BlogGang.com : : วัลยา : XX3MyYdiary Part 10

ตุลาคม 2564

					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31

9 ตุลาคม 2564

XX3MyYdiary Part 10

XX3MyYdiary Part 10

18 ก.ย.
ผมดูรูปและอ่านคอมเม้นท์พวกนั้นด้วยความเหนื่อยใจ
เรื่องที่ดูเหมือนกำลังจะดี ตอนนี้มันแย่จนผมไม่รู้จะเจอทางออกได้ที่ไหน ตอนนี้ผมเหมือนตกอยู่ในมุมที่บังคับให้ต้องแพ้อย่างเดียวเท่านั้น ไม่มีทางสู้ได้เลย

ผมรัก XX สัมผัสของเขาทำให้ผมหวั่นไหว ยิ่งเห็นเขาเจ็บ ผมก้ยิ่งอยากดูแล ผมว่า xx คงเขิน เพราะผมดูแลเขาดี จนพี่ๆทีมงานยกหน้าที่บริการเขาให้ผม ตลอดเวลาที่เชามาซ้อมที่บริษัท จนเขาโวยวายว่า เชาไม่ได้ขาหัก ไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้

เขาทำเหมือนอยากให้ผมอยู่ห่างๆ แต่ผมรู้หรอก เขาชอบเวลาที่ผมผูกเชือกรองเท้าให้
ตาเขาเป็นประกายเหมือนมีดาวเป็นแสนดวงอยู่ในนั้น
xx กลับมาซ้อมได้แล้วเหลืออีกแค่ 2 อาทิตย์ ก็จะถึงวันคอนเสิร์ตใหญ่ครั้งแรกของวงเรา
รูปตอน xx จูบผมตอนที่ผมไป่ส่งเขาที่รถ กระจายว่อนไปทั่วโลกโซเชียล รูปนั้นทำให้ผมจิตตก แต่คิดไปคิดมา ผมกลับรู้สึกว่า บางทีอาจจะดีก็ได้ บางทีผมจะได้รู้ความรู้สึกของแฟนๆที่มีต่อเรื่องนี้ บางทีเรื่องที่ผมเคยกลัว อาจจะไม่ได้ใหญ่โตอย่างที่คิดก็ได้
แต่ความจริงก็คือความจริง คนส่วนใหญ่ ก็ยังเห็นเรื่องความรักของเพศเดียวกันเป็นเรื่องผิดปกติ แค่จูบกันข้างถนนก็แย่มากแล้ว นี่เป็นผู้ชายด้วยกันอีก นี่คือความคิดเห็นของคนที่ไม่รู้ว่าเป็นผม ส่วนคนที่เดาว่าเป็นเรา 2 คน ถึงกับตั้งกลุ่ม สร้างแทคเพื่อแสดงความคิดเห็น และประกาศพร้อมที่จะแบนเรา 2 คน ถ้าหากว่านี่คือภาพจริง
คำด่าแรงๆหยาบคาย ไม่ทำให้ผมเสียใจเท่ากับที่พวกเขาเหยียดหยาม ดูถูก
เรา 2 คนไม่คู่ควรกับความรักของเขา แค่เพียงเพราะว่า เรารักกัน
ในโลกที่มีคนรักซีรี่ส์วายอยู่เต็มไปหมด กลับแทบไม่มีใครใจกว้างพอจะมีพื้นที่ให้ความรักที่เกิดขึ้นในโลกจริง
ผมเจ็บจนอยากจะร้องไห้ กับเรื่องที่ผมจัดการอะไรไม่ได้เลย ถ้าผมเปิดเผย ถ้าเรายอมรับ ถ้าเราโดนแบน ถ้าวงเราโดนกระแสลบนี้ไปด้วย ถ้าคอนเสิร์ตไม่มีคนไปดู ถ้าวงถูกยกเลิกงาน ถ้าบริษัทขาดรายได้ รายได้ที่หมายถึงเงินเดือนของคนทั่งบริษัท ถึงจะไม่ใช่ทั้งหมด แต่ก็จะมีคนเดือดร้อนเพราะความรักของผมอีกมากมาย
และ ไม่ต้องถาม ผมก็รู้ คำตอบสุดท้ายของเรา 2 คน คือ เสียสละ

