เนื่องจากหารูปทะเลที่ Hallet cove ไม่เจอ ขอติดไว้ก่อนนะคะ 

เอาเป็นว่า ครั้งนี้จะพาเดินไปตามถนนสายหลักที่ขนานกับหาดไวกิกิ (Waikiki) ของฮาวายละกันนะคะ.. 

ลักษณะมันก็เป็นดังรูปบน..ต้นมะพร้าว หาดย้าวๆเป็นกิโล น้ำใสแจ๋ว (เห็นแล้วสงสารบางแสนมาก)

แล้วก็คนเป็นล้านล่ะมั้ง... รอบๆก็ตึกสูงๆที่เป็นโรงแรมใหญ่ๆดังๆ...สนุกดี ถ้าคุณชอบความคึกคักของชายหาดและต้องการเดินโชว์ตัว...

ถัดจากหาดนี่มาติดๆกัน...มันเป็นถนน...ถนนที่มีการจราจรหนาแน่น รถติดยาว... มีร้านรวงเพียบไปหมด...เหมือนเดินแถวสีลมแบบไม่มีรถเข็นและแผงลอยยังไงยังงั้นเลย...

ดีนิดนึงตรงที่ว่า ระหว่างหาดกะถนน เค้ามีสวนเล็กๆที่พยายามจัดให้สวยงาม และปลูกต้นมะพร้าวสร้างบรรยากาศพร้อมประดับด้วยรูปปั้นเป็นระยะ

ท่านที่คุณเห็นมีพวงมาัลัยแขวนอยู่เต็มนี่เป็นนักว่ายน้ำเหรียญทองโอลิมปิกชาวฮาวายค่ะ ชื่อ

Duke Paoa Kahanamoku

นั่นชือเขาแหละค่ะ... ให้เรียกอีกสิบทีก็ััยังเรียกไม่ได้ 

เห็นมีพวงมาลัยเยอะแยะ...แต่ไม่ยักกะมีธูป... (ถ้าเป็นบ้านเราคงต้องมีแป้งโรยไว้ถูขอหวยด้วย)

เดินตามถนนมาอีกนิดก็เจอไอ้ต้นนี้ปลูกเป็นแถว...

แวบแรก...เฮ้ย...ดอกคูน!!!  (ลืมตัวนึกว่าอยู่ขอนแก่น)

มันน่าจะเป็นญาติกะต้นคูนมั้ยอ่ะ... แต่แบบมีสีชมพูปนด้วย.. ออกดอกแต่ใบยังดกอยู่เลย
ปลูกเป็นแถวเรียงแบบนี้...สวยดี ...หากไม่มีทะเลอยู่อีกด้านของฟุตบาทคงคิดว่าอยู่แดนอีสาน

เดินไปเดินมาสูดควันรถซักพักก็ชักหิวน้ำ... เพื่อนสาวชาวมะกันคนสนิทเธอเลยชวนไป ABC ... 

อย่าคิดลึกนะ

มันก็คือเซเว่นฉบับฮาวายนั่นแหละ...มีทุกหัวระแหง.. ขายทุกอย่าง..แม้แต่ไอ้นี่..

ถามมันไปว่า "You want lollipop?"

บัดนั้น...หากแม้นเธอพูดไทยได้ เธอคงด่าว่า "อมยิ้มบ้าน...ึงแน่ะ"

โดนมันเบิ้ดกะโหลกไปที...แหม...ก็มันอารายอ่ะ...มีก้านถือ หลายสี ก็นึกว่าอมยิ้มน่ะดิ..

พอดูใกล้ๆ

 อร๊าย.... ถุงยาง... 

เลยบอกเพื่อนมันกลับไปว่า...ไ้อ้นี่ยูก็อมได้นะ.... กร๊าก....

เกือบโดนฆาตกรรมใน ABC 

...สงสัยอย่างเดียว....ก้านถือนี่ เค้าเอาไว้ทำอะไรเหรอ ช่วยบอกที งง....

มาเดินทะเล แต่ไม่ค่อยได้ดูทะเล... ก่อนจบ ขอฝากไว้นิด... หากคุณๆที่คิดว่าหุ่นตัวเองไม่เป๊ะ ทั้งชายและหญิง... แต่ยังมีความอยากที่จะลองใส่บิกินี่ ทูพีซ หรือโชว์พุงกลางลำตัว...แนะนำให้คุณไปไวกิกิที่ฮาวาย...เพราะความเขินอายจะถูกโยนออกไปนอกหน้าต่างแน่นอน

รูปนี้สอนให้รู้ว่า หากคุณมีความมั่นใจแล้ว...คนอื่นจะคิดยังไงก็ช่างหัวมัน..

เกิดมาครั้งเดียว...ใช้ชีวิตให้คุ้มกันเถอะค่ะ...