ซึ้งดีอ่ะป๋า....เวลาของความรักไม่เท่ากัน....
แต่ว่าลองคิดเล่นๆนะว่าหากความรักที่เพิ่มขึ้นจาก0ของเจ้าหญิงมาบรรจบพอดีกับความรักที่เริ่มลดลงจาก100ของทหารหนุ่มล่ะ เรื่องก็คงไม่ลงเอยเศร้าๆแบบนี้ใช่มั้ย...(น่าเสียดายที่ทั้งคู่ไม่ได้เรียนเลขคณิต ก็เลยไม่รู้จักคำว่าค่าเฉลี่ย....)

ความรัก+ความเข้าใจ
ความอดทน

แบบนี้ป่าว..
เฮ้อ...รู้ๆอยู่..คณิตศาสตร์ได้เกรด 1

ทหารถือปืนแบกปูนเบิกปูนไปโบกตึก

จอยเคยอ่านเรื่องนี้แล้วค่ะ ... อ่านแล้วทำให้คิดว่า ความอดทน การรอคอย มันมีขีดจำกัด คิดแบบนี้อะคะ อิอิ

แวะมาขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

ความรัก+ความเข้าใจ
ความอดทน

สูตรนี้เจ๋งไปเลย....ใครกล้าให้เกรด 1 ป๋าเนี่ย
ก็บอกแล้วให้เลี้ยงเบียร์อาจารย์เยอะๆ55++

ซึ้งดีจัง
เพิ่งเคยอ่านเนี่ยแหละ~^^

วลีที่ว่า ความรักที่บริสุทธิ์ คือการให้โดยไม่หวังอะไรตอบแทน เราก็เห็นด้วยกับวลีต่อมาที่ว่า ลึกๆแล้วก็หวัง

ในโลกของความเป็นจริง หาคนที่ลงทุนแล้วไม่หวังสิ่งตอบแทนนั้นยากมาก พ่อแม่เลี้ยงลูกรักลูกด้วยความบริสุทธิ์
ยังหวังว่าลูกจะต้องเป็นคนดีเล้ย เราคนหนึ่งแหละที่ทำ
อะไรก็หวังทั้งนั้น แต่ก็ไม่คิดจะค้ากำไรเกินควรหรอกนะ

เช่น ทำบุญให้ทาน 10 บาท แต่อยากถูกหวย 30 ล้าน อะไรประมาณนั้น ไม่เคย เพราะไม่ซื้อ lootery อยู่แล้ว

ยาวไปหรือเปล่า จะอ่านกันไหมเนี้ยะ

ว่างๆก็แวะไปที่บล็อกอีกนะ เพราะคิดจะเขียนเรื่องขำๆ
ทุกวันสุดสัปดาห์ ถ้าทำได้นะ bye bye จ่าหมาน
ผู้การไปก่อนนะ

ขอบคุณมากคร่า ซึ้ง
ขอเอาปายมั๊งน้าจ๊ะ
จะเข้ามาดูไดก็ได้น๊ะ
//yungngai.diary.postjung.com/
นี่ค่ะว่างๆมาดูน่ะจะมา
เม้นห้ายด้วยก็ดีน๊ะจ๊ะ
แล่วเมาส์สวยอะตลก
ดีอะอิอิท้ายที่สุดก้อ TC.

ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ..เพื่อนใหม่ข้ามบล็อก..

ขอบคุณค่ะ
ที่เข้ามาในไดเรา
ก้อเข้ามาบ่อยๆแล้ว
มาเม้นให้กัลบ้างน้าจ๊ะ
ถ้ามีเนื้อหาอะไรอีกก้อจะ
เข้ามาดูอีกน่ะค่ะ ขอบคุณมาก

อ่านแล้วเหมือนเราเลยกว่าจะรู้ตัวมันก็สายไปแล้วผแต่อยุ่คนเดียวก็สบายใจดีนะ)

ไปเถอะค่ะ จ่าหมาน แล้วเจอกันนะคะ เพราะเราจะไปภูหินร่องกล้า แน่นอน แต่จะแวะแถวๆ น้ำตกแก่งโสภาก่อน 1 คืน แล้วจาขึ้นภูหินร่องกล้า ไปนับถอยหลังที่นั่นน่ะค่ะ คอยสังเกตุครอบครัวตัวใหญ่ๆนะคะ
หวัดดีค่ะ อ้อจ่าหมานได้เบอร์ ที่พักที่น้ำตกปอยแล้วใช่มั๊ยคะ

อ่านแล้วซึ้งดีจัง

เวลาของความรัก ไม่เท่ากัน

เคยอ่านเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ เมื่อนานมาแล้ว
ได้กลับมาอ่านอีกครั้ง ยังคงทำให้เศร้าได้เหมือนเดิม...

ไม่มีใครผิด และไม่มีใครสมหวัง แล้วมันเป็นยังไงกันแน่ ความรักกับเวลา ถ้าไม่มีจัวหวะก็เจ๊งทั้งคู่เหมือนกัน เอวัง

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายและขอบคุณที่แวะไม่เยี่ยมบ้านน่ะค่ะ เห็นหัวข้อบล็อคนี้แล้วต้องถามก่อน happy ending หรือปล่าวคะ? ไม่งั้นไม่อ่านต่อน้า....

ข้อความน่าสนใจมาก ๆ ถ้าหนูโตขึ้นเมื่อไหร่จะต้องนำมาใช้กับตัวเองแน่นอน ขอบคุณสำหรับข้อมูลที่หามาน่ะค่ะ

มีแต่บทความดีๆมากมายเลยค่ะ ชอบจัง

แวะมาเยี่ยมค่ะ คุณจ่าหมาน..

สวัสดีค่ะ..น้องใหม่ยังทำอะไรม่ายเป็นเลยมีอะไรก็แนะนำกันบ้างนะคะ^_^

บล็อกสวยค่ะ อ้อยยังทำไม่เป็นเลย..ดีใจค่ะที่จ่าหมานเข้าไปเยี่ยมอ้อย
ชอบงานเขียนเหรอค่ะ..ถ้าชอนเราก้เหมือนกันเลยค่ะ
อ้อยมีเว็บสำหรับนักเขียนด้วยนะ

บล็อกงามมากคะ ขอบคุณนะคะที่อวยพรวันเกิด อ่านแล้วซึ้งมากคะ