เอาล่ะ...ขั้นที่ห้า.... หลังจากเป็นสารพัดโรคอะไรไม่รู้ (ไม่เป็นอย่างเดียวคือโรคง่ายๆอย่างหวัด เจ็บคอ ไซนัส อะไรเทือกนี้) เราก็นึกว่าพี่สาวจะพ้นทุกข์แล้ว ...ก็เห็นอ้วนท้วนสมบูรณ์ดีนี่...กลมจนพี่หวานใจล้อว่าเป็นแม่หลินปิง ... คิดว่าดีอยู่ได้ซักเกือบสองปีล่ะมั้ง...ตอนนั้นก็ดูอ้วนเอา อ้วนเอา... แต่เจ๊ก็บอกว่า 
"ชั้นไม่ได้กินอะไรมากนะ" ยืนยันว่าไม่ได้กินมากจริงจริ๊ง... แถมบอกว่าไดเอ็ทด้วยซ้ำ ...ไม่เชื่อ ...
แต่เนื่องจากพี่หวานใจ สามี ไม่ว่าอะไร กลมก็กลม กอดอุ่นดี...น้องอย่างเราจะไปว่าอะไรได้..

จวบจน..วันพระ (อีกละ) น่าจะอาสาฬหบูชา... เจ๊ถ่อร่างกลมๆไปวัดเหมือนเดิม.. คราวนี้ไปเจอคนรู้จักที่เป็นหมอที่วัด... โดนทักทันที...
"ทำไมหน้าต๋อยคุชชิ่งจัง"
(ชิ่งอะไรไม่รู้.... เจ๊รู้อะไรซะที่ไหน...แต่ก็โทรมาให้นัดหมออายุรกรรมให้ บอกว่าเค้าให้มาตรวจอะไรชิ่งๆ )
สรุป...หมอว่าเป็น คุชชิ่ง ซินโดรม... ง่ายๆคือ มีฮอร์โมนที่สร้างจากต่อมหมวกไตมากเกินไป... จากอะไรก็ไม่รู้ เป็นได้ตั้งแต่ต่อมใต้สมองผิดปกติ เนื้องอก จนถึงต่อมหมวกไตผิดปกติ...
ผล... เจ๊โดนแอดมิท (อีกละ) อยู่โรงพยาบาล เจาะเลือด เก็บปัสสาวะ เพื่อ "วินิจฉัย" เกือบอาทิตย์ว่ามันคุชชิ่งจากอะไร..

ได้ผล... เป็นเนื้องอกที่ต่อมหมวกไต... ผ่าสิคะ... ผ่า... ต้องผ่า.. ผ่าก็ผ่า เจ๊ไม่ว่า ยังร่าเริง.. ผ่าแล้วก็ต้องกินยาสเตียรอยด์ เพรา่ะต่อมมันหายไปแล้วข้างนึง... หลังผ่ามา.. น้ำหนักลดลงหน่อย คอไม่มีหนอก คุชชิ่งเริ่มน้อยลง... ยังร่าเริงดีอยู่... อวบก็อวบ... หากเจ๊ก็ยังชอบแต่งตัว... คนอวบก็สวยได้ น่าชื่นชม...

ขั้นที่หก... เนื่องจากผ่าท้องมาก็หลายครั้งละ... วันดีคืนดี ก็เกิดอาการปวดท้องอีก... คราวนี้อ้วกแตกอ้วกแตน... กินไม่ได้ ไม่รู้เป็นไร...พี่หวานใจไปทำงานต่างจังหวัด...น้องอย่างเราก็ไม่อยู่...เจ๊เลยโทรเรียกเพื่อนเราอีกที...ไปรับมาที....
เพื่อนหมูที่น่ารักพาพี่ต๋อยมาโรงพยาบาล... ผล ลำไส้อุดตันจากพังผืดในท้อง... เอ้า... นอนแอดมิท งดน้ำงดอาหารดู เผื่อมันจะคลายเอง... ไม่คลาย...(ดื้อแฮะไอ้ลำไส้) งั้นก้อ..ต้องผ่า... ผ่าเลาะพังผืด... (เสียวแทน) แต่เจ๊ก็ยังโอเค.. ไม่เป็นไร...ไม่เป็นไร... ตอนนี้ผนังหน้าท้องลายพร้อยแล้ว... มีรอยกรีดทุกองศาเลย...หวาดเสียวแทน... แต่แค่ใส่บิกินี่ไม่ได้ก็แค่นั้น ...

...ยัง...ยังไม่จบค่ะ... ยังมีอีก เป็นแค่นี้ยังจิ๊บๆ... แต่พอถึงตอนนี้ โรงพยาบาลที่พี่เธอมารักษาประจำก็เปลี่ยนระบบข้อมูลจากบันทึกลงกระดาษมาบันทึกลงคอมพิวเตอร์แทน... โชคดีมากๆๆๆๆ เพราะแฟ้มคนไข้ของคุณพี่ตอนนี้หนาประมาณคืบแล้ว... ถ้ารพ.ไม่เปลี่ยน ป่านนี้คงต้องใส่ลังยกมาให้หมอดู ... และถ้าต่อไปเซิร์ฟเวอร์มันโอเวอร์โหลด ส่วนนึงก็น่าจะจากประวัติการรักษาของคุณพี่นี่แหละ..

(มีต่อ)