ไฟไหม้ไฟ...อ่านๆไปมีแต่ไฟกามา

สิปาง สิทธิจันทร์ หญิงสาวที่เติบโตมากับความแค้นฝังใจในอดีตที่ผุ้เป็นปู่ถ่ายทอดและฝังไปในความทรงจำของหล่อน เด็กหญิงสิปาง ต้องรับรู้ ต้องทนเห็นปู่ที่ตนเองรักเริ่มเป็นบ้าเสียสติ เฝ้าคร่ำครวญร้องอยากกลับบ้าน “บ้านสิตางค์” ย้านที่เคนเป็นของปู่ กับครอบครัว แต่กลับถูกปล้น ขโมย ช่วงชิงไปอย่างโหดร้าย ป่าเถื่อนจากคนในตระกูล “ฤทธิ์เกรียงไกร” ครอบครัวของปู่โดนฆ่าล้างตระกูล โดยมีเพียงปู่ กับน้องชายเท่านั้นที่หนีรอดออกมาได้แต่กลับถูกตามล่า จนต้องหนีหัวซุกหัวซุน แยกย้ายหนีเอาตัวรอด และจำต้องเปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนนามสกุลเพื่อหนีการไล่ล่า และรอคอยที่จะแก้แค้นเอาคืน แต่เวลาที่ผันแปรลูกชายคนเดียวของปู่ กลับไม่สามารถทำตามที่ปู่ต้องการได้ การแก้แค้นทั้งหมดจึงตกมาอยู่ที่หลานสาวตัวน้อยอย่างสิปาง หญิงสาวสัญญา ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหร ไม่ว่าหล่อนจะทำให้ใครต้องเจ็บปวดปางตาย เสียใจเพียงไร และไม่ว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นเช่นใด หล่อนก็จะแก้แค้นเอาคืนคนในตระกูลฤทธิ์เกรียงไกรอย่างสาสม





อยากจะถามคนเขียนจัง  ว่าตั้งใจให้นิยายเรื่องนี้ขายตลาดติดเรทจริงๆเหรอ   อ่านครึ่งเล่มแรกไปยังนึกๆอยู่ว่าคำโปรยทำร้าย   เนื้อหาออกจะดราม่ามาโปรยร้อนสวาทได้ไง   แต่พอเกินครึ่งเล่มต้องจับสันปกมาดูใหม่ว่านี่มันไม่ใช่วีนัสหรือธราธร  แต่เป็นดอกหญ้าสองพัน...หรือน้ำจะเข้าใจสนพ.นี้ผิดไป

เนื้อหาปูมาให้แค้นใหญ่หลวงนัก  แค้นของนางเอกหนักหนากว่าทุกแค้นจากนิยายและละครทุกเรื่องที่เคยผ่านตา   แค้นของพระเอกรุนแรงเสียเลือดเสียเนื้อเล่นกัน    แต่สุขสันต์เอนดิ้งกันง่ายๆเพราะเตียงนอนซะงั้น

แค้นใหญ่หลวงของนางเอก   เป็นเหตุการณ์ที่คนอ่านอายุน้อย...หรือต่อให้แก่แล้วก็วาดภาพเองได้ยาก   โจรปล้าฆ่าชิงบ้านชิงทรัพย์แต่สืบทอดกันมาอย่างผ่าเผย   แถมเหตุการณ์เก่าแก่แค่รุ่นปู่    ครอบครัวฝ่ายพระเอกต้องมีเครือญาติร่วมชั่วหลายบ้านหน่อยสิ  ไหงรอรับการจองเวรกันแค่ครอบครัวเล็กสี่คนพ่อแม่ลูก

เข้าใจนางเอกอยู่นะกับการล้างแค้น   แต่เข้าใจโดยเหตุผลที่ได้มาจากประโยคบอกเล่าไม่กี่ประโยค   ถ้าเริ่มเป็นเหตุการณ์ละเอียดกว่านี้จะช่วยเพาะบ่มอารมณ์ให้ช่วยแค้นให้ดียิ่งขึ้น ชีวิตที่ตกต่ำระหกระเหินของตระกูลนางเอกก็เขียนบอกไม่กี่บรรทัดแทนที่จะแสดงให้เห็นถึงตอนนางเอกไปพบญาติไปสะเทือนใจร่วมกัน

น่าเสียดายค่ะ  เป็นพลอตที่น่าสนใจมากแต่ถ่ายทอดไม่ลึกซึ้ง    เหมือนมีไว้ประดับเล่นหาเรื่องให้พระเอกนางเอกตีกันบนเตียง

บ้านพระเอกนี่สมควรตายกันทั้งบ้าน   ไม่มีอะไรให้น่าสงสารเลย   ศพแรกก็หื่น   ศพสองก็ไร้ยางอาย   ส่วนคนที่ไม่ตายก็ท่วมล้นด้วยตัณหา   แม้แต่พระเอกเองตอนรู้ความจริงก็ไม่ค่อยจะรู้สึกผิดแทนโคตรเหง้าเอาซะเลย   วันๆเอาแต่จะปล้ำๆ

นางเอกน่าสงสารแต่น่าสมน้ำหน้าเหมือนกัน  ทุ่มทุนสร้างเกิน   รอดเสียตัวมาได้ก่อนเสร็จพระเอกนับว่าบุญแล้ว   แต่ดันระทวยง่ายระทวยมันทุกรอบที่พระเอกปล้ำ   จนสุดท้ายก็รักเขา....อย่างไร้เหตุผล

อย่าเพิ่งคิดว่านิยายเรื่องนี้ไม่สนุกนะคะ   น้ำเขียนในมุมมองของคนที่คาดหวังหลายๆอย่างจากงานเขียนและคาดหวังกับคนใหม่ๆที่เข้ามาเขียนนิยาย    จึงต้องดึงจุดอ่อนออกมาพูด   แต่ถ้าอยากได้นิยายดุเด็ดเผ็ดมันไว้อ่านแก้เครียดเรื่องนี้แนะนำเลยค่ะ   ตาต่อตาฟันต่อฟันกันสุดๆ....หมายถึงก่อนมีการขึ้นเตียงนะคะ      ส่วนหลังจากมีฉากขึ้นเตียงก็ดุเด็ดเหมือนกันแต่คนละแบบ  5555

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2556 Last Update : 29 พฤศจิกายน 2556 16:55:42 น. Counter : 2469 Pageviews.		7 comments
Share Tweet