 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
[แผนรักเสน่ห์ร้าย] 3 : หน้าม้า
ตอนที่ 3
หน้าม้า
ลูกค้าของกฤติพงศ์เป็นสาวสวยหุ่นดี เสื้อผ้าหน้าผมของเธอถูกจัดเข้าชุดอย่างลงตัว และดูเหมือนว่าเธอจะสนใจเจ้าของโชว์รูมที่คอยแนะนำมากกว่าจะเป็นรถหรูคันใหม่ล่าสุด
พี่กันต์เก่งจังเลยนะคะ อายุแค่นี้แต่ทำตั้งหลายอย่าง เป็นทั้งเจ้าของโชว์รูมรถแล้วยังจะมีสนามแข่งรถอีกด้วย
พี่ไม่เก่งหรอกครับ เขายิ้ม
พี่เป้ชมพี่กันต์ให้ลูกหว้าฟังประจำเลยนะคะ บอกว่าพี่กันต์เทคแคร์ดี ให้คำปรึกษาเรื่องรถได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะดูแลดีเฉพาะเรื่องรถหรือเปล่า สาวสวยพูดพลางมองเขายิ้มๆ อย่างสื่อความหมาย ขณะที่กฤติพงศ์เพียงยิ้มรับ
ลูกค้าผู้ชายชอบพนักงานขายผู้หญิงฉันใด ลูกค้าผู้หญิงก็ชอบพนักงานขายผู้ชายฉันนั้น
เขารู้และพยายามเลี่ยงให้มากที่สุด นี่ถ้าไม่ใช่ญาติของเพื่อน เขาคงโอนหน้าที่นี้ให้มุกดาไปแล้ว
และถ้าไม่ใช่โชว์รูม เขาคงตอบเธอไปแล้วว่ามากกว่าเรื่องรถ เขาก็ดูแลเธอได้
ลูกหว้ารู้ค่ะว่าพี่กันต์ไม่สะดวกเวลาอยู่ที่โชว์รูม ถ้าอย่างนั้นเราออกไปข้างนอกกันมั้ยคะ หญิงสาวเอ่ยชวน
พี่ต้องขอโทษลูกหว้าด้วยครับ แต่พี่ไม่สะดวกออกไปข้างนอกด้วยเรื่องส่วนตัวกับลูกค้า เขาตอบ
เรื่องส่วนตัวอะไรกันคะ ลูกหว้าอยากลองขับรถ พี่กันต์ไปเป็นเพื่อนคอยดูแลลูกค้า ไม่เห็นเป็นเรื่องส่วนตัวตรงไหนเลยค่ะ งานล้วนๆ เลยนะคะ เธอยังไม่ละความพยายาม
ถ้าเป็นเรื่องลองรถ พี่ออกไปกับลูกหว้าได้ครับ เขาบอก
ดีค่ะ งั้นไปตอนนี้เลยนะคะ ลองรถเสร็จก็คงเย็นๆ ตอนนั้นพี่กันต์คงเลิกงานแล้ว เธอบอกแล้วมองเขายิ้มๆ กฤติพงศ์พยักหน้ารับและยิ้มให้เธอเช่นกัน
เป็นรอยยิ้มที่มีเพียงคนทั้งสองที่รู้ความหมาย!!
