาจจะมีแต่ผมหาไม่เจอเองก็ได้

ตอนนี้ผมกำลังสนใจเล่มด้านข้างนี้อยู่
Shinigami no Ballad Unknow Stars
シニガミノバラッド。アンノウンスターズ

ไม่รู้ว่าประเทศไทยจะเอาเข้ามาแปลหรือไม่


ขอบคุณภาพ และข้อมูลบางส่วนจาก
//www.momo100100.com/
//www.tv-tokyo.co.jp/shinibara/
//ariarishop-drama.blogspot.com
//www.baidu.com
wiki จีน