Bloggang.com : s_sut : ตอนที่ 4

ตอนที่ 4

“นายนี่มันบ้าระห่ำไม่เข้าเรื่อง” แมวสีส้มต่อว่าสุนัขสีดำตัวใหญ่ขณะที่พวกเขากำลังหยุดยืนมองความชุลมุนวุ่นวายในห้องโถงใหญ่จากมุมมืดมุมหนึ่งในปราสาท “ตอนนี้พวกเขากำลังตามจับตัวนายอยู่ และคราวนี้นายก็จะทำอะไรได้ยากขึ้นกว่าเดิม”
“ขอบใจนะที่ช่วยตอกย้ำความผิดพลาดให้น่ะ” ซิเรียสประชด แต่มันก็จริงอย่างที่อีกฝ่ายว่า เพราะนอกจากว่าเขาจะเข้าไปในหอกริฟฟินดอร์ไม่ได้แล้ว เขายังทำให้คนทั้งปราสาทรู้ด้วยว่า ในขณะนี้เขาได้ลักลอบเข้ามาในฮอกวอตส์แล้ว

“ขอถามหน่อยเถอะนายคือ ‘ซิเรียส แบล็ก’ ใช่มั้ย“ อีกฝ่ายถามอย่างสงสัย
ซิเรียสเหลือบตามองอีกฝ่าย “นายนี่ทำไมถึงฉลาดเกินแมวนักนะ รู้ไปหมดทุกอย่าง” เขาถามอย่างหงุดหงิด
“มีใครบ้างล่ะที่จะไม่รู้จักนาย” แมวย้อนถาม “ไม่ว่าจะใครก็รู้จักนายทั้งนั้น ในหนังสือพิมพ์มีรูปนายลงทุกวัน ยิ่งเด็กในหอกริฟฟินดอร์นะยิ่งพูดถึงนายกันทุกวันเลย แล้วจริงหรือเปล่าที่เขาว่ากันว่านายน่ะเป็นลูกสมุนของคนที่นายก็รู้ว่าใคร แล้วที่นายแหกคุกออกมาเพื่อที่จะมาฆ่าแฮร์รี่ พอตเตอร์”
ซิเรียสตัวแข็งทื่อ “นี่...ทุกคนเขาพูดกันอย่างนั้นเหรอ” เขาถามด้วยความตกใจ
“ใช่...แล้วมันจริงหรือเปล่าล่ะ” สุนัขสีดำตัวใหญ่ไม่ตอบ แต่เดินจากมาอย่างเงียบ ๆ โดยมีแมวสีส้มเดิมตามมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“ใช่...ชั้นแหกคุกอัซคาบันออกมาเพื่อฆ่าใครคนหนึ่ง” ซิเรียสตอบหลังจากที่ทั้งสองออกมาจากปราสาทแล้ว “และใช่...คนที่ชั้นต้องการฆ่านั้นอยู่ในหอกริฟฟินดอร์ แต่...ไม่ใช่ตรงที่ว่า คนที่ชั้นต้องการนั้นคือ แฮร์รี่ พอตเตอร์”
“งั้นนายต้องการตัวใคร” แมวสีส้มถาม “เด็กนักเรียนคนอื่นอย่างนั้นเหรอ”
สุนัขสีดำส่ายหน้า “เปล่าชั้นไม่ได้ต้องการตัวเด็กนักเรียนคนอื่น คนที่ชั้นต้องการนั้นก็คือ ‘หนู’ ของเด็กผู้ชายคนหนึ่ง”
แมวสีส้มหรี่ตามองอีกฝ่าย “นายกำลังพูดถึงเจ้าหนูขี้ขลาด ที่มันเป็นคนเหมือนกับนายใช่มั้ย”