กฤติพงศ์บอกปวีณาว่าเขาจะออกไปลองรถกับลูกค้า ขณะที่เก็จแก้วมองด้วยอาการอยากตามไปด้วย เธออ่านสายตาของสาวสวยคนนั้นออกว่าอยากลองคนมากกว่าลองรถ กฤติพงศ์หันไปเห็นก็นึกขึ้นได้ว่าเขาต้องไปส่งเก็จแก้วที่หอพัก เพราะที่นี่กับที่พักของเธอค่อนข้างไกลกัน หากให้เดินทางไปกลับเองคงลำบากและเสียค่ารถหลายต่อ
เดี๋ยวผมจะออกไปลองรถกับลูกค้า กว่าจะกลับมาคงดึก ยังไงคุณกลับแท็กซี่ก่อนก็ได้นะ แล้วค่อยเอาบิลมาเบิกผม เขาบอก
แต่คุณกันต์ก็จะกลับมาอยู่แล้วใช่ไหมคะ
ใช่ เพราะผมต้องเอารถมาส่ง
ถ้าอย่างนั้นแก้วรอคุณกันต์ดีกว่าค่ะ แก้วไม่เคยขึ้นแท็กซี่ จากนี้ไปที่พักก็บอกไม่ถูกว่าจะต้องไปยังไง แก้วกลัวหลงค่ะ เธอบอกด้วยน้ำเสียงตกประหม่า ไม่มั่นใจ
แต่ผมไม่รู้ว่าจะกลับมากี่โมง ผมไม่อยากให้คุณเสียเวลามานั่งรอ
ไม่เป็นไรค่ะ แก้วรอได้ นั่งเสียเวลาที่นี่ดีกว่าไปหลงอยู่บนถนน และถ้าเกิดโชคร้ายเจอแท็กซี่ไม่ดีอีก แก้วคงทำอะไรไม่ถูกแน่ๆ เลยค่ะ
มันก็จริง เขาเริ่มเห็นด้วย เธอดูไม่ค่อยทันคนอยู่ด้วย หากเกิดเรื่องขึ้นมา เขาคงรู้สึกผิดไปตลอดแน่
เอาแบบนั้นก็ได้ แต่ถ้าคุณอยากกลับก่อนก็ได้เลยนะ เอานี่...ผมให้ค่ารถคุณเผื่อไว้ ชายหนุ่มบอกแล้วยื่นแบงก์ร้อยให้สองใบ เก็จแก้วอึกอักเล็กน้อยจนเขาต้องคว้ามือเธอไว้และยัดเงินใส่มือ เขารู้ว่าเธอไม่มีค่าใช้จ่ายเยอะแยะถึงขนาดกลับแท็กซี่ได้ ซึ่งคำนวณแล้วค่ารถน่าจะแตะหลักร้อย
แต่แก้วก็จะรอคุณกลับมานะคะ เธอบอกอย่างฝากความหวัง
ในเมื่อไปกับเขาไม่ได้ ก็ต้องรั้งเขาให้กลับมา เขาจะได้ไม่ต้องมีโอกาสไปไหนต่อไหนกับสาวสวยคนนั้น และเธอก็รู้ว่ากฤติพงศ์ไม่ผิดสัญญากับเธอ
แต่เก็จแก้วคิดผิด!
เช้าวันใหม่ กฤติพงศ์มาที่โชว์รูมแต่เช้าเพื่อนำรถทดลองขับมาเก็บให้เรียบร้อยก่อนพนักงานจะมาถึง เพราะไม่อยากให้พนักงานรู้ว่าเขาไม่ได้กลับเข้าโชว์รูม
เมื่อวาน...หลังจากที่ลูกหว้าได้ลองขับรถหรูไปแล้วหนึ่งรอบ เธอก็ชวนเขาไปดินเนอร์ด้วยกัน ซึ่งกฤติพงศ์ก็ไม่ปฏิเสธ หลังจากนั้นทั้งสองก็อยู่ด้วยกันตลอดคืน เขาเพิ่งแยกจากเธอเมื่อเช้าตรู่นี่เอง ขณะที่ฝ่ายหญิงยังหลับอยู่บนเตียงด้วยความอ่อนเพลียจากการโรมรันกับเขาทั้งคืน
ชายหนุ่มเปิดประตูห้องทำงานของตัวเองก่อนชะงักเมื่อเห็นร่างเล็กของหญิงสาวคนหนึ่งนอนคดคู้อยู่บนโซฟา เขาขมวดคิ้วด้วยความสงสัยก่อนเดินเข้าไปใกล้ และเห็นว่าคนที่นอนอยู่นั้นคือเก็จแก้ว
เมื่อวานเธอบอกอย่างเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะรอเขา แต่เขาไม่คิดว่าเธอจะรอจริงๆ!
