Bloggang.com : ลั่นทมสีแสด : Forever and ever

Forever and ever

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ
น้ำหวานต้องขออภัยนะคะ ที่ดองบล็อกเอาไว้นานมาก
เนื่องจากไม่ค่อยมีเวลาค่ะ
แต่ตอนนี้ มีเพื่อนบางคนแซวเรื่องการดองบล็อกบ่อยครั้ง
จนรู้สึกเขิน และขายหน้าเล็กน้อย
เลยต้องไปค้นงานเก่าๆ เอามาอัพบล็อกไปพลางๆ นะคะ

บทความนี้ น้ำหวานเขียนลงใน
นิตยสาร สานแสงอรุณ ประจำเดือนกันยายน-ตุลาคม 2549 ค่ะ
ฝากให้เพื่อนๆ อ่านเล่นนะคะ

ชีวิตก็แค่ง่ายๆ ของวินนี เดอะ พูห์

ดิฉันหลงรักหมีซื่อบื้อค่ะ..

“ก็แค่ตุ๊กตาเก่าๆ ที่เรารักตัวหนึ่ง จะก่อเกิดแรงบันดาลใจอะไรนักหนา..”

ดิฉันพยายามจะคิดอย่างนั้น เมื่อมีคนถามว่า “อะไรคือแรงบันดาลใจในชีวิต” เพราะทุกครั้งคำตอบที่เกิดขึ้นฉับพลันในสมอง โดยไม่ต้องหยุดคิดสักขณะจิตเลย “วินนี เดอะ พูห์” เจ้าหมีอ้วนๆ ที่ดูไร้มันสมอง วันๆ เอาแต่เดินไปเดินมา กินน้ำผึ้ง และเล่นสนุก.. คือส่วนสำคัญที่ทำให้ทัศนคติในการมองโลก และการใช้ชีวิตของดิฉันเปลี่ยนแปลงไปในทางที่งดงาม แต่ที่ต้องตั้งคำถามกับตัวเองเช่นข้างต้นนั้น ก็เพราะเกรงว่าคำตอบ “วินนีเดอะพูห์ คือแรงบันดาลใจ” ของดิฉันจะดูหน่อมแน้มเกินไปค่ะ แต่สุดท้ายดิฉันก็ต้องกลับมาสู่คำตอบเดิมอยู่ดี

ดิฉันรู้จักกับหมีพูห์ ตั้งแต่ 2541 ค่ะ เมื่อสบตาซื่อๆ ของเขาบนชั้นวางขายในห้างสรรพสินค้าแล้วตกหลุมรักเขาทันที (ว้า.. ฟังดูไม่โรแมนติคเลยนะคะ) ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เราก็ไม่เคยพรากจากกันเลย ความรักระหว่างดิฉันและหมีพูห์ตัวน้อยนำทางให้ดิฉันพบกับทุกสิ่งทุกอย่างที่รวมเป็นเขา.. หนึ่งในนั้นที่สำคัญยิ่ง คือ หนังสือ 2 เล่มที่บอกเรื่องราวความเป็นไปอันแสนงดงามของหมีพูห์ ประหนึ่งว่าเจ้าหมีตัวน้อยคงอยากจะแนะนำตัวตนที่แท้จริงของเขาให้ดิฉันรู้จักมากขึ้น

“วินนีเดอะพูห์ และบ้านมุมพูห์” เป็นหนังสือ 2 เล่มน้อย เขียนโดย A.A. Milne คุณพ่อของเด็กชายตัวเล็กๆ A.A. Milne เป็นบุคคลที่มีความล้ำลึก บนภาษาที่เรียบง่ายแต่ทว่าแฝงปรัชญาชีวิตมากมายเหลือเกินค่ะ เขาเขียนเรื่องนี้ขึ้นจากนิทานที่เล่าให้ลูกชายฟังก่อนนอน โดยร้อยเรียงชีวิตของตุ๊กตาทั้งหมดบนเตียงของคริสโตเฟอร์ โรบินลูกชายตัวน้อยๆ มาเป็นตัวละครในเรื่อง และแน่นอนเจ้าหนูน้อยได้เป็นตัวละครสำคัญของเรื่องวินนีเดอะพูห์ด้วยค่ะ

ดิฉันเคยคิดอย่างเป็นทุกข์ใจมาระยะหนึ่งค่ะ ว่าตัวเองเป็นคนที่ไม่ค่อยฉลาด เวลาที่แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับใคร ก็ดูไม่มีความคมคายทางปัญญาเอาเสียเลย หลายครั้งพยายามอย่างยิ่งที่จะสรรหาคำสวยๆ หรูๆ มาใช้กับเขาบ้าง.. ไม่ได้ผลค่ะ มันช่างดูประดักประเดิด น่าขันสิ้นดี!! ย้อนกลับไปคิดก็รู้สึกน่าขันจริงๆ ค่ะ ความที่คิดว่าตัวเองไม่ฉลาด ในขณะที่ชีวิตต้องวนเวียนอยู่ในแวดวงนักคิดจำนวนมาก ทำให้ดิฉันเป็นทุกข์พอสมควรกับสิ่งที่ตัวเองคิด พูด และเขียน

