ได้ไอเดียเขียน Tag แบบเป็นกลอนจะเป็นกลอนหรือไม่ก็สุดแต่ใจผู้มาอ่านจะไขว่คว้านะคะเหตุเพราะเราไปอ่านหน้าสุดท้ายหนังสือ ธนาคารความสุข ของพี่ aston27เลยถือโอกาสขออนุญาตเลียนแบบพี่ aston เสียเลยลองมางมๆเขียน Tag ขำๆ ดูบ้าง....โซโล่เลยแล้วกันนะ*** โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน และความอดทนค่ะ...เรานั้นเล่า...ถือกำเนิดที่เชียงใหม่ มาเติบใหญ่ร่ำเรียนที่เมืองหลวงสอบสถาปัตย์พกความรู้และมีดวงชีวิตช่างโชติช่วงสุขสม จนจบดีแล้ววนๆ ทำงานเขียน สองปีกว่าตกงานหนา ช่วงยุค...ฟองสบู่แตกหางานอื่น พอจะไหว ช่วงแรกแรกคิด คิดไปไม่ดีแน่ เปลี่ยนแผนงานเจองานแลนคอมพิวเตอร์ นี่ซิแมนทำงานแลน แสนดีนี้.....จนปัจจุบันพูดเรื่องรัก ไม่เป็นสองรองผู้ใดเกือบสิบปีนี้ไซร้ พาสุขสันต์นึกว่าแน่ คนนี้แหล่ะ! ที่ว่าใช่นานๆไป คนรักเรา เริ่มห่างหนี เจ็บเจียนตาย เพราะไปหลงว่าของดีสุดท้ายนี้ ล้วนเป็นเพียง....ภาพลวงตาผ่านเวลามาสามปี....เห็นจะได้ที่เคยเศร้า...เคยทุกข์ใจ ก็หายหนีเพราะครูบาอาจารย์ท่าน สั่งสอน เป็นอย่างดีจนวันนี้ เป็นคนใหม่ เพราะรู้ธรรมรู้อะไรก็ไม่เท่า...เรารู้จิตจิตไปคิด คิดแล้วหลงก็จงรู้ จิตจะทุกข์ จิตจะสุขให้ตามดูอย่าจำนนตามดู รู้จิตตนใครจะอยู่ ใครจะไป....อย่าไปสนเกิดเป็นคน ควรขยันดูจิตเอย..อ้าว !จบได้ซะงั้น (แต่งยากชมัดเลยค่ะ)ขอบคุณทุกๆ ท่าน ที่อดทนอ่านจนจบนะคะ
ข้อความชวนคิดช่วยให้เย็นใจ
เดินเล่นชมบ้านไป
เก็บความอุ่นใจกลับบ้านเรา
...................
ment แบบกลอนเด็กอนุบาลนะคะ (^___^)