วันนี้เขียนรีวิวการ์ตูนหน่อย การ์ตูนเรื่องนี้มาแนวแปลกพูดถึงเรื่องความสัมพันธ์ และการทูต อย่างที่ทุกคนทราบ ความขัดแย้งเล็กๆ อาจทำให้ปัญหาบานปลายได้ ปัญหาทุกเรื่องไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่แค่ไหนสุดท้ายก็ต้องจบลงด้วยการพูดคุย


"Japonica วิถีอาทิตย์อุทัย ฉบับภาษาไทยเล่ม 1-7"


เรื่อง : Japonica วิถีอาทิตย์อุทัย
ผู้แต่ง : นิชิยามะ ยูริโกะ
ประเภท : การทูต
รวมเล่ม : 7 เล่มจบ (1,2 45.- บาท, 3-7 50.- บาท)
สำนักพิมพ์ : สยามอินเตอร์คอมิกส์


เรื่องย่อ
เป็นเรื่องราวของ อาโอมิ คาราโดะ ซึ่งเป็นคนที่รักและคุ้นเคยกับญี่ปุ่นประเทศบ้านเกิดของตนเอง และเกลียดการเดินทางไปยังต่างประเทศ วันหนึ่งเขาถูกเพื่อนชวนไปฉลองปีสุดท้ายชีวิตเด็กมหาวิทยาลัยที่เวียดนาม เขมร และไทย ซึ่งปัญหามาเกิดที่ไทย พวกเขาถูกคนท้องถิ่นหลอกรีดไถตังค์ โชคดีที่พวกเขาได้รับการช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่สถานทูตญี่ปุ่นประจำประเทศไทย จนสามารถเดินทางกลับบ้านเกิดได้

หลังจากกลับไปที่ญี่ปุ่นเขาไม่สามารถหางานประจำทำได้ จากการทำงานพิเศษและได้ออกไปช่วยเหลืองานของภริยาท่านทูตจากประเทศ ทำให้เขาถูกชักชวนให้ไปเป็นเจ้าหน้าที่สถานทูตญี่ปุ่นประจำประเทศลาว

การเป็นเจ้าหน้าที่สถานทูตนั้น เป็นหนทางที่ทำให้เขาสามารถรับตำแหน่งอื่นๆ ในงานราชการได้ หากอยู่ทำงานที่นั่นครบ 3 ปี ทำให้เขาตัดสินใจเข้ารับงานไปทำงานที่ประเทศลาว ประเทศที่ไม่คุ้นเคย ต่างวัฒนธรรม ในฐานะของเจ้าหน้าที่สถานทูต



"ตัวอย่างภาพของเรื่องนี้ 1"


ความรู้สึกหลังอ่านจบ
เป็นเรื่องราวที่แปลกดี กล่าวถึงประเทศในแทบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เรื่องที่สำคัญที่สุดเลยคือ การปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมและสังคม ซึ่งเรามักจะต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้เป็นประจำอยู่แล้ว ถ้าเราปรับตัวได้เราก็จะใช้ชีวิตได้อย่างไม่ลำบาก (ไม่งั้นก็จะมีแต่ช่วงเวลาที่ยากลำบาก)

การแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าเป็นเรื่องสำคัญ มันไม่มีวิธีการที่ถูกต้องแน่นอนหรอก และแน่นอนว่าการตัดสินใจทำอะไรลงไป มันย่อมมีผลกระทบถึงอีกสิ่ง สิ่งสำคัญคือ จะทำอย่างไรให้เกิดผลกระทบในเชิงบวก หรือเชิงลบแต่ยังสามารถควบคุมไม่ให้ไปสู่ความเลวร้ายได้

โดยส่วนตัวผมชอบเรื่องนี้เพราะอ่านแล้วได้คิดอะไรหลายๆ อย่างเกี่ยวกับตัวเอง แม้ว่าเรื่องเรื่องจะโม้ไปหน่อยในหลายๆ ส่วนก็ตาม



"ตัวอย่างภาพของเรื่องนี้ 2"


ประเด็นที่น่าสนใจ
- ในเรื่องใช้คำว่า ราชอาณาจักรลาว ซึ่งในเนื้อเรื่องประเทศลาวยังมีพระมหากษัตริย์ของลาวอยู่ดังนั้นจึงใช้คำว่า "ราชอาณาจักรลาว" ถูกต้องแล้ว แต่ในปัจจุบันอย่างที่รู้ว่าประเทศลาวตอนนี้ปกครองด้วยระบอบคอมมิวนิสต์ จึงไม่แปลกที่จะใช้ชื่อว่า สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (สปป.ลาว) อย่างที่เราเห็น

