ชีวิตของเขา เหอจวิ้นเจี๋ย มีค่าเพียงพอจะรักพุดพิชญาลูกสาวของผู้มีพระคุณแล้วหรือ เธอเปรียบเหมือนนางฟ้าที่เลอค่า คู่ควรกับชายที่เหมาะสมกว่าเขา แต่หัวใจและความปรารถนาที่แอบเก็บซ่อนไว้เนิ่นนานก็ไม่อาจทำในสิ่งที่เขาควรทำได้ และยิ่งไปกว่านั้น แม่แมวน้อยตัวแสบก็ขยันยั่วตบะเขาอยู่บ่อย เขาไม่ใช่พระอิฐพระปูนแถมยังรักสาวน้อยคนนี้จนล้นใจ งานนี้จะเรียกว่ากระตุกหนวดแมวดำแห่งกรุงปารีสเขาก็ยอมเสี่ยงพุดพิญชา อาจจะมีใบหน้าสวยงามราวนางฟ้า แต่นิสัยที่แท้จริงกับต่างจากความสวยอย่างสิ้นเชิงก็เธอน่ะลูกสาวคนเดียวของเฉินหมิง ดีเอ็นเอความร้ายกาจของบิดาจึงถ่ายทอดสู่เธอจนหมดสิ้น ใครจะคิดว่าเธอคือแมวสาวตัวน้อย น่ารักน่าเอ็นดู ขอให้คิดใหม่เพราะเธอน่ะมันนางแมวยั่วประสาทตัวจริง ถ้าไม่ระวังตัวให้ดี เล็บคมๆอาจทำให้คุณเจ็บไปจนวันตายเมื่อเขาไม่อาจซ่อนเร้นความจริงในหัวใจไว้ได้อีกต่อไป สิ่งที่ระเบิดออกมาจึงเป็นความร้อนแรงที่พุดพิชญาแทบไม่อยากเชื่อว่าภายใต้ท่าที่นิ่งเฉยเย็นชาของเหอจวิ้นเจี๋ยจะแอบซ่อนภูเขาไฟที่เธอไม่ควรไปจุดระเบิดไว้ แต่ถึงแม้หัวใจสองเราจะตรงกัน หากความจริงก็ยังทำให้เขาไม่แน่ใจว่านายเหนือหัวจะรับความจริงได้หรือเปล่าที่เขาจะเปลี่ยนสถานะจากมือขวามาเป็นลูกเขย รักเล็กๆจึงต้องแอบเก็บไว้ และนั่นก็ทำให้สถานการณ์บางอย่างเลวร้ายลงแม่แมวน้อยไม่เข้าใจว่าทำไมคนที่รักที่สุดกลับเปลี่ยนไป แต่ขอโทษทีคนอย่างพุดพิชญาไม่เคยยอมแพ้ เหอจวิ้นเจี๋ยคือคนที่เธอรัก เธอต้องทำให้เขารู้ซึ้งเสียบ้างว่า ชาตินี้เขาจะขาดเธอไม่ได้ ถ้าเธอเป็นแค่สาวน้อยใสซื่อเธอคงจะไม่รู้ทำเช่นไร แต่นี้เธอคือลูกสาวของแมวดำ เหอจวิ้นเจี๋ยต้องเตรียมตัวรับมือกับฤทธิ์เดชของเธอให้ดีเหอจวิ้นเจี๋ยไม่เคยคิดจะเลิกรักพุดพิชญาเลยแม้แต่วินาทีเดียว แต่ ณ วินาทีนี้เขารู้ดีว่าความรักของเขาเพียงอย่างเดียวคงไม่อาจปกป้องเธอจากอันตรายอันใหญ่หลวงได้ รักแท้คือการเสียสละ หากนั่นจริงหรือสำหรับความรักครั้งนี้ เมื่อเขาได้รู้ซึ้งว่า แท้จริงแล้ว คนที่จะคุ้มครองพุดพิชญาได้มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น เขาจะไม่ยอมให้ความตายและความสูญเสียพรากพุดพิชญาไปจากเขาได้เหมือนคนอื่นๆ สำหรับเหอจวิ้นเจี๋ยแล้ว ทุกอย่างที่เขาทำ ทุกอย่างที่เขาทุ่มเทมาตลอดชีวิตก็เพียงเธอเท่านั้น พุดพิชญา หญิงเดียวในดวงใจ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
