***************************************************

ตัวอย่างค่ะ

๗

แผนการแผนงาน...

“พี่อเล็กซ์หนูมีโปรเจกต์ที่เมืองไทย เร็วสุดคงเริ่มเดือนหน้าอาจจะต้องใช้เวลาอยู่เมืองไทยราวๆ สองสามเดือน คอนโดฯ พี่ว่างสักห้องไหมคะขี้เกียจพักโรงแรม”

โทรศัพท์ทางไกลจากญี่ปุ่นของนักวาดภาพประกอบสาวคนดังที่กำลังจะมีโปรเจกต์ร่วมกับโครงการคอนโดมิเนียมสุดหรูกลางกรุงฯ‘เดอะอาชาวินทร์เรสซิเดนซ์’ เอ่ยถามเสียงหวานมาตามสาย

“พี่ตัวคนเดียวใช้คอนโดฯพร้อมกันสี่ห้าที่ไม่ไหวหรอก เลือกเอาแล้วกันจะอยู่ย่านไหน”คนที่เป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์คอนโดมิเนียมหรูมากกว่าหนึ่งแห่งตอบอย่างอารมณ์ดี

“เอาย่านใจกลางเมืองแล้วกันค่ะเดินทางสะดวกแล้วก็ใกล้ที่ทำงานดีด้วย โครงการที่จะต้องไปเพ้นท์ให้เขาอยู่แถวๆสาทร หรือที่อยู่ใกล้ๆ กับพี่อเล็กซ์ก็ดีเหมือนกันจะได้มีเพื่อนไปแฮงเอ้าท์ด้วยได้ อยู่คนเดียวสามเดือนเหงาตายเลย”

อเล็กซ่าเอ่ยอย่างอารมณ์ดีไม่แพ้กันเธอตื่นเต้นมากเพราะกว่าเธอจะได้โปรเจกต์นี้มาอยู่ในมือก็ต้องผ่านขั้นตอนการคัดเลือกผลงานจากเจ้าของโครงการและเธอก็ได้นำเสนอพอร์ตโฟลิโอล่วงหน้าเอาไว้แรมปีแน่นอนว่าเมื่อได้รับการติดต่อกลับมาเมื่อสามชั่วโมงก่อนเธอจึงไม่ลังเลเลยที่จะโทรศัพท์มาขอความอนุเคราะห์เรื่องที่พักจากพี่ชายที่เมืองไทย

“ถ้างั้นก็มาพักที่เดียวกับพี่เลยก็แล้วกันยังว่างอยู่อีกหนึ่งห้อง ชั้นเดียวกันนี่แหละ อยู่ใกล้ๆ จะได้ดูแลกันสะดวกแล้วนี่มาทำงานถึงเมืองไทย คุณพ่อกับคุณแม่เราไม่บ่นเอาอีกหรือไงเพิ่งกลับมาจากมิลานได้ไม่เท่าไหร่จะมาเมืองไทยอีกแล้ว”อเลสซานโดรเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงจริงจังขณะที่เขานั่งจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์เพื่อหาข้อมูลบางอย่าง

“ตอนแรกก็บ่นนิดหน่อยค่ะแต่พอบอกว่าจะได้ร่วมงานกับโครงการนี้ เอ่ยชื่อเจ้าของโครงการเท่านั้นล่ะคุณพ่อก็รีบอนุญาตเลย เหมือนจะให้หนูบินไปเมืองไทยวันนี้พรุ่งนี้เลยด้วยซ้ำท่านว่ารู้จักกับ คุณพสุธา อัศวอาชาวินทร์ เจ้าของโครงการแล้วก็เป็นโอกาสดีที่หนูจะได้สร้างชื่อเสียงให้รู้จักไปทั่วโลกในฐานะนักวาดภาพประกอบ”

หญิงสาวเล่าอย่างอารมณ์ดีมากกว่าเก่าแล้วเงียบไปครู่ก่อนบอกพี่ชายอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความภาคภูมิใจ

