Bloggang.com : เจ้าทานตะวัน : เพราะเธอหรือเปล่า

เพราะเธอหรือเปล่า

หลายหนที่มีนรู้สึกตัวเองว่าเป็นคนอารมณ์ร้ายและไม่น่ารัก
รู้ตัวแต่ทำเพราะนิสัยไม่ดี ^^....มีบางคนเคยบอกว่า
มีนนิสัยไม่ดี มีนไม่น่ารัก มีนร้ายกาจ และมีนเจ้าอารมณ์มาก
ในเวลาอารมณ์ไม่ดี

ยอมรับทุกข้อนั้นเลย ยอมรับไปแล้ว
ก็นั่งคิดว่าแล้วจะเหลืออะไรดีบ้างนี่ ดูจะหมดแล้ว
เอาเป็นว่าหน้าตาพอจะหาดีได้ นิโหน่ย แล้วกัน ๕๕ เฮ่อ รอดตัวไป
แม้จะคล้ายหลอกตัวเองก็เหอะน่ะ

ยังมีใครบางคนตามมาบอกอีกเช่นกันว่าหากหน้าตาดี
และนิสัยไม่ดี ก็จะไม่มีใครสนใจ ๕๕ อันนี้รู้แต่ไม่สามารถ
พิสูจน์ได้ เพราะยังมีคนหลงผิดมาสนใจมีนอยู่เนืองๆ

เป็นเหตุให้ได้บ่นกับพี่คนดีไปเมื่อพบกันเมื่อคืนว่า
มีนอาจจะเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์(อีกแล้ว) ช่วงปีใหม่
จะเพราะว่านิสัยเผลอเรอ ที่บ่นตัวเองโง่ และพี่คนดีรีบตอบ
ว่าอือ ทันที สำทับ กลัวมีนเปลี่ยนใจไม่ว่าตัวเอง เพราะมีน
เผลอเรอแบบนี้บ่อยๆ จริงๆแล้วมีนไม่ค่อยชอบคุยกับคน
แปลกหน้าที่ไม่รู้จักกัน และไม่ใช่เรื่องงาน ติดจะเอาเรื่องด้วยซ้ำว่า
มาพูดกับมีนทำไม..ไม่มีธุระอะไรด้วย..เขาเรียกหยิ่งจน
ไม่มีใครคบไง

บางหน งานมีนมีประชุมกับ ส่วนของจังหวัด ส่วนของเทศบาลด้วย
มีช่องหมายเหตุให้กรอกเบอร์ติดต่อสะดวก มีนก็กรอก
ลืมคิดไปถนัดๆ เพราะกรอกมาหลายครั้งก็ไม่มีปัญหาอะไร
คิดตามประสาคนเคยเป็นราชการว่า พวกนี้ประชุมเสร็จ
เสร็จกันเลย ไม่ค่อยย้อนอะไรมา แต่ด้วยเขาขอในที่ประชุม
ว่าช่วยกรอกเบอร์ที่ติดต่อได้สะดวก อย่าเว้นช่องนั้นน่ะขอรับ
ข้าพเจ้าเลยกรอกให้สมเจตนา และกลายเป็นที่มาของโทรศัพท์
ที่โทรมาแล้ว ก็มีเสียงเถียงกันว่า นายพูดดิ อีกคนก็บอกว่า
อ้าว ก็นายอยากโทร นายก็พูดเองดิ เอาเข้ามันโทรมาเถียงกัน
มีเวลาโทรมาเป๊ะๆที่หมายถึง สามทุ่มกว่าโทรมาแระ มีวันหนึ่ง
ที่มีนอดทนรับและฟังอยู่นาน เพราะโทรมาปลุกตอนเกือบเที่ยงคืน
โทรมาเหมือนจะแค่ฟังคำว่าสวัสดี เลยบอกไปว่า "น้อง..ไม่รู้
เวลาหลับเวลานอนชาวบ้านเหรอ โตๆ กันแล้วน่า พี่รำคาญ"
อิอิ มีนไม่รู้หรอกใคร แต่เวลามีนข่ม มีนจะน้องไว้ก่อน..

