นักเขียนนามปากกา "จันทร์ทอแสง" เขียนนิยายแนว 20+ ทั้งโลกสวยและโลกไม่สวย

<<
กันยายน 2558
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
24 กันยายน 2558
 

[แผนรักกำมะลอ] 7 : ค่าตอบแทน


: : : คำเตือน : : :

เนื้อหาของตอนนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป หากคุณไม่ชอบบทเรท 20+ กรุณาข้าม แต่ถ้าชอบ ก็อ่านโลดด



ตอนที่ 7

ค่าตอบแทน



เสียงโทรศัพท์มือถือของพัชฏะดังขึ้นระหว่างที่เขาประคองนัทมนเข้ามาในบ้าน ชายหนุ่มหยิบมันออกจากกระเป๋ากางเกงก่อนมีสีหน้าหงุดหงิดเมื่อเห็นชื่อของคนที่โทรมา เขากดวางสายแล้วเก็บมือถือใส่กระเป๋ากางเกงตามเดิม แต่สักพักเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก

“รับก่อนก็ได้ค่ะ แค่นี้เองฉันเดินได้” นัทมนบอกแล้วเบี่ยงตัวออกจากโอบแขนเขา พร้อมกับเสียงมือถือที่ดังมาอีกรอบ

“ออกไปรับเถอะเพชร เขาอาจมีธุระกับเรา” คุณพฤกษ์บอก พัชฏะรับคำสั้นๆ ก่อนเลี่ยงตัวออกไป

ด้านหน้ามุกของบ้าน พัชฏะหยิบมือถือออกมากระเป๋าด้วยสีหน้าไม่พอใจ บนหน้าจอปรากฏหมายเลขที่ไม่ได้รับหกครั้ง เขามองอย่างหงุดหงิดก่อนเลื่อนหน้าจอเพื่อโทรกลับ แต่ยังไม่ทันโทร อีกฝ่ายก็โทรมาพอดี

“ฮัลโหล” ชายหนุ่มรับด้วยน้ำเสียงกระชาก

“ทำอะไรอยู่คะเพชร ทำไมถึงไม่รับสายแอนนี่” หญิงสาวปลายสายถามเสียงอ้อน โดยไม่ทันสังเกตน้ำเสียงของเขา

“ผมจะทำอะไร มันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ” เขาตอบแบบมะนาวไม่มีน้ำ ทำเอาแอนนี่ถึงกับขมวดคิ้ว

“ใครทำให้ไม่พอใจหรือคะ มาหาแอนนี่มั้ยคะ เดี๋ยวแอนนี่ทำให้อารมณ์ดีเอง” เธอเชื้อเชิญ

“ผมจะพอใจและอารมณ์ดีกว่านี้ ถ้าคุณไม่โทรมา”

“เอ๊ะ! คุณเพชร” แอนนี่ทำเสียงไม่พอใจ “ทำไมคุณพูดแบบนี้คะ”

“ผมพูดในสิ่งที่ผมอยากพูด คุณมีธุระแค่นี้ใช่ไหม งั้นผมวางละนะ”

“นี่คุณอยู่กับผู้หญิงคนใหม่ใช่มั้ยคะ ถึงได้พูดแบบนี้กับแอนนี่ มันเป็นใครคะ”

“ผมเคยบอกคุณแล้วใช่มั้ยว่าไม่ชอบผู้หญิงแบบไหน”

“หลงมันมากหรือไงคะ แอนนี่ด้อยกว่ามันตรงไหนคะ”

“ผมยุ่งอยู่ แค่นี้นะ” ชายหนุ่มตัดบทแล้วรีบวางสาย โดยไม่สนใจเรียกแหลมๆ ที่ส่งเสียงดังลั่นโทรศัพท์

พัชฏะถอนใจเฮือกใหญ่ ผู้หญิงพวกนี้น่าเบื่อที่สุด ขนาดว่าตกลงกันเป็นมั่นเป็นเหมาะแล้วเชียว แต่พอถึงเวลาก็ทำไม่ได้สักคน

ผู้หญิงที่เคยผ่านมาดูไร้ความน่าสนใจไปทันที เมื่อเขาเจอผู้หญิงที่น่าค้นหาแบบนัทมน และเขาสัญญากับตัวเองว่าจะต้องเอาชนะเธอให้ได้

เธอต้องเป็นลูกไก่ในกำมือของเขาและเขาจะเป็นคนตัดสินเองว่าจะบีบให้ตายหรือคายให้เธออยู่รอด

ถ้าทำไม่ได้ เขาขอสละคำว่าคาสโนว่าทิ้ง!



