ซวยซ้ำซวยซ้อน..กับการเดินทางครั้งแรก..ของสายการบินอเมริกันแอร์ไลน์ :-( ทำไมถึงซวยยังงี๊ ตกเครื่องบินทั้งขาไปขากลับ ดีหน่อยที่ขากลับไม่ต้องค้างที่ชิคาโก้ ไปตกเครื่องที่ชิคาโก สนามบินที่ติดอันดับใหญ่ในเมกา พอดี๊พอดีวันนั้นน่ะเป็นวันเมมโมเรียล วันจันทร์ คนบินกันแยะ กอรปกับหยุด 3 วันติดกัน แล้วยังมีพายุฝนอีก มานไปช้าตรงที่รอกระเป๋า จริงๆเครื่องลงเลทไปแค่ 20 นาที เรายังมีเวลาอีก 1 ชม ถ้าได้กระเป๋าไม่ช้า ก้อไปเคลียคัสตอม คงไม่นาน เพราะมีเด็ก เค้าแค่ถามๆ แล้วให้ผ่าน แต่ทีนี้มานมีปัญหาตรงที่การโหลดกระเป๋า เครื่องเกิดขัดข้อง แต่ไม่ใช่เครื่องที่อยู่ตรงหน้าเรานะคะ เอาล่ะทีนี้ ... จัสตินก้อเหนื่อย เริ่มงอแง แบบง่วงนอนน่ะ พอเครื่องจะลงเค้าอยากจะหลับ แต่ทีนี้เราต้องปลุกเค้ามา เค้าเลยงุงิ ร้องกรี๊ดๆ กว่าจะกล่อมนอนบนรถเข็นได้ก้อเล่นเอาประสาทกลับ สงสารซะเหลือเกิน ถึงตอนที่กระเป๋ามา เราก้อตกเครื่องบินเรียบร้อยแล้ว ไฟล์ 5.45 น่ะ กระเป๋ามาเกือบ 6 โมงโน่น เราก้อเอ๋อ จะได้กลับมะเนี่ยคืนนี้เพราะวันนี้คนเดินทางเอยะมาก ปรากฏว่าได้ไปไฟล์ 10.30 อ้อ..ลืมเล่า.. ตอนก่อนไปรอกระเป๋า เราเข็นกระเป๋าแครี่ออนหนักเหมือนกัน เพราะใส่หนังสือลงไป คือกลัวน้ำหนักเกินน่ะ และลืมเอาใส่ตรงเช็คอิน เพราะมัวแต่ยุ่งๆกับเอกสาร คือเมกันแอร์ไลน์ต่อการบินไทยให้ แล้วเค้าให้น้ำหนักเอยะกว่า จริงๆแล้วมะก่อนให้เท่ากันแหละ หลังๆ สายการบินในเมกาพากันลดน้ำหนัก แต่บินไทยให้เท่าเดิม อันนี้เราไม่รู้ นึกว่าเค้าให้มายังงัยก้อให้ไปยังงั๊น ทีนี้การบินไทยให้มากว่า 20 ปอนด์เห็นจะได้ต่อกระเป๋า ไอ้เราก้อไม่รู้ ไม่กล้าซื้อของเอยะ กลัวเกิน เลยเอาหนังสือใส่แครี่ออน อนิจจา..ยุ่งๆเลยลืมเอาใส่ ...กรรมของเราแท้ๆ ทีนี้ตอนเข็นลงบันไดเลื่อน ก่อนลงกระเป๋ามันชนกับราวจับ ทำให้กระเป๋าเสียหลัก คือเรามีกระเป๋าใส่ของลูกตั้งข้างบน ก้อหนักๆ กระเป๋ามันก้อมาชนเราไถลเกือบตกกระได ดีที่มือขวาจับราวไว้แน่น เลยไม่ตกจริงๆ ตกไปสัก 2 ขั้นได้ แบบเกือบลงไปนอน นี่ถ้าตกไปทั้งคนทั้งกระเป๋า คงพาคงที่อยู่ข้างล่างตกไปด้วย คงจะซวยกว่านี้ ดีที่ตั้งสติได้จับราว คว้ากระเป๋าไม่ให้กลิ้งหล่นไป สรุปว่ายังโชคดีที่ไม่ตกไปโดนใคร แต่ข้อมือซ้ายเจ็บค่ะ ได้ยินคนนึงถามว่า แหม่มๆ ยูโอเคหรือเปล่า เราก้อยังตกใจ ก้อบอกเค้าว่า ชั้นโอเคค่ะ ชั้นน่าจะใช้ลิฟนะ.. ลืมขอบคุณเค้าอ้ะ หน้าก้อไม่ได้หันไปมอง แบบ อายคนจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี ดีนะที่ตอนอยู่เมืองไทยทำบุญเอยะ ไม่งั้น ..