“แต่ถึงรุ่นพ่อจะรู้จักกันแต่หนูไม่ได้ผ่านงานนี้เพราะใช้เส้นแน่นอน ตอนส่งพอร์ตฯ งานเข้าไปก็ใช้ชื่อในวงการ แต่ถึงจะใช้ชื่อนามสกุลจริง ‘ชิบาซากิ’ ก็มีไม่รู้เท่าไหร่”

“พี่รู้หรอกน่าว่า เอ็กซ์ซาซากิ (Xzazaki) เจ๋งแค่ไหนพี่เคยเห็นผลงานของเรามาแล้วบนผลิตภัณฑ์ดังๆ หลายยี่ห้อเอาไว้มาถึงเมืองไทยก่อนเถอะ จะมีอีกจ๊อบใหญ่ให้เราทำ เตรียมตัวไว้ก็แล้วกัน”

เมื่อได้ข้อสรุปดังนั้นเท่ากับว่าญาติสาวผู้น้องของเขาจะเดินทางมาพักที่เมืองไทยเพื่อทำโปรเจกต์สำคัญของเธอแน่นอนว่าเป็นโอกาสที่ดีสำหรับเขาที่จะยืมมือน้องสาวเพื่อแผนการตื้นๆเหมือนกับที่เขาเคยให้ความช่วยเหลือเธอไปเมื่อสัปดาห์ก่อนเป็นภารกิจของชายหนุ่มในวัยสามสิบห้าปีที่จะได้พิสูจน์หัวใจไปพร้อมๆกับการเล่นเกมเล็กๆ น้อยๆ กับหญิงสาวที่อายุน้อยกว่าเขาถึงสิบปีคนที่มีริมฝีปากบางๆ น่าปล้นจูบแทบขาดใจแต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าริมฝีปากบางที่สุดแสนจะหอมหวานน่าชิมทุกครั้งเมื่ออยู่ใกล้ๆนี้กลับไม่เอ่ยความรู้สึกที่ตรงกับใจของผู้เป็นเจ้าของแน่นอนว่ามันอาจจะรวดเร็วเกินไปที่เขาจะคาดคั้นเอาจากเธอหากการกระตุ้นเธอด้วยความรู้สึกของคนที่เป็นเจ้าของ หวงแหนของรักหรือแม้กระทั่งหึงหวงในตัวเขา บางทีอาจจะทำให้เขาได้เธอมาครอบครองทั้งตัวและหัวใจได้รวดเร็วยิ่งขึ้น...

เวลาสองทุ่มเป็นอีกคืนหนึ่งที่พิชญะนอนจ้องเพดานทุกคืนล่วงเข้าเดือนที่เจ็ดหลังจากที่เขาโดนเรียกตัวกลับมาจากฟลอเรนซ์โดยด่วนด้วยเหตุผลที่ว่าคนที่เขาจำเป็นต้องดูแลกำลังจะมีคนมารับช่วงต่อจากเขาซึ่งแน่นอนว่าเขาผู้นั้นจะต้องทำหน้าที่ดูแลคุณหนูน้อยๆ ของเขาในทุกๆ แง่และถ้าหากมองด้วยจิตใจที่ไม่มีอคติใดๆเขาผู้นั้นก็มีคุณสมบัติเหนือกว่าบอดี้การ์ดหนุ่มผู้ต่ำต้อยและเด็กในบ้านอย่างเขาในทุกๆด้านแต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเขาไม่ถูกชะตากับชายหนุ่มผู้ซึ่งกล้าอวดดีถึงแม้ว่าเขาจะมีดีให้อวดมากมายเพียงใดก็ตาม

