อาบอยี.. ถ้อยกวีในสายลม @ 3 “สะอี”.. สันติจงมีแด่มนุษยชาติ ... แม้ภาษาอ่าข่าของอาอยีนั้น ดูเหมือนว่าจะเป็นอุปสรรคในการรับรู้ของคนในเมืองใหญ่ทั่วไป แต่อาบอยีก็ไม่เคยทิ้งความตั้งใจ ที่จะนำสานส์แห่งสันติภาพของท่าน ไปยังผู้คน ณ แดนไกลเสมอๆ ตราบเท่าที่อาบอยีจะสามารถไปถึง ครั้งหนึ่ง พี่แดง (สว.เตือนใจ ดีเทศน์) และพี่ๆ มูลนิธิพัฒนาชุมชนและเขตภูเขา ได้พาอาบอยีไปเยี่ยมพี่น้องชาวประมงพื้นบ้านที่จังหวัดตรัง นั่นเป็นระยะทางไกลอย่างยิ่ง สำหรับพ่อเฒ่าอาบอยี จากบ้านหล่อโย อ.แม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย เมื่อได้เข้าไปในหมู่บ้านของพี่น้องชาวประมง ริมทะเล ที่นั่น อาบอยียืนอยู่ริมชายหาด ท่ามกลางเสียงคลื่นลูกโตที่ผลัดกันซัดฝั่ง อาบอยี.. ร้องสะอีออกมา เสียงก้องกังวานไปทั่วทั้งหาด พี่น้องชาวประมงต่างนิ่งเงียบ และพากันเดินมาแห่ห้อมล้อมรอบตัวอาบอยี “ตอนนั้นพี่น้องชาวประมง ต่างประหลาดใจว่าอาบอยีร้องเพลงอะไร ถึงแม้ว่าภาษาที่ร้องออกมา เป็นภาษาที่เขาไม่เข้าใจ แต่.. ความสุขที่ได้ยินเสียงเพลงจากที่อาบอยีร้องออกมา มันสื่อสารถึงกันได้ค่ะ” พี่แดง เล่าให้ฟังถึงความทรงจำครั้งนั้นด้วยสีหน้ามีความสุข … ปี 2547 ระหว่างที่มีเหตุการณ์สหรัฐอเมริกาบุกอิรัก เป็นช่วงที่ประชาชนทั่วโลกต่างออกมาเรียกร้องสันติภาพอย่างถ้วนหน้า ครั้งนั้น.. อาบอยีไม่ลังเลเลยที่จะเข้าร่วมร้องขอสันติภาพ ด้วยเหตุผลว่า.. “ผมอยากให้ทุกคนอยู่อย่างสงบสุข แต่ก็มีคนก่อความเดือดร้อน แล้วก็ต้องมีคนมาตามแก้ไข อยากให้ทุกคนเป็นเพื่อนกัน แต่.. ถึงอยากให้เป็นอย่างนั้น เขาก็คงไม่เอานะ คนเรา.. ไม่หมือนกัน” ... ที่สวนลุมฯ อาจารย์ไกรศักดิ์ และ ส.ว.หลายท่าน ได้จัดงานสันติภาพโลกขึ้น.. ช่วงหนึ่ง คุณสุรชัย จันทิมาธร หรือน้าหงา คาราวาน ได้ขึ้นไปร้องเพลง อาบอยี อยู่บนเวทีในขณะนั้นด้วย เมื่อถึงเวลาที่กำลังจะจุดเทียนเพื่อสันติภาพ ท่ามกลางความเงียบ.. อาบอยี ก็ร้องสะอีออกมาอย่างก้องกังวาน ทุกคนในงานต่างตะลึง และซาบซึ้ง ด้วยความปลื้มปิติมาก อาบอยีเป็นผู้เฒ่าจากยอดดอย.. แต่อาบอยีก็ยังคิดถึงสันติภาพที่จะเกิดกับโลก ... น่าเสียดายเหลือเกิน.. ที่เหตุการณ์ดังกล่าวนั้น ดิฉันไม่ได้เห็นด้วยตาของตัวเอง แต่เป็นเหตุการณ์ที่ พี่แดง (สว.เตือนใจ) นำมาเล่าให้ฟังด้วยความปิติ ดิฉันเองเมื่อได้ฟังอย่างนั้น ก็แทบน้ำตาคลอด้วยความปิติเช่นเดียวกัน น่าเสียดายเหลือเกิน.. ที่ดิฉัน.. คงไม่มีวันได้เห็น … ในสภาวะปกติ ที่ชีวิตของมนุษย์ต่างดิ้นรนเพื่อดำรงชีวิตต่อไป อาบอยี ก็กลับมาเป็นชาวบ้านธรรมดาๆ คนหนึ่ง ที่ทำมาหากินอย่างเรียบง่าย และทำงานตามประสาชาวบ้าน ยังคงปักผ้า.. ตราบเท่าที่ตาจะมองเห็น ยังคงขับลำนำ.. ถ้อยคำสะอี ที่แสนหวาน.. โอ้... คนงาม นางเป็นหญิงคนแรกที่ฉันใฝ่ฝัน อยากอยู่ร่วมเรียงเคียงหมอนกับนางเหลือเกินแล้ว.. และจะยังคงออกเดินทาง.. เมื่อถึงเวลา … -------------------------------------------------------------- งานเขียนชิ้นนี้ นำเนื้อหาส่วนหนึ่ง มาจากบทภาพยนตร์สารคดีเรื่อง "อาบอยี ถ้อยกวีในสายลม" ของ พรศักดิ์ สุคงคารัตนกุล ขอขอบพระคุณ ท่าน ส.ว. เตือนใจ ดีเทศน์ และ พี่สยาม พึ่งอุดม   Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2549 17 comments Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2549 23:54:19 น. Counter : 1292 Pageviews. Share Tweet

ตอนต่อไป จะเขียนตามมาติดๆ ค่ะ ช่วงนี้ตื่นเต้นกับการยุบสภา อาจจะช้าหน่อยนะคะ.. ชื่อตอนต่อไป ยังไม่ได้ตั้งชื่อนะคะ   โดย: ลั่นทมสีแสด 25 กุมภาพันธ์ 2549 0:12:27 น.

คิดถึงจังค่ะ .... มะวาน ได้ฟังคุณ เตือนใจ ดีเทศน์ พูดที่ม๊อป ชื่นใจ เค้าเป็น ฮีโร่อีน ของ ประกายดาวเลยนะ เดี่ญว มาคุยต่อค่ะ ...   โดย: ประกายดาว 28 กุมภาพันธ์ 2549 14:15:13 น.

อาบอยียังกล่าวไว้ด้วยถ้อยคำที่เป็นบทกวีอีกว่า ต้นไม้ที่ขึ้นอยู่ในป่าห่างไกลกันแค่ไหน แต่ใบที่ร่วงโรยและร่วงหล่นของมัน จะถูกสายลมพัดพา มาตกอยู่บริเวณที่ใกล้ ๆ กันเสมอ และเป็นบทกวีบทสุดท้ายที่เราได้ยิน เมื่อยามที่อาบอป่วยหนัก จนลุกขึ้นไม่ได้ วันสุดท้ายก่อนที่เราจะลาจากมา เรายังได้กล่าวบทกวีนี้ ด้วยน้ำตา เพื่อให้อาบอ และพวกเรา ได้รำลึกถึงความงดงาม ของความหลากหลายทางวัฒนธรรม ชาติพันธุ์ ความดีงามนั้น จะยังคงอยู่ในใจเสมอ   โดย: จุฑามาศ IP: 61.7.130.47 1 มีนาคม 2549 9:31:08 น.

ขอบพระคุณค่ะพี่จุ สำหรับบทกวี.. ... ต้นไม้ที่ขึ้นอยู่ในป่าห่างไกลกันแค่ไหน แต่ใบที่ร่วงโรยและร่วงหล่นของมัน จะถูกสายลมพัดพา มาตกอยู่บริเวณที่ใกล้ ๆ กันเสมอ ... ซาบซึ้งกินใจเสมอ   โดย: น.ว. IP: 61.7.138.51 1 มีนาคม 2549 17:29:38 น.

