ขอโทษครับ! ผมเผลอ... [yaoi] // ตอนพิเศษ // เอส & น้ำ (จบจริงๆแล้วจ้า) ....

***

เรื่องนี้เป็นนิยายวาย แนว ชาย รัก ชาย บอกให้รู้ไว้ก่อนสำหรับใครที่ไม่ชอบก็จะได้ไม่ต้องอ่านนะคะ

***






เอส & น้ำ



น้ำ พูด...






หนาวจังครับ ทั้งที่เมื่อยและเพลียๆ แต่วันนี้ตัวเองดันสะเออะตื่นมาแต่เช้าได้ไงผมก็ไม่รู้

รู้แต่หนาวโว้ยยยยยยยยยยย อ่าแน่ล่ะก็ตอนนี้ผมอยู่เมืองนอกนี่เนาะไม่ใช่ที่บ้านตัวเอง

มาค้างบ้านพ่อแม่เอสได้สองวันแล้วครับ



อากาศในห้องนอนพี่ชายเอสน่านอนต่อมากถึงมากที่สุด อยู่ข้างในอุ่นกว่าเยอะ แล้วนี่

ผมจะบ้าเดินออกมารับลมเย็นที่ระเบียงทำไมแต่ไก่โห่นะ แต่แหมก็กะแล้วว่าวิวตอนเช้า

ต้องสวยมากถ้ามองจากระเบียงนี่ไป ต้นไม้เยอะดีจัง พระอาทิตย์ก็ไม่ทำให้รู้สึกร้อนเลย



“ฮ้าวววววววว” เอิ่ม....เหมือนผมยังง่วง สงสัยเพราะนอนดึกเมื่อวานมีปาร์ตี้ที่บ้านกัน

ผมว่าผมกลับเข้าไปนอนต่อดีกว่า ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ ที่ที่ผมกับเอสใช้กบดานกันคือห้อง

ของพี่เอฟ ที่ชายของเอสครับ เราทำการบุกยึดมาเป็นของตัวเองเรียบร้อย55 ไอ้เอสมันไล่

ให้พี่มันไปนอนกับน้องสาวแทน น้องเอลล่า หรือน้องแอลน่ารักม๊ากเหมือนตุ๊กตาเลย^^

เรียนอยู่เกรด6 ครับ แต่ตัวยังเล็กอยู่เลยชอบมานั่งตักผมป้อนขนมนู่นนี่ ผมอยากเอากลับ

ไปเล่นที่บ้านจัง55 สงสารพี่เอฟอยู่เหมือนกันเตียงน้องสาวเล็กออกอย่างนั้น

พี่เอฟตัวโตกว่าไอ้บ้าเอสอีก แต่อย่าถามนะครับว่าใครหล่อกว่ากัน ผมคงบอกได้คำเดียวว่า

กินกันไม่ลง แต่ถ้าจำเป็นให้ผมตัดสินหาคนชนะ สองพี่น้องนี่คงต้องตกรอบไป

เพราะผมหล่อที่สุดอยู่แล้ว ข้อนี้ใครๆก็รู้ดี555



พ่อกับแม่เอสก็ใจดีมาก พูดไทยไม่ชัดเพราะเป็นลูกหลายเสี้ยวทั้งคู่ แถมไม่ค่อยได้ใช้

ภาษาไทยด้วย แต่ก็พยายามพูดไทยกับผม น่ารักมากเลยครับ เขาให้ผมเป็นลูกยุงตลอด55

เรียกลูกน้ำๆ55 ผมคิดว่าถ้าอยู่นานกว่านี้อีกหน่อยผมคงโตเต็มวัยบินออกไปหาเลือดกินได้



“หือ....... เฮื่อย.....อย่าดี๊...จิ๊......อื้อออ...”

