อึนๆ
ช่วงนี้ปัญหาสุขภาพเริ่มดีขึ้นละ เพราะให้ความสำคัญกับการนอนมากๆ เอาเวลาไปนอนมากกว่า ทำงาน มากกว่าเที่ยวเล่น ออกกำลังกาย เสียอยู่อย่างติดเล่นมือถือบนเตียง กว่าจะหลับ เสียเวลานอนไปเยอะเลย
ที่ผ่านมาค่อนข้างยุ่งเรื่องบ้าน คือแพลนเรื่องซื้อบ้านมานานละ เพิ่งได้ซื้อปีนี้ ซะที เป็นทาวน์โฮมมือสอง อยู่ไม่ไกลจากสนามบิน แล้วก็ซื้อตั้งแต่เดือนกันยา จนบัดนี้ยังไม่ใกล้จะเข้าไปอยู่เลย เพราะบ้านต้องซ่อมแซมเยอะ แล้วต้องแต่งใหม่อีก กว่าจะหาช่างได้ กว่าช่างจะว่าง กว่าจะทำนู่นทำนี่ นี่เพิ่งทำหลังบ้านไป ตอนนี้กำลังรอบิ้วอินพวกผนังพวกตู้ ยากมากๆเลย ตอนหาคนที่ถูกใจนี่แหละ ไหนจะงานดีไว้ใจได้ ราคาไม่แพง ก็เอาเท่าที่ได้อ่ะ เพราะไม่อยากเสียเวลาไปนานมากไป แล้วก็ไม่อยากอะไรมาก เท่านี้เงินเก็บที่เก็บมานานมากไม่เคยใช้เลย เก็บไว้เพื่อบ้านกะรถนี่แหละ ก็ลดฮวบๆละ เสียดายยยย ทั้งที่ไม่ได้จะใช้อะไรอยู่ละ แต่พอรู้ตัวว่าไม่มีเงินเก็บเหมือนเดิมแล้ว เสียดายยยยยยยยย ถ้าไม่ต้องซื้อนะ จะซื้อของแบรนด์เนมชอปปิ้งทุกอย่างที่อย่ได้บนโลกใบนี้ ชิ นั่นล่ะ แล้วก็ไม่อยากอะไรมาก ซื้อไปเดี๋ยวถ้าแต่งงานก็คงย้ายออกไม่ค่อยได้อยู่ เลยไม่อยากไปลงทุนอะไรมาก พอๆๆๆๆๆ น้องกะแม่ก็อยากได้แบบสวยๆซะเหลือเกิน ค่าาาาา ก็ตามใจเค้าเพราะห้องส่วนตัวอยากแต่งอะไรก็ให้ออกกันเองนะ อ่อแล้วที่ซื้อนี่ช่วงนี้ขอพ่อช่วยกันผ่อนคนละครึ่งก่อนนะ นี่ก็เพิ่งสั่งทำครัวกะผนัง ช่างก็หายไปเลย โอย ปวดหัวอ่ะ จ่ายเงินไปแล้วด้วย อยากทำให้เสร็จไวๆๆๆๆ เบื่อ เหนื่อย เครียดมาเยอะแล้ว
ที่ผ่านมายุ่งแต่เรื่องบ้าน ช่วงนี้พอก่อนเพราะอยู่ระหว่างรอติดตั้ง พอติดตั้งเสร็จเดี๋ยวก็วุ่นเรื่องซื้อเฟอร์นิเจอร์ ของตกแต่ง วอล ม่าน เครื่องใช้ไฟฟ้า กระเบื้อง ไฟ ทาสี เก้าลอเก้า ทั้งหลัง โอย เยอะอ่ะ แค่คิดก็เหนื่อยละกว่าจะทำบ้านหลังนึงให้เสร็จที เหนื่อยมากๆและจะต้องเปลืองเวลาชีวิตมากๆเลย แล้วถ้าเป็นคอนโดแต่งแค่ห้องเราไรงี้คงง่าย นี่ทั้งหลังกว่าจะรอคนอื่นตัดสินใจอีก เห็นไม่ตรงกันอีก แง่ว ครั้งหน้าถ้ามีตังมีโอกาสซื้ออีกนะ จะซื้อแบบแต่งครบพร้อมอยู่ไปเลย ฮึ่
เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยไปแคสงาน เพราะการบินไทยลูกเรือขาด สเกดแน่นมาก ก็แน่นแบบนี้มานานแล้วล่ะ เราก็บินๆตามสเกดไปตามประสาคนขยันหาตัง อิอิ อีกอย่างเหตุผลหลักคือ ไม่มั่นใจในตัวเองเลย เพราะช่วงนี้ อ้วน มากกกกกกก
เดี๋ยวๆ ต้องบอกว่า อ้วนขึ้น มากกก พูดว่าอ้วนอย่างเดียว เดี๋ยวจะโดนเค้าว่า ก็เวลาบ่นก็อยากบ่นสั้นๆ ว่า โอย อ้วนอ่ะ เซ็ง พุงออก ไรงี้ นินา แต่บ่นแค่นี้ ทุกคนจะพูดว่า นี้อ้วนแล้วหรอ ยิ่งถ้าบ่นลงเฟสไรงี้ พร้อมลงรูปนะ โดนเค้าบ่นกลับสิ ว่า อยากให้คนชมล่ะสิว่าไม่อ้วน ออกจะผอมโรคจิตรึเปล่า ต้องการขนาดไหน เคยละครั้งนึง คือเป็นช่วงอ้วน แล้วไปถ่ายเอ็มวี ตอนดูเพแบค เห็นตัวเองละแบบ เซ็ง ไม่สวยเลยยยย เพราะดูอ้วนมากๆๆ เห็นเหนียงชัดเจนมาก รู้สึกเฟล ก็ถ่ายรูปแล้วอัพรูปสวยๆ(คัดมาแล้ว)ลง แต่แคปชั่นบ่นเรื่องอ้วน เหนียง งิ โดนทุกคนเอือมค่ะ เลยคิดเลยต่อไปจะไม่อัพอะไรแบบนี้พร้อมการลงรูปอีก
เวลาถ่ายงานเรากดดันนะ อยากให้งานออกมาดี ยิ่งถ้าเป็นบทที่ควรจะสวยด้วยแล้ว ถ้าเห็นตัวเองออกมาไม่สวยจะรู้สึกแย่มากๆ ไม่อยากให้คนที่เค้าเลือกมาผิดหวัง แล้วดั๊นนนน ปล่อยตัวจนอ้วน แก้มออก เห็นแก่กินมากเกินไป คือแบบ ไม่ได้คุมอาหารการกินเลยตั้งแต่ประมาณเดือนกันยา มีความสุขกะการกินมากๆๆๆๆๆๆ จนไดเอทไม่ได้ ไม่มีใจจะไดเอทเลย จะกินอย่างเดียว ก็เริ่มอ้วน(ขึ้น)ตั้งแต่ตอนนั้น เป็นต้นมา จนถึงตอนนี้ ถ่ายงานไป 2-3 งาน มันยังไม่ออก แต่รู้สึกว่าจะไม่สวย ก็เซ็งๆ นั่นแหละ เลยไม่ค่อยไปแคสงาน เพราะขี้เกียจ บวกกับรู้สึกว่าคงไม่ได้ เพราะไม่สวย ขนาดช่วงผอมๆสวยกว่านี้ ยังแข่งขันกันจะตาย ช่วงนี้ไปคงเสียเวลา เป็นช่วงที่รู้สึกว่าตัวเองไม่สวยจริงๆ รู้สึกแย่ เพราะเราอ้วนขึ้นนิดหน่อยแต่แก้ม เหนียง จะออกเยอะมาก คือออกอยู่ส่วนเดียวเลยดีกว่า จนดูแต่หน้าทำให้ดูเหมือนอ้วนมาก ทั้งที่จริงๆก็ยังถือว่าเป็นคนผอมอยู่ นี่ไม่ได้รู้สึกแย่กับความอ้วนมาเป็นปีๆแล้วนะเนี่ย ช่วงประมาณสองปีที่แล้วนี่อาการนี้เลย รู้สึกแย่กะตัวเอง จนแทบไม่อยากออกสื่อไม่อยากไปเจอใคร เป็นปีๆ แล้วอยู่ๆก็ไดเอทได้ไงไม่รู้ จนผอมได้เป็นปีๆ แล้วอยู่ๆมาหลุดได้ไงไม่รู้ จะกินทุกสิ่งทุกอย่าง โนสนโนแคร์ แคร์แต่ความอร่อยที่กุจะได้กิน