และคนที่มีใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตรซึ่งสามารถพิฆาตหัวใจหญิงสาวแทบทุกรายได้แค่เพียงสบกับดวงตาคมสีน้ำตาลอมฟ้าครามคู่นั้นของเขาแล้วมีหรือคนที่ได้ชื่อว่ามีเสน่ห์มากล้นอย่างอเลสซานโดรชายหนุ่มที่แม้ผู้ชายด้วยกันก็อดอิจฉาไม่ได้ในคุณสมบัติเด่นนี้ของเขาจะไม่ใช่เพลย์บอยเป็นจอมเจ้าชู้ที่ยึดมั่นในรักและคงจะคาดหวังมากจนเกินไปถ้าหากเขาเป็นผู้ชายที่รักเดียวใจเดียวจะไม่ทำให้คุณหนูน้อยๆ และน้องสาวของเขาเสียใจในอนาคต ภาพถ่ายหลายๆภาพที่เขากำลังนัวเนียอยู่กับหญิงสาวคนหนึ่งของค่ำคืนหนึ่งในกรุงโตเกียวเมื่อหลายวันก่อนยังติดตาและตรึงอยู่ในสมองของเขาอย่างชัดเจน

เพลย์บอยหนุ่มคนนี้น่ะหรือที่บิดาซึ่งได้ชื่อว่าหวงลูกสาวคนเดียวยิ่งกว่าไข่ในหินอย่างท่านเจ้าสัวมหาศาลไว้วางใจและต้องการให้เขาเข้ามาเป็นว่าที่ลูกเขยแล้วท่านได้มีโอกาสเห็นภาพฉาวเหล่านั้นของเขาแล้วหรือยัง และที่สำคัญที่สุดหญิงสาวคนในภาพก็เปล่งประกายความงดงามอย่างมีเอกลักษณ์ออกมาได้ถึงแม้ว่าหลายๆภาพจะเบลอมากก็ตาม

เมื่อพิชญะเห็นภาพนี้ครั้งแรกจากโทรศัพท์มือถือของตัวเองซึ่งคนส่งภาพจะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากคนถ่ายภาพแล้วใครจะเชื่อว่าช่างภาพหนุ่มชื่อดัง ดิน ธาดา ผู้ที่ได้รับฉายาว่า ‘เทพบุตรหลังเลนส์’และอีกตำแหน่งหนึ่งก็คือน้องชายแท้ๆ ของเขาจะบังเอิญอยู่ที่นั่นในคืนนั้นเขาส่งภาพศัตรูหัวใจของพี่ชายมาให้ดูต่างหน้าด้วยความบังเอิญมันเป็นช่วงเวลาพักร้อน น้องชายของเขาควงคนรักไปพักผ่อนและได้ไปท่องราตรีในคืนนั้นและภาพที่เบลอบ้าง ชัดบ้างกับข้อความที่ว่า ‘พี่ต้องไม่เชื่อแน่ว่าผมเจอใคร’จะทำให้พิชญะกระวนกระวายใจมาหลายคืน

ยี่สิบแปดปีที่เขาได้รับการอุปการะเลี้ยงดูและทำงานให้กับท่านเจ้าสัวมหาศาลเป็นระยะเวลาที่ยาวนานมากพอที่ชายหนุ่มวัยสามสิบแปดปีอย่างเขาจะผูกพันกับลูกสาวของท่านและไม่ว่าจะอยู่ในฐานะใดก็ตามเขาก็จะปกป้องเธอเขาทนไม่ได้ที่จะต้องเห็นน้ำตาของเธอไม่ว่าจะเรื่องใดก็ตาม

ชายหนุ่มผู้ซึ่งอุทิศตัวให้กับหญิงสาวคนหนึ่งที่ไกลเกินเอื้อมหลับตาลงหลังจากที่ดวงตาเฉี่ยวอย่างคนจีนของเขาจ้องเพดานภายในห้องนอนราวกับคนวิญญาณหลุดออกจากร่างไปแล้วกว่าหลายชั่วโมงภายในใจของเขาคิดแต่เพียงว่า ถ้าหากเปลี่ยนใจท่านเจ้าสัวไม่ได้เขาก็จะกำจัดผู้หญิงทุกคนที่พยายามเข้าใกล้ชายหนุ่มคนที่มีโอกาสสูงสุดที่จะเข้ามาดูแลคุณหนูน้อยๆ ของเขาในฐานะว่าที่สามีของเธอ