ความจริงผมน่าจะนอนต่ออย่างมีความสุขนะ แต่เพราะไอ้ตัวกวนข้างๆมันดึงผมเข้าไป

กอดแล้วรัดไว้ไม่ยอมปล่อย มันก็อุ่นดีนะ ผมก็รู้สึกดีอ่ะแต่ดูเหมือนว่าไอ้ข้างล่างของ

ไอ้โรคจิตที่มันแกล้งทำเป็นหลับแม่งจะไม่ได้แกล้งหลับตามเจ้านายมันด้วยเลย รู้สึกถึงมัน

มาป้วนเปี้ยนสีไปสีมาแถวๆก้นผมนานละ รำคาญว่ะ น่ารำคาญคนจะหลับจะนอน

กอดเฉยๆไม่เคยจะเป็นหรอกแต่เช้าแบบนี้ ชอบมาแกล้งกันเรื่อย ผมหงุดหงิดที่มันมา

เรียกร้องเอาแต่ใจอะไรเวลาน่านอนแบบนี้วะ เฮ้อ ...เลยต้องจัดการพลิกตัวหันไปเอ็ดมัน

แต่ไอ้บ้าเอสดันเสือกทะลึ่งยิ้มหวานให้ผมซะงั้น…..เลย เสร็จมันอีกตามเคย เซ๊งเซ็ง



....................................

.............

... สายแล้วครับ พวกผมไม่ได้ลงไปทานอาหารเช้าเมื่อเช้า โดนพ่อกับแม่บ่นใหญ่เลย

แต่เป็นไอ้เอสคนเดียวนะที่โดนด่า 55(สมน้ำหน้าเพราะมันแหละ) พ่อกับแม่เอสว่าเอสที่ไม่ยอม

พาผมลงไปกินอาหาร จะกั๊กเก็บไว้คนเดียวทั้งวันเลยรึไงทำนองนี้ 55อยากบอกว่าผม

ฮ็อตนะคร้าบบบบ ใครๆก็อยากคุยอยากเล่นกับโผ้ม^^ ไอ้น้ำซะอย่าง

บ่ายวันนี้พี่เอฟอาสาพาผมกับเอสไปเดินเที่ยวที่ย่านช้อปปิ้งครับ



“Do u like.....เอิ่ม...ชอบอันนี้เหรอครับ red or green ..เอาน้ำพี่ซื้อ เชิญสิครับ”

เดินดูของซื้อของกันอยู่ พี่เอฟเห็นผมจ้องหมวกอยู่หน้าร้านหนึ่งก็หันมาถามยิ้มๆ ใจดีเว้ย

ตลกการเรียงคำภาษาไทยพี่แกนิดหน่อย แต่อยู่ด้วยแล้วก็ไม่ได้อึดอัดอะไร สนุกดีครับ

ผมตื่นตามาก ฝรั่งเยอะเหมือนกันตัวโต๊โต ผมเหมือนเด็กเลยแฮะ ถนนหนทางสะอาดมาก

พี่เอฟกับไอ้เอสเดินขนาบข้างผมตลอดเลย ไอ้เอสอยู่ซ้ายพี่เอฟอยู่ขวา บางทีก็ล้อมหน้า

ล้อมหลัง สงสัยกลัวผมโดนเดินชนกระเด็นออกไปให้รถเหยียบซ้ำมั้ง



เดินซื้อนู่นนี่กันสักพัก ท้องผมก็ร้อง.... อายพี่เอฟนิดหน่อย เขาหัวเราะผมด้วยนิสัยไม่ดีเลย

แต่ที่เลวกว่าคือไอ้เอส ขำดังมาก ผมไล่ต่อยแขนมันเข้าร้านใกล้ๆคนก็มองใหญ่

ไปซื้อเบอร์เกอร์อันยักษ์มากินแก้หิวกัน ก่อนกลับไปกินมื้อเย็นที่บ้าน สามคนได้เบอร์เกอร์

อันบิ๊กเบิ้มมาสี่ชิ้น ครับสี่ชิ้น ไม่ต้องงง ผมซื้อมาเผื่อหิวกลางทางอีกหนึ่งอันเอง ก็ผมเป็น

