ได้เวลา ผ่าเธอ

หลังจากที่ได้อดทนกับการปวดประจำเดือนมาร่วม 10 ปี  ได้หาหมอตรวจแล้ว  พบเนื้องอกแน่ๆ  แต่ไม่รู้ว่ามาดีหรือมาร้าย  จนกว่าจะได้ผ่าเอานางไปพิสูจน์  ดังที่ได้เล่าไปแล้ว

ตอนนี้  ก็มาถึงจั้นตอนที่ตัดสินใจร่วมกันทั้งหมดและคนไข้ว่า ผ่าเถอะ
และได้เลือกเข้าทำการรักษาที่โรงพยาบาลรัฐ  ซึ่งเป็นโรงพยาบาลศูนย์  ขนาดใหญ่
ซึ่งเมื่อเป็นโรงพยาบาลรัฐ  จึง้องมีอีกหลายขั้นตอน  ก่อนจะถึงวันนัดผ่าตัด
ทั้งนี้  ก็เพื่อความพร้อม  และ ความปลอดภัย ของคนไข้เป็นสำคัญ
อย่าไปนึกเคืองว่าเขาวุ่นวาย  ไม่สะดวกสบายอย่างของเอกชน
เพราะทั้งมหด  เขาก็ทำเพื่อเราทั้งนั้น  นะจ๊ะ

ไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจหลายครั้ง  จำไม่ได้เสียแล้วว่า อะไรก่อนอะไรหลัง
เล่ารวมๆกันไปแล้วกันนะ
ที่ต้องตรวจแน่นอน คือ เลือด  ถ้าจำไม่ผิด  คุณหมอขอครั้งแรก 1 หลอด  เอาไปตรวจหาค่า Tumor Maiker  หรือ ค่าความเสี่ยงการเป็นมะเร็ง
เพื่อนำผลไปประกอบการตัดสินใจว่า  จะต้องรีบทำ  หรือยังพอรอได้
ผลออกมา 400 กว่า ซึ่งเป็นตัวเลขที่ค่อนไปทางสูง
ปแลว่า  ก็มีความเสี่ยงอยู่ในระดับหนึ่ง  แต่ไม่ได้ชัดเจนว่าเป็นแน่ๆ
ก็ยังไม่ต้องรีบถึงขั้นวันนี้พรุ่งนี้  แต่ก็ไม่ควรรอนาน
ตรวจเลือดครั้งต่อมา  โดนเจาะไปอีก 3 หลอด
เอาไปตรวจกรุ๊ปเลือด และตรวจคุณภาพของเลือดทุกอย่าง เช่น ปริมาณเม็ดเลือดแดง เม็ดเลือดขาว  ตรวจไขมัน  น้ำตาล ในเลือด  ตรวจค่าตับ ค่าไต
หลอดสุดท้าย  สำรับตรวจหา  HIV
รู้จักเขามั้ย  ก็เชื่อที่ทำให้คนเป็นเอดส์ไง
ทำไมต้องตรวจหว่า  งงเหมือนกันนะ    ที่โรงพยาบาล  พอเราไปห้องเจาะเลือดเสร็จแล้ว  เขาจะให้เอกสารมาใบหนึ่ง  ให้ถือไปที่ห้องชื่อเพราะ  มีพยาบาลอธิบยให้ฟังว่า HIV คืออะไร  ติดต่อได้ทางใด  และแจ้งให้เรามาฟังผลโดยตรงที่ห้องนี้  ไม่ต้องไปพอหมดก่อน  ซ่งบรรยากาศราวกับเข้าห้องเย็น  แลดูเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย  และไม่ได้บอกด้วยว่า ทำไมต้องตรวจ
อยากรู้ก็เลยต้องมาหาข้อมูลเอาเองว่า ทำไมต้องตรวจ  ถ้าตรวจเจอแล้วจะอย่งไร
ได้คำตอบแบบสรุปรวมความว่า เพื่อความปลอดภัยของบุคลากรทางการแพทย์
ถึงตรวจเจอ  เขาก็รักษาให้  ไม่ได้จะปฏิเสธ  เพียงแต่ว่า ต้องเตรียมคาามพร้อมเพิ่มเติม  ไม่ได้มีอะไรสยองขวัญแต่อย่างใด

