อุ้ย

บล็อคร้าง

 ไม่ได้อัพนานมากกก

เปล่าหายไปไหนนะ 

แค่ไม่ได้กลับบ้านมา 3 อาทิตย์

อยู่หอมันไม่มี wifi อ่ะ (มีแต่ไม่ซื้อ เปลือง)

เลยไม่ได้เล่นเน็ตเลย

เคยเอามือถือมาเปิด hot spot อยู่บ้าง

แต่มันไม่มีสมาธิมานั้งเขียนบล็อคเลย

วีคนี้ได้กลับบ้าน เลยรีบมาอัพเลย

ที่ไม่ได้กลับบ้าน เพราะเสาร์ อาทิตย์ วีคแรกจะไปวิ่งมินิมาราธอนแหละ

แล้วตื่นเช้ามาก เลยไม่กลับดีกว่า ตื่นตี 4 แน่ะ

แถมฟิตเฟร่อ วื่งแบบไม่หยุดเดินเลย 10 โล หยุดแค่เฉพาะตอนกินน้ำ

ตอนนั้นก็ไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่ 

มันไม่ได้ยิ่งวิ่งยิ่งเหนื่อยนะ เหนื่อยเท่าเดิม เพราะวิ่งช้า

พอวื่งเสร็จเท่านั้นแหละ

ร่างสลาย ขากะเข่า ปวดมาก เดินแทบไม่ไหว

ทำอะไรฝืนสังขารตัวเองโคตรๆเลย

เออวันนี้ว่าจะไปวิ่งอีกที่ ctw แต่ตื่นมาด้วยความง่วงสุดฤทธิ์

เพราะเมื่อคืนนอนดึก

พอแฟนโทรมาบอกว่าฝนตก เรานี่รีบเลย งั้นไม่ไปแล้ว 55

โอกาสมาพอดีเลย คิดอยู่แล้วด้วยว่าคงไม่ได้วิ่งแน่เลย

ส่วนอีกเสาร์ อาทิตย์นึง ไปสมุยมา ก็ไปพักผ่อนๆ นั่งๆนอนๆ

ไม่มีอะไร เอาคอมไปนั่งทำ e learning ของที่เทรน ชิวมากเลย

นั่นแหละ เลยไม่ได้กลับบ้านด้วยการฉะนี้

ชีวิตช่วงนี้มันไม่มีอะไรเลยจริงๆ

นอกจากเทรนอย่างเดียวเท่านั้น 

เทรนๆๆๆๆๆๆๆ

เพราะอยู่หอ และไม่ได้เอารถไปด้วยแหละ

แทบไม่มีด้านอื่นของชีวิตเลย

เลืกเทรนก็กลับหอ แล้วก็แล้วแต่วัน ว่าวันนี้จะไปไหนมั้ย

แล้วก็เหนื่อยนะ ขนาดอยู่หอแค่นี้ ยังเหนื่อยเลย

พยายามนอนเร็วสุดฤทธิ์ เพราะการเรียนเนี่ย ใช้พลังงานมากเลย

แบบถ้านอนน้อยเนี่ย ตอนเรียนก็จะง่วง แล้วไม่ค่อยมีสมาธิ

ไม่มีกำลังในการตั้งใจเรียน

แล้วเราไม่อยากหลุดเลย เพราะที่เรียน เป็นเรื่องใหม่มากๆ

แล้วเค้าไม่มานั่งจี้ๆ คุณต้องตั้งใจเรียนเอง

ไม่งั้นก็ไม่เข้าใจเองคนเดียว

แล้วช่วงนี้เรียนเซฟตี้ ต้องใช้ความตั้งใจอย่างมาก

เพราะทุกอย่างมันเฉพาะหมด งงมะ เฉพาะ อ่ะ

เป็นเรื่องทางเทคกะนิก ไรงี้มั้ง ไม่ถึงขนาดนั้น

แต่ไม่เคยรู้มาก่อน

แล้วเราดูข่าว หรือฟังเค้าเล่า ยกเคสขึ้นมา ลูกเรือก็ดูจัดการได้

แต่สมองเราตอนนี้ มานั่งคิด ถ้าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นมาจริงๆ