สีหน้าของกฤติพงศ์แสดงความรู้สึกผิดทันที แม้เขาจะให้ค่ารถเธอไปแล้ว แต่ก็เป็นความรับผิดชอบอยู่เขาอยู่ดีที่ทำให้เธอต้องมานอนอยู่ที่นี่ เธอบอกเขาแล้วว่าจะรอ แต่เขากลับลืมและให้ความสนใจกับบทรักสุดร้อนกับลูกหว้ามากกว่า
แก้ว เขาเรียกเบาๆ เพื่อไม่ให้เธอตกใจ แต่ดูเหมือนว่าหญิงสาวจะหลับสนิทเพราะเธอไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองเลย ทำให้เขาต้องเอื้อมมือไปเขย่าปลุกและเรียกซ้ำหลายครั้ง
หญิงสาวครางอื้อๆ ในลำคอก่อนขยับตัวและต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าเธอจะลืมตา หญิงสาวกะพริบตาหลายครั้งและกวาดตามองรอบห้องเพื่อทบทวนความทรงจำครั้งสุดท้าย และจำได้ว่าเธอนั่งๆ นอนๆ รอกฤติพงศ์กลับมาก่อนจะหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
แล้วนี่...เขามารับเธอตามคำสัญญาแล้ว แต่...ตอนนี้มันเช้าแล้วนี่นา เธอจำได้ว่าเธอรอเขากระทั่งฟ้ามืดเลยนี่นา
เช้าแล้ว!! เธอคิดก่อนเด้งตัวขึ้นและยิ้มเก้อให้เขา
แก้วขอโทษค่ะที่เข้ามานอนในนี้ แก้วเข้ามานั่งรอคุณกันต์ แล้วก็หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
ไม่เห็นต้องขอโทษเลย ผมต่างหากที่ต้องขอโทษ ผมไม่คิดว่าคุณจะรอแบบนี้ เขาบอกอย่างรู้สึกผิด
แก้วกลัวหลงน่ะค่ะเลยไม่ได้กลับก่อน เพราะคุณบอกว่ายังไงก็ต้องกลับมาเปลี่ยนรถอยู่แล้ว ท้ายเสียงของเธอพูดด้วยความผิดหวังเล็กน้อย
ผมเลยกลับบ้านไปเลยน่ะครับ และไม่คิดว่าคุณจะรอ...วันนี้คุณลาก็ได้นะ เดี๋ยวผมไปส่งคุณที่หอพัก
แก้วขอทำงานดีกว่าค่ะ รบกวนคุณกันต์ไปส่งและรอแก้วสักครึ่งชั่วโมงนะคะ เธอบอกและขยับตัวลุกขึ้น
เท้าของเก็จแก้วแตะพื้นพรมแต่ไม่ทันก้าวเธอก็เกิดอ่อนแรงขึ้นมาเฉยๆ จนตัวทรุด โชคดีที่มีคนร่างสูงอยู่ใกล้ๆ ทำให้เขาช่วยพยุงเธอทัน แต่เพราะร่างเล็กเสียหลักไปแล้วและเขาก็ไม่ทันระวังตัว ทำให้กฤติพงศ์เซและล้มไปบนโซฟา โดยมีร่างเล็กตามลงไป
ปากต่อปากแตะกันพอดี ตัวของเธอทาบทับอยู่บนตัวเขา กฤติพงศ์ตกใจพอสมควร ขณะที่เก็จแก้วกลับอ้อยอิ่งอยู่บนตัวเขาไม่ยอมลงแถมยังไม่ยอมขยับหน้าออกจากใบหน้าของเขาอีกด้วย และไม่รู้ว่าชายหนุ่มคิดไปเองหรือเปล่าเพราะเขารู้สึกว่าเธอกดปากตัวเองแนบกับปากของเขาแทนที่จะถอยหนี
ใจของกฤติพงศ์เต้นแรงเมื่อได้สัมผัสกับกลีบปากนุ่มๆ ของเธอ ก่อนห้ามใจผลักเธอออก ถ้าที่นี่ไม่ใช่โชว์รูมเขาคงทำอะไรเชื่องช้ากว่านี้
ผมขอโทษ เขาบอกแม้รู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความผิดของตน
แก้วต่างหากค่ะที่ต้องขอโทษ และขอบคุณนะคะที่ช่วยรับแก้วไว้ เมื่อกี้จู่ๆ ขาก็เกิดไม่มีแรงขึ้นมา เธอบอกอย่างรู้สึกผิด
ตอนนี้ดีขึ้นหรือยัง เดี๋ยวผมช่วยพยุงคุณแล้วกัน คุณลุกไหวไหม เขาถามและช่วยพยุงเธอยืนก่อนจะพาเธอไปที่รถเพื่อไปส่งที่หอพักของเธอ
เก็จแก้วลอบยิ้ม ปากต่อปากแตะกันขนาดนี้แต่เขาก็ยังเป็นสุภาพบุรุษ และนึกเสียดายอยู่นิดหน่อยที่เวลาสั้นเกินไป ถ้านานกว่านี้ เธอรับรองว่าเขาจะต้องติดใจอย่างแน่นอน!