สุนัขสีดำหยุดเดินหันมามองอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว “นายรู้จักมันด้วยเหรอ”
“แน่นอน ก็เจ้านายมันกับเจ้านายชั้นเป็นเพื่อนสนิทกันนี่ แล้วชั้นเองก็ไล่จับมันตั้งแต่วันแรกที่เห็นมันแล้ว”
“ไล่จับเหรอ…ทำไมล่ะ”
“ก็แหม...เป็นคนแท้ ๆ แต่กลับมาทำตัวเป็นหนู คอยให้คนอื่นมาดูแล แล้วแถมยังหลบอยู่ในกระเป๋าเสื้อของคนอื่นอีก เห็นแล้วมันน่าหมั่นไส้น่ะ ก็เลยไล่จับมัน”
“แล้วเคยจับมันได้บ้างหรือเปล่าล่ะ”
“ไม่เลย ก็เจ้านายมันน่ะคอยช่วยตลอดเวลาก็เลยจับตัวมันยาก”
“ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีแกก็ยังขี้ขลาดคอยหลบหลังคนอื่นตลอดไม่เปลี่ยนเลยหรือไงนะปีเตอร์” ซิเรียสคำรามออกมาเบา ๆ
“แล้วนายจะจับมันไปทำไมล่ะ”
“ก็เพราะมันน่ะแหล่ะที่ทำให้ชั้นต้องไปอยู่ในอัซคาบัน” ซิเรียสพูดออกมาอย่างเจ็บใจ “มันต่างหากที่เป็นลูกสมุนของคนที่นายก็รู้ว่าใคร มันเป็นเพื่อนสนิทของชั้นเอง มันน่ะแหล่ะที่เป็นคนทรยศ”
แมวสีส้มมองอีกฝ่ายอย่างเห็นใจ “เทรเวอร์ (คางคกของเนวิลล์) เคยเล่าให้ชั้นฟังว่า มันอยู่ในครอบครัวของเด็กคนนั้นมานาน งั้นแสดงว่าที่มันปลอมตัวเป็นหนูก็เพื่อที่จะแอบซ่อนตัวเองน่ะสิ”
“ใช่ แต่ไม่ว่าจะยังไงชั้นก็ต้องจับตัวมันมาให้ได้” ซิเรียสประกาศเสียงกร้าว

“ถ้านายอยากได้ตัวมัน ชั้นจะช่วยจับมันให้”
“จริง ๆ เหรอ” ซิเรียสถามอย่างดีใจ
“ใช่ ถึงยังไงชั้นก็อยากไล่จับมันให้ได้อยู่แล้ว แล้วถ้าจับได้ชั้นจะเอามาให้เลยแล้วกันนะ” แมวสีส้มบอกพร้อมกับหาวเสียงดัง “นี่ก็ดึกมากแล้ว ชั้นไปนอนก่อนละกัน”
“เดี๋ยว!!!นายชื่ออะไรล่ะ ชั้นยังไม่รู้จักชื่อนายเลย” ซิเรียสตะโกนถามอีกฝ่ายที่เดินจากไป
“ครุกแชงค์!! ชั้นชื่อ ครุกแชงค์”

********************************************

“ตอนนี้เขาเปลี่ยนรูปภาพที่หน้าประตูแล้วนะ” ครุกแชงค์บอกซิเรียสเมื่อเจอกันอีกในหลายคืนต่อมา
“เหรอ...แล้วใครมาแทนล่ะ” ซิเรียสถามอย่างสนใจ
“เซอร์คาโดแกน”
“เซอร์คาโดแกนเหรอ”
“ใช่ นี่พวกในหอก็บ่นกันใหญ่ เพราะว่าหมอนั่นชอบเปลี่ยนรหัสผ่านบ่อย ๆ แล้วเปลี่ยนทุกวันด้วย”
“งั้นเหรอ” ซิเรียสครุ่นคิดถึงความเป็นไปได้ ถ้ามีการเปลี่ยนรหัสผ่านบ่อย ๆ นั้น โอกาสที่จะเข้าไปในหอนั้นก็จะยากมากขึ้น
“นายยังอยากจะได้รหัสผ่านอยู่มั้ยซิเรียส” ครุกแชงค์ถามเมื่อเห็นซิเรียสเงียบไป “ถ้านายอยากได้ ชั้นจะเอามาให้”
“นายทำได้เหรอ”
“ทำได้สิ ไม่ยากหรอก...แต่อาจจะต้องใช้เวลาหน่อย”

********************************************

มันเป็นเวลาดึกมากแล้ว แต่ซิเรียส แบล็กก็ยังไม่สามารถหลับตาลงได้ เขาทอดตามองไปยังดวงจันทร์เต็มดวงที่ส่องแสงสว่างไสวอย่างเหม่อลอย
“วู้วววววววว....” ซิเรียสขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเสียงที่ดังมาแต่ไกล “เสียงอะไรน่ะ...หมาป่าเหรอ” ซิเรียสพึมพำออกมาด้วยความแปลกใจ แต่มันก็ไม่น่าจะใช่เพราะเขาเข้ามาอยู่ในป่าต้องห้ามเป็นเวลานานแล้วแต่ก็ยังไม่เคยเจอหมาป่าสักครั้ง
“วู้ววววววว...” สุนัขสีดำตัวใหญ่ค่อย ๆ เดินไปออกไปจากที่ซ่อนอย่างระมัดระวัง แล้วก็ต้องตัวแข็งเมื่อเห็นอะไรบางอย่างเดินตรงเข้ามา
“มะ...มนุษย์หมาป่า” ซิเรียสครางออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ เขาค่อย ๆ ถอยหนีไปหลบหลังต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ข้าง ๆ แล้วยืนหลบอยู่ตรงนั้นจนมนุษย์หมาป่าเดินหายไปจึงเดินออกมาอีกครั้ง ความคิดของเขาล่องลอยไปหาใครคนหนึ่งทันที
“มันคง...ไม่ใช่มั้ง ไม่น่าจะเป็นไปได้ คงไม่บังเอิญขนาดนั้น” ซิเรียสพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ก่อนจะเดินกลับไปนอนอีกครั้ง

