สายลมแห่งความเหงา
.....ฟ้าที่มืดมิด..... .....ลมที่พัดมา..... ......ความเหน็บหนาวที่สายลมนำพา...... และความเงียบเหงาในใจที่พูดพร่ำตลอดเวลา
ริมระเบียบของตึกสูง ลมพัดมาเอื่อยๆ เป็นระยะๆ บางครั้งก็พัดวูบมาทำให้ใจสั่นระริกไปตามความสั่นไหวของร่างกาย ความเยียบเย็นของฟ้าและบรรยากาศที่มืดมิด และเย็นหวาบของสายลมยามเหงา มันยิ่งก่อความอ้าง เวิ้งว้าง เคว้งคว้ง โดดเดียว
ความเวิ้งว้าง ว่างเปล่า ไร้แสงดาว บนฟ้ามืดเทา กับความหนาวเหงาของสายลมที่พัดมาเบาๆ ยิ่งเพิ่มความหนาวเหน็บในใจเป็นร้อยเท่า
มองฟ้าไม่มีคำพูดใดๆ นอกจากดวงตาที่ปิดสนิท ไม่สนใจว่าใครกำลังโดดเดียว สายลมที่กระซิบข้างหูให้ใจหายเล่นๆ ว่า " ไม่มีความอบอุ่นใดจะมาเยือนหากยังนิ่งเฉย และไม่ความสุขใดที่จะยั่งยืนเสมอไป" ยิ่งทำให้ร่างกายและจิตใจสั่นไหวทุกครั้งที่คิดและได้ยิน
และความคิดเล็กๆ ในสมองที่เคว้งคว้างก็ประกายขึ้นมาว่า " คงจะมีอีกมุมหนึ่งที่ใครบ้างคนอาจเป็นเหมือนกัน รู้สึกแบบเดียวกัน" แต่อีกความคิดหนึ่งก็แย้งขึ้นมาว้ "ไม่มีใครที่คิดเหมือนกันหรอก" ฉันแค่ภาวนาว่าคงเจอในสักวันคนที่รู้สึกเหมือนเรา
Create Date : 28 มิถุนายน 2551 |
|
5 comments |
Last Update : 26 ธันวาคม 2551 0:06:19 น. |
Counter : 3072 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ใบไม้.....ในสายม (arlendil ) 28 มิถุนายน 2551 11:37:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรีม IP: 61.19.54.29 30 มิถุนายน 2551 7:28:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรีม IP: 61.19.54.29 30 มิถุนายน 2551 7:28:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: pan IP: 210.86.214.52 6 กรกฎาคม 2551 8:13:17 น. |
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เคยรุ้สึกแบบนี้เหมือนกัน.....
ยิ่งเวลาที่ เดินผ่านสถานที่ ที่เคยไป
เคยทำอะไรกับใครคนหนึ่ง.....
จะรู้สึกคว้างขึ้นมาในใจ....
เค้าชอบบอกว่า.....เค้าจะเป็น
เสียงกระซิปคอยอยู่กับเราเสมอ ๆ
และในวันที่เค้าจากไป....
เราก็ยังคงคิดถึงเค้า เสมอ
เวลาที่ลมพัด.....
ความเหงา.....สักวันจะหายไป
เมื่อเราได้เจอใครคนหนึ่งที่เข้ามา
ขอให้คุณได้เจอคน ๆ นั้นไว ๆนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
แล้วจะแวะมาใหม่นะค่ะ