ไปคุ้ยขยะมา
ไปคุ้ยขยะมา เนื้อย เหนื่อย แดดก็ร้อน เหม็นก็เหม็น ทำไงได้ ชีวิตมันต้องก้าวต่อไป ไม่สามารถย่ำอยู่กับที่ได้ เพราะการย่ำอยู่กับที่ ผมถือว่าเท่ากับถอยหลัง
วันนี้ได้ของมาไม่เยอะ คงทำอะไรได้ไม่มาก
ไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่า ต้องเรียกว่าแช่น้ำสิ เพราะว่าเหนื่อยเลยขอเปลืองน้ำหน่อยละกันวันนี้
เปิดก๊อก Grohe รุ่นใหม่ล่าสุด อันละ 38,000 น้ำผ่านเครื่องทำน้ำร้อนยี่ห้อ Siemens รุ่นที่ดีที่สุด ราคา 18,000
น้ำไหลลงอ่างทรงกลมที่มีหัวพ่นน้ำรอบอ่าง ราคา 200,000 มีทอนร้อยนึง เท Foam Bath ลงในอ่าง ปล่อยให้น้ำแรงสุดด้วยประสิทธิภาพของปั๊มน้ำ Grundfos จากเยอรมนี ที่ไม่ว่าใช้น้ำกี่จุดก็ให้ความแรงเท่ากัน ราคาเท่าไหร่จำไม่ได้แน่นอน แต่คลับคล้ายคลับคลาว่า คุ้ยขยะ 2 วันก็ซื้อได้แล้ว
พอน้ำอุ่นได้ที่ โฟมกำลังดี ก็ได้ทีลงแช่ (ไม่ต้องเปลื้องผ้าขนหนูแอร์เมสผืนละ 14,000 เพราะเข้าห้องมาก็แก้ผ้าแล้ว)
เปิดเพลงแนว Adult Contemporary ฟังไปด้วย เสียงจากเครื่องเล่นมูลค่า 300,000 Bang & Olufsen นี่ให้คุณภาพเสียงดีกว่าฟังจากพวก iPod ซะจริง ๆ ผมคงกลับไปฟังเพลงจากเครื่องเล่นสวะ ๆ พวกนั้นไม่ได้อีกเป็นแน่ คราวที่แล้วต้องไปนอนที่สมิติเวชเพื่อรักษาหูอักเสบอยู่ 3 คืน เฮ้อ แต่ไม่เป็นไร ห้องสวีทที่โรงพยาบาลนี้เราพอทนนอนได้ ตอนนี้เลยยก iPod ตัวซวยให้คนงานก่อสร้างแถวบ้านไปแล้ว
แช่ไปคิดไปเรื่อยเปื่อย คิดอย่างมีสติ ไม่ได้ฟุ้งซ่าน อิจฉา หรือน้อยใจใคร...........
อ้าว เผลอหลับไปหรือนี่ ล้างตัวดีกว่า เช็ดตัวให้แห้ง
ใช้ไหมขัดฟัน แปรงฟันด้วยเดนทิสเต้ หลอดละ 109 บาท (เป็นหลอดปั๊ม ไม่มีหลอดบีบต่ำชั้นแบบยี่ห้อพื้น ๆ)
"เสื้อนอนเคนโซ่เหรอ ... อืม" คืนนี้ไม่ต้องหรอก ผมนอนแก้ผ้าเป็นปกติอยู่แล้ว น้อยครั้งที่จะสวมเสื้อผ้านอน ยิ่งคืนนี้ไม่ได้นอนคนเดียวด้วย ยิ่งไม่อยากนุ่งอะไรทั้งนั้น
ห้องนอนแสงสลัว ๆ ทำให้ผ้านวมที่ปูอยู่บนพื้นส่องประกายให้พอเห็นว่า "มีคุณ" นอนอยู่ ผมค่อย ๆ เปิดผ้าห่ม เบียดกายเข้าไปข้างในอย่างนุ่มนวล เพราะไม่อยากทำให้คุณตื่น
ผมเอื้อมแขนขวาไปกอดคุณจากทางข้างหลัง "กลิ่นอะไรนี่ ทำไมช่างหอมรัญจวนซะนี่กระไร" "อ้อ กลิ่นจากแผ่นหลังอันเปลือยเปล่าของคุณนี่เอง" ขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยนะ คุณรู้สึกตัวเล็กน้อย แต่ไม่ถึงกับตื่นนอน ผิวหนังคุณเริ่มมีปฏิกิริยากับอุ่นไอจากจมูกของผม
มือผมไม่หยุดนิ่ง เลื่อนลงต่ำเพื่อสำรวจความเป็นตัวคุณ ทุกที่ที่ฝ่ามือผมได้สัมผัส มันยิ่งเร่งเร้าผมมากขึ้น "ผมขอฝากรอยจูบไว้ที่แผ่นหลังคุณหน่อยนะ แล้วคืนพรุ่งนี้จะมาขอคืน" ร่างกายคุณแอ่นรับพร้อมกับเสียงครางเบา ๆ ในคอเหมือนกันเป็นการยอมรับคำขอของผม . . . . . . ผมซึมซาบกับกลิ่นและสัมผัสอยู่นานเท่าไหร่ไม่ทราบ รู้เพียงว่า คืนนั้นคุณทำให้ผม "ตื่น" อยู่นาน แต่สุดท้ายผมก็มิอาจทานทนต่อความเหนื่อยจากการคุ้ยขยะได้
ภายใต้แสงจันทร์แห่งรัตติกาล จึงมีคุณกับผมภายใต้ผ้าห่มอันอบอุ่น โดยมีความรักเสน่หา และราคะเป็นเพื่อนร่วมห้อง
Create Date : 03 เมษายน 2548 |
|
14 comments |
Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2551 20:04:11 น. |
Counter : 1025 Pageviews. |
|
|
|
เป็นไรไป คุณวี