*********************************************

สุนัขสีดำตัวใหญ่แหงนหน้ามองดูท้องฟ้าที่มืดครึ้มไปด้วยเมฆฝนอย่างหงุดหงิด ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมานั้นฝนไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตก ซ้ำยังตกหนักขึ้นเรื่อย ๆ เขามองไปยังกลุ่มเด็ก ๆ ที่วิ่งฝ่าฝนมุ่งหน้าไปยังสนามควิชดิช
“วันนี้เขาจะมีการแข่งควิชดิชกัน” ครุกแชงค์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ บอก “กริฟฟินดอร์จะแข่งกับฮัฟเฟิลพัฟ”
ซิเรียสเดินกลับไปนอนยังพุ่มไม้ที่ใช้ซ่อนตัวอยู่ ครุกแชงค์เดินตามมา “พวกในหอโวยวายใหญ่ เพราะตอนแรกจะต้องแข่งกับสลิธีริน แต่ว่าซีกเกอร์ของทางนั้นบาดเจ็บ สลิธีรินก็เลยขอเปลี่ยน” ซิเรียสหลับตานิ่ง ไม่ตอบ
“นายไม่อยากไปดูการแข่งขันเหรอ” ซิเรียสส่ายหน้า
“นายไม่อยากไปเห็นแฮร์รี่ พอตเตอร์แข่งเหรอ” ซิเรียสลืมตาขึ้นมองอีกฝ่ายทันที
“แฮร์รี่อยู่ในทีมด้วยเหรอ” ซิเรียสถามอยากแปลกใจ
“ใช่...นายไม่รู้เหรอ เขาอยู่ในทีมมาตั้งแต่ตอนปี 1 แล้ว เล่นอยู่ในตำแหน่งซีกเกอร์ของกริฟฟินดอร์ และก็ถือได้ว่าเป็นซีกเกอร์ที่อายุน้อยที่สุดที่เก่งที่สุดในฮอกวอตส์ในตอนนี้เลยก็ว่าได้”

********************************************

ท่ามกลางพายุฝนที่พัดกระหน่ำ ซิเรียส แบล็ก ในร่างสุนัขสีดำตัวใหญ่ค่อย ๆ เดินฝ่ากลุ่มคนและพายุที่พัดแรงขึ้นไปยังชั้นบนสุดของอัฒจันทร์ที่ว่างเปล่าอย่างระมัดระวัง แต่เนื่องจากความสนใจของทุกคนอยู่ที่การแข่งขันตรงหน้าทำให้การแทรกเข้าไปในกลุ่มคนดูนั้นทำได้ง่าย เขานั่งนิ่งสองตาจ้องมองไปยังเกมส์การแข่งขันข้างหน้า นักกีฬาของทั้งสองทีมต่างพยายามประคองและบังคับไม้กวาดของตนให้ไปยังทิศทางที่ต้องการ ซิเรียสกวาดตามองไปยังเหล่านักกีฬา ไม่นานเขาก็พบลูกทูนหัวของเขาลอยไปมาอยู่สูงเหนือนักกีฬาคนอื่น

นอกจากจะมีรูปหน้าที่เหมือนพ่อแล้ว แฮร์รี่ก็ยังมีพรสวรรค์ในด้านควิชดิชไม่ต่างจากพ่อทีเดียว ซิเรียสจับตามองแฮร์รี่ที่หมุนตัวไปมาเพื่อไล่ตามลูกสนิช มีอยู่ครั้งหนึ่งดวงตาของเด็กหนุ่มมองผ่านมาทางเขา แม้จะเพียงไม่นานแต่ซิเรียสก็รู้ว่าอีกฝ่ายรับรู้ว่ามีตัวเขาอยู่ที่นี่

ซิเรียสก้าวลงมาจากอัฒจันทร์ เขาไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่จนจบการแข่งขันหรอก เพียงแค่ได้เห็นสักแว่บเขาก็พอใจแล้ว
แต่แล้วก็มีเสียงกรีดร้องดังขึ้น สุนัขสีดำหันกลับไปยังสนาม แล้วก็ต้องใจหายวาบเมื่อเห็นร่างของเด็กหนุ่มที่ดิ่งลงมายันพื้นสนามอย่างรวดเร็ว ที่เบื้องล่างที่รอคอยแฮร์รี่อยู่นั้นคือสิ่งที่คอยตามล่าเขาอยู่...ผู้คุมวิญญาณ!!!