หลังจากทำงานมาครบอาทิตย์ เก็จแก้วก็เริ่มเบื่องานแม่บ้านที่วันๆ มีแต่ถูพื้นและถูพื้น แม้จะได้เข้าไปเสิร์ฟเครื่องดื่มในห้องของกฤติพงศ์เป็นการชดเชยแต่ก็ดูเหมือนว่าจะยังไม่เพียงพอ หากได้เจอกันแค่ตอนไปเสิร์ฟน้ำ แล้วความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาจะคืบหน้าได้อย่างไร อุตส่าห์ลงทุนมาเป็นแม่บ้านถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าพิชิตใจเขาไม่สำเร็จ ก็ดูจะเสียเวลาและความตั้งใจไม่น้อย
เมื่อคิดได้ ทำให้เธอเริ่มมองหาตำแหน่งงานอื่น โดยตำแหน่งที่เธอสนใจคือพนักงานขายเพราะตำแหน่งนี้จะได้ใกล้ชิดเขามากกว่าตำแหน่งอื่นๆ ในโชว์รูม
บ่ายวันหนึ่ง ระหว่างที่เธอกำลังทำความสะอาดรถหรูทรงสปอร์ตอยู่นั้น ลูกค้าคนหนึ่งก็เดินเข้ามาดูรถด้วยความสนใจ มุกดาเดินเข้ามาถามไถ่ตามแบบพนักงานขายที่ดีแต่ลูกค้าคนนั้นโบกมือเป็นเชิงว่าขอดูคนเดียวพร้อมกันนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาคุยกับใครคนหนึ่ง ทำให้มุกดาต้องเลี่ยงออกมาเพื่อให้ลูกค้ามีความเป็นส่วนตัว โดยยืนสังเกตอยู่ไกลๆ เพื่อรอจังหวะ
เมื่อคุยโทรศัพท์เสร็จ เขาก็หันไปถามรายละเอียดรถหรูกับเก็จแก้วที่กำลังเช็ดรถคันนั้นอยู่ ซึ่งหญิงสาวก็ให้คำตอบได้ดี แม้เธอจะไม่ใช่พนักงานขายแต่ก็รู้รายละเอียดพื้นฐานของรถที่ขายเพราะมุกดาเคยบอกเธอไว้ ขณะนั้นพนักขายมากประสบการณ์ก็เข้ามาดูแลแต่ไม่ได้พูดแทรกเก็จแก้ว เพราะเธอต้องการดูว่าหญิงสาวจะมีความรู้และบอกลูกค้าได้มากแค่ไหน ซึ่งก็ไม่ผิดหวังเพราะเก็จแก้วแนะนำอย่างฉะฉาน ระหว่างนั้นลูกค้าอีกคนก็เดินเข้ามา
ถ้ามีอะไรติดขัดก็เรียกพี่ได้นะ มุกดากระซิบบอกเก็จแก้วก่อนเลี่ยงไปดูแลลูกค้าอีกราย
ขณะที่แนะนำลูกค้า สายตาของมุกดาก็คอยเหลือบมองเก็จแก้วเป็นระยะเผื่อว่าเธอจะส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือ แต่เก็จแก้วก็ไม่ทำ เธอยิ้มแย้มและแนะนำอุปกรณ์ในรถให้ลูกค้าฟังด้วยตัวเองและดูเหมือนว่าลูกค้าจะพอใจด้วย
ในที่สุด ลูกค้าซึ่งเป็นหนุ่มร่างท้วมท่าทางใจดีก็ตัดสินใจจองรถที่เก็จแก้วแนะนำถึงสองคันรวด ทำเอาพนักงานถึงกับตาโต โดยลูกค้าบอกว่าเขาจะซื้อให้เป็นของขวัญลูกชายฝาแฝดที่จะมีอายุครบยี่สิบปีในเดือนหน้าและเมื่อซื้ออะไรแล้วก็ต้องซื้อให้เหมือนกันไม่งั้นอีกคนจะน้อยใจ
