นักร้องเมืองไทยในยุค '90s ที่ผู้เขียนชื่นชอบมีอยู่หลายคนทีเดียว แต่มีไม่กี่คนที่มีน้ำเสียงเข้าขั้น "เสียงหล่อ" หนึ่งในนั้นคือ ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง

เรียกว่ายุคถัดจาก "พี่แจ้" ดนุพล แก้วกาญจน์ ที่ผู้เขียนชื่นชอบในน้ำเสียงแล้วก็มี ทัช นี่แหละ ที่ร้องเพลงได้เพราะมาก ไม่ว่าจะเป็นเพลงช้าหรือเร็ว ทัช ปรากฏตัวให้แฟนเพลงรู้จักในลุคหนุ่มหน้าใสร่าเริง สดใส สูง หล่อ เก่งทั้งร้องเพลง เล่นกีฬา อัลบั้มแรก"สัมผัส…ทัช" ปี 2533 ก่อนจะสร้างชื่อโด่งดังกับอัลบั้มที่ 2 ทัช ธันเดอร์ 2534 

ดังไม่ดัง ก็คิดดูว่ารองเท้าหุ้มข้อแบบเดียวกับที่ทัชใส่ร้องเพลง ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า วัยรุ่นสวมใส่เต้นเบรกแดนซ์กันทั่วบ้านทั่วเมือง จากนั้นก็มีอัลบั้มใหม่ออกทุกปี บางอัลบั้มต้องเปลี่ยนปกใหม่มาขายถึง 3-4 รอบ!!

ตอนที่ทัชออกอัลบั้มแรกนั้น ผู้เขียนเรียนอยู่ประมาณชั้น ม.1-2 โรงเรียนประจำจังหวัด โดยทัชจะมีชุดเก่งคือ เสื้อรักบี้แขนยาว ลายขวาง กางเกงยีนส์สีซีดขาดตรงหัวเข่า ผู้เขียนพอเห็นก็ "โดน" เลย ยกให้เป็นขวัญใจในบัดดล ตั้งเป้าจะต้องหล่อให้ได้อย่างทัช รับรองสาวเพียบแน่

ปีนั้นตรงกับช่วงที่ทีมรักบี้ของโรงเรียนเปิดให้มีการคัดตัวนักกีฬาใหม่พอดี ผู้เขียนก็เอาเลยพาเพื่อนร่วมอุดมการณ์ไปคัดตัวกับเขา "เฮีย" ญาติผู้พี่ของผู้เขียนเรียนอยู่ ม.3 ที่สุดแสบซ่าเป็นหัวโจกของชั้น ม.ต้น ก็เอาด้วย 

ผลของการไม่ประมาณตัวเองตอนนั้น เรียกว่าเป็นการเกือบเอาชีวิตไปทิ้ง การซ้อมช่วงแรกๆ ก็ไม่เท่าไร วันถัดมามีการซ้อมทำ "มอล" (MAUL) "รัค" (RUCK) และทำ"สกรัม" (SCRUM) ซึ่งอธิบายง่ายๆ ก็คือการที่ผู้เล่นทั้ง 2 ฝ่ายเข้าไปรุมกอดรัดฟัดเหวี่ยงเพื่อแย่งลูกบอลกันนั่นเอง ปกติคนจะทำมอล ทำรัค และสกรัมนี่ จะต้องเป็นนักกีฬาที่มีความเชี่ยวชาญ แข็งแรงมากๆ แข็งแรงแบบไม่ธรรมดา 

ด้วยความห้าวเป้งของผู้เขียนแอนด์โค ไปทำกับเขา ก็ได้เรื่องเลย พลั่กๆๆๆ อั่กๆๆๆ ตุ๊บๆๆๆ ต่อจากนั้นก็จะมีเสียง โอ๊ยๆๆ ตามมาเป็นระลอก