ทุกตัวละครที่โลดแล่นอยู่บนโลกใบนี้ย่อมมีปัญหาและมีแนวทางการแก้ไขของตนไม่เว้นแม้กระทั่งเพลย์บอยหนุ่มสุดแสบที่สุดแสนจะหัวขี้เลื่อยในสายตาของบิดาหากใครเลยจะเชื่อว่าชายหนุ่มวัยยี่สิบแปดปีผู้ที่มีใบหน้าเป็นอาวุธ ใบหน้าขาวของเขาเกลี้ยงเกลาหากหล่อเหลาด้วยเครื่องหน้าสมบูรณ์แบบมีเสน่ห์มากล้นเมื่อประดับด้วยจมูกคมสันและริมฝีปากบางที่มุมปากหยักของเขาเหมือนกับกำลังยิ้มอยู่แทบตลอดเวลาหากเป็นรอยยิ้มเพียงเล็กน้อยราวกับรื่นรมย์กับวิถีชีวิตแห่งตน

แต่ทว่ามีเพียงแววตาของเขาเท่านั้นที่ฉายแววขบถออกมาเด่นชัดเขาไม่เกรงกลัว ไม่เสียใจ และไม่รู้สึกผิดใดๆกับการตัดสินใจทำสิ่งที่ผิดพลาดมหันต์ในสายตาของบุพการีเพราะสิ่งเหล่านั้นคือความผิดพลาดโดยตั้งใจและไตร่ตรองมาอย่างดีแล้วของคนเป็นลูกชายที่มีไอคิวห่างไกลกับคำสบประมาทที่ว่าหัวขี้เลื่อยลิบลับเขากำลังผลาญเงินและเริงรักอยู่กับนางแบบสาวสวย อลิชา แสงสุริยา หญิงสาวที่ไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังจะถูกทิ้งลงถังขยะราวกับเป็นกระดาษชำระใช้แล้ว

“เซ็กซ์ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายระหว่างเรากลับถึงเมืองไทยคุณไม่ต้องติดต่อหาผมอีกนะครับที่รัก”

คนที่เพิ่งถอนร่างของตนออกมาจากแหล่งน้ำที่ชุ่มฉ่ำภายในร่างกายของหญิงสาวเอ่ยเสียงนุ่มซึ่งสวนทางกับความหมายลิบลับ

“คุณจะทิ้งอลิชเหรอคะปริญไหนคุณบอกว่าจะพาอลิชไปพบคุณพ่อคุณแม่ของคุณยังไงละคะ”

นางแบบสาวผลักร่างของคนที่กำลังนอนซบหน้าอกเปลือยเปล่าของเธอด้วยอาการอ่อนแรงให้แผ่นหลังของเขาสัมผัสเบาะนุ่มๆหากมันดูเกือบจะคล้ายสังเวียนในสมรภูมิรบก็ไม่ปานเธอยันกายลุกขึ้นนั่งเผยร่างเปลือยอล่างฉ่างพลางเอ่ยถามคนที่กำลังมองตาเธอแล้วยิ้มอย่างไม่สนใจใยดี

