 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
|
| |
|
|
| 4 พฤษภาคม 2552 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
| |
|
เจ็บด้าย..ร้องหัยเปง
เจ็บด้ายร้องหัยเปง เพราะฉันเป็นคนทนเรื่อยไป
เจ็บด้ายร้องหัยเปง เพราะฉันมีหัวจัยมีเลือดเนื้อให้เทอรู้ไว้
จะไม่ทนมากไปกว่านี้ คือเปงคนที่มีลมหายจัย
ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเขียน BLOG เลยค่ะ งานยุ่งมาก ทำโอเกือบทุกวัน สอบไม่ผ่าน จิตตกอีก (ม่ะ เข้ามาอีก อะรัยที่รู้สึกแย่ๆ เข้ามาเลยทีเดียวหน่ะจะได้เจ็บหนเดียว ไม่ไหวแร้ว สงสัยเครื่องมันจะน็อต ต้องไปชาร์ตแบตแร้วมั่ง)ไหนจะต้องสร้างความเข้มแข็งให้ตัวเอง เคยถามตัวเองแล้วจะได้คำตอบว่า "ฉันควรจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้" ถึงเราจะเสียจัย เปงทุกข์แค่ไหน เค้าก้อไม่ด้ายมาเดือดร้อนกับเราด้วยสักหน่อย และเค้าก้อไม่เห็นคุณค่าของเราอีกต่อไป ทำเหมือนเรากับของตาย แบบนี้เราจะรับได้มั้ย ยิ่งถ้าเราปล่อยให้ความสัมพันธ์ยืดเยื้อนานมากเท่ารัย เราก็จะสูญเสียเวลาในชีวิตไปเท่านั้น ลองถามจัยตัวเองว่า ถ้าเค้ายังเป็นเช่นเดิมไปอีก ไม่ยอมแก้ไขอะรัย เราจะยอมรับเค้าที่เปงแบบนี้ได้มั้ย และเราจะมีความสุขที่จะอยู่กับคนแบบนั้นมั้ย ถ้ารับไม่ด้าย ก้อถือว่าเราคิดถูกแล้ว และถ้าอยากร้องหัยก้อร้องออกมาได้เลย แม้ว่าจะเจ็บปวดสักแค่ไหน ความเจ็บปวดนั้นจะไม่อยู่กับเราตลอดไปหรอก ซักวันมันจะค่อยๆ หายไปตามเวลาเอง แล้วเราจะรู้สึกว่าแข็งแกร่งขึ้น และสามารถอยู่ได้ โดยที่ไม่มีเค้าในชีวิตแล้ว เราจะเปงคนใหม่แล้วหล่ะ (ใช้คำว่าจะดีก่า เพราะยังไม่ 100 % รอสักแป๊บหน่ะ) เก็บชีวิตที่เหลือๆ ทำหัยดีจะได้มั้ย...แล้วไม่นานจิตใจจะเต็มเหมือนเดิม...
และท้ายที่สุด
"เรา" ก้อเป็นฝ่ายทิ้ง "ความรัก" นั้นให้จบลง
ทั้งๆ ที่ยังรักอยู่เต็มหัวจัย
แต่เพียงเพราะการถูกกระทำซ้ำๆ
จนกระทั่ง"ความอดทน"
บอกหัยเราต้องจากไป
เพราะหากรักแล้วยังต้องเจ็บ
ทางเลือกที่ดีที่สุขก้อคือ...การเลิกรา
เพื่อที่เราจะได้เข้มแข็ง
เพื่อที่จะลุกขึ้นได้ใหม่...ในวันข้างหน้า
และก้าวเดินต่อไปอย่างมั่นคง
ทุกคนแฮ้ปปี้ เราแฮ้ปปี้ เค้าแฮ้ปปี้
******************************
ความเอ๋ย ความสุข
คัยๆ ทุกคน ชอบเจ้า เฝ้าวิ่งหา
"แกก้อสุข ฉันก้อสุข ทุกเวลา"
แต่ดูหน้า ตาแห้ง ยังแคลงจัย
ถ้าเราเผา ตัวตัณหา ก็น่าจะสุข
ถ้ามันเผา เราก็ "สุก" หรือเกรียมได้
เขาว่าสุข สุขเน้อ อย่าเห่อไป
มันสุขเย็น หรือสุกไหม้ ให้แน่เอ่ยฯ
(บทความโดย...ท่านพุทธทาสภิกขุ)
อ่านแล้วชอบเรย เอามาเขียนด้วย เผื่อเพื่อนๆ อ่านแล้วโดนจะด้ายเอาไปใช้ไม่มากก้อน้อย (ผมผ่านมาเยอะ)
เหนื่อยก้อพัก หนักก้อวาง
วุ่นก้อให้ว่าง ทุกอย่างก็สบาย
| Create Date : 04 พฤษภาคม 2552 |
|
2 comments |
| Last Update : 23 พฤษภาคม 2552 19:34:31 น. |
| Counter : 600 Pageviews. |
|
 |
|
|
| | |
| โดย: คอมเม้นท์แรก(คนเดิม) IP: 58.64.74.152 5 พฤษภาคม 2552 8:34:16 น. |
|
|
|
| | |
โดย: ชาแนลวี  5 พฤษภาคม 2552 22:18:41 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แต่เมื่อไร เรามีความทุกข์ โดยเฉพาะทุกข์ในเรื่องรัก เราก็จะเริ่มสังเกตุและเห็นข้อบกพร่องเหล่านั้นได้ชัดเจน เพราะเรามีเวลา
ดังนั้น เมื่อถึงเวลาที่เราตาสว่างแล้ว ต่อไปก็เป็นเรื่องของการตัดสินใจว่าจะดำเนินชีวิตต่อไปยังไง (เป็นเรื่องยาก)
จึงต้องคิดและไตร่ตรองให้รอบครอบ เพราะถือว่าเรามีบทเรียนแล้ว รู้แล้ว ครั้งต่อไปจะต้องไม่เกิดซ้ำขึ้นอีก การตัดสินใจครั้งนี้จะต้องทำให้เกิดประโยชน์อย่างน้อยก็กับตัวเราเอง และมากขึ้นไปก็กับคนรอบตัว และหวังว่าการตัดสินใจครั้งนี้จะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ซึ่งอาจจะไม่ใช่ครั้งสุดท้าย.......