จัสตินอาจจะกำพร้าแม่ไปแล้วก้อได้ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าขนของใส่แครี่ออนหนัก และถ้าจำเป็นจริงๆ ใช้ลิฟดีกว่า จริงๆเค้าก้อมีป้ายเตือนนะ แต่คนไม่ทำกัน ลากลงกันทั้งนั้น แต่ของเรามันซวยตรงที่เสียหลัก เง้อ... ยังซวยไม่พอ.. ยกแครี่ออนตั้งบนเก้าอี้ มันก้อยังมาหล่นทับข้อขาขวาอีก เจ็บมากเลย เราร้องแบบโอ๊ย.. จัสตินเค้าก้อตกใจวิ่งเข้ามาร้องไห้ สงสัยนึกว่าเราไปดุเค้า เราก้อบอกลูกว่า ลูกไม่ได้ทำนะ หม่ามี๊ทำเอง หม่ามี๊ไม่เจ็บแล้ว พร้อมทั้งเอามือไปลูบๆที่ขา จัสตินเค้าก้อหยุดร้อง เอามือมาลูบที่ขา สองสามที พูดว่า..ไม่เจ็บๆ ... เรางี๊ .. หายเจ็บเลย สักพักนึง.. จัสตินเค้าก้อมาลูบขาให้อีก.. แต่ลูบผิดขาน่ะ.. เราก้อบอกเค้า..ข้างนี่ลูก.. ก้อปลื้มใจที่ยังมีอีกคน..ที่รักและห่วงเรา ... หม่ามี๊ก้อรักลูกนะคะ ยังค่ะ.. ความซวยยังไม่หมด ไฟล์ก้อดันเลื่อนอี๊ก เป็น 11.40 เกือบเที่ยงคืน ลมจะจับ คือตอนนี้เราเหนื่อยกันมากๆ เพราะในเครื่องบินเราแทบไม่ได้นอนเลย สามีนี่เห็นบอกว่าไม่ได้นอนเลย นั่งเฉยๆ แต่เรานี่ เหนื่อยมากกกกกกกกก ให้สามีดูลูกไปก่อน เราของีบ แบบตาจะปิดให้ได้ หลับคาเก้าอี้ที่นั่งรอน่ะแหละ แป๊บๆ ก้อตืน แบบมันไม่สบาย และห่วงสามีกับลูก บอกให้สามีงีบ เค้าก้อไม่เอา ส่วนจัสตินก้ออยากวิ่งอ้ะนะ ปล่อยไปเนี่ยวิ่งไปขวางคนเลย คนจะชนให้ เด๋วไปกดโน่นกดนี่ แบบว่ามีปุ่มตรงประตู เรางี๊ .. สติแทบจะแตก ทางแก้ก้อคือ จับใส่รถเข็นพาไปเดินเล่น ให้นั่งในรถเข็นดูวีดีโอ อ่านหนังสือให้ฟัง ก้อพอช่วยได้บ้าง เค้าก้อร้องจะออก ต้องให้ขนม แบบหลอกล่าทุกวิถีทาง ลมแทบจับ แบบซักร้อยรอบเราก้อทำซ้ำๆกันไป สรุปแล้วรอขึ้นเครื่องตั้งแต่ 5.45 จนถึง เกือบเที่ยงคืน กว่าเครื่องจะออกก้อ เที่ยงคืนครึ่ง 6 ชม กับการรอคอย เหนื่อยใจจะขาด แต่เราก้อทนได้ สงสารก้อแต่จัสติน ขึ้นเครื่องไม่นานเค้าก้อหลับไป แต่ก่อนจะหลับนั่นก้อ ไม่ยอมนั่งรัดนั่งเข็มขัด จะเล่นหน้าต่างมั่ง ต้องเอาขนมมาล่อ บินแค่ 45 นาทีเอง ถึงแล้วเค้าก้อยังหลับ พอถูกปลุกเท่านั้นแหละ ร้องเป็น 10 นาทีเลย ก้อเลยกลายเป็นดารานักร้องประจำเครื่องไป ถึงบ้านตี 2 คืนวันที่ 29 ค่ะ แทนที่จะเป็น 2 ทุ่ม ... สภาพสะบักสะบอม.. เหมือนตอนตกเครื่องที่เจแปนขาไปเลย ที่ต้องนอนที่นั่น 1 คืน เง้อ... ทำไมซวยอย่างงี๊ แต่ก้อดีใจค่ะที่ได้ถึงบ้านซะที ที่ผ่านมาก้อยุ่งๆ เลยไม่ได้เข้าบลอคแกงค์ เพื่อนๆสบายดีนะคะ ไปนอนก่อนล่ะค่ะ ยังไม่หายเหนื่อยเลย วันแรกเอง แต่มาอัพบลอคได้เพราะพยายามที่จะนอนตามเวลาที่นี่ หาอะรัยทำแบบที่ไม่ต้องเดิน ก้ออัพบลอคนี่แหละค่ะ หายไปนาน คิดถึงนะคะ   Create Date : 31 พฤษภาคม 2549 39 comments Last Update : 20 มิถุนายน 2549 9:26:30 น. Counter : 726 Pageviews. Share Tweet

