เข้าโค้งสุดท้ายก่อนออกทางตรงฉันพบร่องรอยถลากไถลกว่าสิบเมตร
รถขนอะไรก็ไม่ทันดูดี พลิกคว่ำอยู่กลางถนน
ดูท่าจะชนกับอะไรอีกคันเพราะมีรอยซับซ้อนกระจัดกระจายไปข้างทาง
ร่วงไปข้างล่างหรือเปล่า แต่คนที่เหยียดยาวอยู่บนพื้นนั่นทำฉันผวา

หลานชายคนหนึ่งที่เสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อนกับอุบัติเหตุ
ในสภาพที่กัดฟันแน่นทิ้งร่องรอยความเจ็บปวดไว้จนสุดท้ายของชีวิต
ภาพผู้เป็นแม่ที่ร่ำไห้ "ถ้าถึงโรงพยาบาลเร็วกว่านี้คงไม่ตาย"
ฉันคิดถึงคนหลายคนที่รอเขาอยู่

แต่ฉันมาคนเดียว ฉันจะทำอย่างไร?
ให้ฉันอุ้มเขาใส่รถหรอ..ยากอยู่..ไม่รู้ว่ายังหายใจไหม
แล้วนึกไปว่าเกิดเขาเป็นอะไรไปจริงระหว่างทาง
ใครจะมายืนยันว่าฉันเป็นแค่พลเมืองดี
มองไปทางไหนก็มีแต่ป่า แล้วเกิดไอ้ที่เห็นมันแค่จัดฉากล่ะ..
ยิ่งดวงไม่ค่อยดีอยู่ คิดเอาเถอะนั่งทำงานอยู่ดีดี ยังถูกสอยไปตอกหน้าแง..

ฉันคว้าโทรศัพท์ มีสัญญานแฮะ ไม่โชคร้ายเกินไป
ฉันกด 191 รับไหม? จะมีคนรับไหม ?
ได้ยินว่า 191 โดนหลอกจนไม่ค่อยจะรับแจ้งเหตุ
ไม่รู้เหมือนกันว่าสายตรงเข้าหน่วยไหน เพราะพื้นที่นี้คาบเกี่ยวสองพื้นที่
เอาน่ะ ณ เวลานี้ ฉันได้ทำหน้าที่พลเมืองดีแล้ว

"What we see depends mainly on what we look for."
- - J.Lubbock - -
สิ่งที่เราเห็นจะเป็นเช่นไรขึ้นอยู่กับว่าเรามองหาอะไร

Create Date : 29 มกราคม 2553
Last Update : 29 มกราคม 2553 0:02:44 น.		0 comments
Counter : 509 Pageviews.
Share Tweet