น่าเสียดายที่กฤติพงศ์ไม่อยู่ ไม่งั้นเขาคงออกมาต้อนรับลูกค้ารายใหญ่ด้วยตัวเองแน่ๆ และเมื่อกลับมา เขาก็บ่นเสียดายยกใหญ่ที่ไม่ได้เจอกับลูกค้ารายนี้ก่อนตั้งมั่นว่าวันที่ทำสัญญาเขาจะอยู่ดูแลเองพร้อมกันนั้นก็ชมเก็จแก้วและมองเธอด้วยสายตาชื่นชมที่เธอทำผลงานได้อย่างดีเยี่ยม เป็นโอกาสให้เธอเสนอตัวขอทำในตำแหน่งพนักงานขาย
เอาสิ เดี๋ยวให้พี่มุกดาสอนอย่างละเอียดอีกที ชายหนุ่มไม่ขัดข้อง
น้องแก้วทำได้อยู่แล้วค่ะคุณกันต์ วันนี้เธอเก่งมากเลยนะคะ พูดจาฉะฉานไม่ติดขัด ใบหน้ายิ้มแย้มไม่มีอาการประหม่าเลย นี่ถ้าได้รับการฝึกอีกนิดหน่อย สงสัยต่อไปต้องเก่งกว่ามุกแน่ๆ เลยค่ะ
พี่มุกชมแก้วเกินไปแล้วค่ะ กว่าแก้วจะเก่งเหมือนพี่มุกต้องใช้เวลาอีกนานค่ะ และวันนี้ก็ฟลุคๆ ด้วย เพราะลูกค้าก็สนใจรถรุ่นนี้อยู่แล้ว เขาบอกว่าดูรุ่นนี้มาสักพักแล้วค่ะ วันนี้เข้ามาก็เพื่อขอดูรถจริงเท่านั้นค่ะ
มิน่าล่ะ ตอนที่พี่เข้าไปเขาไม่ได้ถามละเอียดเลย เพราะรู้อยู่แล้วนี่เอง ตอนที่คุยโทรศัพท์สงสัยจะโทรบอกลูกแน่ๆ เลยว่ามาดูรถให้แล้ว มุกดาคาด
ใช่ค่ะ เขาบอกแก้วว่าเพิ่งโทรบอกลูกว่ามาดูรถจริงให้แล้ว สวยมาก ถ้าอยากได้จะจองให้เลย หลังจากนั้นเขาก็มาถามรายละเอียดอีกนิดหน่อยกับแก้วค่ะ หญิงสาวบอก
พรุ่งนี้คุณย้ายมาทำฝ่ายขายเลยนะ เดี๋ยวให้พี่มุกช่วยสอนงานให้
ค่ะ เก็จแก้วรับคำก่อนแต่ละคนจะแยกย้ายกันไป เก็จแก้วเดินเข้าครัวพร้อมลอบยิ้มไม่ให้ใครเห็น
แม้จะต้องเสียเงินซื้อรถถึงสองคัน แต่ถ้ามันทำให้กฤติพงศ์เห็นความดีของเธอและทำให้ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาพัฒนาขึ้น เธอก็ถือว่ามันคุ้มค่า หรือถ้าจะต้องจ้างหน้าม้ามาซื้อเพิ่มอีกสักคันสองคัน เธอก็พร้อมที่จะลงทุน
สองอาทิตย์ต่อมา เก็จแก้วยังทำผลงานได้อย่างต่อเนื่อง เธอขายรถได้อีกหนึ่งคัน ซึ่งคราวนี้เป็นรถหรูระดับท็อปของโชว์รูม มูลค่าต่อคันเกือบสิบล้านบาท สร้างความดีใจให้กับพนักงานทั้งหลายแต่นั่นก็ยังไม่เทียบกับความพอใจของกฤติพงศ์แถมเขายังใจดีบอกว่าจะเพิ่มค่าคอมมิชชั่นให้เธอเป็นพิเศษอีกด้วย
แก้วขอเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้มั้ยคะ เธอถามเมื่อกฤติพงศ์เรียกเธอเข้าไปพบเพื่อคุยเรื่องคอมมิชชั่น ขณะที่ชายหนุ่มทำหน้าแปลกใจ ทำให้เธอต้องรีบพูดก่อนจะถูกเข้าใจผิด แก้วอยากไปเที่ยวสวนสนุกค่ะ คุณกันต์พาแก้วไปหน่อยได้มั้ยคะ