ไม่คิดจะไดเอทเลย เพราะกุจะกินนน รู้สึกแย่ขนาดนี้ยังกินต่อไปอ่ะคิดดู เพราะเห็นแก่กินมากกว่า ยังไงก็จะกินของอร่อย มันไม่มีอารมณ์จะหักห้ามใจตัวเองอะไรเลย ไม่รู้ตอนนั้นทำได้ไง ทำได้จนความอยากมันน้อยลงไปเอง ตอนนี้ความอยากมันเต็มสตีมมาก คือกินเยอะมาก แต่ก็พยายามไม่กินของทอดอ้วนๆแล้วนะ แต่ปริมาณนี่แบบ อย่าให้เซดดด ขนาดตอนกินปกติ ไม่ได้กินเยอะมาก ก็เยอะกว่าผู้หญิงทั่วไปแล้วนะ มีโอกาสได้กินข้าวกะคนใหม่ๆตลอดเวลา เพราะเจอลูกเรือไม่ซ้ำทุกๆวัน เห็นเค้ากินข้าวกันทุกๆวัน เวลาไปถ่ายงานด้วย ทุกคนกินน้อยกันมากๆๆๆ น้อยกว่าเรากันหมด เด็กหรือผู้ใหญ่ งงมากว่าทำไมอิ่มกันง่ายขนาดนั้น คือถ้าเรากินได้เท่าคนอื่นๆนี่คงหุ้นดีมากๆไปและ เป็นคำที่ได้ยินบ่อยมาก เวลาไปกินข้าวกับใคร หรือเวลาอาหารบนเครื่อง "กินเก่งเหมือนกันนะเนี่ย ตัวเท่านี้" "นี่กินได้เรื่อยๆเลยเนอะ" "เป็นสายแข็งนะเนี่ย" นี่เฉพาะคนเพิ่งเจอนะ ส่วนเพื่อนๆจะรู้กันอยู่ละ ว่าเรากินเยอะ เซ็งการกินเก่ง เห็นแก่กินของตัวเองมากๆ เพราะรู้สึกว่าคนกินน้อยจะสุขภาพดีกว่าคนกินเยอะ ต่อให้คนกินเยอะจะผอมกว่าขนาดไหน แต่รับอาหารเข้าร่างมากๆ ไงก็ไม่ดี อาหาร(เกือบ)ทุกอย่างมีโทษกับร่างกายทั้งนั้น ไม่ว่าจะอยู่ในหมู่ไหนในห้าหมู่ ต่อให้เป็นพวกผัก ผลไม้ อาหารมีประโยชน์ ก็มีสารอาหารที่ไม่ดีรวมอยู่ด้วยอยู่ดี ไหนจะพวกสารปนเปื้อนที่เป็นพวกสารเคมี จากการผลิต การปรุงสุกอีก ดันเป็นคนเห็นแก่กิน ยิ่งของไม่มีประโยชน์นี่ชอบมาก ช่วงนี้ดันติดขนมเกาหลีอีก เราเรียกแท่งมหัศจรรย์ เพราะอร่อยมาก ไปเหมาจากเกาหลีมาเยอะมากๆ ติดมากๆกินวันละ7-8แท่ง ตอนแรกแบบซวยละซื้อมาเยอะเกิน จะเอาไปให้คนนู้นคนนี้ นี่แปปๆจะหมดละ
เรื่องบ้าน เรื่องกินไปละ บ่นเรื่องไรอีกดีน้า ไม่ได้อัพนานไป มีเรื่องบ่นเยอะเลย ท้งที่คิดว่าจะไม่อัพแบบบ่นๆละนะ ชิๆ จริงๆถ้าไม่นับเรื่องอ้วนนี่ ชีวิตก็ไม้ได้แย่นะ ก็โอเคเลยแหละ อย่างน้อยหนังหัวหายละ ก็โอเค ละ สุขภาพดี เรื่องที่เหลือ ก็แค่บ่นไปงั้นๆแหละตามประสา