เราจะทำอย่างนั้นได้หรอ ไม่มีทางเลย

เราไม่อยากเป็นลูกเรือที่ไม่รู้เรื่อง

ช่วยผู้โดยสารไม่ได้

เพราะอยู่บนนั้นแล้ว กลายเป็นความรับผิดชอบของลูกเรืออย่างเดียว

พอเกิดอะไรขึ้นอ่ะ ที่จะดูแลผู้โดย

ทั้งที่ในชีวิตที่ผ่านมาทั้งชีวิต มีแต่จะโวยวาย ถามคนนู้นคนนี้ ทำไงดี

แต่บนนั้นจะมาถามผู้โดย ก็ไม่ใช่ เพราะไม่มีใครรู้ นอกจากเรา

โดยเฉพาะเรื่องความปลอดภัย เรื่องชีวิต มันละเอียดอ่อนนะ

ผู้โดยต้องการความมั่นใจมากๆ

ยิ่งเราเป็นคนกรี๊ดง่ายอยู่ด้วย

อยู่ๆไปกรี๊ด ตกใจๆ บนเครื่องแล้วผู้โดยจะคิดยังไง

รู้สึกเป็นความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่มากง่ะ

ก็เลยพยายามตั้งใจเรียน แต่ก็หลุดไปเยอะ

ด้วยความที่เค้าไม่ค่อยจี้เลย

ก็เลยอยากมานั่งทวนเองบ้าง ถ้าไม่ขี้เกียจ

อาศัยถามๆจากเพื่อนที่เก่งๆเอา

พอมาเทรนแล้ว แบบ เอ๊อะ ทำไมหน้าที่ของลูกเรือมันเยอะอย่างนี้เนี่ย

ก่อนเทรนก็คิดว่าก็เสิร์ฟๆ แล้วก็เช็คให้คนปิดมือถือ ขยับเบาะให้ตรง

เพราะเราเห็นแค่นี้ ตอนเราเป็นผู้โดย

แต่จริงๆแล้ว ทุกอย่างที่เกิดบนเครื่อง เราต้องจัดการหมดเลย

แต่โชคดีที่เหตุการณ์แปลกๆมันเกิดไม่บ่อยนักหรอก

แต่ก็ต้องรู้ไว้และจำให้ได้

ถ้าทำไม่ได้นี่ ออกมาเป็นข่าวเสียชื่อเสียงบริษัทแย่เลย

เห้อ ต้องใช้เวลาขนาดไหนนะกว่าหนูจะเก่งเนี่ย

ยิ่งเอ๋อๆ ล่กๆ อยู่ด้วย

ทุกวันนี้ที่เทรนเซฟตี้ เค้ายกตัวอย่างแทบทุกเคสที่เกิดขึ้นบนโลก

เทรนจนจะกลัวเครื่องบินอยู่แล้วเนี่ย

รู้สึกทั้งชีวิตฝากไว้ที่กัปตันมากเลย

ไม่ใช่แค่กัปตันนะ ทุกๆฝ่ายเลย มีฝ่ายที่เกี่ยวข้องเยอะมาก

กว่าเครื่องบินจะออกแต่ละลำ

แต่เราก็เชื่อใจนะ

เรามั่นใจในการบวนการ การรับคนและการอบรม

และทุกคนก็รักชีวิตตัวเองและชีวิตคนอื่น

ทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด

เราก็เป็นส่วนหนึ่งในเรื่องความปลอดภัยเหมือนกัน

อย่างเปิดประตูเครื่อง ลูกเรือเป็นคนเปิด

ถ้าเปิดผิดโหมด ลิมเปลี่ยนโหมดก่อนเปิด

ทำให้ slide กางออกมา จะเป็นเรื่องใหญ่มากๆ

บางที่ก็ไล่ออกเลย

slide กางที บริษัทมีค่าใช้จ่ายหลายแสร

ต้องมีสติตลอดเวลา

และอื่นๆอีกมากมาย

มาซะจริงจังเลย คิดจะอัพอย่างนี้ตั้งนานแล้ว

มาอัพจริงๆสั้นกว่าที่คิด เพราะตอนนี้กูรีบ จะออกจากบ้านแล้ว

รายละเอียดมันเยอะมากอ่ะ น่าจะมาอัพทุกวันนะ

อาทิตย์หน้าเรียนเซฟตี้อีกแค่วีคเดียว

ก็กลับมา service อีกและ

สำคัญน้อยกว่า แต่เป็นสิ่งที่ต้องเจอมากกว่า

และเป็นสิ่งที่คนจะ judge เราได้มากกว่า

เห้อ ซุ่มซ่าม และ ล่กๆ อย่างเรา ต้องพยายามอีกและ

อยากจะเก่งเร็วๆจัง

ไปแล้วดีกว่า รีบง่ะ

อยากจะมาอัพอีกบ่อยจุง

อ้อ ช่วงนี้ติดส้มตำ สุดฤทธิ์ โดยเฉพาะปูปลาร้า ชอบมากเลย

แล้วก็ติดคำว่าสุดฤทธิ์  สุดฤทธิ์ เลย

เอ้อ แล้วเดี๋ยวนี้คนในห้อง ติดเล่นเกม icon pop song สนุกมากเลย

เพราะเล่นกันหลายคน เลยผ่านไปเร็ว หนุดโคตร

นั่งเล่นคนเดียว ติดแหง็ก ไม่ผ่านซะที ไม่หนุกเลย

คนในห้องนี้เค้ารู้จักเพลงกันเยอะมากเลยนะ

ขนาดเราเราว่ารู้จักเยอะแล้ว ยังตอบไม่ค่อยได้

เพราะเป็นเพลงใหม่ๆ เยอะอยู่ ซึ่งเราไม่ค่อยได้ฟัง

ถ้าเพลงเก่าๆมาถามฉันได้

แล้วเราคิดว่าคงไม่ค่อยมีใครฟังเพลงเก่าๆแบบที่เราฟังเยอะๆ

ปรากฎว่าเพื่อนๆ ฟังแนวเดียวกะเรา รู้จักเยอะด้วยอ่ะ

ไม่น่าเชื่อเลย

เพื่งเคยเจอนะนี่

เพื่อนหลายคนเก่งมากๆเลย ใน field นี้ เรื่องเครื่องบงเครื่องบิน

ขนาดไม่ได้สมัครเป็นนักบิน

เรารู้สึกโง่ง่อยมากๆเลย เพราะเราไม่เคยรู้อะไรในสายนี้มาก่อน

ต้องพยายามหน่อยง่ะ ขี้เกียจจัง

ติดชิว

ชอบชิว

แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ชิวเลย

เวลานอนมีค่า เอาเวลาไปนอนดีกว่า

เวิ่นจัง ไปดีกว่า

แฟนจะมารับแล้ว ยังไม่ได้อาบน้ำเลย