เข้าพรรษา..งดเบียดเบียนตัวเอง
วันมาฆบูชา ขึ้น 15 ค่ำเดือน 3 (เดือน 4 ในปีอธิกมาส) นั้นเปรียบดังวันพระสงฆ์ เป็นวันจาตุรงคสันนิบาต เพราะเป็นการประชุมพร้อมด้วยองค์สี่คือ จันทร์เพ็ญเสวยมาฆฤกษหนึ่ง พระสงฆ์ 1,250 รูปมาประชุมพร้อมกันหนึ่ง ล้วนเป็นเอหิภิกขุอุปสัมปทาหนึ่ง และเป็นพระอรหันต์ทั้งสิ้นหนึ่ง เพื่อที่สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าจะทรงประทานโอวาทปาติโมกข์ ละชั่ว ทำดี ทำจิตให้บริสุทธิ์
วันวิสาขบูชา ขึ้น 15 ค่ำเดือน 6 (เดือน 7 ในปีอธิกมาส) นั้นเปรียบดังวันพระพุทธเจ้า รำลึกถึงวันประสูติ-ตรัสรู้-ปรินิพพาน
วันอาสาฬหบูชา ขึ้น 15 ค่ำเดือน 8 เปรียบดังวันพระธรรม รำลึกถึงปฐมเทศนาหลังจากพระพุทธองค์ได้ตรัสรู้แล้วแก่ปัญจวัคคีย์ เรียกว่าธัมมจักกัปปวัตตนสูตร เป็นพระสูตรที่ประกาศให้ทราบถึงการที่พระองค์ ได้บรรลุสัมมาสัมโพธิญาณ ยังผลให้พระอัญญาโกณทัญญะเกิดดวงตาเห็นธรรมออกบวชเป็นพระสงฆ์องค์แรก ทำให้พุทธศาสนาครบพระรัตนตรัย กงล้อธรรมได้เคลื่อนหมุนแล้ว และการเผยแพร่ธรรมจะดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ไม่มีวันหยุด
.....ถัดมาอีกวัน.. หลังวันอาสาฬหบูชา ก็จะเข้าพรรษาหน้าฝนคือ ตั้งแต่วันแรม ๑ ค่ำเดือน ๘ ถึงวันขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๑๑ เข้าพรรษา พักฝน ความเป็นมาและความสำคัญ วันหนึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้า ประทับอยู่ในกรุงราชคฤห์ มีพระภิกษุ ๖ รูป เรียกว่าภิกษุฉัพพัคคีย์ แม้เมื่อถึงฤดูฝน ก็ยังพากันจาริกไปมา เที่ยวเหยียบย่ำข้าวกล้าหญ้า สัตว์เล็กสัตว์น้อยให้เกิดความเสียหายและตายไป ประชาชนจึงพากันตำหนิว่าไฉนพระสมณศากยบุตรจึงไม่หยุดเที่ยวจาริกบ้าง พากันเหยียบย่ำข้าวกล้าและสัตว์เล็กทั้งหลาย พวกเดียรถีย์และปริพาชก ก็ยังหยุดพักในฤดูฝนหรือแม้แต่เหล่าวิหค นกทั้งหลายยังรู้จักทำรังกำบังฝนพักอยู่บนต้นไม้ เมื่อความดังกล่าวทราบถึงพระผู้มีพระภาคเจ้า จึงทรงบัญญัติเป็นธรรมเนียมให้พระภิกษุสงฆ์อยู่จำพรรษาในที่แห่งเดียวตลอด ๓ เดือน คือ ตั้งแต่วันแรม ๑ ค่ำเดือน ๘ ถึงวันขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๑๑ ห้ามมิให้พระภิกษุเที่ยวไปค้างคืนที่อื่น หากมีธุระกิจเป็นอันชอบด้วยพระวินัย จึงไปได้ด้วยการทำสัตตาหกรณียะ คือต้องกลับมาที่พักเดิมภายใน ๗ วัน นอกจากนั้นห้ามเด็ดขาด และปรับอาบัติแก่ผู้ฝ่าฝืนล่วงละเมิดพระบัญญัติ แต่ที่สังคมเดือดร้อนหนักอยู่ตอนนี้ ไม่ใช่การจาริกเผยแพร่ธรรม ในฤดูซึ่งยังให้ข้าวกล้ารวมถึงสัตว์เล็กสัตว์น้อยในช่วงเวลาผสมพันธุ์ได้รับความเดือดร้อน เพราะพระผู้กระทำดี ยังต้องหยุดจำวัด ในช่วงเวลาที่อาจทำให้พืชพันธุ์เสียหายได้
...แต่เป็นเพราะ ชาวพุทธบริษัทเอง กลับเป็นผู้ที่ท่องไปด้วยอบาย อย่างไม่หยุดหย่อน
เข้าพรรษาแล้ว อาจเป็นช่วงเวลาได้หยุดคิด หยุดสร้างความเดือดร้อนให้กับตัวเองและสังคมลงบ้าง อย่างน้อย ก็เพื่อพักผ่อน.. พักฝนสักหน่อย
อัพกระทันหัน อาจไว้จะมาเกลาใหม่..
Create Date : 30 กรกฎาคม 2548 |
|
8 comments |
Last Update : 10 กรกฎาคม 2549 10:48:41 น. |
Counter : 1064 Pageviews. |
|
|
|
สวัสดีค่ะ คุณสุภาฯ
ขออนุโมทนาบุญกุศลนี้ด้วยนะคะ