จบจากตรวจเลือดแล้ว  ก็ยังต้องเอ๊กซเรย์ปอด  และ ตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ
ผลทุกอย่างออกมาดี  ปอดไม่ติดเชื้อ ไม่มีจุด ไม่ฟีบ ไม่แฟบ  เส้นเลือดหัวใจทุกเส้น  ไม่มีตีบ ไม่มีตัน
เป็นอันว่า ร่างกายฉันแข็งแรงดีทุกประการ  พร้อมสำหรับการผ่าตัดแล้ว

คุณหมอนัดมาตรวจอัลตร้าซาวด์อีกครั้ง  เพื่อถ่ายรูปเจ้าเนื้องอกใส่ล่งไปในประวัติการรักษา  และใช้เป็นข้อมูลประกอบการวินิจฉัยสั่งทำการรักษาด้วยการผ่าตัด  คุณหมอแนะนำให้รู้จักกับหมอน้อย  ซึ่งกำลังเรียนเฉพาะทางด้านนี้  ว่าจะเป็นผู้ทำการผ่าตัด
และแจ้งแก่ฉันว่า พอดีคนไข้ที่นัดไว้อาทิตย์หน้ากับอาทิตย์ถัดไป  เขา่ผ่าไม่ได้  คุณจะเอาคิววันไหน
ฉันได้แต่นั่งตาโต  ร้อง ห๊ะ  อยู่ในใจ  ไหนว่าคิวยาวไปถึงเดือนเมษา  นี่มันเพิ่ง กุมภา
คุณพระ  ถึงเป็นคนไม่ค่อยกลัวอะไร  แต่ก็อยากได้เวลาทำไใจนะ  นี่อะไร  อยู่ๆ ก็....
แล้วยังมีงานแต่งงานของญาติสาว  ซึ่งมาตัดสินใจมีคู่  ตอนอายุ 48  ยังไงก็ต้องไปงานเขาให้ได้
ถ้าผ่าอาทิตย์ถัดไป  วันงาน  ฉันยังต้องพักฟื้นในโรงพยาบาล  ไม่ได้ไปแน่
แต่ถ้าผ่าอาทิตย์หน้า  ออกจากโรงพยาบาล  พัก 1 วัน  รุ่งขึ้น  วันงาน  จะหอบสังขารไปไหวมั้ย
ถามหมอ หมอบอกว่า สบาย  จริงๆ  ผ่าเสร็จ 2 - 3. วันก็เดินได้แล้ว  เอาตามนี้แหละนะ
แล้วหมอก็ลงคิวไว้  อาทิตย์หน้า  วันพฤหัส  มาพบหมออีก 1 รอบ  เพื่อทำเรื่องเข้าาับการผ่าตัด  คุณหมอจะได้จองห้องผ่าตัด  คนไข้จะได้จองห้องพิเศษ
ตามตารางคือ เข้า admit วันเสาร์ ผ่าวันจันทร์  กลับบ้านวันศุกร์

วันพฤหัสพบหมอเรียบร้อย  ได้ใบยืนยันการเป็นคนไข้ผาตัด  เอาไปจองห้องพิเศษกับแผนกดูแลห้องพิเศษของโรงพยาบาล  เจ้าหน้าที่เอารายละเอียดห้องแบบต่างๆมาให้ดู
หลักๆมี 2 แบบ คือ ห้องพิเศษที่อยู่ในวอดร์ดสูตินรีเวช  กับห้องพิเศษใส่ใข่ ซึ่งรักษาโรคอะไรก็ไปพักได้  ถ้าหมอเจ้าของไข้อนุญาต
ฉันจองห้องพิเศษใส่ไข่ (อันนี้ฉันเรียกเอง อย่าเอาไปเรียกที่โรงพยาบาลล่ะ  เขาไม่รู้จัก)  ค่ารักษาใช้ิสิทธิประกันสังคม  ไม่ได้จ่ายสักบาท  แล้วก็ต้องอยู่หลายวัน  เอาห้องหว้างหน่อย  คนเฝ้าจะได้สบายหน่อย  เพราะกฏสำคัญของที่นี่ คือ ห้ามคนไข้อยู่ในห้องพักคนเดียว  ต้อวมีญาติอยู่ด้วยตลอดเวลา  อย่างน้อย 1 คน
เจ้าหน้าที่แจ้งว่า ต้องมายืนยันการใช้ห้องคนไข้  วันเสาร์ ก่อนสิบโมงเช้า  ุถ้าไม่มาตามเวลา  จะยกเลิกการจอง  เพราะห้องมีน้อย  ต้องสงวสนไว้กรณีฉุกเฉินด้วย
โอเค  เข้าใจตรงกัน  จะผ่าวันจันทร์  ทำไมต้อง admit ตั้งแต่วันเสาร์  เดี๋ยวมาแฉลย