********************************************

ซิเรียส แบล็กเดินวนไปมาด้วยความหงุดหงิด หลายเดือนแล้วที่เขาอยู่ในฮอกวอตส์แต่กลับไม่มีอะไรคืบหน้าเลย เขากระชับเสื้อคลุมที่ขาดวิ่นเข้าหาตัวด้วยความหนาวซึ่งมันก็ไม่ได้ให้ความอบอุ่นอะไรแก่เขาเลย ช่วงหลายวันที่ผ่านมาอากาศเปลี่ยนไป หิมะเริ่มตกปรอย ๆ และยิ่งใกล้คริสมาสต์มากขึ้นเท่าไหร่ ปราสาทก็ยิ่งมีการประดับประดามากขึ้น

“เมี้ยว...” ซิเรียสหันมาพบครุกแชงค์ที่มาพร้อมกับอาหารที่นำมาฝาก หลังจากที่ครุกแชงค์สัญญาว่าจะให้ความร่วมมือกับเขานั้น ครุกแชงค์ก็มาหาเขาบ่อยขึ้นและมักจะนำเอาอาหารติดตัวมาด้วยแม้จะเพียงน้อยนิดแต่ก็ช่วยบรรเทาความหิวได้มากทีเดียว ซิเรียสที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสุนัขสีดำตัวใหญ่แล้วนั้นเดินมานั่งข้าง ๆ ครุกแชงค์แล้วก้มลงทางอาหารอย่างไม่รอช้า หลังจากอิ่มแล้วเขาก็ถามถึงเรื่องที่ไหว้วานอีกฝ่ายไว้เมื่อหลายวันก่อน

“ผู้ชายคนนั้นที่นายถามถึงน่ะ เขาชื่อ รีมัส ลูปิน เป็นอาจารย์วิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืด เพิ่งเข้ามาสอนปีนี้เอง...ว่าแต่นายอยากรู้ไปทำไมล่ะ” ครุกแชงค์สงสัย
“พอดีวันก่อนชั้นเห็นเขาแว่บ ๆ น่ะก็เลยสงสัยว่าจะใช่คนรู้จักหรือเปล่า”
“แล้วใช่หรือเปล่าล่ะ”
“ใช่...เพื่อนเก่าน่ะ” ซิเรียสรับคำอย่างเลื่อนลอย จิตใจของเขาเกิดความสงสัยขึ้นมา มันเป็นโชคชะตาหรือเปล่าที่ทำให้พวกเขากลับมาพบกันอีกครั้ง ปีเตอร์ที่ตอนนี้อยู่ข้างแฮร์รี่และสามารถที่จะทำร้ายเด็กหนุ่มเมื่อไหร่ก็ได้ และเขา...คนที่ต้องรับผิดในสิ่งที่เขาไม่ได้ก่อ แล้วยังจะมีรีมัสอีกล่ะ...ทำไมอยู่ ๆ รีมัสถึงมาทำงานที่นี่ได้ เพราะเขาแหกคุกออกมาใช่ไหมทำให้ศาสตราจารย์ดัมเบิ้ลดอร์ต้องหาคนมาคอยดูแลเด็กหนุ่มใกล้ ๆ

ซิเรียสเดินไปหยิบกระดาษใบหนึ่งที่ซ่อนไว้ในพุ่มไม้อย่างดีออกมา “ชั้นวานอะไรนายอีกอย่างนะ” เขาหันไปขอร้องครุกแชงค์ “เดี๋ยวนายช่วยเอาใบสั่งนี้ไปส่งที่ที่ทำการไปรษณีย์นกฮูกให้หน่อย ชั้นอยากจะซื้อของขวัญวันคริสต์มาสให้ลูกชายสักหน่อย”

Create Date : 15 พฤษภาคม 2549

Last Update : 22 พฤษภาคม 2549 15:14:31 น.

0 comments

Counter : 306 Pageviews.

ღMember Zoneღ