แต่แล้ว.. เมื่อหมีพูห์เข้ามาในชีวิตที่แสนจะน่าเบื่อของดิฉัน เขาใช้หัวใจที่ซื่อสะอาดและเรียบง่าย ทำให้ดิฉันเข้าใจในธรรมชาติอันแท้จริงของตนเอง ดิฉันได้ค้นพบว่าอะไรคือสิ่งที่ทำให้เรามีความสุข ได้นิ่งฟังเสียงจากภายในใจของตัวเอง เขาทำให้ดิฉันลดละความพยายามที่จะเป็นคนฉลาดอย่างเหลือเกินเพียงเพื่อจะอยู่ในสังคมรอบข้างได้อย่างเสมอภาคกับคนอื่น และเหนืออื่นใด หมีพูห์ สอนให้ดิฉันเดินไปสู่เป้าหมายข้างหน้าด้วยความสนุกและตื่นเต้น และเขาบอกดิฉันว่า.... นั่นแหละ!! มันคือความสำเร็จอันยิ่งใหญ่แล้ว..

หนังสือ “วินนีเดอะพูห์ และบ้านมุมพูห์” ได้บอกเล่าเรื่องการของเจ้าหมีตัวนี้ ว่าเขาสามารถที่จะมีความสุขกับสิ่งรอบตัวที่ซ้ำซากจำเจได้อย่างไรกัน ทำไมเขาจึงมองเห็นความสุขรอบตัว สนุกกับการตื่นขึ้นมามีชีวิตในทุกๆ วัน ใช้ความง่ายๆ ใสซื่อธรรมดาๆ ในการแก้ไขปัญหาทุกอย่างในชีวิตให้จบลงด้วยดีทุกครั้ง โดยที่เขาเองไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่านั่นเป็นผลงานชิ้นเยี่ยมของตัวเอง วิธีการมีความสุขของหมีพูห์ ก็แค่คิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นตรงหน้าด้วยความสนุกและตื่นเต้น ซึ่งในเรื่องจะมีหลายเหตุการณ์ค่ะ ดิฉันคงไม่อาจเล่าได้ทั้งหมด แต่จะขอยกในส่วนที่ดิฉันอ่านแล้วประทับใจนะคะ เช่น ตอนหนึ่งคริสโตเฟอร์ โรบินถามหมีพูห์ว่าสิ่งที่เขาชอบที่สุดในโลกคืออะไร.. หมีพูห์จะทำท่ากอดอก เอามือข้างหนึ่งเคาะที่สมองน้อยๆ พลางคิดว่า..

‘อืมม.. การได้อยู่กับคริสโตเฟอร์ โรบิน เป็นสิ่งดีเหลือเกิน แต่การมีพิกเล็ตอยู่ข้างๆ ก็เป็นเรื่องที่แสนอบอุ่น’ แล้วหลังจากนั้นเพียงชั่วครู่เดียว เขาก็ตอบว่า…

“สิ่งที่ฉันชอบที่สุดในโลก ก็คือฉันและพิกเล็ตได้ไปเยี่ยมนายไง”

คำถามเดียวกันนี้สำหรับเรา อาจจะ ได้คำตอบเมื่อผ่านการคิดอย่างซับซ้อนมาแล้วระดับหนึ่ง หรืออย่างน้อยสุด เราคงหยุดคิดว่าเราจะเลือกอะไร สิ่งดีเหลือเกิน หรือเรื่องที่แสนจะอบอุ่น แต่ความเจ๋งของหมีพูห์ คือการ คิดให้ง่าย.. แต่ใช่เลย!! นี่แหละที่เป็นศิลปะของการใช้ชีวิต

เรื่องราวของ “วินนีเดอะพูห์” จบลงในเล่มที่ 2 คือ “บ้านมุมพูห์” ซึ่งดิฉันเข้าใจว่า A.A. Milne คงต้องการจะหยุดเรื่องราวแบบเด็กๆ ไว้ในความทรงจำของลูกชายที่กำลังโตขึ้นเรื่อยๆ แต่ A.A. Milne ทำให้ดิฉันเสียน้ำตาทุกครั้งที่อ่านถึง ประโยคจบในเล่มสุดท้าย “บ้านมุมพูห์”

“พูห์.. สัญญาซีว่านายจะไม่ลืมฉัน..ตลอดไป แม้ว่าเมื่อฉันอายุร้อยปี”

พูห์คิดนิดหนึ่ง “ฉันจะอายุเท่าไร ตอนนั้น”

“เก้าสิบเก้า”

พูห์พยักหน้า “ฉันสัญญา”

ดิฉันหลงรักหมีซื่อบื้อ .. ที่มีสมองเล็กกระจิ๊ดริดแต่ทว่าหัวใจยิ่งใหญ่ค่ะ

Forever and ever
Is a very long time, Pooh

Forever isn't long at all when I'm with you
I wanna call your name forever
And you will always answer forever
And both of us will be forever, you and me
Forever and ever

I wanna stay like this forever
If only I could promise forever
Then we could just be we
Forever you and me

Forever and ever
Forever and ever
Is a very long time, Pooh

Forever isn't long at all, Christopher
When I'm with you
I wanna be with you forever
I want you right here beside me forever

One thing you should know
No matter where I go
We'll always be together
Forever and ever.

