"พระราม" ในปาฐกถาเรื่อง "มนุสสปฏิวัติ" ของ "หลวงวิจิตรวาทการ"
"...ตัวเอกของเรื่องรามเกียรติ์ คือพระราม เป็นคนที่อ่อนแอที่สุด ไม่เคยทำงานสมบุกสมบันกับใคร จะออกรบก็ต่อเมื่อพิเภกบอกว่าวันนี้ชาตาของแม่ทัพฝ่ายข้าศึกถึงฆาต
เวลาลำบากก็ต้องส่งคนอื่นไป จนถึงเมื่อเวลาสบายไม่ต้องทำอะไร นอกจาก
′ยกศรพรหมาสตร์ขึ้นพาดสาย′
เท่านั้นแหละ พระรามจึงจะออกแรง ทั้งๆ ที่เป็นเช่นนี้ ผู้แต่งยังสามารถทำให้ผู้อ่านเห็นว่า พระรามนั้นเป็นคนชั้นสูง เป็นผู้มีบุญ เป็นผู้ประเสริฐ...
พระเอกของเราแทบทุกเรื่องมักได้ดีโดยไม่ต้องทำอะไร ข้อความในท้องเรื่องมักสรรเสริญผู้ที่นอนสบายว่าเป็นผู้มีบุญ และกล่าวถึงคนที่ต้องทำงานเหน็ดเหนื่อยว่าเป็นผู้มีกรรม
กวีของเรามักปั้นรูปพระเอกให้เป็นคนอ้อนแอ้นอ่อนแอ พอต้องทำงานอะไรเข้าหน่อยก็พรรณนาให้น่าสงสาร เช่นว่า ′แสนวิตกอกเอ๋ยไม่เคยยาก′ รูปร่างพระเอกของเรามักจะอรชรอ้อนแอ้น แม้จะเดินก็ไม่ค่อยไหว
ผิดกับกวีนิพนธ์ของฝรั่งและจีน ซึ่งพระเอกของเขามักต้องเป็นผู้ล่ำสันใหญ่โตแข็งแรง จนสามารถสู้สิงห์ฆ่ามังกรหรือแบกขอนซุงได้"
พลตรี หลวงวิจิตรวาทการ ปาฐกถาเรื่องมนุสสปฏิวัติ ๑๖ พฤศจิกายน ๒๔๘๒
(ที่มา ศิลปวัฒนธรรม ฉบับประจำเดือนพฤษภาคม 2555)
ขอบคุณ มติชนออนไลน์ ศิลปวัฒนธรรม
สิริสวัสดิ์ภุมวารค่ะ
Create Date : 15 พฤษภาคม 2555 |
|
0 comments |
Last Update : 15 พฤษภาคม 2555 13:45:35 น. |
Counter : 4492 Pageviews. |
|
|
|