คนรอบคอบนี่เนอะ คึคึ ... แต่สรุปไงรู้มั้ย สุดท้ายก็โดนไอ้สองพี่น้องมันแย่งกินตอนอยู่ในรถ



ผมถ่ายรูป อัดคลิป ตอนมาเที่ยวไว้เยอะเลย ขำจนกรามจะแตก สงสัยหน้าผมบานหมดแล้ว

ไว้ผมจะอัพลงโซเชี่ยลให้แฟนๆเขาดู และเหมือนไอ้ตี่นิกมันจะรู้ว่าผมกำลังมาช็อปปิ้ง

ไม่รู้มันรู้ได้ไง สงสัยมีญาณทิพย์ รู้ดีนักโทรมาสั่งซื้อรองเท้า กูแบกกลับขนหนักอีก

แต่มันไม่สนใจความลำบากลำบนของพี่ชาย สั่งตั้งหลายอย่างเอาให้แฟนมันอีกต่างหาก

ไหนจะของเพื่อนๆมันอีก วุ่นวายกับผมจริงๆ “โอเคตี่ ถ้ากูจำได้หมดมึงก็ได้ครบล่ะ บาย”

ผมรับปากแบบไม่รับปากมันไป55 ฉลาดมากไอ้น้ำมึงจำได้หมดก็บ้าแล้ว เบื่อไอ้ตาตี่ว่ะ

บอกคิดถึงๆอยู่ได้ ร้องจะตามมาด้วยมันอยากมาเที่ยวมากกว่าอ่ะดิ ผมก็คิดถึงน้องนะ

แต่ไม่บอกมันหรอก คึคึ..



...............

....

“สนุกมั้ย” ไอ้เอสมันถามผมตอนที่ผมกำลังเคี้ยวสลัดแก้มตุ่ยเลย แล้วจะให้กูพูดไงวะ

“ไม่สนุกเหรอ” ผมก็รีบกินเร็วๆจะตอบมัน มันก็ทำหน้าเศร้าตอแหลได้โจ่งแจ้งมาก

“อื้อ! อย่ามาแกล้งเอส!” ผมหยิกมือมันที่เลื้อยกอดเอวผม บอกให้ปล่อย กำลังนั่งกินอยู่

ทุกคนก็นั่งมองอยู่ ทำไมมันหน้าด้านอย่างนี้นะ เขายิ้มล้อกันใหญ่ผมล่ะเพลีย



.....................................................



“แล้วตกลงสนุกมั้ยครับ” หลังกินมื้อเย็นเสร็จ ผมกับเอสก็ออกมาขี่จักรยานเล่นที่

สวนสาธารณะใกล้ๆบ้านพ่อแม่ของเอส เอสยังถามผมไม่เลิกกลัวผมไม่สนุกรึไง

ไม่เห็นรึไงนะว่าผมหัวเราะแทบจะตลอดเวลา ยิ้มจนปากจะฉีกอยู่แล้ว

ผมรับไอติมที่มันเดินไปซื้อจากบูทแถวนั้นมายื่นให้ มองเด็กเล่นเสก็ตบอร์ดผ่านไปมา

คนทุกวัยทยอยวิ่งบ้างเดินบ้าง คนไม่เยอะมาก อากาศก็ดี ให้ผมอยู่หลายๆวันก็เอา



“สนุกครับ ยังไม่อยากกลับเลย” ผมยิ้มพยายามทำตาหยีให้มัน เอสดึงมือผมที่ถือไอติม

โคนไป กินไอติมที่มันให้ผมมาเองเมื่อกี้ แล้วโอบไหล่ผม ผมยืนคร่อมรถจักรยานอยู่มันก็

ดึงมือผมให้ทิ้งรถไว้ก่อน เดินไปนั่งที่เก้าอี้ในสวนใกล้ๆ นั่งมองพระอาทิตย์ตกดินสวยมากๆ