Create Date : 27 ตุลาคม 2549

Last Update : 27 ตุลาคม 2549 20:40:46 น.

76 comments

Counter : 1220 Pageviews.

วันนี้ผมกลับไปย้อนดูบล็อกของตัวเองสองร้อยกว่า entries นั่งอ่านความคิดตัวเองและของคนที่มีไมตรีจิตเข้าไปแลกเปลี่ยน และทำให้วันนี้กลายเป็นวันหยุดที่มีความสุขที่สุดวันหนึ่งในอัฟกานิสถาน

ผมวิ่งค้นหาและพยายามฝึกฝนวิธีคิด วิธีพูด และรวมถึงการกระทำเมื่อมีโอกาส และการได้อยู่กับความคิดตัวเอง นำเอาความคิดผู้อื่นมาสานสอด การได้พูดได้เขียน เพื่อสร้างอะไรดี ๆ ให้กับใจตัวเอง การได้คิดอะไรใหม่ ๆ เหล่านี้ทำให้เกิดความสุข เกิดสันติ และเกิดอะไรดี ๆ กับตัวเอง และผมก็หวังเผื่อไปด้วยว่า คนที่ได้รับได้อ่าน โดยสื่อใจถึงกันได้ ก็คงจะได้ประโยชน์บ้างตามควร

ขอบคุณนะครับ ที่มีน้ำใจหาเวลามาอัพบล็อก แม้ว่าคุณยังยุ่งกับงานอยู่ เข้าใจในฐานะคนทำงานด้วยกันครับ ช่วงที่ยุ่งมันก็ยุ่งจริง ๆ ...

คงสมใจแฟน ๆ ที่เยี่ยมหน้ามาเยือนอยู่มิขาดแล้วนะครับ

โดย: piangdin

วันที่: 27 ตุลาคม 2549 เวลา:20:37:44 น.

ยินดีค่ะคุณเพียงดิน
หวังว่าคงจะพอแก้ขัดไปพลางๆ
คุณเพียงดินจะได้ไม่ต้องทวงอีกนะคะ
แหะๆ

โดย: ลั่นทมสีแสด

วันที่: 27 ตุลาคม 2549 เวลา:20:45:55 น.

ขอโทษที่ทำให้คุณน้ำหวานต้องเดือดร้อนนะครับ แต่ผมว่าหลาย ๆ คนคงจะมีความสุขที่ได้สัมผัสมิตรภาพกับคุณได้อีก ผ่านตัวอักษรที่หน้าบล็อกนี้ครับ

ขอบคุณครับ

โดย: piangdin

วันที่: 27 ตุลาคม 2549 เวลา:21:01:37 น.

อุ้ย.. ไม่ต้องขอโทษค่ะ
น้ำหวานแซวเล่นเฉยๆ
ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไรค่ะ
น้ำหวานทำเพื่อนหล่นหายเรื่อยเลย แหะๆ

โดย: ลั่นทมสีแสด

วันที่: 27 ตุลาคม 2549 เวลา:21:16:51 น.

คิดถึงจางๆๆๆๆ....

น้ำหวานกลับมาแย้ว พร้อมสาระน่ารักเช่นเคย ...

โดย: Love U forever.

วันที่: 27 ตุลาคม 2549 เวลา:23:24:30 น.

พี่โมคะ
ขอบพระคุณมากๆ ค่ะ
น้ำหวานก็คิดถึงพี่โมเหมือนกันค่ะ

โดย: ลั่นทมสีแสด

วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:0:17:30 น.

แวะมาทักทายค่ะ..

บล๊อกสวยจังค่ะ เย็นตาดี

โดย: zaesun

วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:0:57:52 น.

โอ๊ะโอ.. สวัสดีค่ะคุณ zeasun
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

โดย: ลั่นทมสีแสด

วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:1:01:13 น.

Hey Pooh, What's up!!

โดย: Tricker IP: 124.157.204.62 วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:1:49:13 น.

Tam Hai (แถมให้ สำเนียงยุโรปนิด ๆ นะ)

โดย: Tricker IP: 124.157.204.62 วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:1:51:40 น.

^
^
แหง่มมมม...
ขอบคุณกั๊บบบบ

โดย: ลั่นทมสีแสด

วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:1:54:53 น.

มตภาพ บางครั้งมันมีทั้งสั้นและยาวจ้ะ

สั้นๆๆคือ เราแค่ทดสอบว่าคนนั้นไปกับเราได้ไหม ส่วนมิตรภาพที่ยืนยาว คือ มิตรที่แท้จริง และยั่งยืน ที่อยุ่ด้วยกันตลอดไป ชีวิตคนเราไม่จำเป็นต้องมีมิตรเยอะแยะ แต่มีมิตรน้อย แต่ยั่งยืนนี้ก็โอเคแล้วนะจ้ะ

โดย: ใบไม้ทะเล IP: 202.251.200.48 วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:12:40:35 น.

