ดัดฟัน.....เจ็บปวดแต่งดงาม.....
มีอยู่อย่างนึงที่ชีวิตนี้คิดว่าคงไม่ต้องไปเกี่ยวข้องแล้ว ก็คือ การถอนฟัน.....
ค่อนข้างมั่นใจว่าฟันตัวเองแข็งแรงดี อย่างมากก็แค่ขูดหินปูนปีละ ครั้งสองครั้ง
ความทรงจำสุดท้ายตอนเด็กๆคือถอนฟันน้ำนม นานมมาแล้ว จำความเจ็บปวดไม่ได้ จำได้แค่ ตอนฉีดยาชา สงสัยหมอจะไม่เก่ง มันปรี้ดได้ใจจริงๆ
จากวันนั้นก็ไม่ได้ย่างกรายไปถอนฟันอีกเลย........ กระทั่ง ชีวิตผกผันมาอยู่ที่ระยอง.............
ก็..............ตัดสินใจ ดัดฟัน...... ตึ๊งงงงง!!!!........ จริงๆ ซักสองสามปี ก่อน แม่เคยไซโคให้ไปดัด เพราะฟันหน้าล่างมันซ้อนกันอยู่
แต่ตอนนั้นมั่นใจว่า ฟันตัวเองงามใช้ได้ หุๆ บวกกับเป็นคนหน้าตาดีเป็นพื้นอยู่แลั้ว(เค้าก็ว่ากันมา) คงไม่ต้องดัดอะไรมากมาย หุๆ
ตอนนี้อายุ 26 เริ่มจะเป็นไม้แก่ดัด(ฟัน)ยาก อิอิ
โทรไปบอกแม่ แม่ก็สนับสนุน แม้จะแอบงง เล็กน้อยถึงปานกลาง ว่าทำไมลูกเรานึกอยากดัดขึ้นมา ตอนชวนให้ดัดไม่ยอมดัด
และแล้ว โครงการดัดฟันก็เริ่มขึ้น เริ่มแรกก็ต้องไปให้หมอเช็คก่อนว่า จะดัดอีกท่าไหน ยังไง ก็ต้องเข้าไปคุยกันก่อน แต่พุดโธ่พุดถัง เข้าไปปุ๊บ หมอแง้มฟันดูปั๊บ ไม่พูดพร่ำทำเพลง พอหมอเล็งซ้าย ขวา หน้า หลัง แล้ว ก็ใช้ขาหยั่ง(ฟัน) ไม่รู้เรียกเครื่องมือชนิดนี้ว่าอะไรดี ง่ายๆคือมันใช้ถ่างปากให้กว้างที่สุด ปากฉีก ยังกะปากงูเหลือมที่กำลังกินลูกวัว -_-'' ถ่างไป หมอก็ถ่ายรูปอย่างสนุกสนาน ประหนึ่งออกทริปถ่ายรูป Potrait
ถ่ายจนพอใจแล้ว หมอวินิจฉัยออกมาว่า... "ของคุณจะต้องถอน 4 ซี่" กี๊สสสสสสสสส..... !!
ฟันเป็นอวัยวะหนึ่งที่รักมากเหมือนลูกในไส้ เพราะมันต้องใช้ทำ กิจกรรมที่ชื่นชอบเป็นพิเศษ นั่นคือ การกิน -_-''
แล้วต้องมาสูญเสียไปในคราเดียว 4 ซึ่ เหอะๆๆ แต่ไม่หวั่นอยู่แล้ว ฟันหายไปแค่ 4 ซี่จะมีอาร้ายยย
จากนั้น ก็เรียบร้อยโรงเรียนหมอฟัน ถอนครั้งละ 2 ซี่ แล้วเว้นไปอาทิตย์นึง มาถอนใหม่อีก 2 ซี่ เบ็ดเสร็จ 4 ซี่ เหตุการณ์นี้ต้องบันทึกเป็นประวัติศาสตร์อีกครั้ง.......
ตอนถอนเพิ่งรู้ว่าฟันตัวเองก็แข็งแรงไม่เบา กว่าหมอจะฉุดกระชาก ลากถูออกมาได้ เล่นเอาลุ้นเหนื่อย
พอถอนฟันเสร็จ ก็ได้เวลา ใส่เหล็ก..... โดนขู่มาจากทั่วทุกทิศทางว่า "ทรมานมากกกก....."
ใส่ช่วงแรกๆจะกินไม่ได้นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย ยิ่งกว่าคนเป็นหนี้ ธกส. เจ็บปวดรวดร้าว ยิ่งกว่าซื้อหวยแล้วลืมเล่นโต๊ด
พอถึงเวลาใส่จริงๆ เอ้อ....ก็ปกติดีนี่ฝ่า ไม่เห็นรู้สึกไรเลย แค่เวลาเคี้ยวอาหาร เศษอาหารติดเหล็ก น่ารำคาญ กับมีอาการตึงๆนิดหน่อย ไม่เห็นเป็นอย่างที่โดนขู่เลยแฮะ
พอเข้าวันที่สองชักตะหงิดๆ พอเคี้ยวหงับ โอ้วว.... เจ็บปวดรวดร้าวถึงขั้วหัวใจ ...
รู้สึกว่าฟันมันโยกเยกทั้งปาก แต่ละซี่ยังหาจุดยืนกันไม่ได้ แล้วก็เป็นสภาพนี้อยู่เป็นอาทิตย์
ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มเข้าที่ ชินกับสิ่งแปลกปลอมที่อยู่ในปากแล้ว อาจจะมีตึงๆบ้าง เวลาที่เปลี่ยนเหล็กในแต่ละเดือน
ก็อยากรู้ว่าพอถึงวันที่เอาเหล็กออกจะรู้สึกยังไง เหอะๆกว่าจะถึงวันนั้นคงอีกสองสามปี ซึ่งคงหล่อ(ขึ้น)กว่าตอนนี้ หุๆๆ
ก็ลองคอยติดตามกันดู ถึงเวลานั้นจะมารายงานให้ทราบครับ
ออ บางคนอาจสงสัยว่า (คิดไปเองว่า)ฟันดีอยู่แล้วจะดัดทำไม ทรมานเปล่าๆ อย่างที่เขียนหัวข้อบล็อก บางอย่างถึงจะทำให้เจ็บปวด แต่ก็รู้สึกดีที่ได้ทำ อิอิ (ไม่ต้อง งง จขบ.เข้าใจคนเดียวพอแล้ว) เจอกันใหม่บล็อกหน้า สวัสดีครับ
Create Date : 28 มกราคม 2553 |
|
8 comments |
Last Update : 28 มกราคม 2553 22:50:10 น. |
Counter : 2183 Pageviews. |
|
|
|
กินไรไม่ได้ แต่ก็จะกิน
ฟันไม่ได้เป็นไร
แต่ก็จะดัด 555
เหมือนกันเด๊ะค่ะ
นี่ก็เข้าปีที่สองแล้ว
อยากเอาออกเต็มที่
แอบเซงเวลากินอะไรติดเหล็กก
^^