ได้สิ ไม่มีปัญหา เขารับปากและยิ้มอย่างเอ็นดู เธอเลือกทิ้งเงินหลักหมื่นเพื่อให้เขาพาเที่ยวในงบไม่ถึงพันบาท
หลายคนอาจคิดว่าเธอโง่ แต่เขากลับคิดว่าเธอฉลาด เพราะต่อให้มีเงินหมื่นแต่ถ้าไม่รู้ว่าจะไปยังไง เงินที่มีอยู่ก็ไร้ความหมาย เลือกน้อยๆ แล้วได้ในสิ่งที่ต้องการดีกว่า
ถือเป็นคนมีความคิดรอบคอบไม่น้อยเลย...กฤติพงศ์นึกชม
วันหยุดหน้าแล้วกัน ผมจะไปรับคุณตั้งแต่เช้าเลย
ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ คุณใจดีที่สุดเลยค่ะ เธอร้องอย่างดีใจและโดยไม่คาดคิด เธอก็กระโดดหอมแก้มเขาก่อนรีบเดินออกจากห้อง ทำเอากฤติพงศ์ถึงกับตกใจ ไม่คิดว่าเธอจะกล้าถึงขนาดนี้ ก่อนส่ายหน้าและหัวเราะอย่างไม่ถือสา
เหมือนเด็กน้อยไม่มีผิด
เช้าวันหยุด เก็จแก้วลงมารอกฤติพงศ์ตั้งแต่แปดโมง และเมื่อถึงเวลานัดหมายเขาก็มาตรงเวลา โดยที่เที่ยววันนี้คือสวนสนุกไม่ไกลจากกรุงเทพ เมื่อไปถึง เก็จแก้วตื่นตาตื่นใจมาก เพราะเป็นครั้งแรกที่เธอมาเที่ยวที่นี่ หญิงสาวกระตือรือร้นและวิ่งเล่นเหมือนเด็กๆ ส่วนกฤติพงศ์ก็กลายเป็นผู้ปกครองไปโดยปริยาย
หญิงสาวเล่นเครื่องเล่นอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ขณะที่กฤติพงศ์เลือกที่จะยืนอยู่ด้านล่าง โดยให้เหตุผลว่าหากเธอเกิดเมาเครื่องเล่นขึ้นมาใครจะดูแล ทำให้เธอต้องเล่นเครื่องเล่นหวาดเสียวคนเดียว แต่ถ้าเป็นการนั่งรถไฟชมเมือง นั่งรถฟักทองสุดหรู เขายินดีให้ความร่วมมือนั่งเป็นเพื่อนอย่างเต็มที่
กระทั่งบ่ายคล้อย ทั้งสองก็ไปตะลุยเมืองหิมะ กฤติพงศ์ดูแลเครื่องกันหนาวให้เธอเป็นอย่างดีด้วยความเป็นห่วงกลัวเธอจะหนาวเกิน ไม่ว่าจะเป็นการเลือกรองเท้า ถุงมือและหมวกกันหนาว ทำเอาเก็จแก้วอยากอยู่ในเมืองหิมะไปนานๆ
นอกจากนี้เธอยังได้มีโอกาสใกล้ชิดเขามากขึ้นเมื่อเข้าไปเดินในบ้านผีสิง ความจริงแล้วเธอไม่กลัวผีแต่ก็ต้องทำแกล้งเป็นหวีดร้องเมื่อต้องเจอกับความมืดเพราะจะได้เกาะแขนเขาไปตลอด ซึ่งเขาก็ใจดีจับมือเธอไว้แบบไม่ยอมปล่อยเหมือนกัน
วันนี้แก้วสนุกมากเลยค่ะ เธอบอกเสียงใส ใบหน้าแดงเรื่อไปด้วยเลือดฝาด เธอเพิ่งลงจากเรือไวกิ้งส์ หลังจากที่ขึ้นไปนั่งสองรอบ
ผมเห็นคุณวิ่งทั้งวัน ไม่เหนื่อยบ้างหรอก เขาถามและรู้สึกว่าตัวเองแก่ขึ้นมาในบันดล เพราะเพียงแค่เห็นเธอวิ่ง เขาก็เหนื่อยแทนแทบแย่
