ไม่ใส่เรื่องย่อและไม่ระวังการสปอยล์นะคะ
เคยดูละครแต่ก็นานมากจนจำแทบไม่ได้ ความคุ้นเคยอย่างเดียวคือ ทาทาน่ารักเหมือนเขียนบทมาเพื่อทาทา
ความล่ำของกอล์ฟและความสูงของนอต ลงตัว
ภาษาและจังหวะการเล่าเรื่องได้มาตรฐานแก้วเก้า เนื้อหาส่วนอื่นๆก็เขียนกันหลายบล็อกแล้ว ขอมุ่งแต่ประเด็นที่จับใจจขบ.แล้วกัน
ตอนดูละครเกาลัดเหมือนเป็นตัวประกอบ ไม่ได้รู้สึกแบบในนิยายเลยว่าเรวิทย์แคร์เกาลัดตลอดเวลา ความรู้สึกตอนละครจบเลยออกจะมึนๆ แต่ในนิยายมันสมเหตุสมผลที่สุด
ส่วนเพชรกล้านั้นตอนดูละครก็ชอบอยู่ เพราะคนเล่นหล่อมาก ส่วนรายละเอียดอื่นจำไม่ได้ว่าทำไมไม่รู้สึกเกลียดแบบตอนอ่านนิยาย
เจ้าสร้อยในนิยายดูดีมีสมองและน่าสงสารที่สุด แต่ตอนดูละครรู้สึกอย่างไรจำไม่ได้
เกาลัดกับเรวิทย์นั้นที่จริงรักกันมาตลอด แต่ไม่เข้าใจตัวเอง จนเมื่อมีคนมาหลงและมาให้หลงนั่นแหละ ถึงรู้สึก
เล่มที่อ่านเป็นพิมพ์ครั้งที่ห้ามีตอนจบจากผู้อ่านมาเสริมท้ายเล่มแต่จขบ.ไม่อ่าน พอใจกับตอนจบของแก้วเก้าแล้ว
วันที่: 8 เมษายน 2557 เวลา:8:54:50 น.
)
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
