รักพยศ กบฎหัวใจ เชยครบสูตร แต่ฟีลกู้ดมากๆ

เรื่องย่อ

        เรื่องราวความรักระหว่างสาวบ้านไร่กับชายหนุ่มจากเมืองกรุงจะดำเนินไปเช่นไร เมื่อแรกพบ ทั้งคู่ก็ไม่ถูกชะตากันเสียแล้ว สำหรับ “สุชาดา” เขาเป็นผู้ชายฟอร์มจัดขี้เก๊ก ซ้ำยังชอบรังแกผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้ สำหรับ “วิศรุต” เธอเป็นเด็กสาวแก่นกะโหลก แสบสันต์ หาความน่ารักไม่เจอ แกล้งเขาได้สารพัด แต่ในเมื่อเป็นประกาศิตของยายผู้เป็นที่รัก เขาจำต้องรับเธอเป็นคู่หมั้นและเธอก็จำยอมอยุ่ในความดูแลของเขา เรื่องราวจะเป็นเช่นไร ในเมื่อหัวใจทั้งเขาและเธอเกิดพยศ... บทรักแสนหวานจึงเริ่มขึ้น...


ยิ้มไปเขียนไป

ใครโตมากับบ้านทรายทอง  ดาวเรือง  ทัดดาวบุษยา  พออ่านเรื่องนี้ปุ๊บคงรู้สึกคุ้นเคยทันที    มีส่วนผสมครบทุกอย่างแต่กลมกล่อมอย่างประหลาด

ต้นเรื่อง    นางเอกมอมแมมแสนซน   แต่ก็ไม่ได้หลอกอำว่าเป็นผู้ชายหรอกค่ะ   แป๊บเดียวก็สวยตะลึงตากันแล้ว

ตามมาด้วยการคลุมถุงชนแบบนิ่มๆ   ไม่บีบบังคับ   พระเอกมาดูตัวถึงบ้านไร่

มีตัวอิจฉาสวยรวยเซ็กซี่คอยขัดขวาง   มอมยาหลอกว่าได้เสีย

มีคุณหญิงแม่ใจร้ายคอยดูถูกเหยียดหยามนางเอก

พลอตแบบนี้หลายคนอาจจะเบ้หน้า    แต่มันอ่านแล้วมีความสุขเป็นบ้าเลยค่ะ    

ตลอดเล่ม  โดยเฉพาะร้อยกว่าหน้าแรกก่อนนางเอกเข้าเมืองกรุงมาเรียนต่อ    ภาพบ้านไร่ชัดเจนมากไม่ได้ใส่มาเป็นฉากพอขอไปที    ทุกคนขยันขันแข็งไม่ไร้สาระ    นางเอกที่เฮี้ยวเอาแต่ใจแต่เวลาเข้าผู้ใหญ่ก็เรียบร้อยน่ารัก   รู้จักผิดถูกไม่งอนเยอะจนน่ารำคาญ

พระเอกไม่เพลย์บอยไม่เคยล่วงเกินตัวอิจฉาเซ็กซี่   จะมีร้ายหน่อยก็จับนางเอกมาจูบลงโทษ...แล้วก็โดนตบ       ขยันทำมาหากินและไม่กินหญ้า...

พี่ชายนางเอกกับแฟนเป็นคู่รอง    อันนี้ไวไฟไปนิด    ปิ๊งกันเร็วมาก   และไม่พลาดที่จะมีความน้ำเน่า....ไปรับจากสถานีแล้วหลอกว่าเป็นคนขับรถ   หลอกได้อยู่หลายวันทีเดียว     นักออกแบบรีสอร์ทก็ใจละลายทั้งๆที่คิดว่าเป็นคนขับรถนั่นแหละ   ก็พ่อคุณเทียวหยอดได้ทุกเมื่อเชื่อวัน

มีคู่สามบทบาทไม่เยอะ   เป็นเพื่อนเรียนของนางเอก   

ที่น่ารักสุดต้องยกให้คุณยายทั้งสองที่เป็นคนส่งเสริมให้พระเอกนางเอกได้รักกัน    โดยเฉพาะเวลาคุณยายพระเอกยัวะแม่ของพระเอกมันตลกจนเกลียดคุณหญิงแม่ไม่ลง  (ตรงนี้หมายเหตุเล็กน้อยว่า   คุณหญิงแม่กินหญ้าเล็กๆนะคะ   เจอกิริยาแร่ดๆของตัวอิจฉากับคำพูดไม่สุภาพของตัวอิจฉา  "คุณหญิงแม่ไม่เอาไหน"   ยังไม่ยอมตาสว่าง   กว่าจะได้คิดก็ตอนพระเอกวางแผนให้ตัวอิจฉาทิ้งไป..ช้ามาก)

ไม่ใช่เพียงเพราะว่าคนดีเยอะนะคะถึงอ่านได้อย่างมีความสุข    แต่คนแต่งเขียนได้อ่านเพลินด้วยค่ะ   สำนวนลื่นไหลทั้งตอนบรรยายทั้งตอนเป็นบทพูด   ไม่ขัดเขินประดักประเดิด  

Create Date : 04 เมษายน 2557 Last Update : 4 เมษายน 2557 14:05:47 น. Counter : 1118 Pageviews.		5 comments
Share Tweet