ปรากฏว่า ผู้เขียนซึ่งตัวกะหร่องถูกนักกีฬารุ่นพี่ตัวใหญ่อย่างกับตึกทับเอาซะเกือบแบน หายใจไม่ออก ส่วนเฮียแขนเดาะ ยังดีไม่หัก เพื่อนๆ ก็เจ็บเนื้อเจ็บตัวไปตามๆ กัน มีอยู่คนหนึ่งเข้าผิดจังหวะถึงหูฉีกเลือดโกรก หวาดเสียวมาก เล่นเอาหายอยาก 

สองพี่น้องเลยมาคุยกัน สรุปว่ากีฬาเอาต์ดอร์แบบนี้คงไม่เหมาะกับผู้ชายโรแมนติกเรา (ฮา)

เพลงของทัช ที่ผู้เขียนชอบมากเพลงหนึ่งคือ "อยากรู้ความจริง" เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง "รองต๊ะแล่บแปล๊บ" ปี 2535 ทำนองเพลงช้าแนวถนัดของทัช เพราะหรือไม่เพราะก็ลองฟังดู



ที่สำคัญเป็นเพลงเพราะแบบมีความหลังของผู้เขียนเสียด้วย ประมาณว่าได้ฟังทีไรเป็นต้องพิงฝาตาลอย

"รองต๊ะแล่บแปล๊บ" เป็นหนังเรื่องแรกที่ผู้เขียนพาสาวไปดูด้วยกัน 2 คน เรียกว่า"เดท" แรกก็คงจะไม่ผิด สาวที่พาไปก็คือ puppy love คนแรก (ที่เขียนถึงในฟังเพลงเก่าฯ ตอนที่แล้ว) แม้ว่าหลังจากเรียนจบชั้นประถมฯ จะต่างแยกย้ายไปเรียนต่อโรงเรียนอื่น แต่อย่างที่เล่าไปว่าบ้านเธออยู่ใกล้บ้านผู้เขียน เป็นทางผ่านเวลากลับบ้าน ทำให้เราสองคนยังได้เจอกันอยู่เรื่อยๆ 

วันนั้นผู้เขียนสวมวิญญาณ ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง เต็มที่ เสื้อยืดแขนยาว กางเกงยีนส์ซีดขาดเข่า รองเท้าหุ้มข้อ ไปรับเธอที่บ้านตั้งแต่เช้า พานั่งรถเมล์ไปดูหนัง เสร็จแล้วก็กลับมาเปิดตู้กับข้าวหาอะไรกินกันที่บ้านเธอ (พ่อแม่เธอไม่อยู่) เป็นอะไรที่มีความสุขมากกกกกก..ก

อย่าอิจฉาผู้เขียนเลยครับ ก็สุขอยู่แค่ไม่กี่วันเอง

เพราะหลังจากนั้น จู่ๆ ผู้เขียนก็ไม่ได้เจอเธอคนนั้น เธอหายหน้าไปเลย งุนงงมากว่าเกิดอะไรขึ้น นี่เราทำอะไรให้เธอโกรธ หรือเธอเป็นอะไร ไม่รู้จะติดต่อกันอย่างไร โทรศัพท์มือถือสมัยนั้นก็ไม่มี จะไปถามพ่อแม่เธอก็ไม่กล้าพอ โอยยย ทำยังไงดีน๊อ พอฟังเพลงนี้เลย "อิน" มาก เนื้อเพลงก็ตรงเหลือเกิน "อยากค้นความจริงในใจที่เธอคิดอยู่ ฉันเพียงอยากรู้เรื่องราวบางอย่าง โกรธกันหรือไร มาตัดความเข้าใจ ผิดตรงไหนขอเพียงให้เธอแค่บอกมา..." ผ่านไปเป็นปีจึงมารู้ทีหลังว่าเธอย้ายไปเรียนต่ออีกจังหวัดหนึ่ง 

…จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ผู้เขียนไม่ได้เจอเธอคนนั้นอีกเลย..

เศร้าไหม.

Old Melody

Create Date : 12 กันยายน 2555
Last Update : 12 กันยายน 2555 7:59:24 น.		0 comments
Counter : 1721 Pageviews.
Share Tweet