ด้านแอนนี่ หลังจากที่ถูกวางสายใส่แบบไร้เยื่อไย ทำเอาหญิงสาวถึงกับขบเคี้ยวเขี้ยวฟันด้วยความขัดเคือง พัชฏะคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน ถึงได้มาหลอกกินฟรีเธอแบบนี้ ถึงเธอจะรู้กิตติศักดิ์เรื่องผู้หญิงของเขาแล้ว แต่เธอก็เชื่อว่าตัวเองมีดีพอที่จะฉุดให้เขาหยุดที่เธอได้ ใครจะคิดว่าเขาจะเปลี่ยนผู้หญิงใหม่ได้เร็วขนาดนี้ นี่เพิ่งผ่านมาแค่เดือนเดียวเท่านั้น

หลายคนที่เขาทิ้งไปอาจจำใจหรือยอมทนเป็นคนถูกทิ้ง แต่ไม่ใช่เธอ แม้เขาจะให้ความสุขกับเธออย่างเหลือล้นและเป็นพ่อบุญทุ่มให้เธออย่างไม่ขาดตก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะมาทิ้งเธอไปแบบนี้ได้

“แล้วคุณจะได้รู้ว่าฉันไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ ของคุณ!” เธอพูดกับตัวเอง

เขา...ต้องเป็นของเธอคนเดียว




“ปล่อยฉันเถอะค่ะคุณเพชร ฉันเดินเองได้” นัทมนบอกเมื่อเข้ามาในห้องนอนแล้ว แต่พัชฏะก็ยังประคองเธอไม่ยอมปล่อย

“คุณเพิ่งหายป่วย เดินยังไม่สะดวก ผมกลัวคุณล้ม”

“ฉันหายดีเป็นปกติแล้ว” เธอบอกและปลดมือเขาออกแล้วเดินไปนั่งยังโซฟาปลายเตียง ขณะที่พัชฏะเดินไปนั่งใกล้ มือข้างหนึ่งโอบเอวเธอและล็อกไว้ไม่ยอมให้เธอขยับหนี

“ถ้าหายดีแล้ว แสดงว่าคืนนี้คุณพร้อมที่จะตอบแทนผมแล้วละสิ” เขาถามเสียงแผ่วชวนให้ใจสั่น

“ตอบแทนอะไรกัน ฉันตอบแทนคุณไปแล้วตั้งแต่อยู่ที่โรงพยาบาลนั่นไง”

“ตอนไหน” เขาขมวดคิ้วถาม

“ฉันหอมแก้มตอบแทนคุณไปแล้ว คุณจำไม่ได้เหรอ” เธอทวนความจำ ขณะที่พัชฏะส่ายหน้าขำๆ

“ไม่ๆ ผมไม่นับหอมนั้น นั่นเป็นค่าตอบแทนที่ผมป้อนข้าวคุณ”

“ไม่ นั่นเป็นค่าตอบแทนที่คุณช่วยฉัน” เธอบอก

“ที่ผมช่วยคุณ ค่าตอบแทนมันต้องเยอะกว่านั้น” เขาบอกแล้วโน้มตัวเข้ามาใกล้ ทำเอานัทมนต้องขยับตัวหนี

“ช่วยคนมันต้องช่วยจากใจไม่ใช่หวังผลแบบนี้” เธอเตือน

“นั่นคนอื่นไม่ใช่ผม ผมเสี่ยงชีวิตลงไปช่วยคุณ ถ้าเกิดผมจมน้ำไปพร้อมคุณ ไม่เท่ากับผมต้องสละชีวิตไปฟรีๆ เลยหรือไง”

“แต่คุณบอกว่าเคยเป็นนักว่ายน้ำไม่ใช่เหรอ ระดับคุณมีหรือจะจมน้ำ”

“นั่นมันเมื่อก่อนไม่ใช่ปัจจุบันนี้ และผมก็เคยเป็นแค่นักว่ายน้ำไม่ใช่นักประดาน้ำช่วยชีวิตคนซะหน่อย” เขายังหาข้ออ้าง

“คุณเคยบอกว่าตัวเองเป็นสุภาพบุรุษ และจะไม่ทำอะไรฉัน ถ้าฉันไม่ยอมและไม่เต็มใจ” เธอบอก

