Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss : ตอนที่ 3 หน้า 2 นี่เขามาเจอชายโสดอายุลุงเข้าแล้วเหรอ จะว่าไปสมัยนี้คนโสดเต็มเมืองจะไปว่าพี่เขาทำไมกัน คนเขาจะพอใจอยู่คนเดียวก็เรื่องของเขา ทำงานหน้าที่ดี เกิดมาหน้าตาดีด้วย ก็แทบจะไม่เดือดร้อนใคร เต็มที่ก็มีผู้หญิงวิ่งตาม ตัวเขาเองถึงหน้าตาดีก็จะใช่ว่าใคร่สนใจหาแต่คู่ครองเรือน อายุ 30 การตั้งเป้าเช่นนั้น เพื่อตัดปัญหากับคุณนายแม่ที่ชอบมาวุ่นวาย ถ้าหาเองไม่ได้ก็ว่าจะออกบวชตลอดชีวิต มีคู่แล้วอยู่ยาก สู้อยู่คนเดียวจะดีกว่า ถ้าพี่เขาไม่มีปัญหาเรื่องหน้าตาก็คงมีปัญหาที่นิสัย สมบัติก็พอมีขนาดนี้ มีหรือสาวตำบลไหนจะไม่มาขออยู่ด้วยให้เป็นภาระ ในเมื่อพี่เขาเสนอมาแล้ว คนอย่างเขาจะไม่สนองตอบก็กระไร อยู่กับคนแบบนี้ดูบ้าง เผื่อจะรู้สึกดีกว่าแม่วรรณคดีของเขา กฤษ “ขอบคุณครับ ผมคงขอรบกวนก่อนนะครับ ผมอาจจะไปมอบตัวก่อน 1 วัน” เมฆ “ได้น้อง มาถูกไหม?” กฤษ “ไม่ถูกครับ” เมฆ “เดี๋ยวพี่แชร์โลเคชั้นให้ ข้างๆ มีวัดนะ น้อง” ก็จะย้ำเรื่องวัดกับเขาหนักหนา สงสัยจะอยู่ข้างวัดจริงๆ กฤษ “ขอบคุณครับ” กฤษ รู้สึกดีเมื่อพูดคุยกับคนที่ไม่เคยเจอกันมาก่อน แต่กลับรู้สึกถูกชะตาอย่างบอกไม่ถูก พูดคุยกันราวเคยรู้จักกันมาก่อน เขามองไปที่ชั้นโชว์ข้างๆ มีกรอบรูปดอกพิกุล ที่เขาใส่กรอบไว้อย่างดี เขามองดูเหมือนทุกครั้งที่เขาไม่สบายใจ เวลามองที่ดอกพิกุลแล้วความคิดมันว่างเปล่าล่องลอยไปราวปุยนุ่น บอกไม่ถูกว่าเป็นความรู้สึกแบบไหน มันสบายใจ ไร้กังวล ป่านนี้พี่สาวคนนั้นจะอยู่ที่ไหนแล้ว เหลือเวลาอีก 1 เดือนเขาก็คงต้องเคลียร์งานให้เรียบร้อยเพื่อเตรียมตัวไปฝึกงาน เมฆส่งโลเคชั้นมาให้เขา เขากดบันทึกโน๊ตไว้ เมื่อส่งสติ๊กเกอร์ขอบคุณเรียบร้อยแล้ว ก็รีบกลับมาทำงานของตัวเอง ตลอดเวลา 1 เดือน ที่เขาเคลียร์งาน เขาคอยปรึกษาเมฆ ไปหลายๆ เรื่อง จนทำให้รู้สึกสนิทสนมแบบไม่รู้ตัว ด้วยสไตล์การคุยที่ไม่ค่อยมีพิธีรีตองอะไร ไม่วางท่าวางมาดของอีกฝ่าย ทำให้เขารู้สึกสนุกและมีความสุข ทักหาทุกวันจนเป็นกิจวัตร ช่วงปีใหม่ กฤษ ร่วมฉลองปีใหม่กับครอบครัวเสร็จแล้ว เขาถามเมฆว่าจะสามารถไปที่โรงพยาบาลได้วันไหน เมฆ “เธอไม่ต้องรีบมาหรอก ฉันหยุดปีใหม่มาเที่ยงระยอง กลับวันที่ 5” กฤษ “งั้นผมไปวันที่ 5 นะครับ” เมฆ “ได้” เขาทักถามผ่านมาก็มาถึงวันที่นัดกันไว้แล้ว วันนี้เป็นวันออกเดินทางของเขา กฤษ “พี่อยากกินอะไรที่ กรุงเทพไหม?” เมฆ “ผัดไท ประตูผี” กฤษ มองข้อความแล้ว เมฆช่างเป็นคนที่เกินคาดคิด และไม่น่าเหมือนคนทั่วไป บ้านเขาไม่ได้ใกล้ประตูผีสักหน่อย เมฆ “ฉันล้อแกเล่นนะ ไม่ต้องซื้อมาฝากหรอก มันอยู่ห่างบ้านแกตั้งเยอะ ขับรถดีๆ นะ” กฤษ “ครับ” แต่ดูเวลาตอนนี้ยังเช้าอยู่ ถ้าสั่งไลน์แมนมาส่งก็คงจะทันก่อนเขาออกเดินทาง ในเมื่อกล้าสั่งได้ เขาก็กล้าหาให้ กฤษรอไลน์แมนมาส่งแล้วเอากล่องเก็บความร้อนใส่ห่อผัดไท 2 ห่อ แล้วเตรียมของขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว เขาก็ออกเดินทางไปตามที่ กูเกิ้ลแมพจะพาเขาไป ใช้เวลา ร่วม 2 ชั่วโมง เขาก็มาถึงหน้าโรงพยาบาลอันแสนหรูหรา พอหาที่จอดรถเสร็จแล้ว เขาเดินไปติดต่อ ประชาสัมพันธ์ เป็นเวลา 11 โมง เขาก็ไม่แน่ใจว่าเมฆติดคนไข้หรือเปล่า เขามองดูรอบๆ ทางเข้าออกตึกผู้ป่วย มีคนไข้มากสมควร บางคนก็สวมแมส บางคนก็ไม่สวม ตามมาตรการของรัฐบาลที่มีการผ่อนปรนบ้างแล้วหลังจากมีการระบาดของเชื้อโรคครั้งใหญ่ กฤษ “พี่ผมมาถึงแล้วนะครับ” เขาส่งไลน์ไปแจ้งเมฆ สาวๆ ที่นั่งเวรเปล ต่างมองเขาอย่างสนใจ “มาติดต่ออะไรคะ” กฤษหันไปมอง กฤษ “ผมมาฝึกงานครับ” “แผนกไหนคะ?” สาวเวรเปลรีบถามต่อ กะว่าชวนคุยไปพลางๆ ก่อนระหว่างรอ เวรเปลผู้ชายออกมา มีโอกาสเจอหนุ่มหน้าดี หุ่นนายแบบมายืนตรงหน้าแล้ว ต้องขอโอกาสแทะโลม “ป้า เวลานอนเอากระเป๋าน้ำร้อนประคบได้นะ แล้วเอาน้ำมันนี้ทาตรงแนวสันหลังไว้ มือก็ขยับๆ มันจะได้ไม่ล็อก” เสียงใสๆ ของใครคนหนึ่งดังมาจากประตู พร้อมกับเดินมาส่งคนไข้ที่มีเวรเปลเข็นมาที่โต๊ะพอดี เธอสวมเสื้อกราวน์ของโรงพยาบาลแขนสั้นสีขาวและสวมกางเกงสีดำ จะว่าเป็นพยาบาลหรือเวรเปลก็ไม่น่าใช่ ไม่ได้สวมหมวกพยาบาล และที่หน้าอกปักชื่อมี พท นำหน้า ป้า “จ๊ะๆ ขอบคุณคุณหมอมากนะคะ” “ไม่ต้องเอาอะไรมาฝากหนูอีกนะคะ เกรงใจ” น้ำเสียงพูดอย่างเกรงอกเกรงใจ ป้า “แต่...มะม่วงกำลังจะสุกแล้วนะคะ อร่อยมากเลยมะม่วงสวนป้า” ป้าแย้ง มะม่วงสวนนี้ทำไมสุกไว หัวสมองของเธอคิดอย่างรวดเร็วทำเอาอีกฝ่ายตาโต จีบปากจีบคอพูดเบาๆ “ไม่ต้องเอามาเยอะเดี๋ยวมันหนัก โทรบอกหนูไปเอาที่บ้านก็ได้” หน้าตายิ้มแย้มตาเป็นประกายวาวใต้แมสบังหน้า ทำเอาคนฟังก็พลอยหัวเราะไปด้วย สายตาสดใสมองส่งคนไข้ขึ้นรถที่ญาติขับมารับแล้วมาสะดุดที่หนุ่มน้อยยืนข้างๆ “มีอะไรกันเหรอ?” “มาฝึกงานค่ะหมอ” “แผนกอะไร?” กฤษ “แพทย์แผนไทยครับ มาพบพี่เมฆครับ” กฤษ รีบบอกจุดประสงค์การมา เขาเห็น พท หน้าชื่อคุณหมอท่านนี้ก็คงจะต้องรู้จักเมฆ ที่เป็นแพทย์แผนไทยที่นี่ เธอเอียงคอมอง “อ้อ เดี๋ยวพาไป นี่มันจะเที่ยงแล้วนะ” คนร่างเล็กหันมาทำตาดุ กฤษ “ครับ ผมมามอบตัวครับ” “ได้ๆ ตามมาสิ”
 โดย: หอมกร
  วันที่: 10 พฤษภาคม 2566 เวลา:9:13:27 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
