|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
จุดเริ่มต้น...ของมิตรภาพ ตอนที่ 2 (จบ)
จุดเริ่มต้น...ของมิตรภาพ ตอนที่ 2 (จบ)
ว้าว!!! น่ารักจังเลย!!! เฮอร์ไมโอนี่หยิบตุ๊กตาหมีสีขาวตัวใหญ่มากอดไว้ ดูสิมัลฟอย นุ้มนุ่ม มัลฟอยมองเด็กสาวที่ยิ้มหน้าบานกอดตุ๊กตาไว้แน่น นี่เธอ...อายุเท่าไหร่แล้วฮะยัยหัวฟู ทำตัวเป็นเด็ก ๆ ไปได้ เขาเท้าสะเอว ไม่ได้ดูตัวเองเล้ย เฮอร์ไมโอนี่หน้างอ แหม...เธอนี่นะ พูดอะไรไม่ค่อยจะรักษาน้ำใจคนอื่นเขาเลย เธอหยิบตุ๊กตาแบบเดียวกันแต่มีขนาดเล็กกว่าเป็นเท่าตัวขึ้นมา ผู้หญิงน่ะนะ ต่อให้เด็กหรือผู้ใหญ่ ไม่ว่าใครก็ชอบตุ๊กตาทั้งนั้นแหล่ะ ไม่ได้รู้อะไรเอาซะเลย เธอเหล่มองมัลฟอยที่ทำหน้าเบื่อหน่าย อุ๊ยตายจริง ชั้นลืมไปว่าคนเย็นชาไร้ความรู้สึกอย่างเธอคงจะไม่เข้าใจเรื่องละเอียดอ่อนพวกนี้หรอก มัลฟอยมองเด็กสาวที่แกล้งทำท่าทางใสซื่อกึ่งขบขันกึ่งโมโห ปากดีนักนะยัยหัวฟู แล้วอย่าบอกนะว่าเธอตั้งใจจะซื้อมันจริง ๆ ก็อยากจะซื้อน่ะนะ แต่ตัวมันใหญ่ไปแล้วก็แพงเกินไปด้วย เธอวางตุ๊กตาตัวใหญ่ลงอย่างเสียดาย แล้วเธอก็จับตุ๊กตาตัวเล็กขึ้นมาแนบกับแก้ม ก็เลยตั้งใจว่าจะซื้อตุ๊กตาตัวเล็กนี้แทน เธอคิดว่ายังไงล่ะมัลฟอย เฮ้อ...ก็ตามใจเธอก็แล้วกัน
********************************************
หายไปไหนของเขาน้า เฮอร์ไมโอนี่เขย่งตัวชะเง้อหาร่างสูงของมัลฟอยท่ามกลางฝูงชนที่เดินกันไปมาขวักไขว่ เมื่อครู่ที่ผ่านมาเธอกับเขาแยกกันไปเข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตาก่อนที่จะกลับไปรับของอีกครั้ง เอ้... ทำอะไรของเธอฮะยัยหัวฟู น้ำเสียงยานคางดังขึ้นด้านหลัง นอกจากจะหัวฟูแล้วยังจะเตี้ยอีกแฮะยัยนี่ เฮอร์ไมโอนี่ค้อนขวับ เธอนี่นะ ผีเจาะปากมาพูดหรือยังไง ไม่เคยพูดอะไรดี ๆ เลย ก็พอกันแหล่ะ เขาสวนทันควัน ถ้าผีเจาะปากฉันจริง ก็คงจะเจาะเธอด้วย ไม่งั้นเธอจะเถียงคำไม่ตกฟากอย่างนี้เรอะ เฮอร์ไมโอนี่หน้างอ เธอเหลือบไปเห็นถุงที่อยู่ในมือเขาแล้วขมวดคิ้ว นี่เธอไปซื้อของมาเหรอมัลฟอย มัลฟอยยกถุงขึ้นมา มีของจำเป็นต้องใช้นิดหน่อยน่ะ เขาก้มหน้ามองนาฬิกาข้อมือ เราไปกันเถอะ ป่านนี้ชุดของ ศ.ดัมเบิ้ลดอร์น่าจะเสร็จแล้ว
********************************************
ในเวลาอาหารเย็น ห้องโถงใหญ่ฮอกวอตส์ รอนกับแฮร์รี่เหลียวหาเฮอร์ไมโอนี่ที่ควรนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารด้วย แต่กลับไม่มีแม้แต่เงา นี่เขาหายไปไหนของเขากันนะแฮร์รี่ จนป่านนี้แล้วก็ยังไม่โผล่มาอีก รอนถามอย่างหงุดหงิด จะไปไหนมาไหนก็น่าจะบอกกันบ้าง น่า ใจเย็นน่ารอน บางทีเขาอาจจะมีเรื่องสำคัญก็ได้ แฮร์รี่ปลอบอย่างเซ็ง ๆ ก็วันนี้เขาใช้ประโยคนี้ปลอบไอ้เพื่อนรักมาหลายต่อหลายครั้งแล้วนี่ มันก็ฟังอยู่หรอก แต่เดี๋ยวก็เอาอีก บ่นอีกละ
