รักบล็อก รักไดอารี่
กลับมาเข้าบล็อกอีกครั้ง หลังจากไม่ได้เข้ามานานมาก (อีกแล้ว) ถ้าเป็นเด็กๆนี่อัพไดอาทิตย์ละครั้งเลยนะ ตอนทำบล็อกก็ทำหมวดหมู่หลายหมวด กะว่าชั้นไปเที่ยวนู่นเที่ยวนี่ กินนู่นกินนี่จะเอามาอัพให้หมด พอเอาเข้าจริง ขี้เกียจมากถึงมากที่สุด เอาเวลาไปนั่งเฉยๆ ยังรู้สึกสบายกว่ามานั่งอัพบล็อก สุดท้ายก็มาอัพแค่หมวดเพลง กับหมวดไดอารี่ สองหมวดนี้นี่แหละ
ก่อนอื่นเลย สวัสดีปีใหม่ 2016 นะคะ ต้นปีพอดี มานั่งคิดรีวิวปีที่ผ่านมา เป็นปีที่นิ่งมากๆ เรื่อยๆเฉื่อยๆสุดๆ ก็โอเคนะ ไม่ได้มีอะไรแย่แบบพีคๆก็โอเคแล้ว ส่วนใหญ่ก็บินๆ ชิวๆ กินๆ ชอปๆ อยู่กับแฟน ออกกำลังกายนิดหน่อย ประมาณเนี้ยแหละ จำไรแทบไม่ได้เลยปี 2015 ง่ายๆเลยคือไม่มีอะไรพีคๆให้จดจำเท่าไหร่
มีช่วงปลายปีนี่แหละที่จะพีคหน่อย คือกลับมาถ่ายงานโฆษณาอีกครั้ง หลังจากนั้นก็เริ่มเจอโมเดลลิ่ง เริ่มกลับมาแคสงานอีก หลังจากไม่ได้แคสไม่ได้ถ่ายมา 4-5 ปีแล้ว แอบแก่แล้วก็พยายามแอ๊บเด็กไป เพราะไปแคสบทแม่ ก็บอกว่าเด็กไป บทวัยรุ่นก็ไม่ได้อยู่แล้ว แก่ขนาดนี้ ก็เหลือบทแบบคนทำงาน แม่บ้านไรงี้พอเข้าอยู่ 55
นั่นแหละ ช่วงตุลาถึงปลายปี ก็มีถ่ายงานบ้าง แล้วเหมือนเฉพาะช่วงที่กลับมาแคสงานใหม่ๆ งานจะเข้าจ้า แล้วก่อนสิ้นปีงานจะแคสตุนๆไว้เยอะด้วย เดือนพย นี่แบบ งานเข้าเยอะมาก ถ่ายงานเจ็ดตัว ไฟนจะบิน ไหยจะวันฟิตติ้งอีก เรียกว่าเวลาจะนอนยังแทบไม่มี แทบจะต้องเจียดเวลานอนมาอยู่กับแฟน เหนื่อยอยู่แต่ก็สนุกดี
พอมาช่วงนี้ งานเริ่มไม่ค่อยเยอะแล้ว แคสงานก็เริ่มไม่ได้บ้าง เข้าสู่ช่วงปกติ ที่การแคสงานแล้วไม่ได้เป็นเรื่องธรรมดามาก ก็ว่างๆละค่ะ บินเป็นหลัก
ที่ตั้งใจจะมาอัพจริงๆคือ เมื่อคืนกลับบ้านแล้วนั่งเปิดบล็อก ดูเพลงที่ตัวเองเคยลง อ่านหน้าเก่าๆที่เกี่ยวกับสมัครแอร์ รู้สึกรักบล็อกขึ้นมา เป็นที่เดียวที่ระบายอะไรออกมาก็ได้ บ่งบอกตัวตนช่วงเวลานั้นๆ ระบายความบ้าบอความชอบที่ไม่มีใครเข้าใจ แล้วไม่ต้องแคร์ให้ใครมาเข้าใจด้วย