ตั้งแต่นั้น เบอร์แปลกเลยย้ายช่วงเวลามาเป็นช่วงหัวค่ำ ช่วงเลิก
ตอนแรกมีนนึกว่าเป็นน้องๆ ที่มหาลัยขอนแก่น เพราะเป็นเด็กๆ
และบังเอิญได้รู้จักกัน เพราะน้องเข้ามาดูงานที่ทำงานมีน
และตามคุยตามถามโน่นนี่ได้น่าเอ็นดู สรุปสุดท้ายถามน้องว่าเคย
โทรหาไหม เจ้าก็ตอบว่าไม่ เอาดิ ๕๕๕ กรรมของมีนกับโทรศัพท์
มีบ่อยมาก จนมีนเชื่อว่า คนรอบข้างคงเบื่อมีน ไม่ใช่เบื่อกรรมของมีน

บ่นกับพี่ชาย แล้วพี่ชายก็หัวเราะ บอกมีนว่า ปกติน่า
อาจจะเจอผู้ชายขี้อาย วุ่ยยยยยย พอบ่นจะเปลี่ยนเบอร์
ท่านก็โวยว่าเอ็งเปลี่ยนกี่เบอร์แล้วนี่ เอ่อ ก็คนมันรำคาญนี่

มานั่งคุยกับน้องที่สนิทกันในที่ทำงาน เจ้านั่นให้ความเห็นหน้าตาจริงจัง
แต่บอกว่า หมู่นี้เจ๊เนื้อหอมนิ น่ะ..มีคนมาหามากกว่าลูกค้าเข้ามา
สำนักงานอีก .มีนมองมันด้วยสายตาไม่วางใจอย่างมาก.....
เจ้าต่อด้วยคำทำร้ายใจว่า..เจ๊รู้ป่ะ ผู้หญิงอายุเท่าเจ๊นี่..
เป็นช่วงสวยสดในชีวิตที่สุดแระ..มันทิ้งระยะไว้ให้มีนชะล่าใจ
และต่อด้วย และนี่เป็นช่วงปลายๆของความสวยงาม เข้าใจคำว่า
ที่สุด กับสุดที่จะมีต่อไปไหม ๕๕๕๕๕ (เวนแระ)
มันยังวินิจฉัยต่อไปว่า เพราะฉะนั้นช่วงนี้เจ๊จะมีคนมารุมล้อม
จนผมอยากทำพิธีปัดรังควานช่วย แต่จะเตือนไว้ว่าหากไม่รีบคว้าเอาไว้ช่วงนี้..
นี่เป็นลางของคนเลือกมากและเรื่องมากอย่างเจ๊ว่า อนาคตเจ๊ใสมาก
มองเห็นใสมาก คานแน่แน่ หากมัวก้มหน้าก้มตา กวน฿฿฿ชาวบ้านอยู่งี้
แถมเปลี่ยนเบอร์ราวกับมีเจ้าหนี้ตามทวงเงินแบบนั้น...
สรุปสุดท้ายที่ฟังมันแล้วขำคือ ผมน่ะมีเบอร์เจ๊อยู่ในมือ
สามเบอร์แล้วน่ะเว้ยยยย ตอบมันไปว่า ก็ลบดิ ฉ้านไม่กลับ
ไปใช้เบอร์เดิมนิ ๕๕๕ เก็บไว้บูชาเหรองัย

มีนไม่ได้ซีเรียส เพียงแต่หงุดหงิดและพาลรำคาญ
เวลาที่หาตัวคนทำไม่เจอ..และคิดว่าหากตัวเองเป็นผู้ชายคง
ไม่คิดทำอะไรแบบนี้...เพราะดูแปลกไปนิด มีนไม่ได้ปลงใจ
ว่าใครเขาจะมาจีบหรอก แค่คิดไปในแนวทางมีนไปทำอะไร
ให้ใครเขาไม่พอใจ เขาเลยอยากมาก่อกวนให้ชีวิตสงบสุข
ของมีนประหลาดๆ ไปบ้าง เพี้ยนๆ ไปนิด ทางโน้นก็คงมีความสุขดีละมั้ง

มีนเชื่อว่าอารมณ์ดีดีและรอยยิ้มของมีนที่เกิดขึ้นแม้นึกถึง
เรื่องที่น่ารำคาญแบบนั้น ในเช้าวันนี้มาจากการที่
พี่พยายามหาเวลามาคุยกับมีนเมื่อคืน ระยะเวลาที่ไม่มาก
แต่ก็ทำให้มีนหัวเราะสนุก บางทีหัวเราะจนเหนื่อย
มีนยิ้มได้ตั้งแต่มองเห็นพี่ออนไลน์แม้จะติดสายคุยโทรศัพท์
กับพี่ฟายน้อยที่กำลังโม้และฝากบอกมิตรรักแฟนเพลงว่า
กำลังทำอัลบั้มภาพส่วนตัวอยู่ มีนก็ยังเริ่มยิ้มตั้งแต่ตอนนั้น

