Arvika 2

เช้าของวันใหม่ วันนี้จริงอย่างเพื่อนว่า แฟนเพื่อนตื่นมาอาบน้ำตอนตี่สี่ แต่นี่ก็ไม่ทำให้ฉันอยากลุกจากโซฟาตัวสีฟ้าได้หรอกนะ เพราะรู้แต่ว่า อยากนอนแช่บนโซฟาตัวนี้นาน ๆ เหลือเกิน เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะว่า ความอ่อนล้าของร่างกาย และต้องการชาร์ทพลังงานกลับคืนมาให้เร็วที่สุด เรื่องราวในชีวิตของฉันเพิ่งเริ่มต้น และนี่เป็นวันที่ 24มิย 53 ก้าวย่างของวันที่ 6 ที่มาอยู่ณ ประเทศสวีเดนอย่างจริงจังเสียที เหตุการณ์ทีฉันพบเจอมันมากมาย และำทำให้ฉันท้อเหลือเกิน

เหตุการณ์ที่ฉันพบเจอในชีวิตก่อนมาสวีเดน คือการบอกลาระหว่างคนสองคน คนที่เรารัก ต้องเลิกกันทั้ง ๆ ที่เรายังรักกัน มันเจ็บปวดมากกว่าการจากลากันด้วยความเข้าใจ ตอนนั้นหัวใจของฉันแตกสลายไม่เหลืออะไรแล้ว ฉันได้แต่ร้องไห้ และ ขอให้เขากลับมา ขอให้เราอภัยซึ่งกันและกัน เพราะหัวใจของฉันมอบให้เขาหมดแล้ว เราวางแผนแต่งงานกันปลายปี บอกแม่ว่า จะแต่งงานแล้วนะ เขาเป็นสุภาพบุรุษมาก และดีต่อฉันมาก แต่ด้วยความห่างไกล และ ความไม่เข้าใจกัน ทำให้เราสองคนต้องเลิกกัน ด้วยความเจ็บปวดทั้งสองฝ่าย ความรักที่ต้องแยกกันด้วยการจากลา และความไม่เข้าใจ มันเจ็บปวดเหลือเกิน และนี่เป็นเหตุหนึ่ง ที่ทำให้ฉันตัดสินใจ ซื้อตั๋วเครื่องบิน คืนวันที่สิบเจ็ด และบินคืนวันที่สิบแปดมิถุนายน ฉันรู้แต่ว่า การจากมาจากประเทศไทย ทิ้งทุกอย่างไว้ที่นั่น มันเจ็บปวดทรมานมากพอแล้ว แต่ฉันต้องมาตามความฝันของฉัน ฉันอยากทำอย่างหนึ่งให้กับบุพการี แม่คือสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจของฉันในเวลานี้ พ่อของฉันท่านจากลาฉันไปเกือบแปดปีแล้ว ทุกวินาทีในชีวิตของฉัน ฉันยังรู้สึกว่า พ่อยังอยู่ใกล้ฉัน คอยปกป้องฉันเสมอ ฉันรู้ดีว่า แม่ก็เช่นกัน แม้ท่านจะบอกฉันว่า การเดินทางครั้งนี้ คือการตัดสินใจ ที่จะจากลาทุกคนจากเมืองไทย และห่างไกลกันมากแค่ไหน สิ่งหนึ่ง อยากให้ฉันนึกถึงเสมอ คือพวกเราอยู่ใกล้กันนิดเดียว จงทำในสิ่งที่ฝัน และ พยายามทำให้ดีที่สุด ทุกอย่างอยู่ที่มือของเรา เราจะกำหนดการเดินทางของชีวิตเราอย่างไร ฉันเองไม่ใช่เด็กแล้ว เดินทางมาก็มากในชีวิต การจากลาครั้งนี้ มีเป้าหมาย และจุดหมาย หากคิดว่าทำดีแล้ว