อ่อ เครียดเรื่องตารางบินเดือนหน้า คือขี้เกียจอธิบายอ่ะ มันเป็นกฎขององค์กรเรื่องการลางาน ที่คนนอกคงไม่เข้าใจ เอาเป็นว่าเดือนหน้าต้องบินแต่ไฟลท์โหดๆ เดี้ยมๆน้อยๆ เกือบทั้งเดือน รับโทษไป แต่คิดก็เหนื่อยแล้ว จะร้องงงง ดีนะที่ถ่ายงานได้ตังมาโอเคอยู่ คุ้มค่ากะการต้องมาบินแบบนี้เดือนหน้าหน่อย
อ้อ ช่วงปลายปีหนังดีเข้าเยอะอีกแล้ว น่าดูหลายเรื่องมาก น่าจะลามไปถึงต้นปีหน้า หลังจากช่วงครึ่งปีหลังนี่หนังน่าดูน้อย ไม่ค่อยหนุกด้วย มีแต่เฉยๆ นี่ไปดูเรื่องพรจากฟ้ามา ทำดีมากๆเลย ยอมรับ ถูกจริตคนมาก
นานๆจะมาอัพก็มาบ่นอีกละ คือจะมาอัพไดต้องใช้อารมณ์มากเลย พอผ่านมานานก็เลยจำไม่ค่อยได้ จำได้แต่เรื่องที่จะบ่นพวกนี้ แต่ตอนนี้ก็แฮปปี้ดีแหละ สุขภาพดี คนรอบข้างแข็งแรง ทำงาน กินๆ นอนๆ เที่ยวๆ ชิวๆไปเรื่อยตามประสา ก็โอเคน้าา ปล ใช้ตังเยอะมาก ชอปปิ้งเยอะ เห้อออออออออออออออ อ่อ แล้วที่ไม่ได้อัพนาน เพราะรู้สึกว่าไม่มีเวลาขนาดนั้น เอาเวลาไปนอนดีกว่า ไม่ก็ไปทำงาน ออกนอกบ้าน เที่ยว กิน แคสงาน จะมานั่งอยู่บ้านเฉยๆจนมีเวลาอัพได นี่ไม่มีจริงๆ พอว่างๆอยู่บ้าน ก็นั่งเล่นมือถือ ส่องแฟชั่น ชอปออนไลน์ดีกว่า จะให้มีเวลาถึงขนาดบิ้วอารมณ์ให้มีความตั้งใจมาเขียนนี่ ไม่มีจริงๆ เลยไม่ได้อัพซักที พอดีนี่มาค้างไฟล์Auklandขีด(สองคืน) เลยเอาคอมมาด้วย คิดว่าน่าจะมีอยู่ห้องเยอะ น่าจะได้อัพ ปรากฎว่าเวลาเห้มาก เร็วกว่าไทยหกชั่วโมง ใช้ชีวิตยากมาก เพราะเวลาที่เราตื่น อยากทำอะไรๆ คือเวลาดึกที่ทุกอย่างของเค้าปิด เวลาที่เราจะนอน คือทุกอย่างของเค้าเปิด เห้อไรเนี่ย ทำตัวไม่ถูกว่าจะทำอะไรตอนกี่โมงดี กลายเป็นว่านี้เอาเวลาที่ควรจะนอนมาอัพไดซะงั้น ไม่ใช่เวลาว่างๆละ เพราะถ้าอยากจะออกไปข้างนอก ก็ต้องโดนเบียดเบียนเวลานอน ไม่งั้นจะไม่ทันร้านรวงปิดกัน โถวชีวิตตตต แทนที่จะได้พักผ่อน แต่กลับกทม คงไม่มีโอกาสอัพแน่ เลยเอาเวลานี้มาอัพละกัน ว่าจะลงเพลงด้วย แต่ขี้เกียจละ ไปนอนดีกว่า พรุ่งนี้ตื่นหกโมงเช้า(เที่ยงที่นี่)
อยากจะอัพบ่อยๆกว่านี้ จะได้ไม่ค้างไว้จนมีแต่มาบ่นๆอย่างนี้นะเนี่ย ติดอยู่ว่าต้องบิ้วอารมณ์ตัวเองหนักมาก
| Create Date : 14 ธันวาคม 2559 |
| Last Update : 14 ธันวาคม 2559 23:30:08 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 565 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [