Bloggang.com : s_sut : ตอนที่ 3

ตอนที่ 3

"นี่ เร็ว ๆ หน่อยสิ”
“หลีกทางหน่อย ๆๆๆๆ”
“จะได้เวลาแล้วนะ”
ฯลฯ ความวุ่นวายและเสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นในเช้าวันเปิดเรียน แต่ก็ยังไม่สามารถดึงดูดความสนใจของคนอีกคนหนึ่งที่ยืนหลบอยู่ในมุมมืดได้
ซิเรียสยืนหลบอยู่ห่าง ๆ สายตาคอยสอดส่องหาเด็กชายคนหนึ่ง มือข้างหนึ่งของเขากำกระดาษแผ่นหนึ่งไว้แน่น นาน ๆ ครั้งก็จะยกมันขึ้นมาดูเพื่อเปรียบเทียบกับเด็กชายคนที่เขาคอยมองหา จนกระทั่ง....

“พวกเธอเร็ว ๆ กันหน่อยได้มั้ย” เด็กสาวคนหนึ่งตะโกนออกมาอย่างหัวเสีย
ซิเรียสหันไปตามเสียง เขาเห็นเด็กสาวผมฟูหันไปตะโกนใส่เพื่อน สักพักเด็กชายผมสีแดงเข้มคนหนึ่งก็เดินมาหยุดตรงหน้า ซิเรียสมองเด็กชายคนนั้นแล้วก้มลงมองกระดาษในมืออย่างรวดเร็ว รอยยิ้มปรากฏที่มุมปากเขานิด ๆ ในที่สุดเขาก็เจอคนที่ต้องการ
แต่แล้วรอยยิ้มนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็วเมื่อเด็กชายอีกคนหนึ่งเดินมาหยุดอยู่ใกล้ ๆ เด็กทั้งสอง ซิเรียสใจหายวูบเมื่อพบความจริงอีกข้อหนึ่ง เด็กชายคนนั้นไม่เพียงแค่เป็นเด็กบ้านกริฟฟินดอร์เท่านั้น แต่เด็กคนนั้นยังเป็นเพื่อนของแฮร์รี่อีกด้วย!!!

*********************************************

สุนัขสีดำตัวใหญ่เดินวนไปเวียนมาด้วยความหงุดหงิด เขาลอบเข้ามาในฮอกวอตส์ได้เกือบเดือนแล้ว แต่ยังไม่สามารถจะทำอะไรได้

“แก๊ก...” เสียงดังออกมาเบา ๆ จากพุ่มไม้ใกล้ ๆ ซิเรียสหันไปมองอย่างระวัง โดยปกติแล้วเขาจะหลบซ่อนอยู่ในป่าต้องห้าม แต่ตอนนี้เป็นเวลาดึกมากแล้ว เขาจึงลอบเข้ามาในบริเวณหอพักของบ้านกริฟฟินดอร์เพราะไม่คิดว่าจะมีใครที่ยังไม่เข้านอน

“เมี้ยววว...” แมวตัวใหญ่สีส้มเดินออกมาจากพุ่มไม้ มันหยุดมองซิเรียสครู่หนึ่ง แล้วก็เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าซิเรียสที่ตัวใหญ่กว่ามันหลายเท่า แล้วส่งเสียงขู่ออกมาอย่างไม่เกรงกลัว

“นายเป็นใคร มาทำอะไรที่นี่” แมวถามเสียงห้วน
ซิเรียสลังเล “ชั้นชื่อสนัฟเฟิล”
“นายต้องการอะไร” แมวถาม
“หมายความว่ายังไง” ซิเรียสสงสัย
“ก็นายไม่ใช่ ‘หมา’ นี่ นายเป็น ‘คน’ นายปลอมตัวเป็นหมาทำไม” แมวถามพลางก้าวเข้าหา ซิเรียสถอยหนี เขามองดวงตาที่บ่งบอกถึงความเฉลียวฉลาดเกิน ‘แมว’ ของอีกฝ่าย
“นายอยู่ในหอนั้นเหรอ” ซิเรียสถาม
“ใช่” แมวบอกพลางเลียขนไปมา
“ขอเข้าไปเที่ยวหน่อยได้มั้ย” ซิเรียสถามอย่างตื่นเต้น เพราะถ้าแมวตัวนี้ตกลงก็เท่ากับว่าเป็นการง่ายที่เขาจะเข้าไปในหอ
แมวเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว “นายจะเข้าไปทำไม” แมวถามอย่างสงสัย “หรือว่า...” แมวหรี่ตามองสุนัขสีดำตัวใหญ่อย่างครุ่นคิด
“นายไม่ใช่คนที่นี่ใช่มั้ย นายลอบเข้ามาที่ฮอกวอตส์ใช่มั้ย” แมวร้องถามเสียงดัง
“นี่ อย่าเสียงดังไปสิ!!!” ซิเรียสพยายามปราม
แมวแยกเขี้ยวขู่ “นายรีบไปซะ ไม่อย่างนั้นชั้นจะไปบอกคนอื่น แล้วอย่าให้ชั้นเห็นนายอยู่แถวนี้อีกนะ” พูดจบ แมวก็เดินหนีไปทันที

ซิเรียสมองตามแมวสีส้มไป ตอนนี้มีคน...เอ้ย...แมว รู้แล้วว่าเขาลอบเข้ามาในฮอกวอตส์ แถมแมวตัวนี้ยังอยู่ในหอพักของกริฟฟินดอร์อีกด้วย ฉะนั้นถ้าเขาเป็นมิตรกับแมวตัวนี้ได้ มันก็จะพาเขาไปสู่จุดหมายได้อย่างรวดเร็ว