“ผมกำลังจะทำให้คุณยอม” เขาบอกเสียงนิ่มด้วยรอยยิ้ม “และอย่าลืมว่าผมคือเจ้าชีวิตของคุณ ถ้าไม่มีผม คุณก็คงตายหรือไม่ก็กลายเป็นเจ้าหญิงนิทราไปแล้ว” เขายังทวงบุญคุณ “สุภาษิตจีนบอกไว้ว่า บุญคุณต้องตอบแทน แม้นต้องแลกด้วยชีวิต”

“ฉันเคยได้ยินแต่ บุญคุณต้องตอบแทน แค้นต้องชำระ” เธอแก้ให้ถูกต้อง

“คุณกับผมไม่มีความแค้น มีแต่บุญคุณที่ต้องตอบแทนเท่าชีวิต” เขากระซิบเสียงเบาแล้วดันเธอลงนอนบนโซฟายาวพร้อมโน้มตัวลงทาบทับ ทำเอานัทมนถึงกับตกใจ

“คุณเพชร ถ้าคุณเล่นแบบนี้ ฉันจะไม่รับเป็นแฟนหลอกๆ ให้คุณแล้ว ฉันจะยกเลิก” เธอบอกเร็วๆ

“คุณจะยกเลิกก็ได้ แต่ผมจะปรับคุณ ดอกเบี้ยร้อยละยี่สิบ และคุณต้องเอาเงินมาคืนผมให้ครบภายในสองวันด้วย”

“จะบ้าเหรอ” นัทมนร้องเสียงสูง อย่าว่าแต่สองวันเลย ต่อให้สองเดือนเธอก็หาเงินมาให้เขาไม่ครบ เพราะเธอเอาเงินหลายหมื่นบาทไปให้แม่หมดแล้วเพื่อปรับปรุงบ้านใหม่ ไหนจะดอกเบี้ยมหาโหดนั่นอีก บ้า! เขาบ้าไปแล้ว

“ถ้าไม่มีมาคืน ก็เตรียมตอบแทนผมได้แล้ว” เขาบอกแล้วแตะจมูกที่แก้มของเธอเบาๆ ขณะที่นัทมนเบือนหน้าหนีแต่ลุกไปไหนไม่ได้ เพราะเขายึดตัวเธอไว้

“ฉัน...ฉัน ฉันเพิ่งหายป่วยนะคะ” เธอบอกตะกุกตะกัก ลมหายใจอุ่นๆ ของเขากำลังทำให้สมองของเธอช้าลง

“เมื่อกี้คุณบอกว่าหายดีแล้ว”

“ยังค่ะ ฉันยังไม่หาย เอ่อ...นี่เราก็ขึ้นมานานแล้วนะคะ ฉันว่าลงไปข้างล่างดีกว่าค่ะ เมื่อกี้ฉันบอกคุณปู่ของคุณว่าจะอ่านนิยายให้ท่านฟัง ป่านนี้ท่านคงรอแย่แล้ว” เธออ้างแล้วรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีผลักเขาออก ซึ่งพัชฏะก็ไม่ได้รั้งตัวไว้ เพราะเธอยกคุณปู่ของเขามาเป็นข้ออ้าง

“ได้ ตอนนี้ผมยอมคุณ แต่คืนนี้คุณไม่รอดแน่ หาข้ออ้างดีๆ ไว้แล้วกัน” เขาบอกอย่างหมายมั่น

รอก่อนเถอะ ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม สุภาษิตนี้แม้เขาจะไม่เคยเห็นด้วยก็ตาม แต่ตอนนี้เขาชักอยากรู้แล้วว่า พร้าเล่มงามที่ว่าจะงามสมดังที่ตั้งตารอหรือเปล่า
คืนนี้เธอไม่รอดมือเขาแน่!




คุณพฤกษ์ดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เมื่อนัทมนหายเป็นปกติและกลับมาดูแลท่านเมื่อเก่า ตอนนี้หญิงสาวกำลังอ่านหนังสือสืบสวนสอบสวนเล่มใหม่ที่มีความน่าตื่นเต้นไม่แพ้เรื่องก่อน ทำเอาผู้สูงวัยติดหนึบและร่วมลุ้นไปกับตัวละครด้วย ซึ่งทำให้นัทมนแอบดีใจอยู่ลึกๆ และบอกว่าเธอจะอ่านให้จบภายในวันนี้ ถ้าเย็นนี้ไม่จบ เธอจะอ่านให้ท่านฟังอีกครั้งในช่วงค่ำก่อนเข้านอน ท่านจะได้ไม่ต้องรอลุ้นข้ามวัน

“ดีเหมือนกัน ปู่คงนอนไม่หลับแน่ถ้ายังไม่จบ คืนนี้คงต้องรบกวนหนูนัทแล้วล่ะ”

