วรินทร์ธร ตัดสินใจลาออกจากงานประจำที่มีตำแหน่งเป็นถึง บก.สนพ. ฟิวเจอร์ พับลิชชิ่ง (ในเครือนิตยสารผู้หญิงวันนี้) ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2541 และหันมาจริงจังกับการเป็น ผู้เรียบเรียงอิสระ ที่ตนเองรักและชื่นชอบอย่างเต็มตัว ออกผลงานมาแล้วมากมายทั้ง เมื่อเวรกรรม ไล่ล่าดาราดัง ของ ปรียานุช ปานประดับ, Beauty Diary ของ ตั๊ก-มยุรา, สบาย สไตล์มยุรา, นักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ เป็นต้น นอกจากนี้ยังเเป็นนักเขียนบทละคร อาทิ กงจักรลายดอกบัว, โซ่เสน่หา ฯลฯ คว้ารางวัลมาแล้วนักต่อนัก ด้วยความที่เคยเป็น บก. มาก่อนความถนัดในเรื่องการสัมภาษณ์และชอบขุดคุ้ยเรื่องราวของคนต้นเรื่องในแบบฉบับที่นักข่าวสายบันเทิงเองยังขอคารวะ แล้วนำมาจับประเด็นเขียนเป็นหนังสือที่อ่านง่าย เร้าอารมณ์ ทำให้งานทุกชิ้นที่วรินทร์ธรรับหน้าที่เรียบเรียงติดตลาด Best Seller แทบทุกเล่ม อย่างเช่นหนังสือ คู่คุย คู่คิด ของ ป๊อบ-อารียา สิริโสภา ทำในช่วงที่เธอรับหน้าที่เป็น บก.เล่ม และผลที่ได้รับก็ดีเกินคาดกับยอดจำหน่ายกว่าแสนเล่ม ซึ่งย้อนไปในยุคนั้นจำนวนนี้ถือว่าสูงมาก และชื่อของวรินทร์ธร จึงติดลมบนที่เขียนแต่ละครั้งยอดขายไม่เคยต่ำกว่า 2 หมื่นเล่ม ขึ้นชื่อว่า งาน ใช่ว่าทุกอย่างในอาชีพการเป็นโกสต์ฯ จะราบรื่นโรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป งานบางชิ้นที่วรินทร์ธรรับมาก็มีอุปสรรคเพื่อทดสอบความสามารถของเธอเช่นกันอย่างหนังสือ ธรรมะ...ชำระหนี้ ของ ทรงกลด พยัคฆาภรณ์ ที่มีเวลาในการทำงานเพียง20 กว่าวันเท่านั้นแต่ด้วยความเชี่ยวชาญในการทำงาน เวลาเท่านี้ก็ไม่เกินความสามารถของเธอ พร้อมหนังสือเล่มนี้ยังฮอตฮิตหนังสือขายดีนานหลายเดือน ถึงแม้วรินทร์ธรจะเป็นที่ต้องการของหลาย สนพ. หรือหลายคน อยากให้เธอมาเป็นโกสต์ฯ ก็ใช่ว่าเธอจะตอบรับทุกงานที่มีคนมาเสนอให้ทำทุกเรื่อง แต่หากเรื่องนั้นไม่ช่วยเหลือสังคมก็จะปฏิเสธ ไม่รับทำงานชิ้นนั้นเลย เคยปฏิเสธงานอยู่หลายงาน อย่างคนหนึ่งเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการแก้กรรม แต่เรามีความเชื่อว่ากรรมนั้นแก้ไม่ได้ ทำให้ปฏิเสธไป อีกงาน คือ เรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเคยเป็นโสเภณีเคยสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ 3-4 ครั้ง ประวัติน่าสนใจมาก เป็นผู้หญิงสู้ชีวิต แต่จุดหลักคือ เธอตั้งใจจะจับฝรั่งคนหนึ่งมาเป็นสามี เพื่อให้ชีวิตตัวเองเปลี่ยน เมื่อมาถึงจุดนี้ เราไม่อยากให้ผู้หญิงไทยมาทำแบบนี้ จึงไม่รับทำต่อ เพราะการเป็นโกสต์ของเรานั้นไม่ได้ทำงานเพื่อเงินเพียงอย่างเดียว แต่ต้องการให้ประโยชน์กับผู้อื่นด้วย อย่างที่ วรินทร์ธร บอก การเป็นโกสต์ฯ ของเธอไม่ได้ทำงานเพื่อเงินเพียงอย่าง แต่หากรายได้ที่เธอได้รับนั้นก็มากโขปีละเป็น ล้าน ก็ว่าได้ เพราะตั้งแต่ปี 2541 ที่ตอนนั้นยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จักก็จะรับเขียนเรื่องละ 50,000 บาท จนตอนนี้รับค่าเรื่องมากสุดอยู่ที่เล่มละ 500,000บาทต่อเรื่อง เริ่มแรกจะใช้วิธีเหมาจ่ายทีเดียว แต่เมื่อมีผลงานออกมาหลายเล่มจนเนื้อหอมจึงหันมาคิดเป็นเปอร์เซ็นต์แทน อย่างเช่น สนพ.นี้ให้ 10 เปอร์เซ็นต์จากยอดขาย ก็จะกลับมาคุยกับคนต้นเรื่องว่าจะแบ่งยังไง 5:5 หรือ 7:3 ก็ต่อรองกันไป และล่าสุดที่ใช้ตอนนี้ คือ การคิดแบบ 5 เปอร์เซ็นต์จากยอดขาย ซึ่งเราจะต้องมั่นใจในผลงานที่จะทำออกมาในแต่ละชิ้นมากขึ้น ไม่เลื่อนลอย เพราะสิ่งสำคัญคือหากเรื่องดี ผลงานติดตลาด ก็จะทำให้เราได้เงินมากขึ้นด้วย โดยค่าเรื่องที่ได้รับมากสุดตอนนี้ คือ 5 แสนบาทต่อเรื่อง วรินทร์ธราอธิบายให้ฟัง
ณ วันนี้วรินทร์ธร เชื่อว่า เราต้องมีเวที มีที่ยืน หรือมีเครดิตติดตัวไปบ้าง เมื่อเราแอบแฝงตามซอกตามหลืบก็ไม่ได้น่ารังเกียจอะไร เพียงแต่วันหนึ่งความจริงก็ควรถูกปรากฏ
|