เรื่องนี้พูดได้เต็มปากว่าแม่ยายเลือกลูกเขยเองกะมือ(โมเมกันเต็มที่) หลังจากคุยๆกับพี่ทอฟฟี่เรื่องว่าจะเอาใครมาทำลูกเขยดี แม่ยายกลัวคนบ้านตระกูลหวัง หวยเลยมาตกที่อาเจี๋ยแทน แถมสนองนี้ดแม่ยายหน่อยนะ แบบว่ารักคนแก่ เลี้ยงต้อย ลูกเขยได้ดั่งใจค่ะ
เพียงเธอ หรือชื่อเดิมคือ รักนี้ ตราบสิ้นลมหายใจ เป็นเรื่องต่อจากตราบดินสิ้นฟ้าฯค่ะ ผ่านไปเกือบยี่สิบปีทุกชีวิตต่างก็ดำเนินไป ทายาทบ้านแมวดำ ก็คือหนูเพ่ยเพ่ย ผู้ได้รับมรดกความสวยจากแม่ แต่ความแสบสันของพ่อ คงไม่ต้องบอกว่าเธอจะขนาดไหน และภาระหนักใหญ่หลวงนั้น ไม่ได้ตกที่บัวบูชาและเฉินหมิงเลย แต่กลับไปตกที่เด็กหนุ่มชื่ออาเจี๋ย ที่ต้องทำตัวเสมือนพ่อคนที่สองของเพ่ยเพ่ย
จากความรักในฐานะลูกสาวของนาย จู่ๆวันหนึ่งก็เปลี่ยนเป็นรักในแบบหนุ่มสาว แต่เขาจะรักเธอได้ยังไง ในเมื่ออายุที่ต่างกันเกือบยี่สิบปี เขาเป็นแค่เด็กที่นายเก็บมาอุปการะ ถึงเขาจะเป็นมือขวาของนายก็ตาม แต่คุณหนูที่เขารักควรจะมีคนรักที่คู่ควรกว่าเขา
แต่สิ่งที่อาเจี๋ยไม่รู้เลยว่า เพ่ยเพ่ยก็ไม่ได้มองเขาในฐานะผู้ปกครองจอมเฮี้ยบอีกต่อไป และเมื่อเธอโคลนนิ่งนิสัยพ่อมาแบบเต็มขั้นบวกด้วยนิสัยของสาวน้อย อาเจี๋ยก็อยากจะกุมขมับ ยิ่งเขาหนี สาวน้อยก็ยิ่งยั่ว จนตบะที่บำเพ็ญมันแตก ต้องยอมรับว่าหัวใจไม่ต่างกัน แต่เพราะไม่กล้าบอกความจริงกับนายที่เปิดทางอยากจะใส่พานลูกสาวถวายให้ ก็เลยเป็นเรื่องวุ่นวาย ที่สืบเนื่องมาจากความร้ายกาจของหนูเพ่ยเพ่ย
แม้จะรักแต่เขาก็ต้องเลือกสิ่งดีที่สุดให้เพ่ยเพ่ย แต่ไม่รู้เลยว่าทางที่ดีที่สุด คนที่รักเพ่ยเพ่ยและปกป้องเธอได้มากที่สุดคือเขาคนเดียว ปารีสแทบราบเป็นหน้ากลองเพราะแม่แมวน้อยของเขามีรอยขีดข่วน และนั่นทำให้อาเจี๋ยรู้ว่าเขาปล่อยมือจากเธอไม่ได้เลย ทุกอย่างที่เขาทำก็เพื่อเธอคนเดียว
แม่ยายขอกรี๊ดให้ลูกเขยได้ไหมค่ะ อารายจะได้ใจแม่ยายขนาดนั้นลูกเขยที่รัก สเปคเราล้วนๆ อายุมาก หล่อ เลี้ยงต้อย รักนางเอกคนเดียว เย็นชากับคนทั้งโลกยกเว้นนางเอก ทำเพื่อเธอได้ทุกอย่าง เอารางวัลลูกเขยดีเด่นไปครองเลยค่ะ