“ไม่เป็นไรค่ะ นัทเต็มใจอ่านให้คุณปู่ฟัง เพราะนัทก็ลุ้นเหมือนกัน” ... เธอกำลังลุ้นให้ผ่านคืนนี้ไปอย่างสงบ ไม่ต้องกลับไปตอบแทนบุญคุณบ้าบอของพัชฏะ “นัทคงไม่รบกวนเวลาพักผ่อนของคุณปู่นะคะ” เธอถามเพื่อความแน่ใจ

“ไม่กวนหรอก ถ้าปู่ง่วง ปู่จะบอกหนูเอง” ท่านบอกด้วยรอยยิ้ม และนัทมนก็ภาวนาขอให้ท่านติดนิยายเรื่องนี้จนลืมนอนไปเลย

นิยายสืบสวนต่างประเทศเรื่องนี้ ยิ่งอ่านก็ยิ่งเข้มข้น โดยเฉพาะช่วงท้ายของเรื่องที่คนร้ายเริ่มมีบทบาทมากขึ้น หลังจากที่ทานมื้อเย็นไปเรียบร้อยแล้ว ท่านก็ขอให้หลานสะใภ้หลอกๆ อ่านให้ฟังต่อ โดยได้ย้ายไปอ่านในห้องนอนของท่าน ซึ่งมีมุมนั่งเล่นพักผ่อนอยู่ในห้องนั้นด้วย นัทมนเห็นทำเลก็แอบหมายมั่นไว้ในใจว่าคืนนี้เธอจะอาศัยห้องนั่งเล่นในห้องนอนของคุณพฤกษ์เป็นที่นอนชั่วคราว แล้วพรุ่งนี้เธอจะหานิยายที่มีความตื่นเต้นมากกว่านี้มาอ่านให้ท่านฟังอีก

กระทั่งสองทุ่มกว่า พัชฏะก็ตามเข้ามาสมทบ เขายิ้มนิดๆ ให้นัทมนเพราะรู้ว่าทำไมเธอถึงเกาะคุณปู่ของเขาทั้งวันแบบไม่ยอมปล่อย และเมื่อถึงจุดไคลแม๊กซ์ คุณพฤกษ์ก็เกิดอาการง่วงและหาวหลายครั้ง

“นอนดีกว่าครับคุณปู่” หลานชายบอก สีหน้าของเขาแจ่มชื่นเมื่อนึกว่าคงถึงเวลาเสียที ขณะที่นัทมนหน้าเหวอ

“เดี๋ยวก่อนก็ได้นะคะ เนื้อเรื่องกำลังสนุกเลย”

“ผมว่าคุณไปนอนดีกว่านะนัท พรุ่งนี้ค่อยอ่านให้ท่านฟังใหม่” เขาบอกและเน้นย้ำคำว่า “นอน” จนรู้สึกได้

“ใช่หนูนัท ปู่เริ่มไม่ไหวแล้วล่ะ หนูอ่านตอนนี้ปู่ก็ฟังไม่รู้เรื่องแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาต่อแล้วกันนะ” ท่านบอกแล้วหาวอีกครั้ง ขณะที่พัชฏะรีบพยุงพาไปที่เตียง

“คืนนี้นัทนอนเป็นเพื่อนคุณปู่ได้มั้ยคะ คือ...นัทรู้สึกผิดค่ะที่ทำให้คุณปู่ต้องนอนดึกแบบนี้”

“คุณมานอนด้วยก็รบกวนคุณปู่ของผมเปล่าๆ กลับไปนอนที่ห้องของเราเถอะ” พัชฏะบอกและเน้นคำว่า “ห้องของเรา” อย่างชัดเจน

“นั่นสิหนูนัท กลับไปนอนที่ห้องตัวเองเถอะ วันนี้ขอบใจมากนะ หนูมาอยู่กับปู่ทั้งวันเลย ทั้งๆ ที่เพิ่งหายป่วย”

“แต่...แต่”

“เราสองคนไปก่อนนะครับคุณปู่” หลานชายรีบลา ก่อนไปก็หอมแก้มแฟนสาวโชว์อีก ท่านยิ้มและหัวเราะน้อยๆ กับความรักที่แสดงออก

“เถอะไปๆ ปิดไฟให้ปู่ด้วยแล้วกัน” ท่านบอกและล้มตัวลงนอน พัชฏะเข้าไปห่มผ้าให้ เมื่อท่านหลับตาลง เขาก็โอบเอวนัทมนออกจากห้อง โดยไม่ลืมปิดไฟให้ท่านด้วย
ที่หน้าห้องของคุณพฤกษ์ หญิงสาวขืนตัวเองไม่ยอมให้เขาดึงเข้าห้องส่วนตัว ทำให้พัชฏะต้องหันมามองด้วยความสงสัย