บทกวีที่ซาบซึ้งนั้น มักมาจากป่าลึก ลำห้วยไกล ทะเลกว้าง .......... ต้องเดินทาง จึงจะพบ....   โดย: Marsyngdee 7 มีนาคม 2549 14:41:47 น.

ต้นไม้ที่ขึ้นอยู่ในป่าห่างไกลกันแค่ไหน แต่ใบที่ร่วงโรยและร่วงหล่นของมัน จะถูกสายลมพัดพา มาตกอยู่บริเวณที่ใกล้ ๆ กันเสมอ ถ้อยคำนี้...ช่างไพเราะ งดงาม...กินใจมาก น่าเสียดาย.... ที่วันนี้เราไม่มีโอกาสได้ยินและได้ยล ความงดงามแห่งถ้อยคำจากอาบอยีอีกแล้ว   โดย: สเลเต 16 เมษายน 2549 14:08:39 น.

คิดถึงคุณน้ำหวานนะคะ   โดย: ดอกเข็มขาว IP: 58.9.188.237 30 เมษายน 2549 8:20:40 น.

โดย: สเลเต 30 เมษายน 2549 20:13:10 น.

มาเยี่ยมจากห้องต้นไม้ค่ะ   โดย: พี่อู้ค่ะ IP: 58.9.184.109 30 เมษายน 2549 21:20:48 น.

โดย: สเลเต 1 พฤษภาคม 2549 16:05:56 น.

สบายดีหรือเปล่าคะ อยากให้กลับไปหากันบางคะ หลายๆคนที่คึดถึงคุณคะ   โดย: ดอกเข็มขาว IP: 58.9.188.50 2 พฤษภาคม 2549 19:46:19 น.

คุณดอกเข็มขาวคะ ขอบพระคุณมากๆ ค่ะที่คิดถึง รู้สึกเป็นปลื้มและตื้นตันจริงๆ ค่ะ   โดย: ลั่นทมสีแสด 2 พฤษภาคม 2549 20:38:55 น.

ถ้าทุกคนคิดถึงสันติภาพ และความสงบสุขมากกว่านี้ โลกเราคงจะสวยงาม และสงบสุขค่ะ   โดย: beejasmine 2 พฤษภาคม 2549 23:27:43 น.

นึกถึงเพื่อน เคยอ่าน ผ่านอักษร หรือจากจร ไปไหน ไยไม่เห็น ขอยอมรับ ความรู้สึก ที่นึกเป็น มองเธอเช่น หญิงแกร่ง แฝงไมตรี ก็แวะมา บ่นบ้าง อย่างรู้จัก เข้ามาทัก เขียนไว้ ใช่เสียดสี แม้นมิได้ พบเจอ เธอนานที บอกตรงนี้ ฉันเข้าใจ ในตัวเธอ....   โดย: น้องทิมมี่ IP: 124.120.24.67 4 พฤษภาคม 2549 9:17:38 น.

โดย: liu4yue4 5 พฤษภาคม 2549 20:00:27 น.

สบายดีนะ น้ำหวาน...แวะมาทักทายนะครับ   โดย: Mobius714 6 พฤษภาคม 2549 16:44:04 น.

ถึงแม้ตอนนี้อาบอยี เสียชีวิตไปแล้ว แต่สิ่งดีๆที่อาบอยีทำมาด้วยใจตลอดมา จะเป็นความทรงจำแก่มวลชนชาวไทยทุกคน และชาวพี่น้องอาข่าตลอดไป ขอชื่นชมว่าเป็นศิลปินอาข่า ที่มีเสียงไพเราะมากคะ ขอให้อาบอยีหลับสบาย   โดย: น้องคนหนึ่ง IP: 203.114.102.138 13 พฤษภาคม 2549 16:43:04 น.