“ตอนนี้คุณพ่อผมท่านคงจะตัดผมออกจากกองมรดกไปแล้วผมทำเรื่องเสียหายหลายพันล้านให้กับธุรกิจของท่านเส้นทางรักระหว่างเรามันคงไม่ราบรื่นเสียแล้วละครับที่รักระหว่างที่ผมต้องจัดการเคลียร์ปัญหาสำคัญกับที่บ้าน เราคงต้องเลิกกันก่อนผมไม่อยากผูกมัดคุณเอาไว้ แล้วก็ไม่อยากให้คุณสูญเสียโอกาสคุณจะควงใครก็ได้ผมไม่หวงเพราะผมคงไม่มีเวลาให้คุณเหมือนเดิมผมมีบางอย่างที่สำคัญมากต้องจัดการให้เรียบร้อยครับที่รัก”

คนที่ไม่ต้องการเป็นแค่เพียงเด็กในโอวาทและคนที่สมองทึบเหลือเกินในสายตาของบิดาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบๆขณะที่เขายกแขนซ้ายของตัวเองขึ้นไปหนุนศีรษะแทนหมอนดวงตาคมดุฉายแววขบถชัดเจนจ้องนางแบบสาวที่กำลังน้ำตาคลอ

“ไม่เอาน่าที่รักผมไม่ใจร้ายถึงขนาดให้คุณเสียเวลาหนึ่งปีกับผมฟรีๆ หรอกน่า กลับเมืองไทยคุณไม่ต้องรับงานหนึ่งปีเต็มเลยก็ยังได้”

ปริญเอ่ยเสียงนุ่มเมื่อเขาเห็นน้ำตาของอลิชาแทบจะหยดลงมารู้ดีว่าเธอรักเขา และเขาก็คือคนแรกของเธอ แต่จะให้ทำอย่างไรได้ก็เขาเบื่อเธอแล้วชายหนุ่มผู้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นเพลย์บอยตัวพ่อหยัดร่างเปลือยของตัวเองขึ้นเผยมัดกล้ามที่ดูสมส่วนให้กระจ่างตาร่างสูงกระเถิบเข้าไปใกล้หญิงสาวที่นั่งก้มหน้า พลางเอื้อมมือเข้าไปคว้าร่างเปลือยของเธอมาซบลงบนอกแกร่งของเขาลูบแผ่นหลังของเธอเบาๆแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลเกินกว่าจะเชื่อได้ว่านี่คือการบอกเลิกที่สุดแสนจะหวานและอ่อนโยนที่สุดเท่าที่ในประวัติศาสตร์ของชายหนุ่มเคยปฏิบัติต่อคู่ควงในอดีต

“เราเลิกกัน...แล้วถ้าอลิชคิดถึงคุณล่ะคะอลิชโทรหาคุณบ้างได้ไหม อลิชรักคุณ ทุ่มเทให้คุณมากแค่ไหนคุณก็รู้อลิชไม่อยากให้เราจบลงแบบนี้ ปัญหาของคุณอลิชรอได้ไม่ไปพบครอบครัวของคุณตอนนี้ก็ได้ แต่คุณสัญญาได้ไหมว่าคุณจะไม่ควงใครถ้าคุณอยากได้ใครสักคนคุณโทรหาอลิชก็ได้ อลิชจะไม่ผูกมัดคุณ จะไม่ทำให้คุณรำคาญใจขอแค่ให้อลิชได้เจอคุณบ้าง ไม่ใช่ห้ามกันแบบนี้ มันเร็วไป ได้ไหมคะปริญอลิชขอร้อง”

นางแบบสาวสะอื้นฮักในอ้อมกอดของชายหนุ่มที่กำลังจะทิ้งเธอราวกับอะไรสักอย่างที่ไม่มีค่าเขาไม่เคยแสดงอาการเบื่อหน่ายหรือรำคาญเธอมาก่อนที่จะเอ่ยบอกเลิกง่ายๆกลับตรงกันข้าม เขาดูแลเทคแคร์เธอทุกอย่าง ปรนเปรอให้เธอทั้งสิ่งของมีค่า เงินทองแม้กระทั่งบทรักที่สุดแสนจะยอดเยี่ยมความร้อนแรงของเขาที่ทั้งดุดันและอ่อนโยนต่อเธอตลอดสองสัปดาห์ที่ทั้งคู่มาถึงปารีสจนทำให้เธอฝันหวานไปไกลว่านี่คือการมาฮันนีมูนล่วงหน้าก็ไม่ปาน