- เนื้อเรื่องช่วงแรกของคาราโดะเกิดขึ้นในปี 2009 ในเล่มแรกตอนที่มาเมืองไทย พวกเขาได้ไปเยาวราชด้วย ป้ายฮั่วเซ่งเฮงเห็นได้ชัดเลย และเนื้อเรื่องช่วงที่คาราโดะไปทำงานที่ประเทศลาวเกิดขึ้นในปี 2011 เป็นต้นไป

- อนิเมะเรื่องแรกที่ บลู คนท้องถิ่นเจ้าหน้าที่ในสถานทูตลาวดู คือ เรื่อง "พรีเคียว"

- ดอกไม้ประจำชาติลาว คือ ดอกจำปาลาว คนไทยจะรู้จักกันในชื่อ ดอกลีลาวดี หรือ ดอกลั่นทม

- ในเรื่องเราจะเห็นอาหารท้องถิ่นหลายๆ อย่างรวมไปถึงของขึ้นชื่อที่เวลาเราไปประเทศลาวต้องลอง นั่นก็คือ เบียร์ลาว



"ตัวอย่างภาพของเรื่องนี้ 3"


สถานที่สำคัญในเรื่องที่มีอยู่จริง
- แขวงสาละวัน

- ในเรื่องมี วัดและสถานที่มีอยู่จริงในประเทศลาวด้วย เช่น ประตูชัย วัดธาตุหลวง วัดเชียงทอง วัดศรีษะเกษ วัดใหม่ (วัดใหม่สุวรรณภูมาราม) วัดเชียงทอง พระธาตุภูสี (หลวงพระบาง) แต่ละที่สวยงามสมกับที่คนเขียนอยากนำเสนอในเนื้อเรื่อง



"ตัวอย่างภาพของเรื่องนี้ 4"


ข้อคิดดีๆ จากในเรื่อง
- การทำงานผิดพลาดเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ มันไม่สำคัญหรอกว่าจะผิดพลาดหรือไม่ มันสำคัญที่ว่าต่อจากนั้นเราจะจัดการแก้ไขปัญหาอย่างไรต่างหาก

- คำพูดดีๆ จากท่านทูต "แค่ความอ่อนโยนอย่างเดียว มันไม่สามารถอยู่รอดบนโลกนี้ได้หรอกนะ" "

- คำพูดดีๆ จากคาราโดะ "การได้รู้จักกับคนต่างชาติเพิ่มมากขึ้นน่ะ มันสนุกจะตาย!!!"



"วัดธาตุหลวง ประเทศลาว สวยงามมาก"


ทิ้งท้ายก่อนจาก
แม้ว่าในเรื่องจะมีการพูดถึงประเทศไทยในทางลบ ไม่ว่าจะเป็นกรณีขู่รีดไถนักท่องเที่ยว หรือคำพูดของท่านทูตที่ว่า "ยิ่งตอนนี้สถานการณ์ทางการเมืองของไทยไม่สงบ ลาวจะได้รับฉายา 'ประเทศแห่งรอยยิ้ม' แทนก็ไม่แปลก" แต่ก็ถือว่าสะท้อนอะไรหลายๆ อย่างในมุมมองคนต่างชาติได้ดี อย่าลืมว่าเรื่องนี้เขียนมานานแล้ว และบ้านเมืองเราตั้งแต่ที่เค้าเขียนถึงปัจจุบัน มันเป็นอย่างไร

แน่นอนหลายคนอาจจะบอกว่า คุณมันคนนอก คุณไม่รู้เรื่องของเราหรอก พร้อมทั้งแสดงอาการไม่พอใจ ครับ!! คนทั่วไปก็แบบนี้แหละครับ เราใส่เสื้อผ้าสวยๆ เพื่ออะไรล่ะ ไม่ใช่เพื่อให้คนภายนอกมองว่าเราดูดีเหรอ อยู่บ้านไม่มีคนเห็นใส่ชุดใหม่แบบเดินนอกบ้านมั้ย? แม้ว่ามันฉาบฉวย แต่ยอมรับเถอะว่ามันเป็นเรื่องจริง ไม่ยอมรับความจริงมันพัฒนาอะไรไม่ได้หรอกนะ


สุดท้ายนี้ เชื่อเถอะว่า ใครที่ได้สัมผัสกันเรื่องนี้ คงมีความรู้สึกอยากจัดทริปไปเที่ยวประเทศลาวกันบ้างแหละ


ภาพ วัดธาตุหลวง