พี่พอตเตอร์คะ อ้าว เบเนดิศ มีอะไรเหรอ พี่เฮอร์ไมโอนี่ไม่อยู่เหรอคะ ไม่อยู่หรอก นี่เขาหายไปไหนก็ไม่รู้ หายังไงก็หาไม่เจอ งั้นเหรอคะ มาเรียเหลียวมองไปที่อีกฟากหนึ่งของห้องโถง ที่ฝั่งนั้นก็ไม่มีร่างสูงนั่งอยู่ในที่นั่งประจำเช่นกัน มีอะไรหรือเปล่า อ๋อ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ งั้นชั้นขอตัวก่อนเลยนะคะ
********************************************
ครืน...ปัง!!! อ๊ะ!! เฮอร์ไมโอนี่ผวาตื่นด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเสียงดังสนั่น อ้อ...ตื่นแล้วเหรอยัยหัวฟู ขี้เซาจริง ๆ เลยนะเธอ พออิ่มปุ๊บก็หลับปั๊บเลย ที่บ้านเธอนี่เลี้ยงดีจริง ๆ เธอมองเด็กหนุ่มที่นั่งถากถางอยู่ด้านตรงข้ามตาขุ่น มีเพื่อนร่วมทางที่ไร้มนุษยสัมพันธ์ก็อย่างนี้แหล่ะ อย่างกะหุ่น ไร้ความรู้สึก!! เธอเอ่ยอย่างไม่ยอมแพ้ มัลฟอยหรี่ตา เขาลุกขึ้นแล้วกระชากถุงที่วางด้านข้างขึ้นมา รถไฟกำลังจะเข้าสถานี เตรียมตัวได้แล้วยัยเลือดสีโคลน มัลฟอยเอ่ยย้ำด้วยน้ำเสียงเย็นชา แล้วเปิดประตูห้อง เฮอร์ไมโอนี่แทบเต้นเธอรีบลุกขึ้นยืน แต่ยังไม่ทันได้โต้ตอบ ร่างสูงก็เดินพ้นไปจากห้องแล้ว เฮอร์ไมโอนี่คว้าถุงขึ้นมาเดินตามเขาออกไปด้วยความขุ่นเคืองใจ
********************************************
เฮอร์ไมโอนี่...นี่เฮอร์ไมโอนี่ตื่นเถอะ ปาราวตีเขย่าเพื่อนที่นอนนิ่งไม่ยอมขยับเบา ๆ นี่ก็เลยเวลาตื่นของเฮอร์ไมโอนี่มากแล้ว แต่เพื่อนเธอก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมาเลยสักนิด เฮอร์ไมโอนี่ อือ... เฮอร์ไมโอนี่ขยับตัวน้อย ๆ เธอพยายามฝืนลืมตาที่หนักอึ้งให้เปิดขึ้น แต่มันก็ไม่มีทีท่าว่าจะเป็นไปได้ ก็แหง๋ล่ะ เมื่อคืนนี้กว่าเธอจะกลับมาถึง กว่าเธอจะได้ล้มตัวลงนอนก็เกือบตี 3 แล้ว ตื่นเถอะเฮอร์ไมโอนี่ รอนกับแฮร์รี่รออยู่ข้างล่างแหน่ะ เฮอร์ไมโอนี่พลิกตัวซบหน้าลงกับหมอน บอกให้รอนกับแฮร์รี่ไปกันก่อนเถอะปาราวตี ฉันจะนอน จะนอนได้ยังไง แล้ววันนี้เธอมีเรียนเช้าไม่ใช่เหรอ วันนี้ชั้นไม่เข้า เฮอร์ไมโอนี่ดึงผ้าห่มที่ปาราวตีดึงไปกลับมา ไม่เข้า!? แต่เช้านี้เธอมีเรียนกับศ.มักกอนนากัลนะไม่เข้าเดี๋ยวก็โดนลงโทษหรอก ปาราวตีตกใจ เรื่องโดดเรียนนี่เธอแน่ใจว่าเฮอร์ไมโอนี่ไม่เคยทำแน่ แล้วยังเป็นวิชาของศ.มักกอนนากัลอีก นี่เธอหูฝาดไปหรือเปล่าเนี่ย เฮอร์ไมโอนี่... อื้อ...ไม่เป็นไรหรอกปาราวตี ศ.มักกอนนากัลรู้แล้ว เหรอ แล้วเมื่อวานนี้เธอหายไปไหนกันเฮอร์ไมโอนี่ รอนกับแฮร์รี่เขาเป็นห่วงมากนะ ไปทำธุระให้ ศ.ดัมเบิ้ลดอร์กับ ศ.มักกอนนากัลมาน่ะ กว่าจะกลับมาก็ดึกมากแล้ว เฮอร์ไมโอนี่คลุมโปง ฝากบอกรอนด้วยนะปาราวตี ได้ เดี๋ยวชั้นจะบอกให้