เหนื่อยสิคะ แก้วไม่ใช่คนเหล็กนี่น่า แต่มันสนุกจนลืมเหนื่อยน่ะค่ะ...ขอบคุณค่ะ เธอตอบแล้วรับน้ำจากเขามาดื่มอึกๆ แก้กระหาย
มีอะไรที่คุณอยากเล่นอีกบ้าง
เรายังไม่ได้ไปขับโกคาร์ทและเล่นแกรนด์แคนยอนเลยนะคะ ฮอลลีวู้ด แอ๊คชั่นก็ยังไม่ได้ดูเลย เธอบอกแล้วหยิบโบชัวร์ขึ้นมาดู การแสดงรอบสุดท้าของวันเพิ่งเริ่มเมื่อสิบนาทีก่อน แต่กว่าจะไปถึงก็คงจบพอดี เธอเปรยด้วยน้ำเสียงเสียดาย
วันนี้ดูไม่ทัน วันหน้าก็มาใหม่ได้นี่
แก้วมาไม่ถูกหรอกค่ะ ไกลออกอย่างนี้
แล้วใครจะให้คุณมาคนเดียวล่ะ ครั้งหน้าถ้าคุณอยากมาอีก ผมจะพามาเอง
จริงหรือคะ เธอถามเสียงตื่นเต้น
จริงสิ ผมไม่หลอกคุณหรอก
ขอบคุณค่ะ คุณกันต์ใจดีที่สุดเลย เธอร้องด้วยน้ำเสียงดีใจแล้วเขย่งปลายเท้าเพื่อจุ๊บแก้มเขาเบาๆ อย่างให้รางวัล คราวนี้กฤติพงศ์ไม่มีอาการตกใจ แถมยังยิ้มรับรางวัลที่เธอให้อีกด้วย
ผมต้องขอบคุณคุณด้วยที่ทำให้ผมรู้สึกสนุกแบบนี้ เหมือนตัวเองได้ย้อนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง เขาบอก
แล้วคุณกันต์จะไม่ให้รางวัลแก้วหน่อยหรือคะ เธอถามยิ้มๆ ทีเล่นทีจริง ชายหนุ่มไม่ตอบแต่กลับก้มตัวลงและกดจมูกบนแก้มเนียนของเธอเบาๆ ทำเอาเก็จแก้วถึงกับยืนตัวแข็ง ไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำ ขณะที่กฤติพงศ์ยิ้มบางๆ แล้วรีบเดินนำโดยจับมือเธอไว้กันหลง
เก็จแก้วนิ่งเงียบไปนาน เธอยกมือขึ้นกุมแก้มข้างที่เขาได้ฝากลมหายใจร้อนๆ เอาไว้พร้อมย้ำกับตัวเองว่าเขาทำจริงๆ ใช่ไหม เธอไม่ได้มโนไปเองใช่ไหม จนเมื่อเห็นมืออีกข้างของตัวเองที่ถูกเขากุมไว้ เธอก็ตอบตัวเองได้ว่า สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่เป็นเรื่องจริง
เงินหมื่นที่เสียไปเธอไม่เสียดายสักนิด หากสิ่งที่ได้กลับมาคือใจของคนที่เธอต้องการ
...............................................
จะมีใครทุ่มทุนสร้างเท่านางเอกเรื่องนี้บ้างไหมนะ
ใครอยากอ่านแบบยาวๆ โหลดฉบับอีบุ๊กมาอ่านกันได้นะคะ รับรองว่าซี๊ดซ้าดขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ
| Create Date : 05 ตุลาคม 2558 |
| Last Update : 5 ตุลาคม 2558 13:43:54 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 576 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
| นักเขียนสีเทา |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