ชื่อหนังสือ :: สะบายดีหัวใจ
ผู้แต่ง :: ชอนตะวัน
สำนักพิมพ์ :: คาซาม่า บุคส์

ในวันที่ต่างหอบหัวใจอันบอบช้ำจากคำว่า อกหัก
ไปสู่ดินแดนอันงดงามด้วยธรรมชาติและวิถีชีวิตผู้คน
ที่นั้น...ทั้งเขาและเธอปรารถนาจะทำอะไรก็ได้ให้มันสุดๆ
ครั้งแรกที่เจอต่างฝ่ายต่างเขม่นในกันและกัน
เธอ...ผู้หญิงผมฟู แต่งตัวแบบร็อกเกอร์ผสมเพื่อชีวิต
ที่เมามายไปตลอดเส้นทางที่มุ่งสู่หลวงพระบาง
ผู้หญิงอย่างนั้น ไม่น่าสนใจสักนิดในความคิดของ เทียนปูชา
เขา...ผู้ชายหน้ากลม ปากแดง คิ้วเข้ม ตัวอวบๆ แต่ขี้เก๊ก
แอ๊คท่าทำเป็นสุภาพบุรุษเรียบร้อย มองคนด้วยหางตา
ยิ่งสายตาที่มองเธอด้วยแล้ว ในความรู้สึกตอนนั้น
ณมิตรา เกลียดผู้ชายแบบนี้ที่สุด

นั่นคือจุดเริ่มต้น ที่คนสองคนต้องตามหากันอยู่ถึงสองปี



ครั้งแรกที่เห็นหนังสือเล่มนี้ก็หยุดชะงักทันทีเลยค่ะ ยังไม่ต้องหยิบขึ้นมาดูก็รู้ว่าต้องเป็นเรื่องราวเกี่ยวหลวงพระบางแน่นอน ก็ไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้รู้สึกแบบนั้นนะคะ อาจะเป็นเพราะภาษาที่ใช้เป็นชื่อเรื่อง 'สะบายดีหัวใจ' ซึ่งคำว่าสะบายดีนี้แปลว่าสวัสดีของประเทศลาวค่ะ และอีกอย่างก็คือหน้าปกที่มีรูปดอกลั่นทมอยู่ ซึ่งเป็นดอกไม้ที่แป๋วชอบมากๆ พอเห็นแล้วก็รู้สึกอยากอ่านมากๆ แต่ก็ไม่ซื้อในทันทีค่ะ อดใจเอาไว้แล้วรอไปซื้อในงานสัปดาห์หนังสือ พอได้หนังสือมาแล้ว เล่มนี้เป็นเล่มแรกเลยค่ะที่หยิบมาอ่าน สำนวนภาษาของคุณ 'ชอนตะวัน' อ่านแล้วอาจจะวกวนไปซักนิด แต่โดยรวมแล้วถือว่าใช้ได้ค่ะ อ่านแล้วก็เข้าใจได้ดี บ่งบอกได้ชัดถึงแต่ละอารมณ์ของแต่ละคน

เทียนปูชา...พระเอกของเรื่องนี้เป็นสุภาพบุรุษมากๆ ค่ะ แต่ถูกนางเอกยั่วให้ตบะแตก แหม คนเราก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนจริงมั้ยคะ จะทนทานขนาดนั้น
ณมิตรา...นางเอกก็เป็นคนที่เข้มแข็งจริงๆ ค่ะ แป๋วลองนึกดูว่าถ้าเป็นแป๋ว แป๋วจะทนได้แบบเธอรึป่าว เธอท้องโดยที่พ่อของเด็กไม่รับรู้ (ไม่ใช่ไม่ยอมรับนะคะ) ต้องถูกประนามเหยียดยามต่างๆ นานา ทำมาหากินเลี้ยงลูกมาตัวคนเดียว แต่เธอก็สามารถพาตัวเองขึ้นมาอยู่ในที่สูงได้ เธอเก่งมากๆ ค่ะ

อ่านเรื่องนี้แล้วทำให้แป๋วรู้สึกว่าชีวิตคนเราอยู่ได้ด้วยความหวังจริงๆ ณมิตราหวังอยู่ตลอดเวลาว่าซักวันหนึ่งเธอจะต้องได้พบกับเทียนปูชาอีกครั้ง พ่อกับลูกต้องได้พบหน้ากัน โดยที่เธอเองก็ไม่รู้เลยว่าเขาอยู่ที่ไหน จะตามหาได้ยังไง แต่เธอก็ยังมีความหวังว่าซักวันจะต้องได้พบกัน นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เธอเข้มแข็งค่ะ

เป็นอีกเรื่องที่แป๋วชอบนะคะ หลังจากที่อ่านเรื่อง 'ฝนโปรยรัก' ของฬีฬาไป ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับหลวงพระบางเหมือนกัน อยากให้ลองหามาอ่านกันดูค่ะ แป๋วไม่ยืนยันนะคะว่าคุณจะต้องชอบ แต่เป็นหนังสือดีอีกเรื่องที่อยากแนะนำค่ะ