“คุณจะไปดีๆ หรือจะให้ผมอุ้มไป”

“ฉันป่วยอยู่ ฉันยังไม่พร้อมจะตอบแทนคุณตอนนี้” เธอบอก

“ผมจะทำให้คุณพร้อมด้วยความเต็มใจ” เขากระซิบแล้วจัดการอุ้มเธอขึ้นมา ทำเอานัทมนถึงกับร้องว้าย

“กอดผมให้แน่นๆ ไม่งั้นตกลงไป เจ็บตัวไม่รู้ด้วย” เขาขู่

“ปล่อยฉันคุณเพชร ฉันเดินเองได้”

“คุณเดินช้าไม่ทันใจ ผมอุ้มนี่แหละดีแล้ว ไปเถอะ อย่ามัวแต่เสียเวลาเลย” เขาบอกแล้วเดินลิ่วไปยังห้องส่วนตัว โดยมีร่างเล็กของนัทมนคอยดิ้นขลุกขลิกไปด้วย ซึ่งก็ไม่ใช่ปัญหาของเขา ชายหนุ่มกระชับวงแขนให้แน่นขึ้นจนศีรษะของเธอแนบกับหน้าอกของเขา

เมื่อเข้าไปในห้องแล้ว เขาก็เดินไปยังเตียงกว้างก่อนบรรจงวางเธออย่างเบามือ ไฟในห้องไม่ได้เปิดไว้แต่ก็ไม่มืดเกินไปเพราะยังมีแสงสลัวจากด้านนอกส่องลอดผ้าม่านเข้ามา

เมื่อวางร่างเล็กลงแล้ว ร่างหนาของพัชฏะก็ทับทาบตามมา นัทมนรีบยกมือขึ้นกั้นระหว่างอก

“ถึงเวลาที่คุณจะต้องตอบแทนผมแล้ว อย่าลืมนะว่าชีวิตของคุณเป็นของผม” เขากระซิบเสียงแผ่วข้างหู น้ำเสียงของเขาเหมือนมีมนต์บางอย่างที่มองไม่เห็นสะกดให้ร่างเล็กนิ่งเป็นหิน ลมหายใจอุ่นจัดของเขาเป่ารดแก้มเนียนของเธอ และหญิงสาวก็โทษว่านั่นคือสาเหตุที่ทำให้เธอเกิดอาการร้อนผ่าวบริเวณใบหน้า

ใบหน้าของเธอร้อน แต่เนื้อตัวกลับสั่นด้วยความสะท้าน เธอไม่เคยให้ผู้ชายคนใดเข้าใกล้ถึงขนาดนี้มาก่อนเลย

“คุณเพชร” เธอเรียกเขาเสียงเบาก่อนริมฝีปากจะถูกปิดด้วยปากของเขา ลิ้นร้อนของเขาแทรกตัวเข้าไปในอุ้งปากของเธอแล้วไล่ต้อนลิ้นเล็ก ทุกอย่างดำเนินไปด้วยความอ่อนหวาน เนิบช้า ค่อยเป็นค่อยไป

มือของเขาไม่ปล่อยให้ว่างเว้น ตอนนี้พัชฏะกำลังใช้มือทั้งสองปลดเครื่องแต่งกายของเธอออก เริ่มจากเสื้อยืดพอดีตัวของเธอที่ถูกเขาถลกขึ้นก่อนจะดึงมันออกทางศีรษะ

ปากของทั้งสองผละจากกันเพียงครู่ เพื่อให้เสื้อตัวนั้นผ่านไปก่อนเขาจะประกบปากตัวเองลงไปอีกครั้ง ซึ่งนัทมนก็ไม่รู้ตัวว่าเธอขยับศีรษะให้เสื้อตัวนั้นออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่
ถัดมาคือชั้นในลายลูกไม้สีหวานของเธอที่ห่อหุ้มก้อนเนื้ออวบอิ่ม เขาใช้มือนวดคลึงผ่านผ้าลูกไม้เบาๆ และต้องยอมรับว่าเธอเป็นคนซ่อนรูปทีเดียว หน้าอกของเธอน่าจะมีขนาดกว่า 34 นิ้วและน่าจะเป็นคัพซี ซึ่งก็เต็มไม้เต็มมือเขาพอดี เขาเริ่มจากเบาและเพิ่มน้ำหนักขึ้น เรียกเสียงครางจากนัทมนแต่ก็เป็นเสียงเพียงเบาๆ เพราะปากของเธอถูกปิดไว้ จนเมื่อใบหน้าของพัชฏะเลื่อนลงต่ำไปยังลำคอระหง ทำให้เธอเริ่มหายใจคล่องขึ้น