จากอาเจี๋ยหนุ่มน้อยที่เคยสร้างความประทับจากตราบดินฯ ตอนนี้เขาโตเป็นหนุ่มใหญ่แล้ว และเหมือนเขาจะเพียบพร้อมไปทุกอย่าง แต่แท้จริงแล้วเขามีปมในใจหลายอย่าง ที่สำคัญคือเขาเหมือนกับตัวเองไม่สามารถปกป้องคนที่รักได้เลย ดังนั้นเมื่อมีเพ่ยเพ่ยมาให้เขาดูแล เธอจึงเป็นทุกอย่างในชีวิตของเขา จนบางครั้งเขาแทบจะตัดสินใจแทนเพ่ยเพ่ยทุกอย่าง เพราะทุกอย่างที่เขาทำดีที่สุดสำหรับเพ่ยเพ่ย แต่บางครั้งก็ดีเกินไป
เอาน่าฟีน่ารับได้ ก็รักลูกเขยขนาดนี้ เพราะเขาคิดว่าตัวเองไม่คู่ควรนี้ล่ะ เมื่อคิดจะถอยไปดูแลเธอห่างๆ ก็ถึงได้รู้ว่าไม่มีใครรักเพ่ยเพ่ยได้ดีเท่าเขา ฟีน่าชอบตอนที่ไปบอกหยงเต๋อเรื่องให้ดูแลเพ่ยเพ่ยว่าเธอต้องกินอะไรยังไงบ้าง เวลาเธอกลัวต้องทำอย่างไร กรี๊ด ไปเลยค่ะ ดูแลกันได้ดีจริงๆ แบบนี้แม่ยายสบายใจ หรือแสนจะซึ้งตอนไปช่วยเพ่ยเพ่ย แล้วบอกให้เธอหลับตา กอดเขาไว้แน่นๆ แกล้งทำว่าเรายังรักกันเหมือนก่อน เพราะเขาไม่อยากให้เธอเห็นภาพตอนเขาจัดการกับคนร้าย แหมอาเจี๋ยนี้โรแมนติคไม่น้อยหน้าสามีเราจริงๆ
ส่วนลูกสาวตัวแสบ อย่างที่บอกว่าหน้าแม่ นิสัยพ่อ คือถ้าใครอ่านตราบดินฯมาก่อนคงจะเข้าใจค่ะว่านิสัยของคนบ้านตระกูลเฉินยังไง ยียวนกวนประสาท ร้ายกับคนทั้งโลก ยกเว้นคนที่ตัวเองรัก หนูเพ่ยเพ่ยก็เช่นนั้น เธอเป็นแมวดำภาคแมวน้อย ก็จะผสมอารมณ์แบบสาวๆไว้ด้วย ไม่ต้องแปลกใจว่าเธอจะแสบทรวงขนาดนั้น
ปกติมีแต่พระเอกร้ายกับคนรอบข้างดีกับนางเอกคนเดียว แต่เรื่องกลับด้านกันค่ะ แม่หนูเพ่ยเพ่ยก็ได้ใจคุณแม่มากลูกเอ๋ย รักแต่อาเจี๋ย ต่อให้มีคนเหมาะกว่าก็ไม่แล เพราะอาเจี๋ยเพอร์เฟคที่สุดสำหรับเธอ เพราะฉะนั้นเมื่อเขาไม่รุก หนูเพ่ยเพ่ยรุกเอง แต่เธอเป็นเด็กสาวแค่สิบแปดก็ไม่คิดว่าจะเจออาการตบะแตกของหนุ่มวัยใหญ่เขาจะแทบช็อก ฉะนั้นใครจะคิดอ่านนางเอกเรียบร้อยน่ารักอ่อนหวานแบบบัวบูชา ต้องขออภัยเพราะเพ่ยเพ่ยร้ายกาจสุดๆ
และในเรื่องก็เหมือนรวมพลคนรู้จัก ขนกันมาทั้งจากชุดกาลครั้งหนึ่งฯ ตราบดิน จนเรียกว่าค่าตัวแทบไม่พอจ่าย แต่นั่นไม่สำคัญเท่า เด่นกันไปหมดค่ะ ฟีน่าได้ยินพี่ทอฟฟี่บ่นบ่อยๆว่า ต้องกดๆ บทดารารับเชิญบ้างไม่งั้นเด่นเชียว
