Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss : ตอนที่ 4 หน้า 1 เมขลาเคาะห้องเบาๆ ก่อนเปิดนำกฤษเข้าไป เมข “ผอ. น้องมาฝึกงานค่ะ ชื่อกฤษณะ น้องนี่ ผอ ชื่อ สุรเดช” เธอแนะนำให้ทั้งสองรู้จักกัน กฤษสวัสดี ผอ ที่ ดูๆ ไปอายุน่าจะราวๆ 40 ปี ดูภูมิฐานรูปร่างสมส่วน มีความสูงไล่ๆ กับเขา บุคลิกน่าเกรงขาม สวมแว่นตา โครงหน้าดูหล่อเหลา นับว่าเป็นหนุ่มใหญ่ที่ดูดีไม่ใช่น้อย เมข “นี่ จดหมายฝึกงานค่ะ ผอ” ผอ “ไม่เป็นไร คุณจัดการเองเลยก็ได้ ไม่ต้องให้ผมเซนส์หรอกครับ” ผอ. บอกเธอ พลางมองหน้าหนุ่มน้อยอย่างพิจารณาว่าคุ้นตาที่ไหน ผอ “มาฝึกงาน 6 เดือนเหรอครับ” กฤษ “ครับ” ผอ “ก็ดี แพทย์แผนไทยที่นี่คนไข้อาจจะน้อย” เมข “น้อยอะไรล่ะ ผอ วันละตั้ง 5 คน” ผอ หันมามองเสียงที่สวนประโยคบอกเล่า ผอ “ถ้าเทียบกับการทำงานของหมอปัจจุบันก็ยังน้อย” เมข “ก็แน่ล่ะ คนไข้หนึ่งคน ถ้าส่งไปหา หมอแผนไทย ใช้เวลาอย่างน้อยก็เกือบ 2 ชั่วโมง ซักประวัติก็เกือบ 30 นาทีแล้ว แต่ แผนปัจจุบัน ถามกี่คำ แล้วเวลาที่หนูต้องทำหัตถการก็ล่อไปแล้วอย่างน้อยก็เป็นชั่วโมงต่อคน จะรับคนไข้เกินให้หนูไม่ได้ ยกเว้นอบตัวกับนั่งถ่าน แล้วอีกอย่าง หมอตึกใหญ่ มีเป็น 100 หลายสาชา ส่วนหนูสิ อยู่คนเดียว” เมขย้อนกลับอย่างไม่ได้รู้สึกกลัวว่าคุยกับ ผอ. แต่มันก็เรื่องจริงที่เธอบ่นแล้วบ่นอีก เธออยู่คนเดียว เรื่องรับคนไข้เกินเป้าเธอ เป็นเรื่องที่เธอรับไม่ได้ เธอเคยประกาศกลางที่ประชุมมาแล้ว ถึงโรงพยาบาลเป็นงานธุระกิจบริการด้านสุขภาพ แต่การที่บุคลกรบางแผนกมีแค่เพียง 1 คน ก็ควรบริหารจัดการเรื่องรับบุ๊คกิ้งให้เธอด้วย ถ้าอยากจะส่งเสริมให้เธอรับคนไข้ได้มากเท่าแผนปัจจุบันก็สมควรพิจารณาเพิ่มคน แต่จนแล้วจนรอด ผอ ก็ให้เธอทำงานคนเดียว ด้วยกลัวว่าไม่มีคนไข้ แต่การรับคนไข้วันละ 5 คนก็เกินเป้าหมายที่คาดหวังไว้ “จะเห็นแพทย์แผนไทย เป็นแค่หมอตำแยที่ล้าสมัยไม่ได้” สุ้มเสียงอันแน่วแน่ที่ประกาศศึกกับ ผอ คราวนั้น ตอนนั้นก่อนที่เธอจะมาทำงาน 1 ปี แทบจะไม่มีคนไข้ที่จะประสงค์มารับการรักษาแผนกแพทย์แผนไทยเลย ซึ่งก่อนหน้านั้นมีหมอ 1 คน ดูมีอายุแต่ก็พึ่งจบสาย ก นวดก็ไม่เก่ง งานหัตถการอะไรก็ไม่ได้ คนไข้ส่วนใหญ่ต้องการมานวด นวดแล้วไม่ดี เขาก็มีข้อเปรียบเทียบกับร้านนวดข้างนอก สุดท้ายไม่มีคนไข้ จนคนเก่าลาออก เธอมาสมัครงานที่นี่ ผอ. มาทำงานก่อนเธอ 1 เดือน และเป็นคนสัมภาษณ์รับเธอเข้าทำงาน เห็นดวงหน้าและสายตามุ่งมั่น ด้วยประสบการณ์ 10 ปีในวงการ แพทย์แผนไทย เขาก็ตกลงรับ ปีแรกมีคนไข้อย่างน้อยวันละ 3 คน พอ 3 คนนี้กลับไป ก็ไปบอกญาติ บอกเพื่อน ไปชวนเพื่อนๆมา และมีจองมาตลอดทุกวันแต่เธอรับแค่ 5 คน จนมาถึงทุกวันนี้ มีจองขั้นต่ำวันละ 10 คน แต่เธอก็ยืนยันที่รับแค่ 5 คน ยกเว้นมาอบตัวและนั่งถ่านที่เธอจะรับเพิ่มได้ เธอพัฒนา”เรือนยาไทย” ให้คึกคัก มีกิจกรรมไม่เว้นแต่ละวัน บรรดาหมอและพยาบาล พยายามหาคิวว่างไปใช้บริการเธอ ผอ “งั้นผมหาผู้ช่วยให้คุณดีไหมครับ” แต่ ผอ. ก็ดูจะอ่อนโยนกับเธอไม่น้อย