“อาาาาา คุณเพชร อืมมมม” หญิงสาวครางแผ่วพร้อมทั้งหายใจหอบเอาอากาศเข้าปอดอึกใหญ่

จมูกและปากร้อนของเขาเลื่อนลงต่ำเรื่อยๆ และได้ฝากรอยแดงจางๆ ไว้เพื่อตีตราความเป็นเจ้าของ ก่อนมาหยุดเหนือก้อนภูเขาไฟลูกย่อม มือหนาแข็งแรงสอดไปด้านหลังเพื่อปลดตะขอ เมื่อก้อนเนื้อนุ่มเป็นอิสระจากเครื่องพันธนาการ ปากร้อนของเขาก็เข้าครอบครองทันที

“อาาาา คุณเพชร อืมมม อาาาา” นัทมนครางต่ำพร้อมยกแผ่นหลังขึ้นด้วยความสะท้านกับประสบการณ์ที่เขามอบให้ สมองของเธอสับสนไปหมด สมองสั่งการให้ผลักเขาออก แต่มือเจ้ากรรมดันกดศีรษะเขาให้แนบชิดกับเนื้อกาย

ปากร้อนของเขาดูดกลืนขบเม้มผลเชอร์รี่สีสดของเธออย่างเอร็ดอร่อย เต้าที่ว่างถูกมือเขาบีบนวดเคล้าคลึงไม่ยอมปล่อย จนเธอต้องแอ่นอกตาม เมื่อพอใจแล้วเขาก็สลับไปดูดเม้มอีกข้างบ้างเพื่อให้เท่าเทียบ แต่คราวนี้ เขาค่อยๆ จูบซับไปตามเนื้อนุ่มแล้วใช้ปลายจมูกเขี่ยปลายถันเธอเล่น ทำเอาขนกายนัทมนลุกชันด้วยความสะท้าน

“อ๊ะ คุณเพชร พอค่ะ ฉัน...ฉันเสียว” เธอบอกเสียงตะกุกตะกัก แต่พัชฏะก็หาสนใจไม่ เขายังคงใช้จมูกปัดเขี่ยยอดถันที่แข็งเป็นไตของเธอเล่นต่อไป จนเธอต้องจับใบหน้าเขาไว้แล้วแอ่นอกเพื่อส่งผลเชอร์รี่เม็ดอวบเข้าปากของเขา ขณะที่พัชฏะยิ้มรับ เธอทำไปเพราะอารมณ์ด้านมืดกำลังเข้าครอบงำ และเขาจะทำให้เธอแสดงด้านนั้นของตัวเองออกมาอย่างเต็มที่

ชายหนุ่มไม่ปล่อยให้เธอรอนาน เขาจัดการกลืนกินอกอวบข้างนั้นด้วยความอร่อยเช่นเดิม โดยเริ่มจากช้าๆ ละเลียดความหอมกรุ่นไปเรื่อยๆ ก่อนเพิ่มระดับความร้อนแรงขึ้น เขาใช้ฟันหน้าขบเบาๆ ยังปลายถันเม็ดใหญ่ เรียกเสียงครางจากนัทมนพร้อมแผ่นหลังที่ยกขึ้นเหนือเบาะ

“คุณอยากให้ผมกินคุณอีกมั้ย” เขาเลื่อนตัวขึ้นมาถามแล้วจูบไปตามแก้มเนียน

“ฉัน ฉัน...อืมมม คุณเพชร อาาาา” หญิงสาวครางอีกครั้ง เมื่อมือของเขาลูบไล้ไปตามหน้าท้องแบนราบก่อนมาหยุดเหนือกางเกงผ้าขายาวของเธอ

“บอกผมว่าคุณต้องการให้ผมกินคุณ บอกผมว่าคุณต้องการผม” เขากระซิบเสียงแผ่วที่ข้างหูแล้วขบเบาๆ ทำเอานัทมนถึงกับผวา สมองของเธอมึนงงไปหมด

“ตอนนี้คุณต้องการผมใช่ไหม แค่ตอบรับเบาๆ ก็พอ บอกผมว่าใช่ ฉันต้องการคุณ” เขากำกับบท ซึ่งก็เหมือนคำพูดของเขาจะมีมนต์ทำให้เธอต้องพูดตาม