“โธ่ที่รัก อย่างอแงเลยนะครับผมตกลงก็ได้ ถ้าผมเหงาเมื่อไหร่ผมจะโทรหาคุณ แต่ผมขอเวลาจัดการเรื่องส่วนตัวก่อนเรื่องของเราพับไว้ก่อน ตกลงไหมครับที่รัก”

คนที่เกือบจะเรียกได้ว่าแพ้น้ำตาตอบกลางๆเพื่อให้เวลาหญิงสาวได้ทำใจ แต่เขาเองก็ไม่ปฏิเสธว่าติดใจเธอไม่น้อย เธอเป็นคู่ควงที่ยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ของเขาแต่ถ้าจะให้เพลย์บอยที่เพิ่งจะอายุยี่สิบแปดปีอย่างเขาที่เคยสลัดคู่นอนทิ้งภายในยี่สิบสี่ชั่วโมงมาแล้วหยุดที่ผู้หญิงคนหนึ่งดูมันจะรวดเร็วเกินไปและที่สำคัญที่สุดการได้เห็นร่างบอบบางของหญิงสาวคนหนึ่งที่เซ็กซี่บาดจิตบาดใจเขาคนที่เขาเพิ่งจะรู้ว่าเป็นลูกสาวคนเดียวของคนที่เขาเอาหุ้นยี่สิบเปอร์เซ็นต์ใส่พานถวายให้ก็เป็นเรื่องใหม่ที่ท้าทายพอๆกับการที่เขาต้องการจะเอาชนะบิดาในศึกสงครามประสาทครั้งนี้เขาจะเอาหุ้นคืนมาแล้วก็ถือโอกาสแสวงหาหุ้นดีๆ ตัวใหม่จากลูกสาวของเจ้าสัวมหาศาลมะลิลา เอื้อทวีสกุล เซเล็บสาวคนดังก็เป็นสิ่งที่ท้าทายไม่แพ้กัน

ปริญกำลังคิดถึงหญิงสาวคนหนึ่งที่เขาเห็นในผับหรูหนึ่งคืนก่อนที่เขาจะบินมาฝรั่งเศสและเป็นหนึ่งคืนที่เกิดศึกตะลุมบอนกันยับจนเจ้าของผับที่เป็นญาติผู้พี่ของเขาต้องปิดร้านอย่างไม่มีกำหนดเพื่อซ่อมแซมความเสียหายและเมื่อเขาเห็นใบหน้าสวยของหญิงสาวที่เป็นตัวต้นเหตุของศึกในคืนนั้นเขาก็ลืมเธอไม่ลง

วงแขนแกร่งของชายหนุ่มโอบกอดร่างเปลือยของนางแบบสาวที่กำลังจะกลายเป็นอดีตทันทีเมื่อทั้งคู่กลับถึงเมืองไทยหากสมองของเขาก็คิดถึงใบหน้าและเรือนร่างในจินตนาการของหญิงสาวอีกคนแล้วเขาก็เริ่มต้นเล้าโลมคนที่เสียงสะอื้นค่อยๆ สงบลงอีกครั้ง มือที่นุ่มเกินชายชาตรีที่กำลังลูบไล้ไปตามแผ่นหลังบอบบางของนางแบบสาวค่อยๆ เปลี่ยนตำแหน่งมายังด้านหน้า ก่อนจะเคล้าคลึงเบาๆ ลงบนบัวตูมงดงามของเธอจุดไฟราคะให้คุโชน แน่นอนความรู้สึกหวามไหวนี้สามารถทำลายความเศร้าหมองของอลิชาได้เป็นปลิดทิ้ง