********************************************
แม้จะได้นอนเพียงไม่นาน แต่หลังจากนั้นไม่ถึงชั่วโมงเฮอร์ไมโอนี่ก็ลุกขึ้นแต่งตัว เอ...หนังสือหายไปไหนน้า เธอหาหนังสือที่ใช้เรียนในวันนี้ จริงอยู่ว่าเธอได้รับอนุญาตจาก ศ.มักกอนนากัลว่าไม่ต้องเข้าเรียนในเช้านี้ แต่วิชาต่อไปที่เป็นของ ศ.สเนปนั้น เธอไม่ได้รับอนุญาตเช่นนั้น อ๊ะ...อยู่นี่เอง เธอคว้าหนังสือปรุงยาขั้นสูงมาวางไว้กับหนังสือเล่มอื่นที่วางอยู่บนโต๊ะ ครบหรือยังน้า เธอเช็คอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ เมื่อเห็นว่าหนังสือทุกเล่มและอุปกรณ์ที่อย่างที่ต้องใช้ในวันนี้มีอยู่ครบแล้วเธอก็หันไปหยิบถุงใบใหญ่ที่วางอยู่ข้างโต๊ะขึ้นมา ถุงใบนั้นก็คือถุงใส่ตุ๊กตาที่เธอซื้อมาเมื่อวานนี้เอง
เอ...ทำไมมันแปลก ๆ ไปนะ เธอพลิกถุงไปมาด้วยท่าทางงง ๆ เหมือนมันจะ...ใหญ่กว่าเดิม...หรือเปล่านะ เฮอร์ไมโอนี่เปิดถุงและก็ต้องตาโตเมื่อเห็นของที่อยู่ด้านใน นี่มัน... เธอดึงตุ๊กตาที่อยู่ในถุงออกมา ไม่ใช่เพียงแค่ถุงเท่านั้นที่แปลกไป แม้แต่ตัวตุ๊กตาเองก็แปลกไปด้วย แม้จะจำได้ว่าตุ๊กตาตัวที่ดึงออกมานี้จะมีขนาดเดียวกันกับตัวที่เธอต้องตัดใจไปเพราะจำนวนเงินที่ต้องจ่ายไปนั้นไม่ใช่น้อย ๆ แต่เธอแน่ใจว่าตัวที่เธอซื้อมาไม่ใช่ตัวนี้แน่นอน ใส่ถุงผิดเหรอ ก็ไม่น่าจะใช่นะ เพราะเราหยิบไปจ่ายเงินเองนี่ เธอวางถุงลงอย่างไม่ค่อยใส่ใจนัก เธอเพ่งมองตุ๊กตาตัวนั้นแล้วก็เห็นกระดาษใบเล็ก ๆ ที่อยู่ในมือตุ๊กตาหมี กระดาษใบเล็ก ๆ ที่มีคำเพียงแค่ 2 คำ แลกกัน
เฮอร์ไมโอนี่เลิกคิ้ว ถึงจะไม่มีการลงชื่อ แต่เธอก็จำได้อย่างแม่นยำว่าเป็นลายมืดใคร อืม...มัลฟอยคงจะเห็นเธอทำท่าเสียดายตุ๊กตาตัวนั้นสินะก็เลยซื้อมาคงจะแอบเอามาเปลี่ยนตอนที่เธอผล็อยหลับไปบนรถไฟซิท่า เธอยกตุ๊กตาขึ้น ย่นจมูกใส่ตาสีดำใหญ่ เชอะ...แล้วมาทำเป็นว่าเราเป็นเด็ก เธอยิ้มที่มุมปาก เอาเถอะ ชั้นก็ไม่รู้หรอกนะว่านายทำอย่างนี้ทำไม เอาเป็นว่า ถือเป็นของที่ระลึกที่ได้ไปเที่ยวห้างกับนายแล้วกันนะมัลฟอย
เธอหวนนึกไปถึงตุ๊กตาตัวเล็กที่ตั้งใจจะซื้อมาตั้งโชว์ที่โต๊ะเขียนหนังสือแล้วอมยิ้ม ว่าแต่ไอ้ตัวที่ชั้นซื้อมานี่ นายจะเอาไปทำอะไรนะ จะเอาไว้ให้ยัยหมาจูแฟนนายงั้นเหรอ หรือว่า... เธอปล่อยคิกออกมาเมื่อนึกภายโต๊ะเขียนหนังสือของมัลฟอยที่มีตุ๊กตาของเธอตั้งอยู่ คนขี้เก๊กอย่างนายคงจะไม่ทำอะไรอย่างนั้นหรอกจริงมะ เธอวางตุ๊กตาลงบนมุมหัวเตียงอย่างบรรจง อยากรู้จริงจริ๊งว่านายจะทำยังไงกับตุ๊กตาของชั้นกันนะ เดรโก มัลฟอย