เขาก็พูดแบบนี้มาหลายปีแล้ว จนแล้วจนรอดก็ไม่มีผู้ช่วยมาให้ เมข “ตอนนี้หนูมีเด็กฝึกงานแล้วค่ะ หนูไม่ง้อหรอก” กฤษฟังการสนทนาอย่างเงียบๆ ดูไปพี่สาวของเขาก็ไม่ยอมคนเหมือนกัน ผอ “หลังน้องฝึกงานครบแล้ว ผมจะหาผู้ช่วยมาให้คุณ คุณจะเอากี่คน” เมข “จริงเหรอคะ เดี๋ยวหนูขอไปคิดก่อน ถ้ามี ผู้ช่วย ฉันอาจจะรับคนไข้ ได้มากกว่าวันละ 5 คน” ผอ “งานหัตถการเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน ผลตอบรับจากคนไข้ก็ดี คุณทำได้ดีแล้วล่ะ ผมทราบ” อยู่ๆ ผอ ก็ชมเธอซะงั้น กฤษแอบชำเรืองมองว่า เมขจะหน้าบานขนาดไหน เมข “อ้อ...หนูมีเรื่องจะถาม จะมีเงินเดือนให้น้องฝึกงานไหมคะ” แต่เธอกลับมีเรื่องที่น่าสนใจกว่านั้น ไม่ได้สนใจคำชมของ ผอ. ผอ “ตอนนี้ผมเสนอเรื่องนี้ไปให้ ผู้บริหารรับทราบแล้วครับ เดี๋ยวผมจะทวงถามอีกครั้ง พรุ่งนี้มีประชุมบอร์ด เดี๋ยวผมให้คำตอบครับ” เมข “ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ” เมขลา “ช่วงบ่ายขอพาน้องไปดูที่พักนะคะ และหนูต้องไปซื้อหม้อของป้ายอ หม้อแตกไปเยอะแล้วค่ะ” กฤษนึ่งฟังทั้งสองสนทนากันเสร็จ ดู ผอ เป็นผู้ใหญ่ที่น่าเกรงขามนัก แต่ในถ้อยคำบทสนทนาเรียบง่าย เมขลาดูมีอำนาจการต่อรองกับ ผอ ได้ เธอยื่นใบรายงานสีเหลืองๆ ให้ ผอ เซ็นส์ แล้วรับมากอดอย่างดีใจ พอได้รับใบเหลืองกลับมาเธอก็หันมาชวนกฤษออกจากห้อง ผอ ผอ “เดี่ยวหลังประชุมผมขอจองคิวด้วยนะครับ” เสียง ผอ แจ้งเธอก่อนออกจากห้อง หญิงสาวหันควับกลับไป เมข “ไปจองคิวก่อนนะ ผอ ถ้ามีคิวว่างค่อยไปค่ะ” เธอพูดแล้วสบัดหน้าพากฤษเกินเชิดๆ จากมา ผอ ยิ้มกับคำตอบ เมข “เดี๋ยวพี่จะพาไปแนะนำรู้จักสาวๆ” เธอหันมาบอกกฤษ หนุ่มน้อยขมวดคิ้ว กฤษ “ทำไมต้องแนะนำด้วยครับ.....” เธอไม่ได้สนใจจะตอบเขาเลย เปิดประตูห้อง Staff เมข “นี่ห้องพักพยาบาลตึกหน้า” เมข “ป้าโสม หนูพา ผู้ชายมาแนะนำค่ะ นี่น้องกฤษ มาฝึกงานเป็นแพทย์แผนไทย” เสียงแจ้วๆ ของเธอเอ่ยเมื่อเปิดประตูเข้าไป ป้าโสมที่กำลังดูเอกสารรายงานรายการของใช้ที่ต้องสรุปเพื่อสั่งซื้อรอบปีใหม่เงยหน้าขึ้น ป้าโสม “มาแล้วเหรอคุณ....อ้อ กฤษ” ป้าโสมรีบเบรคเสียง เพราะมีการตกลงก่อนที่จะมาว่า ห้ามบอกว่ารู้จักสนิทสนมกัน แต่ท่าทางคุยกันแบบนี้เมขลาดูออก กฤษ “สวัสดีครับ” กฤษ ยกมือไหว้ผู้สูงอายุ ป้าโสม “คุณพี่วรรณ สบายดีใช่ไหม?” กฤษ “สบายดีครับ” เมขปล่อยให้คนรู้จักคุยกัน สาวน้อยสาวใหญ่มายืนข้างๆ เธอ “พี่เขาชื่อกฤษ เหรอคะหมอ” เมข “จ๊ะ” “เขามาฝึกงานนานไหมหมอ?” เมข “ครึ่งปีเลยนะ ก็รีบๆ นะ ไม่รู้ใครจะได้ก่อน แล้วแต่ความสามารถกันนะหนู” เมขลาขำๆ กับสาวๆ ที่พอเห็นหนุ่มหล่อก็เนื้อเต้น ป้าโสม “แล้วได้ที่พักหรือยัง?” กฤษหันมามองเมข เมข “หนูว่าจะพาไปหาค่ะป้า เดี๋ยวไปก่อนนะ ต้องไปหาป้ายออีก เดี่ยวกลับมามีคนไข้นัดบ่าย 3 เดี๋ยวจะไม่ทันเลิกเย็นอีก” ป้าโสม “จ๊ะๆ”
อ้าวไหนบอกอยู่บ้านเดียวกับหัวหน้าไงคะ
 โดย: หอมกร
  วันที่: 27 พฤษภาคม 2566 เวลา:8:10:30 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
