Confession of Pain เรื่องมันเศร้า ระวังนะ เดี๋ยวจะว่าไม่เตือนว่าฉปอยจ้า จากประสบการณ์ ถ้าดูหนังจบเกิน 3 วัน แล้วไม่อัพบล็อก รับรองว่าเน่าคาใจตลอดไป วันอาทิตย์ นั่งเอาตูดแช่น้ำอยู่บ้าน ดูหนังไปหลายเรื่องนะจะว่าไป เพราะสั่งของได้มาวันศุกร์รวดเดียวเกือบ 20 แผ่น 555 เนื่องจากเยอะจัด ก็เอามาเรียงๆกัน ผู้โชคดีได้แก่ เฮียเหลียง กะท่านทาเคชิ เราหยิบ Confession of Pain ใส่ถาด แล้วกดปุ่ม Play ไม่รั้งรอ อ่ะ นี่มันภาคต่อ สองคมสองคม ป่ะเนี่ย เปล่าๆ ไม่เหมือนกันหรอก แต่เป็นเรื่องแวดวงคนสีกากีเหมือนกัน (เอ ที่ฮ่องกงมิเห็นคุณตำรวจใส่เครื่องแบบซักเท่าไหร่) เฮียเหลียงหล่อเนียนมาเชียว คุณภรรยาก็สวย งานการกำลังรุ่ง ชอบแว่นตา พีเหลียงดูเท่ได้ใจและสูงวัยไปในตัว ผิดกับอาป็อง (ทาเคชิ อิอิ ชื่อน่ารัก) ตำรวจหนุ่มรุ่นน้อง ที่็เป็นขี้เมาหยำเปที่หล่อที่สุดในโลก เข้าเรื่อง อาป็องเนี่ย อยู่ในช่วงที่เศร้าใจแต่ไม่ถึงกับหดหู่่ เพราะเมียฆ่าตัวตาย เหตุการณ์ผ่านมา 3 ปีแล้ว ก็ยังทำใจไม่ได้ อาป็องออกจากงานตำรวจมาเป็นสายสืบ ไปไหนก็มีภาพเหตุการณ์วันที่เมียเสียชีวิตติดตา เฮียแกก็กินเหล้าแก้กลุ้มใจ จนวันหนึ่งมีสาวสวย (ซูฉี ทำไมต้องเป็นเธอเนี่ย!!) ีคิดมาเปลี่ยนให้ดื่มเบียร์แทน เชียร์ไปเชียร์มา เฮียแกก็ชนเบียร์ได้ในที่สุด ระหว่างนั้นก็มีการฆาตกรรมพ่อตาของเฮียเหลียง ซูซาน เมียของเฮียก็รู้สึกว่าเป็นคดีที่แปลก คนฆ่าน่าจะเป็นคนที่รู้จักกัน และเธอรู้สึกว่าถูกติดตามปองร้าย แต่พอบอกเฮียก็โดนเอายากล่อมประสาทให้กินซะี่นี่่ ดังนั้นก็ไปวานให้อาป็องสืบให้ จากการสืบทำให้ทราบเหตุจูงใจว่า เฮียเหลียงอาจจะเป็นคนร้ายได้ อาป็องก็ลุ้นให้ไม่เป็นจริง พยายามหาคนร้าย ช่วงนี้ก็ชิงไหวชิงพริบกัน ระหว่างพระเอกสองคน ให้ลุ้นว่าใครเป็นใคร แต่ไม่ถึงกับเลือดเดือดเชือนคม เหมือนชื่อภาษาไทยหรอกนะ จริงๆแล้วหนังเฉลยให้ตั้งแต่แรกว่าใครเป็นคนทำ แล้วก็ดำเนินเรื่องไปข้างหน้า แสดงให้เห็นความคืบหน้าการสืบคดีของอาป็อง จนมาทวิสท์ช่วงสุดท้าย ด้วยเหตุการณ์ที่เกี่ยวกับซูซานนั่นเอง ช่วงนี้เป็นจุดที่ทำให้เฮีย ต้องมา สารภาพความแค้นที่แสนเศร้ากับ อาป็อง บอกตรงๆช่วงแรกดูแบบเบลอๆ คิดว่า ทาเคชิ จะเป็นฝ่ายที่สารภาพนะ เนื่องจากเฮียเหลียงแกเล่นนิ่งมาก เหมือนไม่กดดัน หนังหลอกได้ดี ในขณะที่อาป็องทุรนทุรายแทบทุกฉาก ถึงเฮียแกทำงานวางแผน ใจเย็นของแกไปเรื่อยๆ โดยที่เราจะยังไม่ทราบเหตุผลทั้งหมด ส่วนบทของซูซานเป็นอีกคนที่แสดงให้เรารู้สึกอึดอัด ในบ้านที่ดูดีพร้อมของคนรักกันสองคน แต่ก็รู้สึกว่าถึงความเย็นเยือกแฝงอยู่ บรรยากาศที่แตกต่าง เห็นได้เวลาที่ซูซานคุยกับอาป็องจะมีความผ่อนคลาย และฉากที่มีอาป็องอยู่ไม่ว่าจะที่บาร์หรือที่บ้านสาวเชียร์เบียร์ จะมีโทนสีอบอุ่น แม้บางทีจะดูร้อน แต่ก็มีชีวิตชีวากว่า ฉากไคลแม็กซ์ บนดาดฟ้า (?? ไม่แน่ใจ ดาดฟ้าอีกแล้วเหรอ) โรงพยาบาล มันนิ่งมากจนหวั่นไหว (แฮ่ม!) ที่เขาเรียกว่าเล่นน้อย แต่ได้มาก นั่นแหละพี่เหลียงเลย อืมม แกเล่นเก่งจริงๆนะ ที่ฮ่องกง น่าจะมีการให้ตำแหน่งท่านเซอร์กะเฮียเขาเหอะนะ แบบเซอร์แอนโธนี ฮอบส์กินไง แล้วก็อดไม่ได้จะเปรียบเทียบฉากจบกับ IA ทำไม ผกก คนนี้ช่างใจร้ายกับเฮียที่จุดเดิมเลย โถ น่าสงสาร ถ้าชอบ สองดารานำ โดยเฉพาะ เหลียงเฉาเหว่ยก็ดูกันเถอะนะ ไม่ผิดหวัง แต่ถ้าชอบแนวเดียวกับ I/A หนังเจ้าพ่อ คงต้องเตรียมใจไว้นิดนึง เรื่องนี้ไม่ได้มีอะไรเดือดเลย แค่อุ่นๆปุดๆ สำหรับเราชอบแสงสี เมื่อบวกกับความเท่แบบเหงาๆ ของเฮีย และ ทาเคชิแบบเซอร์ๆ (หรือจะว่าขี้เมาก็ได้) จริงๆแล้ว ดูขัดๆอยู่เหมือนกัน ทาเคชิ เล่นต็มที่ และก็ทำได้ดีที่สุดแล้ว แต่น่าเสียดายที่หน้าตาดีเกินไปก็ทำให้อะไรๆดูไม่เป็นอย่างที่ใจคิดได้เหมือนกัน ผิดมากหรือที่เกิดมาหล่อเข็ดแบบนี้ สุดท้ายคือ ดนตรีประกอบ ยังสุดยอดเหมือนเดิม กล่อมเรื่องนี้ให้เหงาหงอย เดียวดายได้ไม่ขาดตกบกพร่อง โอ้หนอ ความแค้นที่แสนเศร้า หากไม่รู้จักปล่อยวางและดำเนินชีวิตต่อไป เราคงไม่อาจก้าวพ้นวังวนของความเศร้าไปได้   Create Date : 22 พฤษภาคม 2550 10 comments Last Update : 22 พฤษภาคม 2550 22:47:11 น. Counter : 909 Pageviews. Share Tweet