โห.....เพลียแย่เลยเนาะ แต่ยังไง ก็ถึงโดยสวัสดิภาพแล้วค่า...   โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ 31 พฤษภาคม 2549 10:28:33 น.

แหม มาจุ๊บๆๆๆ น้องจัสตินคนแรกเลย อ่านแล้วมีอารมณ์ร่วมค่ะ ตอนไป มอนทรีอลล แคนาดาน่ะค่ะ ไม่ได้หลับเลย จาก กทม ถึงแคนาดา ตอนไปถึงพี่สาวบอก เหมือนซอมบี้ คืนนี้พักผ่อนให้สบายนะคะ   โดย: นางกอแบกเป้ 31 พฤษภาคม 2549 10:32:06 น.

ไม่ได้มาเยี่ยมน้องจัสตินกับคุณแม่ตั้งนานเลย สบายดีนะคะ นอกจากเรื่องเครื่องแล้ว อิอิ มีความสุขคะ   โดย: jaa_aey 31 พฤษภาคม 2549 10:50:16 น.

เฮ้อ ... เหนื่อยทั้งขาไป-ขากลับ แต่ก็มีความสุขใช่มั้ยคะที่ได้กลับมาเยี่ยมครอบครัวที่เมืองไทย เอาขนมจากตลาดดอนหวายมาฝากค่ะ   โดย: Petit Patty 31 พฤษภาคม 2549 11:44:49 น.

เรียกว่าการเดินทางทั้งขาไปและกลับก็สะบักสะบอมพอสมควรเลยนะค่ะเพราะว่าตกเครื่องทั้งสองเที่ยวเลย แต่ขากลับดูจะหนักหน่อยเพราะว่าของเยอะด้วย เจ็บตัวอีกนิดหน่อย ... เอาค่ะ ไปเที่ยวกลับมาถือว่าเป็นประสบการณ์การเดินทางที่คงไม่ลืมค่ะ ( แต่เอาคงไม่ประทับใจอ่ะมั้งค่ะ ) ตอนนี้ถึงบ้านอย่างปลอดภัยแล้วก็พักผ่อนให้หายเหนื่อยเร็วๆนะคะ แล้วก็มาอัพบล็อกกันใหม่ให้หายคิดถึงค่ะ   โดย: JewNid 31 พฤษภาคม 2549 11:49:12 น.

