ลมหายใจของใบไม้
Group Blog
 
 
มกราคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
27 มกราคม 2553
 
All Blogs
 
วันว่างที่ไม่ว่าง

คนไกลกล่องโทรตามหาตัวว่าฉันหายไป

จริงจริงแล้วฉันยังอยู่ตรงนี้ ปริมาณลมหายใจเท่าเดิม

แต่สองสามเดือนที่ผ่านมานี้เวลาฉันถูกเบียด

วันนี้ฉันสนุกกับ "งานพิเศษ" ..พิเศษจริงจริง

คนชอบพอกันเอาลูกหลานมาฝากให้ช่วยปูพื้นฐานทางภาษา

จากเริ่มแรกรับปากอย่างเกรงใจ มีหลานสนิทสองสามคนมาตั้งอกตั้งใจเรียน

เป็นที่พอใจ ภูมิใจทั้งสองฝ่าย ฉันรักการถ่ายทอดความรู้

และได้มองเห็นประโยชน์ อย่างน้อยลดรายจ่าย

เพราะฉันไม่ต้องไปเที่ยวตะลอนตะลอนลัดเลาะไปโน่นนี่

เต็มถังของฉันตอนนี้..เหยียบพันทุกทีแล้ว อยู่กับที่ดีกว่า

เดือนต่อมาเพื่อนบ้านข้างเคียงเอาลูกมาฝากบ้าง

ไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร ไม่ให้สัมพันธภาพสั่นคลอน

เหนื่อยทั้งเหนื่อยเพราะอยากพักผ่อน แต่รายได้น่าสนใจ

ความรับผิดชอบเพิ่มมากขึ้นทุกที

ลูกศิษย์ของฉันมีหลายไซต์เลยตอนนี้

ที่น่ารักมากมาก ก้อสามหน่อเกลอแก้วจากสามครอบครัว

พี่โบ้ต (แทนตัวเองอย่างนี้ จริงจริงนะ ) เติ้ลและแชมป์

แชมป์เพิ่งมาทีหลัง คุณแม่อยากให้ช่วยเหลือตัวเอง

จับยัดรถประจำทางให้ไปกลับเองในวัยห้าขวบ

แชมป์เป็นเด็กช่างคิด คุยเก่ง และรับผิดชอบตัวเองดีมาก

แต่เธอมักจะมีพลังงานเหลือเฟือจนต้องให้งานมากกว่าคนอื่นๆ

เธอทำได้ไม่ปริปากบ่นสักคำขอแค่ให้ได้ดูการ์ตูนแลกเปลี่ยน

วันแรก แชมป์ก้อทำฉันอกสั่นขวัญแขวน

เพราะคุณพ่อแจ้นมารับ บอกว่าลูกแชมป์กลับไม่ถึงบ้าน

ตามกลับไปดู มาแล้ว..คนขับรถประจำทางอุตส่าห์เอามาส่งถึงที่เลย

นั่งหลับ เลยป้ายจอด ..ให้ได้อย่างนี้ซี

พี่โบ้ตตัวสั้นๆขาวขาว ติดจะเจ้าเนื้อ..ขี้อ้อน

หน้าตาตี๋ตี๋ ฟันหน้าสามัคคีกันลาเหงือก

แต่เวลาเธอหลับหูหลับตายิ้มแล้วน่ารักนัก ลืมโลกได้ชั่วกระพริบตา

พี่โบ้ตเรียนเก่งรับได้หมด ให้ทำอะไรทำ ปฏิภาณดีมาก

ช่างเอาใจ รู้จักจะปะเหลาะให้ผู้ฟังคล้อยตาม

ที่สำคัญเธอตั้งอกตั้งใจเรียนให้ความร่วมมือ เป็นกำลังใจให้ผู้ถ่ายทอด' วิยายุด '

พี่โบ้ตชอบทักษะทางภาษามากกว่าการคำนวนเหมือนฉัน

เธอทำคะแนนนำเติ้ลมาตลอด เอกลักษณ์ที่พิเศษเฉพาะตัวคือพอใจจะนั่งบนตักคุงคู

พี่เติ้ล สุภาพบุรุษน้อยๆ ที่ดูท่าจะคมเข้มตั้งแต่เด็กเด็ก

ขนยางอนยาว ฟันขาว ยิ้มเก๋ เธอสุขุมเย็นเย็น ไม่ค่อยตั้งใจเรียนเท่าไหร่ แต่สมองเป็นเลิศ

เวลาที่ต้องอ่านต้องเขียน หรือใช้ทักษะทางภาษา เธออิดออด อิดออด ไม่ชอบงานศิลปะ

ช่างคิด เจ้าคารม และ วางตัวเป็นผู้พิทักษ์กฏ อายุเท่ากัน แต่เหมือนอาวุโสกว่า

วันที่ฉันใช้คณิตศาสตร์ทดลองบทเรียนภาษาบทใหม่

เติ้ลตั้งใจเรียนเป็นอันดี ทำคะแนนได้เหนือโบ้ตเด็กก็คือเด็ก ถูกหลอกได้ง่ายๆ

จากการวางยาด้วยเกมและบทเพลง ถึงเวลาสนุกจนลืมตัวความเป็นตัวตนถูกเปิดเผย

พี่โบ้ตเอาแต่ใจตัวเอง ไม่ค่อยเคารพสิทธิของผู้อื่น

จ้องเอาแต่ชัยชนะและเอาเปรียบแม้จะถูกปราม

แต่ยังพอใจนั่งกระแซะคุงคูเหมือนเดิม คนขี้อ้อน..