ชอบคำว่า เน่าคาใจค่ะ 55555 ไม่กล้าอ่านละเอียด กลัวว่าเดี๋ยวไปดูเองจะไม่สนุก เลยอ่านผ่าน ๆ ค่ะ ชอบทาเคชิ มาก ๆ เดี๋ยวจะหามาดูค่ะ ขอบคุณนะคะ   โดย: โสดในซอย 22 พฤษภาคม 2550 23:16:25 น.

....สวัสดียามเช้าค่ะ... ..วันนี้มีข่าวด่วนค่ะ... ..คือว่าจุนกิมาไทยแล้วนะค่ะ...อยากจะกรี๊ดดด กรี๊ดดดดดดดดด.......คนมันดีใจอ่ะค่ะ..555 ตามไปกรี๊ดที่บล็อกได้นะค่ะ....   โดย: MYOMYO 23 พฤษภาคม 2550 7:22:33 น.

มาแว้ว.. อืมใช่ เรื่องนี้ภาพสวย ชอบ แต่พล็อตยังไม่ชวนให้เส้นประสาทขดเคี้ยวเท่าไร แต่ว่านั่นแหล่ะเฮียเหลียงอ่ะดูสูงวัยจัง งึมๆ ปล. ได้รับหนังสือและวีซีดีแล้วนะคะ ขอบคุณค่ะ ถ้าคืนช้าอย่าว่ากันเน้อ ช่วงนี้งานก็เยอะ แถมไม่ค่อยสบายอีก   โดย: Qingqing 24 พฤษภาคม 2550 22:34:06 น.