อ๊ะ อนา ขอบคุณมากจ้ะ
เราเองก็มีมิตรน้อยนะ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราเลือกมาก
และมีขั้นตอนไปตามธรรมชาติน่ะ
ดังนั้น สัมพันธภาพอะไรที่เร่งรัดหรือจู่โจม
มันเลยไม่ค่อยเวิร์คกับเราจ้ะ อิอิ

โดย: น.ว. IP: 61.47.94.200 วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:13:09:29 น.

quote:
ดิฉันเคยคิดอย่างเป็นทุกข์ใจมาระยะหนึ่งค่ะ ว่าตัวเองเป็นคนที่ไม่ค่อยฉลาด เวลาที่แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับใคร ก็ดูไม่มีความคมคายทางปัญญาเอาเสียเลย หลายครั้งพยายามอย่างยิ่งที่จะสรรหาคำสวยๆ หรูๆ มาใช้กับเขาบ้าง.. ไม่ได้ผลค่ะ มันช่างดูประดักประเดิด น่าขันสิ้นดี!!
:unquote

สำหรับผมแล้ว การเป็นนักเขียนที่ดี ไม่จำเป็นต้องฉลาด ไม่จำเป็นต้องใช้คำสละสลวย แสดงภูมิปัญญา

แต่คุณเขียนสิ่งที่คนอ่านเข้าถึงบทความนั้นได้ตามเจตนารมณ์ที่คุณอยากให้เป็น (ร้องไห้..หัวเราะ..ดีใจ..เสียใจ) แค่นั้นก็เป็นนักเขียนที่ดีได้แล้วครับ

โดย: พี่บอนนี่ IP: 124.120.131.245 วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:13:28:30 น.

พี่บอนนี่ค้าาาา

แหะๆ ขอบพระคุณค่ะ
แต่หนูก็อยากเป็นนักเขียนที่ดี
และอยากฉลาดด้วยนี่คะ คริคริ

โดย: น้ำหวาน IP: 61.47.94.200 วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:13:35:03 น.

คิดถึงพี่นว.
คิดถึงงานเขียนพี่นว.
เคยอ่านเรื่องนี้แล้วค่ะ
อ่านอีกก็ยังรู้สึกดีเหมือนเดิม
คิดถึง

โดย: โน๊ต IP: 58.8.124.213 วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:15:44:17 น.

โน้ต ขอบคุณมากค่ะ
คิดถึงโน้ตด้วยอ่ะค่ะ

โดย: ลั่นทมสีแสด

วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:16:05:41 น.

หมีพูห์...
ผ่านตาอยู่เสมอ.. แต่ไม่เคยได้อ่าน
มีหนเดียวที่ใกล้ชิดหมีพูห์มากๆ...
ลูกสาวตัวน้อยของเพื่อน..ทำหนังสือนิทานส่งคุณครู
หนูน้อยชอบหมีพูห์ เลยเลือกเรื่องนี้ทำส่ง..
ช่วยเด็กน้อยทำหนังสือส่งคุณครู..
ช่วยจัดหน้ากระดาษ...วางตำแหน่งคำบรรยาย
....ก็เลยได้อ่าน...ตอนสั้นๆ..เนื้อเรื่องน่ารัก..สบาย-สบาย
ท้ายหนังสือ..หนูน้อยใส่ชื่อลุง..เป็นผู้เรียบเรียง
....น่ารักทั้งเด็กน้อย...น่ารักทั้งหมีพูห์..และเพื่อนๆ...
ว่าแล้ว..จะลองหาอ่านดู..

โดย: พุกไม้

วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:19:30:12 น.

ลุงพุกขา
หนูมี หนูให้ยืมอ่านเอาไหมคะ
ดีใจที่ลุงพุกอยากอ่านค่ะ
ดีใจที่ลุงพุกแวะมา
อยากรู้จักหลานสาวตัวน้อยจังเลยค่ะ
จะได้ร่วมแกงค์พวกพูห์
ขอบคุณนะคะลุงพุก

โดย: ลั่นทมสีแสด

วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:20:39:30 น.

เวลาที่แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับใคร ก็ดูไม่มีความคมคายทางปัญญาเอาเสียเลย
เคยเป็นเหมือนกันค่ะ เคยนึกขายหน้าที่ไม่สามารถถ่ายทอดสิ่งที่คิดให้หลุดผ่านเป็นคำพูด

แต่ไม่เห็นด้วยนะค่ะที่คุณลั่นทมสีแสด เป็นเช่นนั้น เพราะเท่าที่อ่านทุกอักษรที่คุณเขียน ช่างลื่นไหล
สื่อภาพและอารมณ์ได้โดยไม่ต้องคมคาย จนไม่เข้าใจ คมคายมากไปอาจบาดใจใครๆได้จริงมั๊ยค่ะ

โดย: Dressy

วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:21:30:43 น.

ดิฉันหลงรักหมีซื่อบื้อ .. ที่มีสมองเล็กกระจิ๊ดริดแต่ทว่าหัวใจยิ่งใหญ่ค่ะ ....