ในขณะที่มือของเขาสัมผัสไปทั่วเรือนร่างของหญิงสาวริมฝีปากของเขาก็ซุกไซ้ไปตามใบหน้าและลำคอของเธอ ก่อนที่มันจะค่อยๆไล่ระลงไปเรื่อยๆ แล้วเขาก็ผลักร่างบางเบาๆ ให้แผ่นหลังของเธอสัมผัสเบาะยับๆที่ยังคงทิ้งร่องรอยของศึกรักที่เพิ่งจะผ่านมาเมื่อไม่กี่นาที

พลันที่แผ่นหลังของหญิงสาวนอนราบไปกับเบาะมือนุ่มของเขาก็ยกสองขาของเธอขึ้นตั้งฉากแล้วแยกมันออกก่อนที่จะก้มหน้าลงไปดื่มด่ำความหวานแล้วปลุกเร้าอารมณ์ให้เธอเพียงไม่กี่นาทีเสียงครางคล้ายคนกำลังทรมานและรอคอยอะไรบางอย่างของคนที่มือบางของเธอจิกลงบนเส้นผมดกหนาของเขาเสียงสั่นปนพร่าของเธอก็ร้องขอให้เขาพาเธอไปสู่จุดหมายปลายทาง

“ปริญคะ อลิชไม่ไหวแล้ว ช่วยอลิชด้วย”

แน่นอนเมื่อได้ยินเสียงหวานและสั่นๆของหญิงสาว ชายหนุ่มก็เงยหน้าขึ้นจากแหล่งน้ำหวานอันชุ่มฉ่ำแววตาขบถของเขาในยามปกติส่องประกายระยิบระยับมุมปากหยักยกขึ้นเล็กน้อยเผยรอยยิ้มร้ายๆ หากเซ็กซี่บาดใจเกินจะต้านทานได้

อลิชาเผยรอยยิ้มหวานพลางหอบแรงๆเรียวขาที่ตั้งฉากในตอนแรกแยกออกจนสุดเผยให้เห็นจนถึงแก่นทำให้คนที่ต้องการจะปรนเปรอบทรักร้อนแรงให้เธอเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อตอบแทนที่เธอเป็นคู่ควงที่สุดแสนจะเอาอกเอาใจและน่ารักกับเขาในระยะเวลาหนึ่งปีที่ผ่านมาเขาจะทำให้คืนนี้และทริปนี้ของเธอมีความสุขแล้วก็อิ่มเอมกับเซ็กซ์ยอดเยี่ยมที่เขาตั้งใจมอบให้เธอหากทันทีที่กลับถึงเมืองไทยเธอก็จะกลายเป็นอดีต เขาจะโสดก่อนมุ่งหน้าเพื่อภารกิจที่สำคัญ

แววตาหิวกระหายของชายหนุ่มในเรือนร่างของหญิงสาวอีกคนในห้วงจินตนาการหากความเย้ายวนตรงหน้าที่เขาสามารถสัมผัสได้จริง มีหรือที่เขาจะปฏิเสธชายหนุ่มช่วยปลดปล่อยคนที่กำลังรอคอยด้วยท่าทางที่ยั่วยวนเกินห้ามใจได้

 

และในที่สุดทั้งคู่ก็จูงมือกันขึ้นสวรรค์ชั้นสูงสุดไปพร้อมกันมือนุ่มหากแข็งแกร่งของเขาช้อนสะโพกของหญิงสาวขึ้นรับก่อนจะผลักดันความเป็นชายของตนเข้าไปกลางแก่นกายของเธอจนสุดแรงแล้วบรรเลงเพลงรักต่อกันยาวนานจนกระทั่งสลบไปพร้อมกันในอีกหลายชั่วโมง...

****************************************

หนังสือออกจากโรงพิมพ์แล้ว พร้อมส่งค่ะ

สนใจสอบถามได้ที่ wikky7ster@gmail.com

หรือสอบถามที่หน้าแฟนเพจค่ะ