โดโมะ มินนะซัง บล็อกนี้ทึมๆ คนน้อยจังเลย การเปลี่ยน Font บน Firefox มันยากจังเลย อยู่มันมืดๆแบบนี้แหละ เผื่อจะดูสวยขึ้น เง้อ จังไมบ่นอะไรเนี่ย คุณโสด ต้องหามาดูนะ มิผิดหวังแน่ๆ คุณ MYOMYO ไปดูจุงกิมาแล้ว ตัดผมใหม่สดใสจัง ไม่ดูเหมือนการ์ตูนแล้วนิ รอดูสัมภาษณ์ทางทีวีค่ะ น้องชิงๆ ไม่รีบๆ ค่อยๆอ่านก็ได้จ้า   โดย: จังไม IP: 203.144.146.2 25 พฤษภาคม 2550 12:45:40 น.

สงสัยจะแฟนเฮียเหลียงตัวยง ถึงได้เลือกเป็นเรื่องแรก หนังพวกนี้ดูแล้วเครียดเนอะ วันก่อนดูดีพาร์ดเต็ด ประสาทหลอนเลยง่ะ   โดย: coming soon (The Yearling ) 27 พฤษภาคม 2550 10:20:53 น.

ดีจ้า คุณ coming soon อิอิ ไม่ใช่แค่พี่เหลียงที่เราเลือกนิ คิดถึงทาเคชิ ด้วย แล้วได้เล่นด้วยกันอย่างนี้พลาดไม่ได้ เรื่องต่อไป คือ สามก๊ก รอดู จิวยี่พี่เหลียง กะ ขงเบ้ง สุดหล่อฉบับทาเคชิ ของอย่างนี้มันต้องลอง เรื่อง Departed เราก็ชอบนะ ถึงแม้ว่าจะซื้อบทมา แต่อารมณ์มันคนละเรื่อง ก็เป็นหนังแกงสเตอร์ที่ดีอีกเรื่องหนึ่ง แต่จะดีขนาดได้ออสการ์ไหม อืมมม การเมืองมันก็มีทุกที่หละนะ ยังไง Infernal Affiar ก็เป็นที่จดจำมากกว่าแน่นอนนะ เราว่า   โดย: จังไมนั่งเหงื่อตก (ทำไมต้องล็อกอิน ) 27 พฤษภาคม 2550 13:19:19 น.

เอ่อพี่คะ เข้ามาบล็อกพี่แล้วหน้ามืดค่ะ อิอิ กลับมาประจำการหน้าจอเช่นเคยแล้ว หลังจากหายหัวไปเที่ยวไปมาสองวัน แบบนี้ก็ต้องเอาแผ่น collage ไปเปลี่ยนอะดิ ดูแล้วมาบอกด้วยนะก๊ะว่าเวอร์ชันไหนประทับใจมากกว่า .. แต่แหม ท่านจิ๊ก็ต้องโดนมากกว่าอยู่แล้วเนอะ 555   โดย: Qingqing IP: 58.8.70.168 28 พฤษภาคม 2550 9:35:37 น.

ยังไม่ได้เลยจ่ะ ไว้จะหามาดูบ้าง ไม่พลาดแน่ๆ จ่ะ เราเป็นแฟนโจซิงฉือ แต๊งกิ้วนะจ๊ะ สำหรับดูหนังวันนั้น เล่นเอานอนไม่หลับเลย มินกิติดเรต 5555+ ถึงน้องเค้าจะเล่นไม่ได้โจ๋งครึมเท่าคนอื่น แต่บางฉากมันก็ติดตาเหลือเกิน อิอิ อัพ blog ไปเที่ยวเสร็จแล้วนะจ่ะ แค่วันเดียวจ่ะ เหลืออีก 3 วัน จะตามมาทีหลังนะจ๊ะ สิ้นเดือนงานเยอะ ไปล่ะ เช้าแล้ว   โดย: โซจู 29 พฤษภาคม 2550 3:26:37 น.

มาแว้ว..มาบอกว่าอัพบล็อกแล้วก่ะ เรื่องคอนมะคืนนี้   โดย: Qingqing 3 มิถุนายน 2550 16:11:37 น.

ดูหนังเรื่องนี้มานานพักใหญ่ๆแล้ว ก็รู้สึกสนุกดี แต่เดาตอนจบง่ายไปนิด แต่อยากบอกว่าชอบทาเคชิจากเรื่องนี้มากคับ หล่อสุดไปเลย   โดย: null (เกาเหลาใส่เส้น ) 20 ตุลาคม 2550 16:14:27 น.