*********************************************

หลังจากวันนั้น เมื่อถึงเวลายามดึก ซิเรียสจะลอบกลับเข้าไปในบริเวณนั้นเกือบทุกวัน และทำให้เขาได้มีโอกาสได้พบกับแมวตัวนั้นอีกหลายครั้ง
แรก ๆ แมวตัวนั้นก็มักจะเอะอะโวยวายเมื่อเห็นเขา แต่เมื่อเวลาผ่านไปแมวตัวนั้นมักทำเหมือนกับเขาล่องหน ไม่มีตัวตน ทำให้ความมุ่งมั่นที่จะสร้างความเป็นมิตรระหว่างเขากับแมวตัวนั้นเริ่มเลือนหายไปเรื่อย ๆ จิตใจที่เริ่มเยือกเย็นเริ่มร้อนรุ่มด้วยความร้อนใจ เมื่อคิดถึงความปลอดภัยของแฮร์รี่แล้ว เขาจึงตัดสินใจที่จะทำสิ่งสิ่งหนึ่ง...

***********************************************

สุนัขสีดำแอบอยู่มุมหนึ่งที่ทางเข้าของป่าต้องห้าม เขามองดูเด็กกลุ่มใหญ่ที่เดินอยู่อย่างสนใจ วันนี้เป็นวันที่เด็ก ๆ ได้รับอนุญาตให้ไปเที่ยวที่ฮอกมี้ดเป็นวันแรกของปี น่าจะเป็นการดีที่เขาจะแอบเข้าไปในหอพักของกริฟฟินดอร์
เขาแอบเดินมาจนถึงหน้าหออย่างระมัดระวัง แล้วก็ต้องรีบแอบอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นเด็กชายคนหนึ่งเดินออกมาจากช่องรูปภาพสุภาพสตรีอ้วน
‘แฮร์รี่...ไม่ได้ไปฮอกมี้ดกับคนอื่น ๆ หรือไง’ ซิเรียสสงสัย สายตาจับจ้องไปยังเด็กชายที่เดินมาทางเขาจนผ่านไปจนลับสายตา เขาก็ยังคงแอบอยู่ที่เดิม และเริ่มรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อไม่อาจหาโอกาสเข้าไปใกล้ทางเข้ามากไปกว่านี้เพราะมีเด็กเดินผ่านไปผ่านมาตลอดเวลา
‘ไม่เป็นไรวันนี้ยังมีโอกาสอีก’ เขาปลอบใจตัวเอง ‘คืนนี้เราจะกลับมาอีกครั้ง’

***********************************************

ในขณะที่ทุกคนในโรงเรียนกำลังสนุกกับงานเลี้ยงวันฮัลโลวีน ชายคนหนึ่งเดินไปยังหอพักของกริฟฟินดอร์อย่างเงียบกริบ เขาหยุดอยู่หน้ารูปภาพของสุภาพสตรีอ้วนที่กำลังหลับสนิท (ในขณะที่พ่อมดและแม่มดคนอื่นในรูปนั้น ต่างพากันไปร่วมงานอย่างสนุกสนาน)
สุภาพสตรีอ้วนลืมตาขึ้นอย่างหงุดหงิดเมื่อมีนิ้วเคาะบนรูปภาพเบา ๆ ดวงตาที่ง่วงงุงเบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจเมื่อเห็นมีดเล่มหนึ่งถูกจ่อหนึ่งตรงหน้า และก็ยิ่งหวาดกลัวเมื่อเห็นว่า ‘ใคร’ ยืนอยู่ตรงหน้า

“เปิดประตูเดี๋ยวนี้” ซิเรียสสั่ง สุภาพสตรีอ้วนสั่นหัวไปมา เธออยากจะส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือ แต่ตอนนี้เธอกลัวจนเสียงหายไปไหนหมดก็ไม่รู้
“ผมบอกให้เปิด” ซิเรียสคำรามออกมาเบา ๆ
“มะ...ไม่...เธอก็รู้กฎดีนี่มิสเตอร์แบล็ก” สุภาพสตรีอ้วนเสียงสั่น “คนนอกไม่สามารถเข้าไปได้ ไม่ว่าจะกรณีใด ๆ ทั้งสิ้น นอกจากว่าจะมีรหัสผ่าน”
“เปิดประตู...เดี๋ยวนี้!!!” ซิเรียสสั่งเสียงกร้าว
“กรี้ด!!!” สุภาพสตรีอ้วนกรีดร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว เธอกระโจนหนีไปยังรูปภาพที่อยู่ติดกันเมื่อซิเรียสเอามีดที่อยู่ในมือกรีดลงบนรูปภาพของเธออย่างโกรธจัด แล้วเธอก็รีบหนีไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับกรีดร้องไปตลอดทางเมื่อสายตาของอีกฝ่ายตวัดมาที่เธอ
ซิเรียสมองตาสุภาพสตรีอ้วนไปอย่างโกรธจัด มันน่าโมโหนักที่ไม่สามารถเข้าไปในหอได้อย่างที่ตั้งใจ ซิเรียสกรีดรูปภาพไปมาเพื่อระบายความโกรธ ไม่เป็นไรเขายังมีโอกาสอีกมาก เอาไว้คราวหน้าเขาจะต้องเข้าไปให้ได้

Create Date : 15 พฤษภาคม 2549

Last Update : 22 พฤษภาคม 2549 15:15:15 น.

0 comments

Counter : 236 Pageviews.

ღMember Zoneღ