ในขณะที่เติ้ลเฉยๆ ขนตางอนอ่อนช้อยเหมือนจะกระเดียดไปทางนิสัยหญิง

แต่อุปนิสัยกลับมั่นคงและยอมอ่อนข้อให้แบบผู้ใหญ่

แม้จะถูกเอาเปรียบหลายต่อหลายครั้งเธอไม่ปริปาก

อย่างมากก็มองหน้า ทำปากยื่นแบบรู้ทัน คงรับสไตล์ขรึมขรึมของคุณพ่อมา

รวมทั้งกริยาที่เอียงคอถามคุณครูเวลาบ่ายจัดๆ "มีอะไรกินมั่งอ่ะ"

เด็กเด็กในช่วงบ่ายที่ควรจะได้เล่นสนุกสนาน

ในวันหยุด กลับต้องมาถูกเคี่ยวเข็ญให้ร่ำเรียน ฉันรู้สึกเวทนาผู้ใหญ่ตัวน้อยๆทั้งสามคนนัก

ในวันที่คุณพ่อมารับช้า จึงมีเกมฝึกทักษะไว้ให้เล่นเสมอ

ทำให้ได้เรียนรู้พัฒนาการของเด็กที่สัมพันธ์อย่างยิ่งกับการเลี้ยงดู

การต่อจิ๊กซอว์ที่ถูกพี่โบ้ตตัดหน้ารัดคิวไม่ทำให้เติ้ลหวั่นไหว

เธอนิ่งๆ แต่จะไม่ยอมให้รัดคิวแชมป์เด็ดขาด สำหรับตัวเองแล้วไม่เป็นไร คนเสียสละ..

นะ..คนดี..คนเก่งมีเยอะ ชาติต้องการคนเสียสละ..

ฉันนั่งเรียนรู้พฤติกรรมเด็กเงียบเงียบ

จนกระทั่งจิ๊กซอว์ตัวสุดท้ายที่พี่โบ้ตไม่ยอมวางมือ

เติ้ลตระครุบมือโบ๊ตเสียงดังปุ๊บจนตกใจกันไปหมด

"ชิ้นนี้..ให้คุณครูต่อ"..คุณหลานขา..ย่าแอบรักเธอ..







Create Date : 27 มกราคม 2553
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2553 15:24:43 น. 0 comments
Counter : 693 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Peakroong
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [?]





"หากต้องตัดสินใครสักคน

เริ่มจาก "ทำไม"คงจะดีกว่า"อย่างไร"

เพราะสิ่งที่มองเห็นไม่แน่ว่ามีอยู่จริง

สิ่งที่มองไม่เห็นใช่ว่าไม่มี

สิ่งที่คิดว่าใช่อาจไม่ใช่

สิ่งที่ไม่คิดว่าใช่สำหรับคุณ

มันอาจใช่เลยสำหรับใครอีกคน"


"
๐ ให้ลมหายใจของใบไม้เป็นบันทึกคนกล่อง
คำเขียนของคนล้มลุกคลุกคลาน
แต่ยังมีลมหายใจเป็นของตัวเอง
แม้ไม่ใช่ทุกอย่างที่มีหากเป็นทุกอย่างที่เป็น
เก็บความว่างเปล่าไว้เติมเต็ม..

๐ ขอบคุณตัวละครทุกตัว
ทั้งที่มีอยู่จริงและที่ไม่มีตัวตน
ขอบคุณวันเวลา-ครูบา-อาจารย์
ที่สอนให้เก็บเกี่ยว ฝึกให้คิด สอนให้เขียน

๐ ขอบคุณเพื่อนเพื่อนชาวไซเบอร์
ที่กรุยทางให้สร้างสรรรค์บล็อคได้เท่าใจ
ขอบคุณทุกภาพงดงามจากบล็อกน้องญามี่ขอบคุณ https://www.thaipoem.com
ที่ให้เพลงประกอบเป็นอมตะนิรันดร์กาล

๐ ขอบคุณความเป็นเธอ..
ที่ส่งผ่านการ"ให้"มาเสมอฝัน
ขอบคุณความเป็นฉัน..
คนเกี่ยวประสบการณ์ระหว่างวันมาถักทอ


'ปีฆรุ้ง
27 มกราคม 2553


Friends' blogs
[Add Peakroong's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.