“ใช่ ฉันต้องการคุณ” เธอพูดตามด้วยความรู้สึกล่องลอย เขาบอกให้พูด เธอก็พูดตามเขา

พัชฏะยิ้มรับอีกครั้ง เขาเลื่อนใบหน้าไปจูบเธอที่ปาก ซึ่งครั้งนี้ทวีความร้อนแรงและเต็มไปด้วยอารมณ์ปรารถนา มือทั้งสองของเขาปลดเสื้อเชิ้ตลำลองของตัวเองออก เมื่อเรียบร้อย เขาก็หันไปจัดการกับกางเกงผ้าสีเข้มของตัวเอง ไม่นานกางเกงทั้งสองชิ้นของเขาก็ลงไปกองที่ปลายเตียง

ชายหนุ่มเลื่อนตัวลง เขาแวะดูดกินนมสดจากเต้า สองมือก็จัดการปลดกางเกงของเธอไปด้วย ใบหน้าของเขาเลื่อนลงต่ำพร้อมกางเกงของเธอที่ถูกเลื่อนไปกองยังปลายเท้าเหลือไว้เพียงชั้นในชิ้นเล็กที่ยังติดกาย

ปากร้อนและจมูกโด่งของเขาลากผ่านหน้าท้องที่กำลังหดเกร็งของเธอก่อนมาหยุดเหนือขอบชั้นใน เขาใช้แขนดันเรียวขาทั้งสองข้างของเธอให้แยกออก ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องยาก เพราะตอนนี้ร่างเล็กของนัทมนอ่อนเป็นขี้ผึ้งโดนไฟแล้ว เขาใช้ฟันหน้าขบเบาๆ ผ่านเนื้อผ้าบางไปยังเนินเนื้ออวบอูม ทำเอานัทมนถึงกับครางและยกสะโพกด้วยความเสียวสะท้าน

“อ๊ะ คุณเพชร ฉัน...ฉัน...อาาาา” หญิงสาวรู้สึกสับสน ใจเธออยากให้เขาหยุด พอๆ กับร่างกายที่ต้องการให้เขาดำเนินต่อไปให้จบ และดูเหมือนว่าร่างกายของเธอจะมีอิทธิพลเหนือกว่าจิตใจ เธอกางขาออกให้กว้างกว่าเดิมแล้วเอื้อมมือไปกดศีรษะเขาเบาๆ

“คุณต้องการให้ผมกินคุณจริงๆ ด้วย” พัชฏะพูดยิ้มๆ แล้วสอดนิ้วผ่านกางเกงตัวจิ๋วเข้าไปพร้อมกันนั้นก็จัดการปลดออกให้พ้นตัว เมื่อเนินเนื้อเป็นอิสระ เขาก็ลากนิ้วไปตามกลีบกุหลาบงามที่เริ่มมีน้ำหวานประพรมก่อนชำแรกเข้าไปด้านในเพื่อสำรวจ
ภายในโพรงอ่อนของเธอบีบรัดนิ้วเขา และบีบรัดขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเขาขยับนิ้วเข้าออก

“อ๊ะ อ๊ะ คุณเพชร อื้อออออ อ๊าาาาา” นัทมนครางเบาด้วยความล่องลอย ร่างเล็กบิดเป็นเกลียวด้วยความสะท้าน น้ำหวานจากกายสาวเอ่อล้นจากการเร่งผลิตของเขา กลิ่นหอมนั้นยวนใจ จนพัชฏะต้องกลืนน้ำลาย รู้สึกคอแห้งขึ้นมาทันใด

ชายหนุ่มไม่ปล่อยให้คอต้องแห้งนาน เขาถอนมือจากโพรงอ่อนหอมกรุ่นก่อนฝังใบหน้าหล่อเหลาลงไปเพื่อดื่มกินน้ำหวานจากกายสาว

“อ๊ะ อ๊ะ คุณเพชร โอ๊ะ โอยยยย โอยยย อืมมม” หญิงสาวครางด้วยความรู้สึกหลากหลาย เธอยกสะโพกเหมือนต้องการให้เขาดื่มกินให้หนำใจ ลิ้นร้อนของเขาสอดแยงเข้าไปในโพรงอ่อนที่เต้นตุบๆ และบีบตอดลิ้นของเขาเป็นระยะ นิ้วแกร่งถูเบาๆ ยังจุดกระสันของเธอ ทำเอาร่างเล็กของนัทมนบิดเกลียวเป็นงู