โดยเฉพาะสามีที่รักของฟีน่า ก็ยังคงเป็นแมวดำยั่วประสาทได้เสมอยิ่งแก่ยิ่งร้ายกาจ อะไรที่อาเจี๋ยคิดว่าพี่หมิงไม่รู้ ไม่มีทาง ขนาดไปขโมยจูบลูกสาวเค้าตั้งนาน คิดหรือว่าพ่อจะไม่รู้ แต่เพราะเขาคิดดีแล้วว่า ลูกสาวตัวเองใครจะไปรักเท่าอาเจี๋ย แถมแต่งแกเข้าบ้านฉัน สบายจะตายไป ผูกขาไว้กับบ้านนี้เรียบร้อย เป็นทาสรับใช้นายและลูกสาวด้วยความรักเสียเลย คงต่อด้วยหลานอีก ตามแผนเป๊ะ 55555
เพียงเธอ ชื่อหวานนะคะ แต่ขอโทษที่นึกว่าหนังอาหลอง ระเบิดภูเขา เผากระท่อมกันแบบว่ามองมาร์ตแทบราบเป็นหน้ากลอง ขนอาวุธกันมาใช้มากมาย แถมลูกเขยก็ทำให้ฟีน่านึกถึงตอนดูหนังเฮียหลิวอย่างผู้หญิงข้าใครแตะ มาดได้ใจจริงๆ ถ้าฟีน่าไม่รู้จักคนเขียนคงคิดว่าเป็นผู้ชายเพราะบู๊ล้างผลาญกันเหลือเกินค่ะ หน้าตาคนเขียนกับเรื่องไปคนละทางจริงๆ ปีนผาหน้าไม้ไม่มีในนิยายชญาน์พิมพ์นี้คงจะไม่ใช่ของแท้ค่ะ ฉะนั้นของชญาน์พิมพ์ต้องตีรันฟันแทง สาดกระสุนค่ะ 555
เป็นรีวิวที่อย่าหาสาระอะไรค่ะ แบบว่าแม่ยายปลื้มลูกเขยค่ะ กรี๊ดกันมาข้ามปี นอนฟังเรื่องมาแทบทุกคืนจนมันซึมเข้าเส้นเลือดไปแล้ว สำหรับคนที่อ่านแล้ว บางคนอาจจะต้องน้ำตาไหลพรากๆบ้าง เป็นธรรมดาค่ะ ขนาดฟีน่ารู้มาตั้งแต่แรก ตอนอ่านยังร้องไห้เลย เคยถามว่าเปลี่ยนไม่ได้หรือ เด๋วจะหาว่าคนเขียนใจร้าย คำตอบที่ได้คือ ถ้าไม่สูญเสีย เด็กๆในเรื่องจะไม่รู้จักโตและเข้าใจในชีวิต ฟีน่าก็เลยเข้าใจค่ะ อุตส่าห์ทำใจแล้วนะเนี่ย
เนื้อหาและข้อมูล ฟีน่าคงไม่ต้องบอกว่าได้ใจแค่ไหนเพราะฟีน่ารู้จักการทำงานของพี่ทอฟฟี่ดีค่ะ เป็นพวกหาข้อมูลเท่าวิทยานิพนธ์แต่ใช้แค่สามบรรทัด และต้องอิงความจริงที่สุด ซึ่งพี่ทอฟฟี่ได้เปรียบตรงใกล้ชิดกับข้อมูล อย่างปีนงี้ เรื่องฝรั่งเศสที่บอกว่า นิสัยคนฝรั่งเศสเป็นยังไง ใช้รถอะไร ดื่มอะไร ทำอะไร หรือไม่ทำอะไร ฟีน่าไม่มีทางรู้แน่นอนค่ะ แต่พี่ทอฟฟี่ก็สอดแทรกเอาไว้ให้เข้าใจในความเป็นชาวฝรั่งเศสจริงๆ ไม่ใช่ฝรั่งเศสเทียม
เป็นหนึ่งในชุดที่อยากแนะนำให้อ่านเลยค่ะ ไม่ใช่เพราะฟีน่าบ้าเป็นการส่วนตัวแต่เพราะเรื่องสนุกค่ะ ขอนำเสนอ และรอติดตามตอนต่อไปกับความรักของหยงเต๋อและเฉินกุ้ยนะคะ แต่ดูท่าแล้วคงจะได้คิวเข็น พ่อรามไม่ซิงออกมาให้อ่านก่อนค่ะ