หลงรักเจ้าหมีพูห์ หัวใจยิ่งใหญ่เหมือนกันจ้า

บทความของเพื่อนมีสาระและน่ารักจ่ะ ชอบๆ ^^
เว็บเสรีไทยเข้าไปอ่านบ่อยเหมือนกัน แต่ว่าไม่ค่อยได้คอมเม้นท์จ่ะ ไม่รู้สิน้ำหวาน เราเสพข่าวการเมืองมากเกินไปรึป่าว มันเครียดๆยังไงไม่รู้ หลังวันที่ 19 กันยาฯ เราคิดว่าเราก้าวถอยหลัง(อีกแล้ว) แต่ก็เพื่อที่จะก้าวเดินหน้าต่อไปอย่างมั่นคง หวังให้มีกระบวนการตรวจสอบที่เอาคนแย่ๆ คนที่ทำเวรทำกรรมกับบ้านเมืองและมีหลักฐานที่มากพอ ถูกต้องและเป็นธรรมด้วย เอาผิดกับนักการเมืองโกงกินได้ ไม่รู้ว่าเราใจร้อนไปรึเปล่า ที่เรารู้สึกว่า ทำไมมันช้าจัง ทำไมอืดจัง มันเลยพาลเบื่อๆการเมืองยังไงไม่รู้จ่ะ แต่ว่าก็ยังคงติดตามอยู่จ่ะ ... แปลกดีเนอะ

คิดถึงเพื่อนน้ำหวานเช่นกันจ่ะ ...

โดย: ตะกร้าหวายสีขาว

วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:21:38:39 น.

คุณ Dressy คะ
ขอบพระคุณสำหรับคำชมค่ะ
แต่น้ำหวานยังห่างไกลจากนักเขียนดีๆ อีกเยอะค่ะ
เรื่องการตกผลึกทางความคิด
มันสำคัญกับการสื่อทั้งการพูดและการเขียนมากๆ
และนั่นเป็นจุดอ่อนของน้ำหวานจริงๆ ค่ะ
แต่คุณ Dressy ชมซะน้ำหวานเขินเลย
ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ

.............

แจ๋วแหววเพื่อนรัก
เฮ้ย เราเพิ่งรู้นะว่าตัวเองชอบพูห์ด้วยอ่ะ
ขอบคุณที่ชอบบทความของเรานะแจ๋ว
ส่วนเรื่องเสรีไทย เรายังเข้าไปสม่ำเสมอ
แต่ไม่ได้โพสต์อะไรมาก ไม่ค่อยมีเวลาอ่ะจ้ะ
เราก็เริ่มเบื่อข่าวการเมืองเหมือนกันแหละเพื่อน ๕๕๕

โดย: ลั่นทมสีแสด

วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:22:24:41 น.

พี่น้ำหวานจ๋า .... อิอิ

โดย: หิ่งห้อย (ztarliners

) วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:22:30:50 น.

เข้ามาอ่านแล้ว

โดย: จาก M IP: 124.120.20.221 วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:22:55:45 น.

น้องเอ๋จ๋า..... อิอิ

....

พี่นทร์ แหม..
ขอบคุณค่า

โดย: ลั่นทมสีแสด

วันที่: 28 ตุลาคม 2549 เวลา:23:08:24 น.

หวัดดีค่ะ คุณลั่นทมสีแสด ชอบสโลแกนบนบล็อกค่ะ สวย เม่ ความหมายดี

อ่านบทความของคุณแล้ว ต้องเปลี่ยนความคิดกับคนที่ชอบหมีพูห์ซะแล้ว

โดย: brasserie 1802

วันที่: 29 ตุลาคม 2549 เวลา:3:29:42 น.

คุณ brasserie คะ
ดีใจจังที่แวะมานะคะ
สโลแกนนั้น ก็เอามาจากเพลง "ซื้อฝัน" ค่ะ
"ฉันมีแต่ความรัก มีแต่ความฝัน
พอจะแบ่งปันคนทุกคน"

แต่ว่าปกติ คุณ brasserie คิดยังไงกับคนรักพูห์เหรอคะ แงๆๆๆ

โดย: น้ำหวาน IP: 61.47.94.200 วันที่: 29 ตุลาคม 2549 เวลา:6:21:27 น.

"ฉันมีแต่ความรัก มีแต่ความฝัน
พอจะแบ่งปันคนทุกคน"

เป็นประโยคที่คม ลึกซึ้ง ที่อาจจะเกินคนธรรมดาจะเข้าใจก็เป็นได้ หากคุณเชื่อในการ "ให้" คุณน้ำหวานจะเป็นสุข และสงบได้ แม้ในยามที่เกิดเรื่องร้อน

สวัสดีครับ

โดย: piangdin

วันที่: 29 ตุลาคม 2549 เวลา:10:12:09 น.

สวัสดีครับ บล๊อกน่ารักจังเลยครับ

ได้อ่านอะไรๆ สนุก...แล้วสบายใจนะคับ

โดย: เทียมฟ้า ( เบญจ์ ) IP: 124.121.161.39 วันที่: 29 ตุลาคม 2549 เวลา:12:48:22 น.

คุณเพียงดินคะ
ขอบพระคุณอีกสิบครั้งค่ะ
อิอิ ขอบคุณล่วงหน้าไปพร้อมกันเลย
เพราะเชื่อว่าเดี๋ยวคุณต้องมาแวะอีกแหงๆ

................

คุณเบญจ์คะ ขอบคุณที่ชมบล็อคค่ะ
และดีใจที่ทำให้คุณเบญจ์สบายใจนะคะ
แวะมาอีกน้าาาาาา

โดย: น้ำหวาน IP: 61.47.94.200 วันที่: 29 ตุลาคม 2549 เวลา:15:03:41 น.

แวะมาบอกว่าคิดถึงจ้า
แอบเป็นกำลังใจให้น้องเสมอแหละ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 29 ตุลาคม 2549 เวลา:21:26:13 น.

แวะมาบอกกรอกให้คุ้นในหู
แวะมาดูบล็อกนี้มีสิ่งไหน
ถึงบล็อกเก่าก็มาส่งตาชาย
เพราะคำมิตรไม่หายไปง่ายเลย

มาจริง ๆ ครับ

โดย: piangdin

วันที่: 29 ตุลาคม 2549 เวลา:21:52:14 น.

โห.. คุณเพียงดินคะ
ตกลงน้ำหวานได้กลอน 1 บท
และโคลงอีก 1 บทนะคะ อิอิ
ว่าแต่.. อันไหนจริง อันไหนของแถมคะ?

โดย: ลั่นทมสีแสด

วันที่: 29 ตุลาคม 2549 เวลา:22:12:44 น.

พี่อุ้มคะ

ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
ไม่ต้องแอบหรอกค่า.. อิอิ

โดย: ลั่นทมสีแสด

วันที่: 29 ตุลาคม 2549 เวลา:22:26:47 น.

คำทุกคำขอเขียนเพียรคิดก่อน
ทุกคำกลอนทุกคำโคลงตรงใจเอ่ย
จึงไม่มีนัยอ่อนผ่อนกว่าเลย
เพราะไม่เคยคิดแบ่งให้แหนงใจ

งั้นเอาไปอีกบทนะครับ จะได้ไม่ต้องมีสองให้ต้องแย่งกันเด่นนะครับ

โดย: piangdin

วันที่: 29 ตุลาคม 2549 เวลา:22:35:55 น.

เอามาอีกบท ก็ขอบคุณอีกบทค่ะ
ใจดีเจงๆ

โดย: นางฟ้าน้อย IP: 61.47.109.187 วันที่: 30 ตุลาคม 2549 เวลา:11:05:17 น.

ความฝัน และจินตนาการ ให้ความรักความอบอุ่นแก่เราตลอดเส้นทางสายชีวิตเสมอมา...

บทความน่ารักจังค่ะ เหมาะสำหรับหลบมุมจากข่าวการเมืองที่ยุ่งเหยิง

โดย: ป้าโต้ง IP: 58.181.188.83 วันที่: 30 ตุลาคม 2549 เวลา:11:09:39 น.

ป้าน้ำหวานที่คิดถึง
ตอนนี้เข้าสู่ช่วงเฝ้าระวังการคลอด อยากไปแอ่วหาที่อันดามัน ไว้ไอ้หมาน้อยออกมาแล้วจะหอบไปหานะจ๊ะ

โดย: คุณแม่พุงป่อง IP: 203.113.44.84 วันที่: 30 ตุลาคม 2549 เวลา:14:00:03 น.

ป้าโต้งที่รักและคิดถึงค้า..
ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาอ่าน
น้องวัว ที่เพิ่งคลอด สบายดีนะคะ
ป้าโต้งคงตื่นเต้น อิอิ

.............

คุณแม่เหมียวๆ
ดูแลสุขภาพครรภ์ด้วยนะจ๊ะ
อยากให้มานะ จะพาไปแอ่ววว
หาของกินหร่อยๆ
แต่กว่าหมาน้อยจะออกมา
เราก็กลับพอดีอ่ะตะเองงง

โดย: น้ำหวาน IP: 61.47.109.187 วันที่: 30 ตุลาคม 2549 เวลา:14:31:20 น.

แวะมาทักทายจ้า

สุขสันต์วันฮาโลวีนด้วยนะจ้ะ

โดย: zaesun

วันที่: 31 ตุลาคม 2549 เวลา:1:31:56 น.

หลงรักหมีพูห์
และเอ็นดูหนูน้ำหวาน
..
..
หอบความชื่นตอนเช้ามืดมาฝากค่ะ

โดย: ระเบียงดอกไม้ (ระเบียงดอกไม้

) วันที่: 1 พฤศจิกายน 2549 เวลา:4:51:11 น.

นางฟ้าคงงานยุ่งนะครับ
ขอให้ราบรื่นครับ

โดย: piangdin

วันที่: 1 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:22:27 น.

มีอะไรอยากพูดกับพี่น้ำหวานจังเลย แต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นอย่างไงดี มันเป็นอะไรที่ไม่เคยเข้าใจ แต่เพิ่งมาเข้าใจว่าสิ่งที่คิดมาตลอดนั้นเป็นความคิดที่ผิดๆ อยากขอโทษกับความคิดที่เป็นเด็กตลอดมาจนทำให้อะไรหลายอย่างเกือบจะสายไป

โดย: ดอกไม้สีขาว IP: 125.25.21.27 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:50:21 น.

อ่านอีก ก็ยิ้มอีก ^__^

โดย: น้องแทน IP: 203.185.129.49 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2549 เวลา:21:26:17 น.

แวะมาฟังเพลงครับ นึกว่าคุณนางฟ้าเอามาใส่ที่บล็อก ยังไงก็รอได้ครับ

โดย: piangdin

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:03:00 น.

สวัสดีค่ะคุณ zaesun
ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ

..........

พี่ระเบียงดอกไม้ขา
น้ำหวานก็หลงรักดอกไม้บนระเบียงเหมือนกานนน..

ขอบพระคุณที่เอ็นดูค่ะ

...........

คุณเพียงดินคะ..
น้ำหวานส่งเพลงไปทางอีเมล์
ซึ่งเอามาจากโพรไฟล์ในบล็อคคุณ
ยังใช้อยู่หรือเปล่าคะ??
ถ้าเลิกใช้อันนั้นแล้ว
ทิ้ง address ใหม่ไว้ให้น้ำหวานได้เลยค่ะ
ขอโทษค่ะ ที่ปล่อยให้ตามหาเพลงโดยไม่บอก แหะๆ

...........

คุณดอกไม้สีขาว..
ใครหนอ??? คิดมาคืนหนึ่งแล้ว
นึกไม่ออกจริงๆ ค่ะ

............

พี่แทน...

งอนจริงๆ นะ หายไป

โดย: น้ำหวาน IP: 221.128.117.20 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:28:10 น.

แวะมาขอบคุณอีกครั้งสำหรับเพลงกล่อมแนวเก่า ๆ ครับ คงหาตามแผงเทปยากแล้วกระมังครับ

ขอบคุณสำหรับน้ำใจคุณน้ำหวานอีกครั้ง ผมตอบอีเมล์ไปแล้วนะครับ

โดย: piangdin

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2549 เวลา:7:06:54 น.

หวัดดีค่ะ น้ำหวาน...
แวะมาเยี่ยมและอ่านเรื่องราวหมีพูค่ะ..
แล้วนึกถึงตัวเอง...
เป็นคนนึงที่แสดงออก...
ทางความคิด..ความรู้สึก ..ทางตัวหนังสือ..ไม่ค่อยเป็นค่ะ..
แต่ก็...เป็นตัวของตัวเองค่ะ..

สุขสันต์...วันลอยกระทงนะคะ...

เดินทางไปไหนขอให้ปลอดภัยและมีความสุขนะคะ..

โดย: แดดร่มลมโชย

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:59:59 น.

อัพเดทนะค๊า ....ปี้น้ำหวาน ตอนนี้เอ๋มีชีวิตที่เปลี่ยนแปลง ...เป็นชีวิตที่มีความหมายขึ้น .... เอ๋ไปเป็นอาสาสมัครที่บ้านปากเกร็ดไปเลี้ยงน้องๆ อิอิ ของสหทัยมูลนิธิ อ่าค่ะ ... แล้วก็ ตอนนี้ ฝึกงานอยู่ที่บ้านพักฉุกเฉินง่ะ ชีวิตเปลี่ยนแปลงมากมาย ...มีความสุขดีก่ะ แล้วปี้น้ำหวานง่ะ

โดย: หิ่งห้อยน้อย (ztarliners

) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:25:42 น.

อุ๊ยยยย...ขอโทษค่ะเพื่อน
นึกว่ายังคงดองบล็อกอยู่
ไม่นึกว่าจะเปิดบล็อกแล้วนะ
แหะแหะ....คิดถึงนา
ทำงานให้สนุกและปลอดโปร่งนะ
แล้วเจอกันที่เชียงรายจ้า

โดย: สเลเต

วันที่: 5 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:17:31 น.

เมื่อไหร่กลับมาน่ะ เหงาแย่แล้วเนี่ย! เลยเข้าไปคุยผ่าน Blog ของคุณสเลเต ...หลงอันดามันอยู่ล่ะซิ

เข้าไปที่ Blog คุณสเลเต เขาว่าลั่นทมสีแสด อยากรู้ว่า ดอกส่าเหล้าเป็นใคร ก็ noklek ไงคุณ เห็นของสเลเตเขามีดอกไม้เยอะ เลยไปเป็นดอกส่าเหล้าประดับ Blog เขามั่งอ่ะ

อันดามันเป็นไง ...เชียงรายอากาศดีมั๊ก มาก.

โดย: Noklek IP: 125.25.20.232 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:15:26:40 น.

แอบมาดูว่าบล็อกคุณนางฟ้าเปรี้ยวได้ที่หรือยัง... ระลึกถึงครับ

โดย: piangdin

วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:37:59 น.

คุณ piangdin เราว่าใส่น้ำบูดูลงไปนิด
รับรองอร่อยเลยล่ะ
อิอิอิ
น้องจ๋าสบายดีเน๊าะ
วันที่ 30 ธันวาเราจะลงไปนคร
ไปงานแต่งงาน

โดย: อุ้มสี

วันที่: 12 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:04:53 น.

มาที่ธอตั้ง2ครั้งแล้ว เธอไม่ตอบเม้นท์เราเองนี่....วันนี้พยายามลิงค์มา5ครั้ง ทุกครั้งที่ลิงค์มาบล้อกฉันเดี้ยงไปเลย คอมพ์ฉันต้องเพี้ยนเหมือนฉันแน่เลยล่ะ

โดย: สเลเต

วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:10:53 น.