จงไปเถิด ไปตามหาฝันที่อยากทำ แม่บอกแค่นี้ และแม่ให้เงินก้อนหนึ่ง เป็นขวัญถุงในการเดินทาง แม่บอกว่า แม่มีไม่มาก อยากให้ไว้ยามฉุกเฉิน ฉันจำได้ว่า เงินก้อนนี้ ตอนที่แม่หยิบให้ฉัน ฉันตื้นตันมากเหลือเกิน ฉันโผเข้าำไปกอดท่าน ฉันเองไม่เคยกอดท่านนานเหลือเกิน ตั้งแต่ที่ฉันเริ่มเรียน และทำงาน วันนั้น ฉันยังจำหน้าแม่ คำพูดของท่านที่สอนฉันได้ ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อยและท้อ ฉันจะโทรหาท่าน ขอเพียงได้ยินเสียงเท่านั้น ฉันก็พอมีแรงสู้กับวันใหม่ได้แล้ว นี่คือสิ่งยึดเหนี่ยวใจของฉันอย่างหนึ่ง ณ ขณะนี้ที่ฉันมาใช้ชีวิตในสวีเดน
เช้าของวันที่ 24 มิย หลังจากแฟนเพื่อนแต่งตัวไปทำงานแล้ว ส่วนฉันก็พักผ่อนเพราะไม่สามารถลืมตาได้ เวลาล่วงเลยไปถึงประมาณ เกือบหกโมงเช้า เพื่อนสาว ได้แต่งตัว ส่วนฉันก็พยายามลืมตาตื่นมาดูแสงอาทิตย์เริ่มส่องแสงแรงกล้ามากขึ้นเรื่อย ๆ ในตอนเช้าตรู่ของวันใหม่ อันที่จริง อาทิตย์ขึ้นตั้งแต่ ตีสามแล้ว เพราะฤดูนี้เป็นช่วงฤดูร้อน พระอาทิตย์จะขยันทำงานเป็นพิเศษ ตกช้า หน่อย ขึ้นเร็วหน่อย อากาศยามเช้าของที่นี่ค่อนข้างเย็น แม้แสงแดดจะแรงก็ตาม วันนี้เพื่อนบอกว่า จะกลับประมาณ บ่ายสามโมง แล้วเราจะไปซื้อของกันใกล้กับประเทศ นอร์เวย์ มีห้างสรรพสินค้าใหญ่ห้างหนึ่ง ฉันรวบรวมพลังงานที่เริ่มชาร์ทเข้าสู่ร่างกาย และเพิ่มพลังงานด้วยอาหารเช้าอย่างง่าย ๆ นั่นคือ ซีเรียล ข้าวสาลี หรือเรียกว่า Crunchy (Russin/Rosin) นี่คืออาหารโปรด ยี่ห้อหนึ่งของฉันเลยทีเดียวเชียวละ เพราะว่ารสชาดเหรอไม่ต้องถามหรอก คำเดียว ชอบ ส่วนผสมก็หลากหลาย มากเลย ไม่แน่ใจว่าเมืองไทยเรามีเปล่า แต่เห็นมีหลายชนิดตามห้าง น่าจะมีในเมืองไทยเหมือนกันนะ รสชาดนี้ จริงแล้วอยากจะถ่ายรูปให้ชมกัน แต่แบตหมดซะก่อน เลยอดโชว์อาหารโปรดตอนเช้าเลย
เพื่อนไปทำงานแล้ว เหลือแต่ฉันเฝ้าห้องคนเดียว ฉันได้ใช้เวลาที่เหลือ จากการตื่นนอน และก่อนเพื่อนกลับ จัดการทำความสะอาดเสื้อผ้าของฉัน แล้วตากไว้ข้างนอก รวมทั้งสัมภาระต่าง ๆ ให้เป็นที่เป็นทาง เพราะต้องพักที่นี่ถึงวันที่ 28 มิย ฉันต้องเตรียมวางแผนว่า ต้องทำอะไรต่อไป หลังจากกลับไปMalmo แล้ว วันนี้ เป็นวันแรก ที่พักโดยไม่ต้องจ่ายเงิน