อยากระบายอีกว่า ช่วงที่ผ่านมาเราเป็นอะไรไม่รู้ จะว่าเมนส์จะมาก็ไม่น่าใช่ เพราะเมนส์มาไม่เคยมีผลกับอารมณ์เรา จะมีผลกับเรื่องกินมากกว่า ล่ะมั้ง กินเยอะมากๆจริงๆ อ้วนลืมไปเลย แดกทุกสิ่งไม่รู้จักคำว่าอื่ม จนกว่าเมนส์จะมา แต่อารมณ์อ่ะ เรื่องของอารมณ์ คือช่วงนี้รู้สึกฟุ้งซ่าน รู้สึกเบื่อ หงุดหงิดตลอดเวลา ฟาดงวงฟาดงาใส่ทุกคนไปทั่ว ใช้อารมณ์แล้วก็มารู้สึกผิดทีหลัง เป็นหนักมากเลย ยิ่งช่วงว่างๆ แล้วไม่ได้ไปไหน ไม่ได้ทำอะไร หงุดหงิดมาก เป็นแอร์นี่เกลียดเทศกาลค่ะ เพราะช่วงที่ผ่านมาทุกคน เน้นว่าทุกคน ไปเที่ยวค่ะ ไปเที่ยวที่สวยๆกันหมด เห็นแล้วอิจฉา อยากไปเที่ยวมั่ง ไรงี้ ซึ่งจริงๆไม่ได้ไปไหนช่วงนี้มันก็โอเคนะ เพราะคนน้อย รถโล่ง ไปเที่ยวช่วงนี้คนเยอะ รอคิวนาน รถติด ปีอื่นๆก็ไม่ได้ไป ก็ไม่เห็นหงุดหงิดขนาดนี้ แต่มันเป็นไรไม่รู้ นี่อยู่เฉยๆแล้วหงุดหงิดมากๆ ตื่นมาก็หงุดหงิดแล้ว แบบจะร้องไห้ นู่นนี่นั่น อารมณ์วัยรุ่นมีปัญหามากๆเลย
โมโหเหวี่ยงใส่แฟนไปตั้งหลายรอบ ต้องขอบคุณเค้านะ ที่ยังไม่ถือสา ยังให้อภัยเราอยู่เสมอ ใจก็อยากจะใจเย็นๆ ลดความใจร้อนลงอยู่เหมือนกัน เพราะทำไปแล้วก็เสียใจภายหลังตลอด แต่ถ้าไม่ได้ทำ ไม่ได้โพล่งออกมา ก็จะหงุดหงิดมาก อยากจะเป็นคนที่สดใสๆ ไม่น่ากลัวอย่างนี้บ้าง ปีใหม่ก็เลยตั้งใจ อยากจะแจกฟามฝดใฝ ใจเย็นๆบ้าง เป็นความตั้งใจของปีใหม่นี้ค่ะ พยายามคิดแบบ the secret ว่าชั้นต้องทำได้
ชีวิตก็อย่างนี้ล่ะนะ มีขึ้นมีลง ทุกครั้งที่ลง เรารอคอยและคิดเสมอ ว่าสักวันต้องเป็นวันของเรา ถึงได้ไม่ถอยไปซะก่อน ตัดจบดื้อๆก่อนนะ เพราะมีบินเกาหลีคืนนี้ ต้องไปเตรียมตัวจัดกระเป๋าละค่ะ เดี๋ยวจะไม่ทันเอา ไว้มารีวิวชื่อหนังที่ได้ดูปีที่ผ่านมา บล็อกหน้านะ อ้อ รักบล็อกก็ตรงนี้แหละ ขอบคุณที่ให้เราได้ระบายนะ
| Create Date : 04 มกราคม 2559 |
| Last Update : 4 มกราคม 2559 18:14:56 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 567 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [