รำพันรักหมอยา เล่ม 1-2
by ลั่วจื่อซู, เกาลัดเดือนสิบสอง (Translator)
สำนักพิมพ์แจ่มใส
จำนวนหน้า 325 + 383 = 708
ราคา 589 บาท
คำโปรย...
แม้การแต่งงานนี้จะเกิดขึ้นเพราะ ‘อ้ายจื่อจิน’ ทำตามคำสั่งเสียของมารดาทว่านางก็ไม่เคยเสียใจที่ได้แต่งให้กับ ‘เฉียวจือซู’ แต่เรื่องที่ไม่คาดฝันก็คือ เขาหย่าขาดจากนางในอีกหนึ่งปีให้หลัง!
ไม่นานหลังจากนั้นสกุลเฉียวก็ถูกทางการตั้งข้อหาอย่างไร้หลักฐานในคดีลูกกลอนแดง คนทั้งสกุลถูกจับขังคุก อ้ายจื่อจินพยายามหาทางช่วยเหลือ แต่กลายเป็นเข้าทางโจรเสียได้ หลักฐานที่นางให้ทางการถูกสับเปลี่ยน คำให้การถูกอุดปากไม่ให้พูดออกมา คนสกุลเฉียวต้องแตกฉานซ่านเซ็น บ้างตาย บ้างสูญหาย บ้างต้องไปเป็นนางคณิกา
เรื่องในตอนนั้นเป็นความเจ็บปวดที่สลักลึกเข้าไปในกระดูกนาง จนถึงวันหนึ่งในเจ็ดปีต่อมา...นางกับเขาก็ได้พบกันอีกครั้งในดินแดนทางใต้ ดวงตาของบุรุษผู้นั้นที่จับจ้องมาเปี่ยมด้วยความเคียดแค้น เส้นผมที่เคยดำสนิทเปลี่ยนเป็นสีเทาขาว... บางที...อาจถึงเวลาที่นางต้องชดใช้หนี้เลือดในครานั้นให้กับเขาแล้วจริงๆ
——————— หลังอ่าน ———————
นี่เป็นนิยายจีนโหมดจริงจัง มีสาระ ตำราแพทย์จีนมาเต็ม ทั้งพวกจุดต่างๆ บนร่างกาย ทั้งศาสตร์การฝังเข็มรมยา การใช้ตำหรับยาจีนรักษาโรคต่างๆ มาแบบละเอียดพร้อมคำอธิบาย นับว่าอ่านยากพอสมควรสำหรับคนที่ไม่คุ้นเคยศาสตร์แขนงนี้
ทำไงได้ ตรงไหนอ่านยากก็ข้ามๆ ไปบ้างอะนะ (เอาวิธีอ่านหนังสือเรียนมาใช้ กร๊ากก)
พระเอกเรื่องนี้เป็นหมอ ที่มีฝีมือการแพทย์และฝีมือการต่อสู้เพลงยุทธยอดเยี่ยม
ส่วนนางเอก เป็นภรรยาที่พระเอกหย่าให้เมื่อ 7 ปีก่อน รู้วิชาแพทย์เหมือนกัน
เรื่องราววนเวียนอยู่กับการแพทย์ มีเรื่องให้สองคนนี้ได้แสดงฝีมืออยู่เนือง ๆ
พล็อตหลักคือการแย่งชิงอำนาจในราชสำนัก ที่มีการแบ่งพรรคฝักฝ่าย ทำให้ตระกูลหมอหลวงของพระเอกต้องเดือดร้อนในอดีต จนมาถึงตอนนี้เขาเลยจะแก้แค้น และหาทางช่วยให้บ้านเมืองสงบสุข
เล่มแรก เป็นเหมือนปูเรื่อง และการได้กลับมาพบกันอีกครั้งหลังแยกจากกันเมือเจ็ดปีก่อนของพระนาง ทำให้เห็นว่าทั้งคู่ยังมีเยื่อใยต่อกัน
พอมาเล่มสอง เรื่องราวไปเด่นที่การชิงอำนาจในราชสำนัก ยิ่งช่วงท้าย ๆ เล่มนี่ พระเอกนางเอกเหมือนเป็นตัวประกอบไปเลย
แต่ก็สนุกลุ้นดีนะ ว่าฮ่องเต้จะสามารถเอาชนะเหล่าจิ้งจอกที่อยู่รอบตัวได้หรือไม่
สรุปว่าอ่านได้ มีเรื่องราวให้ติดตาม แต่ก็อ่านยากนิดนึงตรงส่วนของความรู้แพทย์จีนที่ดูเหมือนใส่มาเยอะเกินไปค่ะ