The End
ขอเม้าท์นิดส์นึงนะจ๊ะ 
จบไปอีกตอนสำหรับชุดของ 'เดร/เฮอร์'
พอดีเห็นว่ามันนานมากแล้วสำหรับฟิคเรื่องนี้ แถมเรื่องอื่นมันก็ตันจนไม่ขยับซะอีก ก็เลยลองจับมาปัดฝุ่นดูค่ะ
ยังที่เคยบอกไปตั้งแต่ 'จุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง' ว่าฟิคชุดนี้มีเป็นตอน ๆ แล้วจะทยอยแต่งออกมาเป็นระยะ แต่ก็ยังไม่รู้เลยว่าตอนต่อไปก็เข็นออกมาได้เมื่อไหร่ 
สำหรับชื่อเรื่องในครั้งต่อไปคิดเอาไว้แล้วค่ะ 'จุดเริ่มต้น...ของหัวใจ'
แล้วพบกันใหม่นะคะ
Create Date : 10 พฤษภาคม 2550 |
Last Update : 10 พฤษภาคม 2550 15:18:47 น. |
|
14 comments
|
Counter : 3825 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: mirror IP: 58.9.108.16 วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:4:14:36 น. |
|
|
|
โดย: เจิน IP: 124.120.128.221 วันที่: 17 สิงหาคม 2550 เวลา:22:17:14 น. |
|
|
|
โดย: นิกกี้ IP: 58.10.158.92 วันที่: 24 กันยายน 2550 เวลา:18:30:59 น. |
|
|
|
โดย: nan IP: 124.121.209.220 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:18:15 น. |
|
|
|
โดย: AsaHii IP: 125.26.164.10 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:27:38 น. |
|
|
|
โดย: นักเดินทาง (s_sut ) วันที่: 22 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:54:14 น. |
|
|
|
โดย: win3 IP: 58.9.127.121 วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:14:07:31 น. |
|
|
|
โดย: henna_neko วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:23:07:14 น. |
|
|
|
โดย: แนน IP: 118.173.55.67 วันที่: 25 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:25:24 น. |
|
|
|
โดย: princess meeare IP: 222.123.195.83 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:26:37 น. |
|
|
|
โดย: NIGHT~KAHNON IP: 202.149.25.234 วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:20:59:22 น. |
|
|
|
โดย: เฮอร์มายโอนี่ IP: 125.27.223.145 วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:18:03:13 น. |
|
|
|
โดย: แทนคุง IP: 223.204.43.58 วันที่: 24 เมษายน 2554 เวลา:6:20:17 น. |
|
|
|
โดย: Latte IP: 10.0.1.39, 58.9.49.63 วันที่: 9 ธันวาคม 2554 เวลา:2:30:56 น. |
|
|
|
|
|
|
|
น่ารักมากเลยค่ะ จะรออ่าน จุดเริ่มต้น .... ของหัวใจ นะค่ะ