และได้ทำอาหารไทยทานเองที่บ้าน ฉันรู้สึกว่าดีใจสุด ๆ เพราะที่นี่มีอาหารให้ทำหลายอย่าง รวมทั้ง เครื่องปรุงรสไทย ก็มีด้วย แม้จะไม่ครบสูตร แต่อยากทานอาหารไทยมากที่สุด จัดการทำอาหารไทยง่าย ๆ ทานเอง ทุกอย่างเสร็จสรรพ ก็ปาเข้าไปเกือบบ่ายสามโมง เวลาเดินเร็วจริง ๆ เวลาเราทำอะไร เพลิน ๆ เพื่อนก็กลับมาจากทำงานพร้อมแฟนแล้ว
แดงบอกว่าวันนี้จะพาฉันไปซื้อของที่ในเมืองใกล้ที่ทำงาน ติดกับประเทศนอร์เวย์ตามที่บอกไว้ก่อนไปทำงาน ฉันก็คิดว่าดีเหมือนกัน อย่างน้อยได้ไปเปิดหูเปิดตา ประเทศเพื่อนบ้าน ฉันเองจำไม่ได้ว่าห้างนั้นชื่ออะไร รู้แต่ว่าใหญ่พอควร อีกอย่างเป็นโรงแรมด้วย เพื่อนบอกว่า คนนอร์เวย์เข้ามาพักมาก เพราะพรมแดนติดกัน อีกอย่างไปไหนมาไหนสะดวกสบาย จะไปรถไฟเพื่อเดินทางไปเมืองหลวงสวีเดน หรือจากสวีเดนจะไป Oslo ต่อก็ได้อีก เห็นไหม การคมนาคมสะดวกสบาย แบบนี้ หากประเทศเราเจริญทั้งสองอย่างพร้อมกัน ไม่มาทะเลาะกันเหมือนปัจจุบัน เชื่อแน่ว่าประเทศไทยเราทำได้ และมีสถานที่ท่องเที่ยวไม่น้อยหน้าประเทศแถบยุโรปอย่างแน่นอน
วันนี้เดินห้างกับเพื่อนเผื่อว่าจะเจอ ที่ชาร์ทแบตมือถือ ที่ชาร์ทกล้อง โซนี่ แต่เดินกี่ร้าน ๆ ก็เหมือนเดิม คือไม่มีสินค้า ทำให้นึกถึงกรุงเทพอย่างมาก เพราะที่บ้านเรา อยากได้อะไรก็ได้หมด เฮ่อ ๆๆๆ ไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจดี แต่ยังไงก็ตามวันนี้เดินห้างกับเพื่อนไม่ได้อะไรเลย เจอแ่ต่คนไทย เพื่อนแนะนำให้รู้จัก แต่บอกตรง ๆ ว่า จำไม่ได้สักคน อาจเพราะว่าสมองกำลังเหนื่อยมัง อีกอย่างความจำสั้น แต่รักฉันยาว เฮ่อ ๆๆ เกี่ยวกันไหมเนี่ย ฉันรู้แต่ว่า เพื่อนบอกคนไทยที่นี่อยู่กันเยอะมากในเมืองเล็ก ๆ นี้ และตกงานเยอะมากด้วย เพื่อนเป็นคนหนึ่งที่โชคดีได้งานทำ และไม่ตกงาน เพื่อนบอกว่า คนไทยที่นี่แข่งขันกันค่อนข้างสูง เอาไว้จะเล่าเรื่องคนไทยในอัลวิก้าต่อละกัน วันนี้ขอตัวไปพักผ่อนก่อน เพราะว่าต้องเริ่มเรียนภาษาสวีดิชจากหนังสือ ไปพลาง ๆ ก่อน ด้วยบทเรียนพื้นฐานเพราะว่า โรงเรียนสอนภาษายังไม่เปิดเทอม แล้วจะกลับมาเล่าเรื่องราวของเมือง ๆ นี้ต่อละกัน

Create Date : 14 กรกฎาคม 2553		2 comments
Last Update : 14 กรกฎาคม 2553 16:16:37 น.
Counter : 428 Pageviews.
Share Tweet