ถึงที่หมายอย่างปลอดภัยก็ดีแล้วครับ พักผ่อนเยอะๆ นะแล้วค่อยว่ากันใหม่นะครับ มีความสุขเยอะนะครับ   โดย: T_Ang 31 พฤษภาคม 2549 11:54:35 น.

แย่จัง....แต่ก็กลับถึงบ้านแล้วเน๊อะ...พักผ่อนเยอะๆ นะคะ จะได้มีแรง...   โดย: มรรคณิชา 31 พฤษภาคม 2549 12:39:44 น.

ข้อมือหายเจ็บหรือยังนะครับ หายเร็ว ๆ นะครับ มีอุปสรรคบ้าง แต่ก็โชคดีถึงบ้านโดยปลอดภัยคร้าบ   โดย: 90210 31 พฤษภาคม 2549 13:26:14 น.

แวะมาเยี่ยมน้องจัสตินค่ะ   โดย: หยิ๋งแป๋ม 31 พฤษภาคม 2549 13:26:58 น.

สวัสดีค่ะ พักผ่อนเยอะๆนะคะ หายเหนื่อยจากการเดินทางแล้วค่อยมาอัพบล๊อค รักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: bamboolerther 31 พฤษภาคม 2549 15:47:34 น.

แวะมาจุ๊บๆ น้องจัสตินค่ะ   โดย: ทูน่าค่ะ 31 พฤษภาคม 2549 16:24:57 น.

จัสตินกลับมาแล้วเหรอค่ะ พักผ่อนให้หายเหนื่อยนะค่ะ คิดถึงค่ะ   โดย: แม่น้องKevin and Jasmin 31 พฤษภาคม 2549 20:54:38 น.

คิดถึงนะคะ เป็นห่วงด้วย อย่าลืมทายาที่ข้อมือกะข้อเท้าที่เจ็บนะคะ จะได้หายเร็วๆ   โดย: ตะเกียงแก้ว 1 มิถุนายน 2549 0:04:17 น.

หวัดดีค่ะ คิดถึงจัสตินจังค่ะ ตกเครื่องอีกแล้วหรือค่ะ แต่ไม่เปนไรเนอะยังไงก้อถึงบ้านแล้วเดี๋ยวพักผ่อนสักพักคงหายเหนื่อยเนอะ ว่าแต่ขาที่เจ็บ ยังเจ็บอยุ่มั้ยค่ะ อย่าลืมทายานะค่ะ   โดย: asariss 1 มิถุนายน 2549 1:41:34 น.

อ่านแล้วเหนื่อยแทนพี่แพทเลยหล่ะค่ะ ซึ้งใจตรงที่น้องจัสตินเค้าห่วงคุณแม่นะคะ ขาพี่แพทอาการดีขึ้นยังคะ   โดย: คุณย่า 1 มิถุนายน 2549 5:50:38 น.

อะฮ่า นึกว่าซวยอยู่คนเดียวค่ะ ตกทั้งไปทั้งกลับเหมือนกันค่ะ ปีนี้ ซวยจริงๆ   โดย: Anton IP: 207.189.246.32 1 มิถุนายน 2549 6:23:27 น.

โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ 1 มิถุนายน 2549 11:24:13 น.

หวัดดีจ้า ไปไหนมาอ่ะ หรือกลับเมืองไทยมา ไม่เห็นบอกกันมั่งเลย พรุ่งนี้แม่บีว่าจะไปหาดใหญ่ซะหน่อย   โดย: Bee1st 1 มิถุนายน 2549 13:21:49 น.

มาเยี่ยมชม...ขวัญมานะคะ ถือเป็นประสบการณ์ที่เยี่ยมยอดนะคะ....คละคละกันไป   โดย: แม่น้องจอม IP: 203.144.243.83 1 มิถุนายน 2549 14:24:34 น.

โห ซวยซ้ำ ซวยซ้อน เลยค่ะเนี่ย แต่ก็ถือเป็นประสบการณ์น่ะค่ะ ฝนเองยังไม่เคยตกเครื่องค่ะ เพียงเกือบๆ ไปเท่านั้นเพราะว่ามัวแต่เดินดูของเพลิน มารู้ตัวและสะดุ้งโหย่งเอาตอนเค้าประกาศเรียกชื่อค่ะ เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ Have a Nice Day naka....   โดย: Malee30 1 มิถุนายน 2549 17:07:26 น.