จนมืดเราก็กลับบ้าน แวะซื้อขนมพวกเบเกอร์รี่ระหว่างทางกลับนิดหน่อย

กลับมานั่งดูทีวีกับครอบครัว ผมกินขนมปังไป ก็อ้าปากรับเค้กที่เอสป้อนให้เป็นระยะๆ

ผมไม่ค่อยเขินเพราะทุกคนมัวจ้องดูรายการทีวีอยู่ แต่ผมฟังสำเนียงเขาไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก

เลยกินเพลิน สักพักเอสก็กระซิบชวนขึ้นห้องนอนกัน มีกู๊ดไนท์คิสเล็กๆกับทุกคนในครอบครัว

คงเพราะเอสไม่ค่อยได้อยู่กับครอบครัว นานๆเจอกันทีทุกคนเลยค่อนข้างตามใจ รวมมาถึง

ผมด้วย อยากไปไหนก็พาไป อยากกินอะไรก็ทำให้ มีความสุขจัง





........................................



ผมชอบตอนที่เอสอยู่กับครอบครัวนะ บางทีผมก็ฟังไม่ค่อยออกว่าเขาคุยอะไรกันบ้าง

แต่ผมเห็นเขายิ้มกันทุกคนเลย รู้สึกดีครับ ไอ้ความกลัวก่อนมาเจอคนที่บ้านเอสนี่

ลอยหายไปหมดเลย แค่ตอนที่ได้เห็นพ่อกับแม่เอสมารับที่สนามบินด้วยรอยยิ้มอย่างกว้าง

ผมรักบ้านเอสจัง เสียดายแทนเอสที่ไม่ค่อยได้เจอพ่อแม่พี่น้อง เป็นเพราะต้องทำงานที่ไทย

แต่ไม่เป็นไร ผมรับปากทุกคนแล้วก่อนกลับว่าจะดูแลเอสให้เอง ไอ้น้ำซะอย่างไว้ใจได้น่า55

ถึงผมจะยังทำงานบ้านไม่คล่อง ทำกับข้าวหมาไม่แดก นอนตื่นสายกว่ามันเสมอ

และชอบใช้มันทำอะไรๆให้หลายอย่าง.........เอ่อ...... แต่ผมก็รักเอส ผมจะดู และ แลมัน เอง



“ลูกน้ำคับ ฝากอยู่กับเอสด้วยนะลูกนะ”

แม่ของเอสดึงผมมากอดแล้วหอมแก้มเบาๆ ส่งยิ้มหวานให้ด้วยก่อนผมจะเข้าไปด้านใน

เตรียมขึ้นเครื่องกลับเมืองไทย ไอ้ตาตี่บ่นคิดถึงผมแย่แล้ว มีไอ้กรกับไอ้พี่เทมโทรมาง้องแง้ง

แล้วบิวกับก๊อปก็บอกว่าอิจฉาผมได้มาที่นี่ พี่โอบโทรมาบอกเอสว่ากลับไปให้ทันงานด้วย

และอย่าทำเป็นลืมของฝากเด็ดขาด ไม่งั้นจะกระโดดทับให้ขี้แตกตาย

เอสสงสัยจะกลัวมากเลยซื้อของพี่โอบคนแรกเลย55



พอได้เวลา ผมก็สวัสดีทุกคน เสียดายพี่เอฟมาส่งไม่ได้ติดงาน แอลก็ไปโรงเรียน

พ่อขับรถมากับแม่ มาส่งพวกเรากลับไทย บ่นว่าคิดถึงลูกชายเขามากมาหาบ่อยๆหน่อย

แต่ก็เข้าใจว่าเอสมีงานรัดตัว พวกเขาไม่พูดถึงเรื่องที่พวกเรารักกันแม้ว่าจะเป็นผู้ชาย

เหมือนกันเลยสักนิด ทันทีที่พ่อกับแม่เอสรับรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน เขาก็ยิ้มให้ผมเท่านั้นเอง