“อ๊ะ คุณเพชร โอยยยย โอ๊ะ ซี๊ดดดดด อ๊าาาาา อ๊าาาาา” เธอครางหนัก เสียงหวานของเธอเร่งเร้าอารมณ์พิศวาสของพัชฏะให้โหมแรง เขาสอดลิ้นเข้าไปให้ลึกขึ้นและหนักหน่วงขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาเปียกเปื้อนไปด้วยน้ำหวานกลิ่นหอมพร้อมอาการตอดรัดที่เริ่มรุนแรง ซึ่งเขารู้ดีว่าใกล้ส่งเธอไปยังสวรรค์แสนสวยแล้ว

ไม่นาน ร่างเล็กก็กระตุกหลายครั้ง หน้าท้องของเธอหดเกร็ง หญิงสาวกรีดร้องออกมาเบาๆ ก่อนจะทิ้งสะโพกลงบนเตียงนุ่มพร้อมอาการหอบหนักเหมือนวิ่งมาหลายกิโล ขณะที่พัชฏะเลื่อนตัวขึ้นหลังจากที่ดื่มกินน้ำหวานจนหมด เขาจูบที่ปากของเธอเพื่อให้หญิงสาวได้ลิ้มรสความหอมหวานของกายสาว พร้อมกันนั้นเขาก็ใช้เข่าดันเรียวขาของเธอให้กว้างกว่าเดิม เพื่อให้พร้อมรองรับตัวตนของเขาในไม่ช้า

“ผมจะพาคุณไปสวรรค์ พร้อมหรือยังสาวน้อย” เขากระซิบถามเสียงพร่าแล้วพรมจูบไปทั่ว และไม่รอฟังคำตอบ เขาก็เลื่อนตัวเข้าใกล้ถ้ำสวรรค์แล้วแทรกตัวเข้าไป มันคับและแน่นจนเขาต้องขยับสะโพกสอบหลายครั้ง โดยมีเสียงครางของนัทมนดังไม่ขาด


พัชฏะเริ่มต้นทวงค่าตอบแทนของเขาด้วยความอ่อนโยนดุจปุยเมฆก่อนทวีความร้อนแรงขึ้นเมื่อไฟสวาทโหมกระพือถึงขีดสุด แม้จะยากในการเข้าไปแต่เขาก็ไม่ละความพยายาม ไม่นาน กายใหญ่ของเขาก็เข้าไปในจนมิดโคน ชายหนุ่มขับเคลื่อนสะโพกถี่รั่วจนร่างบางสั่นคลอนต้องจับท่อนแขนของเขายึดไว้ เสียงครางของเธอขาดหาย เพราะปากของเขาดูดกลืนปิดกั้นเสียงไว้

แก่นกายของเขาผลุบเข้าผลุบออกในโพรงอ่อนจนมิดครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ดูเหมือนพัชฏะจะยังไม่หนำใจ เขาอัดตัวตนเข้าไปอีกด้วยความตื่นตาตื่นใจและมีความสุขอย่างเหลือล้น ไม่นานลาวาร้อนจากกายแกร่งก็ทะลักเข้าไปในโพรงอ่อนของเธอ เสียงคำรามอย่างพอใจของพัชฏะดังผสานไปกับเสียงครางหอบของนัทมน ทั้งสองจูงมือกันขึ้นไปเยือนสวรรค์อันวิจิตรเป็นที่เรียบร้อยแล้ว


...........................................


คนเขียนขอลงตอนนี้เป็นตอนสุดท้ายนะคะ และพรุ่งนี้พบกับ "แผนรักเสน่ห์ร้าย"  บอกเลยว่าฟินและซี๊ดไม่แพ้เรื่องนี้ค่ะ  ส่วนเรื่องนี้ ยังมีเรื่องราวให้ลุ้นกันต่ออีกเยอะ ติดตามได้ในเล่มนะคะ


 




โหลด -->> SET แผนรัก




Create Date : 24 กันยายน 2558
Last Update : 24 กันยายน 2558 12:56:57 น. 1 comments
Counter : 857 Pageviews.  
 
 
 
 
ดีจ้า มาทักทายนะจ้ะ sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค Hyaluronic คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้ว 3 มิติ
ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ
 
 

โดย: สมาชิกหมายเลข 4061181 วันที่: 25 สิงหาคม 2560 เวลา:17:04:22 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

นักเขียนสีเทา
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]








ผลงานที่เว็บอีบุ๊กส์ :






. . . . . . . . . . . .


ผลงานทั้งหมดที่เว็บเมพ :



[Add นักเขียนสีเทา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com