พักผ่อนเต็มที่แล้วเหรอครับ ...   โดย: T_Ang 1 มิถุนายน 2549 17:45:11 น.

ลัดหลังบ้านพี่จินนี่มาเยี่ยมน้องจัสตินกับคุณแม่ค่ ถึงบ้านแล้ว ประทับใจหนุ่มน้อยที่ช่วยลูบขาที่เจ็บ สดชื่นไปถึงหัวใจคนอ่านเลยค่ะ หายไวไวนะคะ แล้วจะแวะมาเยี่ยมอีกค่ะ   โดย: paemagic 1 มิถุนายน 2549 19:14:43 น.

อ่านแล้วเหนื่อยเทนเลยค่ะ แล้วนี่ไปเมืองไทยกันเมื่อไหร่คะเนี่ย ป้าปูไม่เห็นรู้เรื่องเลย น้องจัสตินไปเล่นที่ไหนมั่ง ถ่ายรูปมาเยอะปล่าว อ่านถึงตอนลูบขาแม่แล้วขำ ลูกที่บ้านก็เคยลูบผิดเหมือนกัน แต่ลูบตรงไหนแม่ก็หายเจ็บทั้งนั้นเนอะ (หายมะ อิอิ)   โดย: ปูขาเก เซมารู 1 มิถุนายน 2549 20:14:58 น.

แวะมาต้อนรับน้องจัสตินและคุณพ่อคุณแม่กลับบ้านจ้า...   โดย: JC2002 1 มิถุนายน 2549 20:58:04 น.

.... เป็นการเดินทางที่ทรหดเหมือนกันนะคะ เหนื่อยแทนเลย ขอต้อนรับคุณแม่และน้องจัสตินกลับบ้านนะคะ ...   โดย: ตะกร้าหวายสีขาว 1 มิถุนายน 2549 21:06:45 น.

Have a good rest. ถึงบ้านเสียทีนะคะ พักผ่อนให้เต็มที่นะคะ ภาระของแม่ไม่มีวันเสร็จสิ้น ดังนั้นเราต้องรักษาตัวเองให้ดี ตอนนี้ลูกเค้ามีเราสองคนเท่านั้น น้องจัสตินน่ารักมากๆเลย Good night and sweet dreams...   โดย: Tinglish 1 มิถุนายน 2549 21:48:13 น.

อย่าว่าโง้นงี้เลยค่ะ สารภาพว่าจะ add คุณเป็นเพื่อน แต่หาที่ จิ้ม ไม่เจออ่ะ มาหลายทีแล้วก้อไม่รู้จะทำไงดี ก้อบอกกันตรงๆ อย่างนี้ดีกว่านะคะ   โดย: Tinglish 1 มิถุนายน 2549 21:51:45 น.

ค่อยยังชั่วหรือยังคะ ฝันดีนะคะ   โดย: ตะเกียงแก้ว 1 มิถุนายน 2549 22:54:41 น.

เย้ เย้..พี่แพทกลับมาซะที คิดถึงค่า ได้อ่านแล้วเหนือยแทนเลยค่ะ นี่เมย์ก้อเจอที่ชิคาโกเหมือนกัน ตกเครื่องตั้งสี่ชั่วโมงแทนที่จะถึงเทกซัสหกโมงเย็น เมย์ถึงสี่ทุ่มครึ่งค่ะ แล้วตอนกลับก้อเจอพายุฝนเหมือนกันเลยค่ะ เครื่องต้องรอต่อแถวเตรียมบินที่ รันเวย์เลยล่ะค่ะ แย่ตรงที่ว่าเราติดอยู่ในเครื่องบินด้วยไปไหนไม่ได้ต้องนั่งแช่กันในเครื่องบินเกือบสองชั่วโมง แย่มากกค่ะ อิอิๆ มาช่วยบ่นค่ะ ตอนนี้พี่เลยเจทเลทเลยสิคะเนี่ย ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวรอคุยตอนดึกๆค่ะ เพราะเป็นคนนอนดึกเหมือนกันเลย อุอุๆ   โดย: Sunsweet May IP: 67.33.112.62 2 มิถุนายน 2549 0:34:04 น.