รู้สึกขอบคุณพ่อกับแม่มากๆเลยครับ^^ ผมเลยชวนพวกเขาให้ไปเที่ยวบ้านผมบ้าง

ต่อให้เอสไม่ว่าง แต่ผมจะว่างเพื่อครอบครัวของเอสเสมอ ขอให้มาเถอะจะพาเที่ยวเอง



เห็นเขาว่าถ้าแอลปิดเทอมก็อาจจะมีโครงการไปหาที่ไทยนะ ผมตื่นเต้นเลย อยากให้ถึงเร็วๆ

กลับบ้านไปก็ยังต้องมีเรื่องให้ทำอีกมาก ไหนจะเรื่องงานเอส งานผม เรื่องร้านของเรา

ทุกอย่างยังไม่ลงตัวแต่ก็ใกล้แล้ว ผมจะพยายามครับ



“น้ำครับ” เอสเรียกผม เรานั่งอยู่บนเครื่องบินผมใกล้เคลิ้มหลับเต็มที ผมขมวดคิ้ว

“หื้อ..?...” เอสขยับผ้าห่มมาห่มให้ผม แล้วเกลี่ยผมข้างหน้าของผมเล่น ยิ้มแล้วพูด

ใกล้ๆหูจนผมรู้สึกจั๊กจี้ “คุณรู้มั้ย พ่อกับแม่ผมชมว่าคุณน่ารักไม่หยุดเลย หึหึ”

“หึหึหึ ก็คนมันน่ารักอ่ะเนอะ คึคึ” ผมขำเล็กๆ เอสมาคว้ามือผมไปกุมไว้ใต้ผ้าห่ม



“แต่ไม่ชอบเลยไอ้เอฟมันก็ชมไม่หยุดปากด้วยเหมือนกัน ชอบมาเจ๊าะแจ๊ะว่ะ”

ดูมันดิ หึงแม้กระทั่งกับพี่ตัวเอง

“คุณน่ะบ้า แบร่! หลับแล้วนะ อ่า..ขอบคุณนะเอสที่พาผมไปบ้าน..”

“เป็นบ้านของคุณเสมอครับน้ำ”

“....อื้ม บ้านผมด้วย เป็นบ้านคุณ ...แล้วผมก็ด้วย.../////”

“หื้อ? คุณทำไมนะ”

“.../////// ผมก็ด้วย เป็นของคุณ”

“หึหึ....”


อ๊ากกกก ไอ้บ้าเอสมาดึงแก้มผมแล้วหอมแก้มด้วย ดีนะไม่มีใครเห็น

เอสเอาหัวมาพิงหัวผมไว้ไม่ได้พูดอะไรแล้ว ผมหลับไปทั้งหน้าแดงๆอย่างนั้นแหละ

กลับบ้านเราก่อนนะครับที่รัก เดี๋ยวค่อยเอารางวัลที่ทำให้ผมมีความสุขชะมัดเลยนะ >///<







++++++++++++++++++++++++++จบ ตอนพิเศษเอส & น้ำ+++++++++++++++


tsktonight.

{ ถึงคนเพิ่งอ่าน หรือกลับมาอ่านอีกรอบแหะๆ(เผื่อจะมี) ขอโทษด้วยนะคะที่วิจะเปลี่ยนชื่อเรื่องของเรื่องใหม่แล้ว วิเป็นโรคจิตชนิดหนึ่งค่ะ ไม่ชอบอะไรที่ซ้ำกันกับคนอื่น พอดียังไม่ได้ลงเรื่องเลยถือโอกาสเปลี่ยนแปลงซะเพื่อความสบายใจของตัวเอง ขอบคุณทุกคนที่รอติดตามกันนะคะ ^^แล้วไว้เจ๊อะกันเน้อ!}

Create Date : 15 กันยายน 2557		3 comments
Last Update : 1 พฤษภาคม 2558 21:55:04 น.
Counter : 8783 Pageviews.
Share Tweet