เมื่อวานไปเดินเล่นเรื่อยเปื่อย เจอแก้วกาแฟลายหมีพูห์ นึกถึงเธอ เลยซื้อมาใฝก ว่าจะถ่ายภาพมาให้ดูแล้ว แต่วันนี้รู้สึกแย่ทั้งวัน เลยไม่ได้ทำอะไรแม้แต่ถ่ายภาพมาให้เธอ.....

โดย: สเลเต

วันที่: 15 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:21:14 น.

บล็อกนี้ เค็มและเปรี้ยวกำลังได้ที่เลย
สบายดีนะครับ จขบ คนไม่ค่อยว่าง ฮิ ๆ

โดย: piangdin

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:10:41 น.

ชอบเรื่องหมีพูเหมือนกันครับ ประทับใจกับเรื่องที่เรียบง่ายแต่อบอุ่น
ตัวละครที่ผมชอบที่สุดจะเป็นเจ้าลา อียอร์ จอมบ่น
คุณน้ำหวาน เป็นคนที่เขียนเรื่องราวได้ง่ายๆและคมคายดีนะครับ
เป็นความสามารถที่น่าอิจฉา ของคนที่เขียนแบบนี้ไม่ได้

เขาบอกกันว่า คนฉลาดมักจะทำเรื่องยากๆให้เป็นเรื่องง่ายได้
เหมือนคุณน้ำหวาน ครับ ที่เขียนเรื่องราวที่น่าประทับใจออกมาให้ง่ายๆ
้

โดย: คนที่คุณรู้ว่า ใคร IP: 210.246.69.76 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:55:48 น.

โดย: ๐การเวลา๐ IP: 58.147.93.79 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:7:24:29 น.

พี่ยามาถามว่าเมื่อไหร่พี่ยากับน้ำหวานจะได้ไปเดินดูอะไรๆที่"พูห์ๆ"กันที่เชียงใหม่ละคะ รอมานานแล้วจ้า

โดย: พี่ยา IP: 203.188.16.217 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:22:03 น.

ชอบพูห์มากๆเลย ตุ๊กตาหมีที่นอนป็นเพื่อนเราทุกวัน และคิดว่าเรื่องขอพูห์น่าประทับใจมากๆเลย

โดย: PoohPan IP: 125.26.206.182 วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:20:33:40 น.

โดย: เงาะจัง IP: 61.19.154.75 วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:9:13:59 น.

วัดดี

โดย: เอริกะ IP: 125.27.142.66 วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:14:59:07 น.

รักพี่พูห์อย่างแรงนิและรักเพื่อนพี่พูห์มากนิ

โดย: เด็กใต้ไม่ขี้หก IP: 125.27.142.66 วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:15:02:46 น.

รักพี่พูห์อย่างแรงนิและรักเพื่อนพี่พูห์มากนิ

โดย: เด็กใต้ไม่ขี้หก IP: 125.27.142.66 วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:15:03:12 น.

เราก็ชอบหมีพูห์มากเหมือนกันน่ะ เป็นเพื่อนที่ดีเลยละ

โดย: nooying IP: 124.121.2.203 วันที่: 11 มกราคม 2551 เวลา:16:23:47 น.

ก็ชอบpoohอ่ะนะ แต่บางครั้งมันก็ดูไม่น่ารัก
(อย่าว่ากันนะ)

baybay..................

โดย: little IP: 124.120.5.34 วันที่: 20 มกราคม 2551 เวลา:19:29:44 น.

ขอภาพpoohเยอะๆหน่อยนะคC:\\Documents and Settings\\Administrator\\My Documents\\My Pictures\\little\\LT-Valentine-Tweety.jpgะ

โดย: little IP: 124.120.5.34 วันที่: 20 มกราคม 2551 เวลา:19:33:41 น.

หมีพูน่ามากเลยค่ะ

โดย: may IP: 119.42.71.163 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:10:14 น.

แพรชอบหมีพูมากเลยค่ะ แพรรักหมีพูค่ะ

โดย: แพร IP: 125.27.148.132 วันที่: 8 มีนาคม 2551 เวลา:17:16:41 น.

รูปน่ารัก

โดย: มาย IP: 117.47.83.220 วันที่: 10 มีนาคม 2551 เวลา:18:44:42 น.

ขอรูปเยอะๆๆๆๆๆๆๆ

โดย: มายด IP: 117.47.83.220 วันที่: 10 มีนาคม 2551 เวลา:18:46:55 น.

หมีพูนี่โดคดน่ารักเรเนือ เราชอบหมีพูมากมากมากและก้หลายตัวที่เป็นเพื่อนกาบหมีพูล่ะ

โดย: pud IP: 117.47.166.189 วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:13:28:14 น.

รูปนี้สวยมากๆ

โดย: มาย IP: 61.19.86.138 วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:29:55 น.

หมีพูรูปนี้เท่มากๆ

โดย: apiwat IP: 61.19.86.138 วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:33:44 น.

//www.preisvergleich.org/pimages/WINNIE-THE-POOH_88__G-834.420_20.jpg

โดย: apiwat IP: 61.19.86.138 วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:35:19 น.

แวะมาน่ะ

แต่หนุกดีนะ

ชอบมั๊กๆๆๆ pooh นะ

โดย: ชอบพูห์ IP: 125.27.163.38 วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:19:54:26 น.