พักผ่อนนะคะน้องกระติ๊บและน้องจัสส์   โดย: แม่น้องธัย IP: 68.47.106.39 2 มิถุนายน 2549 0:39:59 น.

หวัดดีค่ะ หลังไมค์มันเต็มจริงๆด้วยค่ะ ตอนนี้ลบออกหมดแล้วค่ะ อิ อิ ตอนนี้ไปทำงานหรือยังค่ะเนี้ย   โดย: asariss 2 มิถุนายน 2549 2:47:29 น.

มาถามอีกว่าเรื่องเบบี๋แผนไปถึงไหนแล้วค๊า อยากรู้ๆ คิดถึงพี่แพทจัง จุ๊บๆๆ อย่าลืมออนนะคะ ถ้าว่างน่ะ มีเรื่องจะเม้าท์แตก ฮ่าๆๆๆ คิดถึงอีกรอบ เมย์ไปแล้วหละ แว๊บบบบบๆ   โดย: May IP: 67.33.112.62 2 มิถุนายน 2549 7:29:13 น.

โชคดีที่ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพนะคะ ...บุญรักษาค่ะ จะจำคำสอนไว้เลยค่ะว่าห้ามแฮนแครี่หนักเกินไป เพราะว่าจะทำให้ตกกระไดได้ ทริปนี้ ทรอึดจริงๆนะคะ   โดย: หยดน้ำ ;) 2 มิถุนายน 2549 10:13:10 น.

เอาดอกไม้มาให้นะคะ   โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ 2 มิถุนายน 2549 11:08:22 น.

ชีวิตคือการเดินทาง...จริงๆ เห็นแล้ว หนุกๆ ขำๆ แทนฟร่ะ แล้วว่างๆ ค่อยแชทกัน แต่วันนี้เน็ต ยังใช้มะได้ (ที่ห้องพักนะ) อ้อฝากสอนจัสตินด้วยนะว่า จัสติน คร๊าบคิดถึงป้าปลามั้ยคร๊าบ (บังคับให้ตอบ) คิดถึง คิดถึงแล้วงาย (สอนให้ลูกพูดตามนะ) คิดถึงแล้ว จุ๊บๆ อิอิ แล้วเจอกัน จะทวงตอน เจอจัสตินที่เว็บแคมนะแก จุ๊บๆ   โดย: ป้าปลา IP: 202.29.21.51 2 มิถุนายน 2549 13:06:57 น.

ตกเครื่องเป็นเรื่องธรรมชาติค่ะ ดีกว่าเครื่องตกน้า   โดย: ไ่่ก่ย่างคุกกี้กรอบหมีชอบหมด 2 มิถุนายน 2549 15:18:05 น.

มาเยี่ยมค่ะ   โดย: ตะเกียงแก้ว 2 มิถุนายน 2549 18:24:57 น.

เอาเปงว่า add ม่ายเปง ใช้จิ้มไปจิ้มมาเอา ให้เราเข้าใจกันแจ่มแจ้งว่า "เรา add กันทางใจแล้วกันนะ" ใครเดินผ่านไปผ่านมาช่วยเปงพยานให้ด้วยค่ะ ว่า ยายคูทิง หาที่จ้ม หนีบเอา baby I love you กลับไปเป็นเพื่อนไม่เปง ขอ add ด้วยดวงใจไปพลางๆก่อน จนกว่า หมี ชิด หรือนา จะมากู้หน้า จ๊า   โดย: Tinglish 2 มิถุนายน 2549 19:32:50 น.

สวัสดีครับน้องจัสติน ดีใจที่กลับถึงบ้านแล้วอย่างปลอดภัยนะครับ เหนื่อยน่าดูไปเมืองไทย ขอบคุณนะครับที่แวะไปเยี่ยมเยือนกันเสมอๆๆๆ   โดย: แม่น้องKevin and Jasmin 2 มิถุนายน 2549 21:02:13 น.