เช้าววันเสาร์  มาโรงพยาบาลคนเดียว  ติดต่อเจ้าหน้าที่  ยื่นเอกสาร  แล้วเราก็ได้สายรัดข้อมือพร้อมแถบชื่อ   ยืนยันเป็นคนไข้  admit เรียบร้อยแล้ว  เจ้าหน้าที่พาเดินไปส่งที่วอร์ดสูตินรีช  ที่เหลือจัดการเองนะจ๊ะ  ที่นี่โรงพยาบาลรัฐ  เจ้าหน้าที่มีจำกัด
ไปถึงวอร์ด  เจอพยาบาลประจำวอร์ด  ตรวจสอบเอกสารแล้วก็ทำหน้าตาแปลกๆ  ตอนที่ถามย้ำว่า  จองห้องนี้ไว้เหรอคะ  แล้วก็โทร.หาคุณหมอแจ้งว่า คนไข้ต้องการพักห้องนี้  คุณหมออนุญาตแล้ว  พยาบาลจึงได้ติดต่อเจ้าหน้าที่ห้องพิเศษที่อยู่อีกชั้นหนึ่งของตึก  สงสัยอีกละ  ทำไมพยาบาลถึงทำท่าไม่แน่ใจอย่างนั้น  แต่เอาเถอะ  ถึงตอนนั้นไม่ได้ถาม  แต่ในที่สุดก็ได้คำตอบแหละ

น้องนักศึกษาฝึกงาน  พามาส่งที่แผนกห้องพิเศษแล้ว  เจ้าหน้าที่ก็พามาที่ห้องคนไข้  ให้ตรวจดูข้าวของเครื่องใช้ในห้องพักว่ามีอะไรอยุ่ตรงไหนบ้าง  เพราะถ้าตอนออก ของอยู่ไม่ครบ  ต้องจ่ายตังค์ให้เขาด้วย  เรียบร้อยแล้ว  ฉีันก็กลับได้  แต่พยาบาลย้ำอีกครังว่า คืนนี้ต้องมานอนโรงพยาบาล  กลางวันนี้ไม่อยุ่  ไม่เป็นไร  แต่ขอให้กลับมาถึงห้องก่อน 6 โมงเย็น  รับทราบ  ตามนั้น
ฉันออกจากโรงพยาบาลไปร้านสระผม  เพราะจะไม่ได้สระผมแน่ๆ ไปอีก 1 อาทิตย์
เย็นวันนั้น กลับขาเข้ากินข้าวเย็นของโรงพยาบาล  เปลี่ยนเสื้อผ้า  นอนเตียง เป็นคนไข้แบบจริงจัง
และทั้งที่ยังไม่ได้ทำอะไร  แม่ก็ต้องอยู่ด้วย  ตามกฏ
คืนนั้น  พยายาลเข้ามาคุยให้ฟังว่า พรุ่งนี้ต้องทำอะไรบ้าง  คืนนี้  วัดไข้  วัดความดัน  ปกติดี  ก็ชิญนอนตามสบาย  ราตรีสวัสดิ์

อืม  เรื่องยังอีกยาว  เอาไว้ตอนหน้า  มาเล่าต่อ
​​​​​​​รับรองว่า ได้ผ่า แน่ๆ

Create Date : 28 มิถุนายน 2563		0 comments
Last Update : 28 มิถุนายน 2563 14:44:23 น.
Counter : 558 Pageviews.
Share Tweet