และแม้มีนจะรู้ตนว่าสร้างเรื่องบางเรื่องส่งไปให้อีกคน
อารมณ์ไม่ดีด้วยไว้ทางอีเมล์ในแบบเกรงอยู่เหมือนกันว่า
พี่จะดุมีนนานไหม..เหมือนทำใจยอมรับว่า โดนแน่
แต่มีนรอดตัวไปได้ ตั้งแต่เรื่องนอนดึก จนถึงพาลพาโล
เพราะควาโฉเกแบบมีน อีกอย่างมีนทราบว่าอีกคนไม่ชอบเรื่อง
ไม่สบายใจ และไม่ชอบใช้เวลาที่เจอกัน ไปกับเรื่องที่พา
อารมณ์ไม่ดีแบบนั้น มีนเลยรอดไปได้...และแถมรอยยิ้ม
มาโปรยปรายเผื่อแผ่ คนที่สำนักงานให้งงกันว่า เป็นอะไรไปแต่เช้า ๕๕

ขอบคุณพี่คนดี สำหรับอารมณ์ดีดี ที่ส่งมาให้แบบดิลิเวอรี่
มีนว่าเวลาอารมณ์มีนไม่ดี คนรอบข้างแหยงที่จะเข้ามาแหย่
ให้มีนยิ้ม และดูเป็นเรื่องยากในการจะเดินเข้ามาหาหรือคุยกับมีน
ในช่วงที่เหมือนจะปฏิเสธ และไม่ยอมรับความคิดเห็นใดใด
แต่เรื่องที่ดูยากเหล่านั้นมักจะง่ายเสมอกับพี่ โดยเฉพาะเรื่อง
ยากยากที่มีนทำขึ้น หากพี่ให้ความสนใจหรือแค่มอง
ดูจะง่ายและหมดปัญหาขึ้นมาทุกครั้ง บางหนมีนเคยคิดว่า
พี่กับมีนรู้จักกันง่ายนิดเดียว แต่เรื่องระหว่างทางที่เคยมอง
เห็นว่ายากจัง และผ่านมาได้ทุกหนเกิดเพราะมีนมีพี่อยู่ตรงที่เดิม
เสมอ แม้ว่าบางหนจะห่างกันจนมีนบ่นว่า มีนหลับตาก็ไม่เห็นพี่
ขอบคุณที่มาสร้างรอยยิ้มใหม่ให้มีนนึกถึงรอยยิ้มเก่าได้ชัดเจนขึ้น

เกเร อารมณ์ดี
24 พ.ย. 2548 เวลา 08:37 น.

คนที่เคยห่วง คนที่เคยอยู่
เคยคู่เคียงข้าง
เคยจริงใจให้ทุกอย่าง
คนที่เคยบอก คนที่เคยฝาก
เคยรักกันมาก แล้วมาจากกันไป

เป็นความทรงจำความผูกพัน
ยังคงย้ำเตือนอยู่
ความจริงในใจก็รู้ว่าคงไม่อาจลืม
คนเคยดูแล เคยห่วงใย
เป็นเพียงแค่วันก่อน
ยังคงอาวรณ์เฝ้าคิดถึงคนที่ห่างไกล

เพราะเธอหรือเปล่าก่อนไม่เคยเหงา
เพราะเธอหรือใครก่อนไม่เคยรู้ใจกัน
จนวันที่เธอต้องไป ฉันเคยสุขเพราะใคร

คนรักคนหนึ่ง คงซึ้งกว่า
คนที่มองค่าความจริงใจแค่เพียงผ่าน
คนที่เคยใกล้ วันนี้ไกลห่าง
ใครรู้ใจบ้างก็มีแต่เพียงเธอ

เกเร อารมณ์ดี

ip : 203.188.19.4
24 พ.ย. 2548 เวลา 08:40 น.

Create Date : 13 ธันวาคม 2548

Last Update : 13 ธันวาคม 2548 0:25:14 น.

0 comments

Counter : 259 Pageviews.