วันนี้แวะเอาวาทะให้กำลังใจ
จากหนังสือที่ตาเขียนชื่อ " บันทึก...จากรักสลายกลับกลายเป็นดูจิต "
หนังสือได้จัดพิมพ์แจกเพื่อเป็นธรรมทาน
ในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติในเดือนตุลาคมที่จะถึงนี้ค่ะ
โดยได้รับการสนุบสนุนให้จัดพิมพ์จากห้องสมุดบ้านอารีย์ค่ะ
บทความนี้จะอยู่ด้านหลังปกหนังสือเพื่อเป็นกำลังใจ
ให้คนที่กำลังมีความทุกข์เพราะความรัก และความเศร้าโศกเสียใจ
เพื่อจะได้ก้าวผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ด้วยดีค่ะ



“ ความทรงจำที่ดีๆ ไม่ได้มีคุณค่ามากไปกว่า
การมีสติอยู่กับปัจจุบัน ”
ขอเพียงอดทนที่จะตามรู้จิตใจในปัจจุบันที่อยู่ตรงหน้า
แม้ไม่อาจห้ามความคิด หรือหยุดความคิดได้
ในขณะที่คิด เราเห็นมันเป็นเพียงความเปลี่ยนแปลง
ที่เกิดขึ้น แล้วก็ดับลงไป
ความคิดไม่คงอยู่ได้ยั่งยืนและถาวร
ความทุกข์ที่เกิดจากความรักก็เช่นเดียวกัน


เราทุกคนสามารถเดินบนทางที่สว่างสดใสได้
ขอเพียงเรา “เลือก” ที่จะเดินออกมาจากหนทางที่มืดมน
ไม่มีใครสามารถจูงมือเราไปสู่แสงสว่างนั้นได้
ใครก็ตามทำได้เพียงแค่ชี้บอกทางสว่างให้เราเท่านั้น
เราต่างหากที่จะเป็นคนตัดสินใจเลือกหนทางเดินชีวิตของเราเอง



การรู้ซึ้งคุณค่าของสิ่งที่เรามีอยู่ในวันนี้ คือสิ่งที่สำคัญ
ขอให้ความทุกข์ที่ผ่านมาแล้ว เป็นบทเรียนอันมีค่า
ที่จะทำให้เราเติบโตอย่างคนที่รู้เท่าทันความทุกข์


หวังว่าคงพอจะช่วยเป็นกำลังใจให้เพื่อนๆ ที่กำลังรู้สึกท้อแท้ใจ
อดทนต่อการเรียนรู้ทุกข์ที่เกิดขึ้นในใจเราได้อย่างเข้มแข็งนะคะ

---  ขอบคุณลายเส้นสวยๆ จากคุณเนยสีฟ้า ภาพจากคุณญามี่ค่ะ ---

Create Date : 01 ตุลาคม 2551
Last Update : 31 กรกฎาคม 2556 10:53:42 น.		28 comments
Counter : 1483 Pageviews.
Share Tweet