ผมยังแอบหวังลมๆแล้งๆอยู่ว่า จะมีข่าวอะไรสักข่าวดังขึ้นมากลบกระแสรูปนั้น แล้วคนก็จะเลิกสนใจไปเอง เราจะได้ใช้ชิวิตต่อไปตามเดิม ไม่ต้องเผชิญหน้ากับความเจ็บปวดนี้
แต่ผมคงสวดมนต์ผิดบท หรือไม่แรงภาวนาของผมคงไม่แข็งแรงพอ เพราะนอกจากจะไม่มีข่าวอะไรมาช่วยกลบความแรงของรูปนั้น พี่วินยังส่งคำสั่งมาในไลน์กลุ่ม ให้เรา 2 คนเข้าไปคุย
พี่วินไม่ได้บอกว่าจะคุยเรื่องอะไร แต่เรื่องใหญ่ที่ต้องเรียกเรา 2 คนไปแบบนี้ ก็คงมีเรื่องเดียว
แล้วถ้าพี่วินให้เราไปเจอนักข่าว พี่วินจะให้เราตอบอะไร ยังไง แล้วถ้าพี่วินถามว่า ภาพนั่นจริงมั้ย ทำไมถึงจูบ
ที่ผ่านมา ผมคิดว่า ไม่บอก xxคนเดียว ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครถาม ผมก็ไม่ได้ต้องโกหกใคร
มันก็คงจะง่ายดี แค่ผมจะไม่พูดอะไรต่อไป ให้ xx ตอบไปตามที่เขาเห็นว่าเราเป็นแค่เพือนกัน แต่ เขาจะเสียใจแค่ไหน ตั้งแต่วันที่เขาจูบผม แค่เขาทำท่าจ็บตอนซ้อม ผมก็แทบจะถลาเข้าไปหา ประกายดาวแสนดวงในตาเขาตอนที่มองผมยกของกินมาให้ ช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ เก็บของให้ ทำให้ผมอิ่มเอม ทำให้ผมอยากดูแลเขาไปเรื่อยๆ อยากรักเขา อยากให้เขารัก
ผมคงทนไม่ได้ ที่จะต้องทนเห็นเขาแตกสลายอยู่คนเดียว

ผมไปหา xx ที่บ้าน ไปขอพิงไหล่เขา บอกเขาว่า ผมรัก และผมรู้ว่า เขารักผม รู้ตั้งแต่วันที่ผมวางมือลงบนหัวใจเขา ขอโทษเขาที่ผมกลัวจนไม่บอกใครแม้แต่เขา กอดของเขาทำให้ผมอ่อนแอจนผมกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ผมได้แต่ซุกตัวแนบอกเขา ฟังเสียงหัวใจเขาเต้น มันไม่ได้เต้นแรงเหมือนว้นที่เราอยู่ด้วยกันแล้วผมแกล้งทำกรรไกรบาดนิ้ว แต่มันอุ่นและเป็นของผม
เราไม่ได้พูดอะไรกันมากนัก เกือบ 10 ปีที่รู้จัก และใช้ชีวิตสนิทกันมาตลอด เราต่างคนต่างรู้ว่า สุดท้ายแล้วเราจะเลือกอะไร แม้ว่าทางเลือกนั้นจะทำให้เราเจ็บท่สุดก็ตาม

กลับมาถึงบ้าน ผมเจอแมรออยู่ แม่เรียกผมไปนั่งใกล้ๆ ถามผมว่า มีอะไรอยากบอกแม่มั้ย ผมได้แต่มองหน้าแม่นิ่งๆ ไม่ใช่เพราะผมไม่อยากบอก แต่มันมีเรื่องในหัวผมเยอะเกินไป และผมก็สับสนจนไม่รู้จะพูดออกมายังไง แม่ดึงตัวผมไปกอด บอกผมว่า สามโตแล้วนะลูก สามมีสิทธิ์เลือก มีสิทธิ์ตัดสินใจ ไม่ว่าสามชอบอะไร หรือ เลือกอะไร แต่ก็ยังเป็นแม่ของสามเหมือนเดิม แม่รักสามนะ
แล้วแม่ก็หอมซ้ายหอมขวา แบบที่แม่ชอบทำตั้งแต่ผมยังตัวเล็กๆ
ส่วนผมก็กอดแม่ สะอื้นไห้จนตัวโยนเหมือนตอนเด็กๆที่ผมทำหุ่นยนต์สุดรักตกน้ำ
ผมรักแม่ครับ

Create Date : 09 ตุลาคม 2564

Last Update : 9 ตุลาคม 2564 14:11:30 น.

0 comments

Counter : 615 Pageviews.